ΣΟΒΑΡΗ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΝΕΑΡΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΣΕ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ

[Vasiliki K.]

Καλησπέρα σε όλους! Έχω έναν θηλυκό ημίαιμο σκύλο, 18 μηνών και 30 κιλά, που ο κτηνίατρος λέει ότι έχει γονίδια ποιμενικού και χάσκι. Το είχα βρει στον δρόμο σε ηλικία περίπου 1 μήνα. Από κουτάβι που ήταν γενικά, είχε μία κυρίαρχη συμπεριφορά προς τα μέλη της οικογένειας και περνούσε πάντα το δικό του. Επίσης, ενώ με τα σκυλια τα πηγαίνει εξαιρετικά, ανεξαρτήτως φύλου λογω καλής κοινωνικοποίησης από την αρχή, ήταν ανέκαθεν φοβικό με τους ανθρώπους. Σε ηλικία 3 μηνών περνάει μία προεκπαίδευση, που στην ουσία εκπαιδευτήκαμε εμείς για το πως να της φερόμαστε, και στους 6 μήνες πέρασε βασική υπακοή, με θετική εκπαίδευση. Μάθαμε πως να της επιβαλλόμαστε και εκείνη περίπου στον χρόνο κατάλαβε τη θέση της στην αγέλη.

Τους τελευταίους μήνες όμως παρατηρήσαμε μία πολύ επικίνδυνη συμπεριφορά. Πάντα γάβγιζε σε ανθρώπους που πήγαιναν να να τη χαιδέψουν απότομα στο κεφάλι γιατί ήθελε πάντα τον χρόνο της να τους μυρίσει για να μην φοβάται. Ξεκίνησε λοιπόν η κατάσταση από το ότι στην αρχή δεν άφηνε τον οποιονδήποτε που δεν γνώριζε να μπει μέσα στο σπίτι μας. Του γάβγιζε και γρύλιζε. Συμβουλευτήκαμε τον εκπαιδευτή της ο οποίος είπε οτι μάλλον βγάζει ένστικτα φύλαξης και επειδή νιώθαμε ασφάλεια το αφήσαμε θεωρώντας ότι όταν της λέμε να σταματήσει, εκείνη σταματούσε. Η κατάσταση όμως προχώρησε, και όταν ξεκινάει πλέον να προστατεύει τον χώρο μας γιατί νιώθει ότι απειλείται δεν ακούει κανέναν. Σηκώνεται η τρίχα στην ράχη της και γαβγίζει πολύ άγρια, βγάζοντας δόντια και οριακά πνίγεται από το λουρί στην προσπάθεια της να ορμήσει. Το αποκορύφωμα ήταν πριν λίγες μέρες στις διακοπές μας, λόγω και της αλλαγής περιβάλλοντος επειδή ξεκίνησε να θεωρεί χώρο της το σπίτι που μέναμε, δεν άφηνε ούτε τους ιδιοκτήτες να πλησιάσουν, παρόλο που την πρώτη μέρα την τάισαν και προσπαθήσαμε να τους γνωρίσει. Και αυτό το κάνει με κάθε άγνωστο που έρχεται κοντά μας. Πλέον και στον δρόμο εαν κάποιος άγνωστος έρθει να μου μιλήσει, μπορεί να ξεκινήσει να του γαβγίζει άγρια.

Δεν έχει δαγκώσει ποτέ κάποιον. Αλλά ένας σκύλος με αυτή τη συμπεριφορά και αυτό το μέγεθος θεωρώ ότι είναι επικίνδυνος. Κάποτε ήμουν σίγουρη ότι ο σκύλος μου δεν θα δάγκωνε ποτε, πλέον φοβάμαι για τους αλλους γύρω μου.

Χρειάζομαι άμεσα κάποιον εκπαιδευτή που να ειδικεύετε σε θέματα επιθετικής συμπεριφοράς σε ενήλικα σκυλια. Ο σκύλος μου με ακούει απόλυτα σε όλα. Αλλά όταν βρίσκεται σε πανικό και με προστετεύει δεν ακούει τίποτα. Θέλω να το διορθώσω όσο ακόμα προλαβαίνω.

Σας παρακαλώ πάρα πολύ βοηθήστε με προτείνοντας μου κάποιον αρμόδιο εκπαιδευτή ή δίνοντας μου κάποια συμβουλή εάν γνωρίζετε κάτι επί του θέματος. Έχουμε απελπιστεί.

 

[mareco]

Έχεις επικοινωνήσει με τον αρχικό της εκπαιδευτή, σχετικά με τους προβληματισμούς σου;

 

[Vasiliki K.]

Έχεις επικοινωνήσει με τον αρχικό της εκπαιδευτή, σχετικά με τους προβληματισμούς σου;

Με είχε συμβουλέψει στην αρχή κάθε φορά που έρχεται ένας ξένος στο σπίτι, να έχω στην είσοδο του σπιτιού λιχουδιές και να την ταΐζει με αυτές για να τον παίρνει με καλό μάτι. Αυτό ενώ στην αρχή έπιανε, μετά δεν γινόταν γιατί κανείς λογικός άνθρωπος βλέποντας ένα σκύλο που του γαβγίζει έτσι δεν πάει να τον πλησιάσει. Επίσης, παρόλο για παράδειγμα που πολλοί της δίνουν λιχουδιές και εκείνη επειδή είναι λαιμαργη τις τρώει, μετά από αυτό συνεχίζει να γαβγίζει και να βγάζει δόντια. Οπότε σίγουρα αυτή η λύση δεν μου κάνει. Χρειάζεται κάτι πολύ δραστικό και εάν ξέρετε εσείς η έχετε κάποιον ειδικό να προτείνετε θα ήταν πραγματικά πολύ βοηθητικό γιατί δεν ξέρω τι να κάνω.

 

[tasos malinoua]

καταρχην ψυχραιμια
κατα δευτερον με θετικο εκπαιδευτη (οπως διαφημιζοντε) τετοια θεματα δεν λυνοντε....οσα εχει τυχει να ξερουμε τουλαχιστον,η ξερω.
λογικα ο σκυλος σου δεν θα δαγκωσει ποτε καποιον ανθρωπο,αν μεινει χαλαρος ωστε να τν φτανει.

να πεις και σε πια περιοχη εισαι να σου προτινουν οσοι ξερουν κατι

 

[vek]

Με είχε συμβουλέψει στην αρχή κάθε φορά που έρχεται ένας ξένος στο σπίτι, να έχω στην είσοδο του σπιτιού λιχουδιές και να την ταΐζει με αυτές για να τον παίρνει με καλό μάτι. Αυτό ενώ στην αρχή έπιανε, μετά δεν γινόταν γιατί κανείς λογικός άνθρωπος βλέποντας ένα σκύλο που του γαβγίζει έτσι δεν πάει να τον πλησιάσει. Επίσης, παρόλο για παράδειγμα που πολλοί της δίνουν λιχουδιές και εκείνη επειδή είναι λαιμαργη τις τρώει, μετά από αυτό συνεχίζει να γαβγίζει και να βγάζει δόντια. Οπότε σίγουρα αυτή η λύση δεν μου κάνει. Χρειάζεται κάτι πολύ δραστικό και εάν ξέρετε εσείς η έχετε κάποιον ειδικό να προτείνετε θα ήταν πραγματικά πολύ βοηθητικό γιατί δεν ξέρω τι να κάνω.

δεν είμαι εκπαιδευτής αλλά μου φαινετε περίεργο αυτό. Στο μυαλό μου απλώς εκπαιδευεις τον σκύλο να γαυγιζει και να πεταει δόντια. Εκτός και αν εγινε αλλιώς.

 

[mareco]

Ξεκινήσατε λοιπόν να εφαρμόζετε μια μέθοδο σύμφωνα με όσα βλέπατε τότε. Τον ενημέρωσες για την εξέλιξη; Οτι δεν πάει καλά, ούτως ώστε πιθανόν να σου πρότεινε κάτι άλλο ή απλώς αποφάσισες (μετά από αρκετό καιρό; ) ότι δεν σου κάνει αυτή η πρακτική και κατά συνέπεια και αυτός ο εκπαιδευτής;

 

[Vasiliki K.]

καταρχην ψυχραιμια
κατα δευτερον με θετικο εκπαιδευτη (οπως διαφημιζοντε) τετοια θεματα δεν λυνοντε....οσα εχει τυχει να ξερουμε τουλαχιστον,η ξερω.
λογικα ο σκυλος σου δεν θα δαγκωσει ποτε καποιον ανθρωπο,αν μεινει χαλαρος ωστε να τν φτανει.

να πεις και σε πια περιοχη εισαι να σου προτινουν οσοι ξερουν κατι

Και εγώ έτσι ήθελα να πιστεύω αλλά όταν την βλέπω έτσι δεν ειμαι σίγουρη ότι δεν θα δαγκώσει. Εγώ στην προσπάθεια μου να τη κρατήσω, έχω γεμίσει γρατζουνιές και μελανιές που μου κάνει με τα πόδια της. Επιπλέον, την φοβούνται τόσο πολύ που δεν μπορώ να κάνω πειράματα σε άγνωστους να τους πλησιάσει για να δούμε εάν θα τους δαγκώσει. Πάντως, στις διακοπές παρόλο που πλησίασε τους ιδιοκτήτες και την ταισαν, εκείνη συνέχιζε να είναι έτσι μαζί τους.

Μένω στην Αθήνα οπότε εάν γνωρίζετε κάποιον καλό εκπαιδευτή για τέτοια θέματα σε όποιο μέρος της Αθήνας και αν είναι θα με βοηθούσε πολύ!

 

[Vasiliki K.]

δεν είμαι εκπαιδευτής αλλά μου φαινετε περίεργο αυτό. Στο μυαλό μου απλώς εκπαιδευεις τον σκύλο να γαυγιζει και να πεταει δόντια. Εκτός και αν εγινε αλλιώς.

Στην αρχή έπιανε αυτό γιατί επειδή είναι λαιμαργη ότι και αν συνδυάζει με το φαΐ της αρέσει πολύ. Αλλά ίσως έχετε δίκιο, και εμένα ο πρώτος μου σκύλος είναι οπότε σιγιυρσ έχω κάνει λάθη αλλά σίγουρα τίποτα δεν εξηγεί αυτή τη συμπεριφορά. Όσο για τον εκπαιδευτή, είναι ένας λόγος που ψάχνω για άλλον επαγγελματία. Όχι επειδή δεν ήταν καλός στη βασική υπακοή, αλλά επειδή ποτέ δεν μπόρεσε να λύσει το θέμα της φοβικοτητας.

 

[Vasiliki K.]

Ξεκινήσατε λοιπόν να εφαρμόζετε μια μέθοδο σύμφωνα με όσα βλέπατε τότε. Τον ενημέρωσες για την εξέλιξη; Οτι δεν πάει καλά, ούτως ώστε πιθανόν να σου πρότεινε κάτι άλλο ή απλώς αποφάσισες (μετά από αρκετό καιρό; ) ότι δεν σου κάνει αυτή η πρακτική και κατά συνέπεια και αυτός ο εκπαιδευτής;

Ναι τον είχα ενημερώσει για αυτό. Ότι δεν πιάνει. Και μετά είχαμε πάει σε άλλες μεθόδους όπως να αυξήσω τις επισκέψεις στο πάρκο σκύλων όπου έρχεται σε επαφή εκεί και με ανθρώπους και με ζώα ταυτόχρονα. Η συμπεριφορά της σε ένα τέτοιο περιβάλλον όμως δεν έχει καμία σχέση με τη συμπεριφορά στο σπίτι που το θεωρεί χώρο της. Μετά μου είχε πει ότι όταν έρχονται φίλοι μου σπίτι να είναι πάντα μαζί μας και πότε στο κρειτ η στην αυλή για παράδειγμα, και πάντα ήταν μαζί μας αλλά με όσους ξέρει δεν είχε και δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα. Μετά μου έλεγε όταν κάνει έτσι να την ψεκαζω με σπρέι νερού με ξύδι στο πρόσωπο για να της δείχνω ότι κάνει κάτι κακό, αλλά έτσι την εξαγριωνα ακόμα περισσότερο ειδικά μαζί μου και όταν μετά έβλεπε με το σπρέι πηδουσε πάνω μου και με γρατζουνουσε. Μετά τον πήρα τηλέφωνο τώρα στις διακοπές και μου είπε να προσπαθώ να την αποσυντονιζω από τους ανθρώπους, να την εκτονωνω, να την ησυχαζω και να την εξοικείωσω με το φιμωτρο και ότι δεν μπορώ να κάνω πολλά εκεί που είμαι, τα οποία και έκανα ήδη αλλά τίποτα δεν άλλαζε. Οπότε ενώ στη βασική υπακοή με λιχουδιές μας έχει δώσει πολλές συμβουλές σωστές, σε αυτό το θέμα που είναι τόσο κρίσιμο δεν με έχει καθοδηγήσει ουσιαστικά και έχω χάσει αρκετό χρόνο στα πειράματα. Ο σκύλος μου είναι 18 μηνών και τα περιθώρια εκπαίδευσης στενεύουν. Για αυτό χρειάζομαι κάποιον που να ειδικεύεται σε θέματα επιθετικοτητας.

 

[mareco]

Κανένα περιθώριο δεν στενεύει και καμία προσπάθεια δεν πάει χαμένη, έστω κι αν προσωρινά έτσι φαίνεται.
Μην παθαίνεις πανικό. Μην χάνεις την ψυχραιμία σου. Το καταλαβαίνει και το εκμεταλλεύεται. Είναι σε δύσκολη ηλικία που τεστάρει τα πάντα και τους πάντες. Μείνε σταθερή στα όσα ξέρεις να κάνεις και στα όσα νοιώθεις ότι πιάνουν περισσότερο, γιατί άλλωστε εσύ ξέρεις τον σκύλο σου περισσότερο απ'όλους. Αν ο εκπαιδευτής σου προσπαθεί μαζί σου και με τον σκύλο, με τρόπους που δεν σε φρικάρουν, συνεχίστε. Γιατί το να πας σε νέο εκπαιδευτή, δεν σημαίνει ότι δεν θα είναι χάσιμο χρόνου. Ακόμη κι αν αντιθέτως, στην αρχή δεν φαίνεται.
Προσπάθησε να είσαι σταθερή και απόλυτη, σε όσα της ζητάς να κάνει. Και να επιμένεις μέχρι να τα κάνει. Συνεργάσου συγχρόνως με τον εκπαιδευτή σου. Αν το ζώο δεν είναι ανισσόροπο, θα έρθει η στιγμή που όλη η δουλειά σας θα φανεί.

 

[TARA]

Νομίζω ότι πιθανόν πρόκειται για ένα σκυλί με έντονο (ίσως και γονιδιακό) θέμα ανασφάλειας, με αδύναμα νεύρα και όχι καθαρό μυαλό. Τα σκυλιά αυτά συνήθως είναι απρόβλεπτα και δείχνουν πολλές φορές επιθετική συμπεριφορά χωρίς λόγο.
Σίγουρα πρέπει να δουλέψεις ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ εντατικα την βασική υπακοή και να βάλεις την σκύλα σε αυστηρό πρόγραμμα και πειθαρχία. Η σκύλα πρέπει να καταλάβει ότι εσύ είσαι υπεύθυνη για αυτή και όχι εκείνη υπεύθυνη για εσένα, γιατί οπως βλέπεις και εσύ, δεν μπορεί να διαχειριστεί σωστά σχεδόν καμία ψυχολογική πίεση που δέχεται.
Κατά την γνώμη μου είναι εξαιρετικά δύσκολο σε αυτό το σκυλί να μπορείς να κάνεις μόνη σου απευαισθητοποιηση σε ανθρώπους. Χρειάζεται βοήθεια έμπειρου εκπαιδευτή που να εκτιμήσει την κατάσταση, και που θα την μάθει να ελέγχει τα νεύρα και την συμπεριφορά της.

 

[Vasiliki K.]

Νομίζω ότι πιθανόν πρόκειται για ένα σκυλί με έντονο (ίσως και γονιδιακό) θέμα ανασφάλειας, με αδύναμα νεύρα και όχι καθαρό μυαλό. Τα σκυλιά αυτά συνήθως είναι απρόβλεπτα και δείχνουν πολλές φορές επιθετική συμπεριφορά χωρίς λόγο.
Σίγουρα πρέπει να δουλέψεις ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ εντατικα την βασική υπακοή και να βάλεις την σκύλα σε αυστηρό πρόγραμμα και πειθαρχία. Η σκύλα πρέπει να καταλάβει ότι εσύ είσαι υπεύθυνη για αυτή και όχι εκείνη υπεύθυνη για εσένα, γιατί οπως βλέπεις και εσύ, δεν μπορεί να διαχειριστεί σωστά σχεδόν καμία ψυχολογική πίεση που δέχεται.
Κατά την γνώμη μου είναι εξαιρετικά δύσκολο σε αυτό το σκυλί να μπορείς να κάνεις μόνη σου απευαισθητοποιηση σε ανθρώπους. Χρειάζεται βοήθεια έμπειρου εκπαιδευτή που να εκτιμήσει την κατάσταση, και που θα την μάθει να ελέγχει τα νεύρα και την συμπεριφορά της.

Αυτό ακριβώς πιστεύω και εγώ, και για αυτό ψάχνω κάποιον πολύ πεπειραμενο εκπαιδευτή πάνω σε αυτό το θέμα. Εάν έχετε κάτι υπόψιν σας ενημερώστε με!

 

[Vasiliki K.]

Επίσης θα ήθελα να τονίσω, πως στα παιδιά είναι εξαιρετική. Δεν πηδαει καν πάνω τους επειδή καταλαβαίνει ότι είναι ευαίσθητα και πέφτει κατευθείαν κάτω για χάδια. Τελείως διαφορετική συμπεριφορά λοιπόν από ότι είναι σε ενηλίκους και μεγαλοσωμους ανθρώπους. Επιπλέον, στις γυναίκες είναι πιο δεκτική από ότι στους άντρες.

 

[Hammer]

Καλησπερα και να την χαιρεσαι! Το ονοματακι της κουκλας;
Ο χαρακτηρας που περιγραφεις ειναι ο αναμενομενος για ανεκπαιδευτο σκυλο της ηλικιας της που εχει μεγαλο ποσοστο ποιμενικου στο αιμα του.
Απο αυτα που εχεις γραψει μεχρι τωρα εγω δεν βλεπω ενα φοβικο, ανισορροπο κτλ με βαθυτατες φοβιες μπλα μπλα...
Η σοβαρη εκπαιδευση τωρα ξεκιναει, αρχιζει να γινεται ενηλικο, τιποτα απολυτως δεν εχει διαμορφωθει στο χαρακτηρα ακομα, εχει να μαθει πολυ πραμα...μεχρι τωρα ηταν τελειως κουταβι, απλα εξερευνουσε.
Δεν σταματαει οταν της λες γιατι δεν θεωρει οτι εισαι σε θεση να δωσεις αυτη την εντολη, ουτε πιστευει οτι μπορεις να ελεγξεις την "απειλη", τον ξενο που θεωρει αυτη απειλη. Δεν ειναι σιγουρη τι πρεπει να κανει(ανασφαλεια), δεν ειναι σιγουρη οτι αυτο που θες να κανει, δλ να σταματησει την επιθεση, ειναι η σωστη κινηση γι αυτο κανει αυτο που λεει το (πομενικο)ενστικτο της, αναλαμβανει δραση, προστατευει εσενα και τον χωρο της.

 

[Hammer]

Μετα πρεπει να καταλαβεις την σχεση με την τροφη, ειναι θεμα επιβιωσης και κατι το "ιερο" για τον σκυλο.
Αν ενας σκυλος δωσει/εγκαταλειψει την τροφη του επειδη την διεκδικει καποιος αλλος(σκυλος πχ) ειναι η απολυτη ενδειξη υποταγης. Πλεον η επιβιωση του πρωτου σκυλου(τροφή) εξαρταται απο τον δευτερο(αν του αφησει κατι...).
Παραδειγμα, αν σε εναν σκυλο που εχεις τον ελεγχο, σε αποδεχεται σαν αρχηγο/προστατη του, δωσεις λιγη τροφη, ο σκυλος θα την δεχτει με χαρα και χωρις ιχνος κυριαρχικης συμπεριφορας προς εσενα, ισα ισα που νιωθει ευγνωμοσυνη που μοιραζεσαι την τροφη σου μαζι του!

Παραδειγμα δευτερο, ξενος που φοβαται τον σκυλο πλησιαζει την πορτα...ο σκυλος το καταλαβαινει και επιτιθεται να τον διωξει, ο σκυλος καταλαβαινει(απο την γλωσσα του σωματος και τις φερομονες του ανθρωπου) οτι τον φοβαται, ο σκυλος νιωθει λοιπον οτι κερδιζει την μαχη...ναι αλλα δεν φτανει μονο αυτο! Ο νικημενος επιδοξος εισβολεας, τωρα σε μια κινηση απολυτης υποταγης βγαζει και προσφερει την τροφη του στον νικητη σκυλο, ο οποιος αφου την καταβροχθισει συνεχιζει την επιθεση....για να παρει κι αλλη τροφη!!!
Μηπως ο εκπαιδευτης καταλαβε οτι θελατε να "ανεβασετε" τη σκυλα, γιατι στην ουσια αυτο εκανε...
Σας εδειξε πως να διορθωνετε ανεπιθυμιτες συμπεριφορες ή μονο πως να δινετε λιχουδιες;

 

[Vasiliki K.]

Μετα πρεπει να καταλαβεις την σχεση με την τροφη, ειναι θεμα επιβιωσης και κατι το "ιερο" για τον σκυλο.
Αν ενας σκυλος δωσει/εγκαταλειψει την τροφη του επειδη την διεκδικει καποιος αλλος(σκυλος πχ) ειναι η απολυτη ενδειξη υποταγης. Πλεον η επιβιωση του πρωτου σκυλου(τροφή) εξαρταται απο τον δευτερο(αν του αφησει κατι...).
Παραδειγμα, αν σε εναν σκυλο που εχεις τον ελεγχο, σε αποδεχεται σαν αρχηγο/προστατη του, δωσεις λιγη τροφη, ο σκυλος θα την δεχτει με χαρα και χωρις ιχνος κυριαρχικης συμπεριφορας προς εσενα, ισα ισα που νιωθει ευγνωμοσυνη που μοιραζεσαι την τροφη σου μαζι του!

Παραδειγμα δευτερο, ξενος που φοβαται τον σκυλο πλησιαζει την πορτα...ο σκυλος το καταλαβαινει και επιτιθεται να τον διωξει, ο σκυλος καταλαβαινει(απο την γλωσσα του σωματος και τις φερομονες του ανθρωπου) οτι τον φοβαται, ο σκυλος νιωθει λοιπον οτι κερδιζει την μαχη...ναι αλλα δεν φτανει μονο αυτο! Ο νικημενος επιδοξος εισβολεας, τωρα σε μια κινηση απολυτης υποταγης βγαζει και προσφερει την τροφη του στον νικητη σκυλο, ο οποιος αφου την καταβροχθισει συνεχιζει την επιθεση....για να παρει κι αλλη τροφη!!!
Μηπως ο εκπαιδευτης καταλαβε οτι θελατε να "ανεβασετε" τη σκυλα, γιατι στην ουσια αυτο εκανε...
Σας εδειξε πως να διορθωνετε ανεπιθυμιτες συμπεριφορες ή μονο πως να δινετε λιχουδιες;

Καλησπέρα και ευχαριστώ πάρα πολύ για τις σημαντικές πληροφορίες σας! Αρχικά το όνομα της είναι Εβίτα. Γενικά έχει περάσει εκπαίδευση, αλλά από όσο έχω καταλάβει η πραγματική εκπαίδευση είναι αυτή που γίνεται κατ' εξακολουθηση στην καθημερινότητα από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη και όχι από τα 10 μαθήματα που θα κάνει ο εκπαιδευτής. Οπότε αυτό προσπαθώ να κάνω, αν και επειδή στο σπίτι δεν είμαι η μόνη που υπάρχει, τα υπόλοιπα μέλη είναι αρκετά υποχωρητικα μαζί της. Πχ ενώ επιμένω ότι οι εντολές θα λέγονται μια φορά, μπορεί να της πουν εκείνοι την ίδια εντολή 10 φορές για να την ακούσει πράγμα που σε εμένα ακούει με την πρώτη. Ακόμα, όταν τρώμε για παράδειγμα ενώ εγώ δεν της δίνω ποτέ από το φαγητό λου και το ξέρει οπότε δεν διεκδικεί από εμένα, όλοι οι άλλοι επειδή είναι υποχωρητικοι ανεβαίνει πάνω τους και διεκδικεί από το φαγητό τους. Λάθη έχουν γίνει σίγουρα επειδή δεν υπαρχει μια στάνταρ και επιβλητική συμπεριφορά απέναντι στο σκύλο από όλους μας και ίσως να της δημιουργεί σύγχυση.

Έχετε δίκιο, η τροφή είναι ιερή και δεν είχα σκεφτεί αυτό το στοιχείο ότι το να δίνεις τροφή είναι ένδειξη υποχωρητικοτητας. Όσο για το αν με ακούει, όταν είναι σε ηρεμία ακούει τα πάντα, φυσικά με την υπόνοια ότι θα φάει μάλλον κάτι μετά, αλλά ακούει. Όταν είναι σε πανικό δρα όπως λέτε, δηλαδή βάση ενστικτου. Οπότε θεωρείτε ότι το βασικό προβλήματα είναι θέμα υποταγής και κυριαρχίας και όχι επιθετικοτητας? Δηλαδή εάν ανέβω εγώ στην ιεραρχία τότε θα ακούει την εντολή μου να σταματήσει σε κάτι που θεωρεί κίνδυνο? Αλλά από την άλλη σκέφτομαι ότι φοβικοτητα με ανθρώπους είχε κυριολεκτικά από τότε που την έφερα σπίτι. Ήταν μια σταλιά, 1 κιλο και γαβγίζε όταν πήγαινε κάποιος να την ακουμπήσει απότομα. Μέχρι και 6 μηνών έκανε υποτακτικη ούρηση μπροστά σε ξένους. Δηλαδή, έχω θεωρώ ότι πέρα από θέμα υποταγής υπάρχουν παράλληλα και φοβίες που εγώ δεν μπορώ να ελέγξω. Ποια είναι η γνώμη σας ?

 

[Hammer]

Ειναι το πρωτο σας σκυλακι; Εχουν γινει τα κλασσικά λαθη, τιποτα το τραγικο, αναμενομενο θα ελεγα. Λαθη κανουν ολοι η διαφορα ειναι οτι καποιος πιο εμπειρος το "μαζευει" πιο ευκολα ενω ο πιο απειρος μπορει να κανει ακομα πιο πολλα λαθη στην προσπαθεια, ετσι μαθαινεις.
Εισαι σε καλο δρομο παντως, ενας καλος εκπαιδευτης θα σε γλυτωσει απο πολυ κοπο, αβεβαιοτητα, αγχος αν κανεις το σωστο, ασε που θα τον τρελανεις στις ερωτησεις και θα λυσεις πολλες αποριες σου. Εδω στο φορουμ σιγουρα θα σου προτεινουν καποιον καλο και θα βρεις και παρομοια θεματα για να συγκρινεις.
Στο θεμα του φαγητου πρεπει να βαλετε ταξη, ειναι βασικο. Μπορεις να αρχισεις να την περιοριζεις την ωρα του φαγητου σας, αν πηδαει και απαιτει, δεν ακουει στο ΜΗ. Μπορει να περιμενει να τελειωσετε και να παρει τους μεζεδες της μετα, εκτελωντας εντολες σαν παιχνιδι, πολυ πιο εποικοδομητικο, απο το να πηδαει στο τραπεζι και να βουταει τροφη απ τα χερια...
Ολα τα κουταβια οταν ειναι μικρα αφηνουν κανα κατουρημα οταν φοβουνται ή χαιρονται ή και τα δυο, η δικια σου τσιτωνε με τους ξενους. Μεχρι εξη μηνων ε; Την βρηκες σε πολυ μικρη ηλικια και δεν εμεινε αρκετα με την μαμα και τα αδερφια της, το βγαζουν αυτο νομιζω με φοβια ως ενα βαθμο.
Οσο εκπαιδευεται και μεγαλωνει θα αποκτα αυτοπεποιθηση τουλαχιστον αρχικα να μαθει να κραταει την ψυχραιμια της, αλλα θελει υπομονη, επιμονη και χρονο.
Εμενα παλι μου αρεσει η συμπεριφορα που αναφερεις, αν καταφερνω και τον ελεγχω τον σκυλο, βρισκω μεγαλη χρησιμοτητα στο προειδοποιητικο γαυγισμα του σκυλου, αλλα πρεπει να μαθει οτι οταν του ζητας να ηρεμησει πρεπει να το κανει.

Υγ. Ο δικος μου εκανε(και κανει καμια φορα ακομα) τα ιδια και χειροτερα αλλα εχει στρωσει σε πολλα θεματα, ειναι 3 χρονων τωρα, ακομα θελει πολυ δουλεια και υπομονη.
Η κουταβα μου ειναι 8 μηνων, θελει ακομα.....
Υπομονη λοιπον και βλεποντας και κανοντας, πανω απ ολα να ειμαστε καλα να τα χαιρομαστε!
Ριξε καμια φωτο της κουκλας να γουσταρουμε!

 

[Vasiliki K.]

Ειναι το πρωτο σας σκυλακι; Εχουν γινει τα κλασσικά λαθη, τιποτα το τραγικο, αναμενομενο θα ελεγα. Λαθη κανουν ολοι η διαφορα ειναι οτι καποιος πιο εμπειρος το "μαζευει" πιο ευκολα ενω ο πιο απειρος μπορει να κανει ακομα πιο πολλα λαθη στην προσπαθεια, ετσι μαθαινεις.
Εισαι σε καλο δρομο παντως, ενας καλος εκπαιδευτης θα σε γλυτωσει απο πολυ κοπο, αβεβαιοτητα, αγχος αν κανεις το σωστο, ασε που θα τον τρελανεις στις ερωτησεις και θα λυσεις πολλες αποριες σου. Εδω στο φορουμ σιγουρα θα σου προτεινουν καποιον καλο και θα βρεις και παρομοια θεματα για να συγκρινεις.
Στο θεμα του φαγητου πρεπει να βαλετε ταξη, ειναι βασικο. Μπορεις να αρχισεις να την περιοριζεις την ωρα του φαγητου σας, αν πηδαει και απαιτει, δεν ακουει στο ΜΗ. Μπορει να περιμενει να τελειωσετε και να παρει τους μεζεδες της μετα, εκτελωντας εντολες σαν παιχνιδι, πολυ πιο εποικοδομητικο, απο το να πηδαει στο τραπεζι και να βουταει τροφη απ τα χερια...
Ολα τα κουταβια οταν ειναι μικρα αφηνουν κανα κατουρημα οταν φοβουνται ή χαιρονται ή και τα δυο, η δικια σου τσιτωνε με τους ξενους. Μεχρι εξη μηνων ε; Την βρηκες σε πολυ μικρη ηλικια και δεν εμεινε αρκετα με την μαμα και τα αδερφια της, το βγαζουν αυτο νομιζω με φοβια ως ενα βαθμο.
Οσο εκπαιδευεται και μεγαλωνει θα αποκτα αυτοπεποιθηση τουλαχιστον αρχικα να μαθει να κραταει την ψυχραιμια της, αλλα θελει υπομονη, επιμονη και χρονο.
Εμενα παλι μου αρεσει η συμπεριφορα που αναφερεις, αν καταφερνω και τον ελεγχω τον σκυλο, βρισκω μεγαλη χρησιμοτητα στο προειδοποιητικο γαυγισμα του σκυλου, αλλα πρεπει να μαθει οτι οταν του ζητας να ηρεμησει πρεπει να το κανει.

Υγ. Ο δικος μου εκανε(και κανει καμια φορα ακομα) τα ιδια και χειροτερα αλλα εχει στρωσει σε πολλα θεματα, ειναι 3 χρονων τωρα, ακομα θελει πολυ δουλεια και υπομονη.
Η κουταβα μου ειναι 8 μηνων, θελει ακομα.....
Υπομονη λοιπον και βλεποντας και κανοντας, πανω απ ολα να ειμαστε καλα να τα χαιρομαστε!
Ριξε καμια φωτο της κουκλας να γουσταρουμε!

Ναι είναι ο πρώτος μου σκύλος και η αλήθεια είναι ότι ήρθε τελείως ουρανοκατεβατος δεν είχα καν ως σκέψη να αποκτήσω σκύλο αλλά μετά δεθήκαμε και δεν μπορούσα να τη δώσω αλλου. Και ναι τη βρήκα όταν ήταν περίπου 35 ημερών οπότε φαντάζομαι δεν είχε το κρίσιμο 2μηνο με τα αδέρφια η τη μαμά της.

Ναι ακριβώς για αυτό θα ήθελα έναν πεπειραμένο εκπαιδευτή για να γλυτώσω χρόνο και λάθη. Εάν έχετε να μου προτείνετε κάποιον αλήθεια θα με βοηθούσε πολύ γιατί είμαι στο ψάξιμο...

Ευχαριστώ πολύ και καλή δύναμη με τα δικά σας σκυλακια!

 

[Hammer]

Σε ευχαριστω!
Ομορφια η Εβιτα και το βγαζει το ψωμι της ετσι οπως μου αρεσουν!
Δυστυχως δεν ξερω καποιον εκπαιδευτη να σου προτεινω...

 

[jo&zaxarias]

Καλησπέρα σε όλους,

Έχω και εγώ έναν μπούφο 8 μηνών ημίαιμο, για την ώρα είναι περίπου 25 κιλά, δεν ξέρουμε καθόλου γονείς αφού το βρήκαν παρατημένο 2 μηνών. Ίσως έχει κάτι από ποιμενικό (δείτε φωτογραφία).
Με το που έρθει κάποιοςστο σπίτι (εκτός όσων έρχονται πολύ συχνά όπως οι γονείς μου και κάποιοι φίλοι που εκεί κουνάει την ουρά και χαίρεται πριν καν χτυπήσουν το κουδούνι της πάνω πόρτας) γαβγίζει έντονα. Πλησιάζει κοντά στον «ξένο», γαβγίζει, μπορει να μυρίσει λιγο το χέρι κλπ, θα γαβγίζει μερικές φορές ακόμα και μετά ηρεμεί. Εάν δε, χαλαρώνει και ξαφνικά (ακόμα και μετά από ώρες που είναι σπίτι μας) πάει να σηκωθεί ο «ξένος», επίσης μπορεί να πεταχτεί και να αρχίσει να γαβγίζει έντονα μέχρι να συνειδητοποιήσει τι γίνεται. Στο πάρκο που βγαίνουμε είναι πολύ κοινωνικός, κάθεται να τον χαϊδέψουν όλοι, ακόμα και με τα παιδάκια είναι υπερβολικά ήρεμος και με τα μικρά κουτάβια προσπαθεί να παίζει προσεκτικά. Φυσικά δε συμπαθεί όλους τους σκύλους, με κάποια αρσενικά αρχίσουν και φωνάζουν ο ένας στον άλλον αλλά υποθετω αυτό δεν είναι πρόβλημα, ήδη έχει αρχίσει να ακούει στο «ήρεμα».
Το θέμα μου είναι παρόμοιο με της vasiliki K. νομίζω απλά για την ώρα σε πιο χαλαρό επίπεδο.θα μπορούσε να παίζει ρόλο και το ότι το κρεβατακι του είναι στο σαλόνι και αντίστοιχα πολύ κοντά στην πόρτα του διαμερίσματος οποτε και νιώθει έντονα το χώρο του; Σήμερα περιμένω εκπαιδεύτρια που όμως δεν ξέρω αν ειδικεύεται σε τέτοια θέματα.
Θα σας ενημερώσω όπως και να έχει