Καλώς όρισες
@Pavlik και να χαίρεσαι τον μικρό!
Αν εσύ θες σκύλο, αν ήθελες καιρό και νομίζεις πως τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να αποκτήσεις, να το κάνεις. Μη το κάνεις όμως για τον μικρό και επειδή του αρέσει η ιδέα να έχετε σκυλάκι...
Δεν είναι κακή η ιδέα σου για ένα Staffordshire Bull Terrier αλλά δεν θα ήταν κακή ιδέα και η απόκτηση αρκετών άλλων φυλών ή ημίαιμων σκύλων. Να ξέρεις πως τελικά για τον σκύλο ως κατοικίδιο σε μια πόλη, ένα διαμέρισμα δεν υπάρχει εύκολο το κριτήριο "αυτό είναι καλό" ή "αυτό δεν κάνει" διότι οι παράγοντες που οδηγούν σε μια επιτυχημένη συμβίωση είναι πολλοί και διάφοροι. Δηλαδή, δεν είναι σαν να ζητούσες μια φυλή για κυνήγι λαγού που τα πράγματα γίνονται απλούστερα.
Το προφίλ του κάθε υποψήφιου ιδιοκτήτη δεν αποτελείται από τα τετραγωνικά του σπιτιού του ή το αν θέλει σκύλο που να μαδάει και να γαβγίζει (κανένας δε θέλει τέτοιο σκύλο, αλλά πολλοί έχουν). Χαρακτηριστικά που ο κάθε υποψήφιος ιδιοκτήτης σκύλου πρέπει να έχει και θα παίξουν ρόλο είναι η υπομονή, η επιμονή, η προσαρμοστικότητα, η υπευθυνότητα, το χιούμορ, η ανεκτικότητα... κ.α. Τώρα σιγά μη βρεις πολλούς που θα παραδεχτούν ότι δεν έχουν τα παραπάνω.
Όλα τα παραπάνω δε τα χρειάζεσαι για να δημιουργήσεις τον τέλειο σκύλο και να έχεις την τέλεια ζωή με αυτόν ωσάν χολυγουντιανή παραγωγή. Τα χρειάζεσαι για να κατανοήσεις πως η ζωή σου δεν θα είναι ποτέ όπως πρώτα, για να μάθεις να ζεις και με την τρίχα, για να μπορείς να επαναλαμβάνεις σαν αυτιστικός "Κατέβα κάτω!" ή "Ήσυχα!" ή "Μη είπα!", για να συνειδητοποιήσεις πως από τότε που πήρες σκύλο έχεις βελτιωθεί τρομερά στο... σφουγγάρισμα, για να σκύβεις και να μαζεύεις σκατά τουλάχιστον 2-3 φορές την μέρα, για να μη δίνεις πλέον αξία στα πράγματα διότι πολλά από αυτά θα μασουληθούν, για να ξεχάσεις τα απρογραμμάτιστα διημεράκια ή τριημεράκια διότι "Παιδιά έχω και το σκύλο", για να απορήσεις με το πόσο γρήγορα μπορείς να σηκωθείς από το κρεββάτι στον ήχο του εμετού και πολλά άλλα.
Επίσης, όπως έχω ξαναγράψει, αυτός που θέλει σκύλο θα πρέπει να θέλει και τον γέρικο σκύλο, αυτόν που θα έχει ακράτεια, που μπορεί να χρειάζεται βοήθεια για να σηκωθεί, που θα κάνει πληγές κατάκλισης και θα θέλουν περιποίηση, που θα χάσει όραση και ακοή, που θα μυρίζει, που δεν θα είναι όμορφος, εντυπωσιακός και δεν θα παίζει... Τα χρόνια περνάνε γρήγορα.
Ακόμα σε σχέση με το παιδί να ξέρεις πως το ενδιαφέρον του παιδιού για το σκύλο συνήθως περνά και σπάνια ο 13-14 ετών γιος θα έχει ακόμα ενδιαφέρον για τον 9-10 ετών σκύλο... και αυτός ο σκύλος ίσως έχει ακόμα 5-6 χρόνια ζωής (μακάρι και πιθανό αν είναι stafford).
Το θέμα και "η αλήθεια", αν θα μπορούσαμε να πούμε, για το "nanny dog" βρίσκεται και σε αυτά που έγραψαν οι
@vrmode και
@sis πιο πάνω. Είναι μια πολύ ανθρωποκεντρική φυλή, αγαπησιάρικη με τους ανθρώπους (σε σημείο που ξεχνάς κάθε πιθανό πόθο για φύλαξη), καραγκιόζης και κλόουν που χαίρεται να παίζει και δεν κουράζεται ποτέ και σπάνια είναι κτητικό με πράγματα ή περιοχή... Αυτά μα και η ανάγκη ενός "rebranding" λόγω κυνομαχιών και άλλων παράνομων ενασχολήσεων των όσων περιέβαλλαν την φυλή οδήγησε σε εικόνες με μωράκια που κοιμούνται πάνω τους, που τα ταΐζουν από το στόμα, κ.α. μα και ιστορίες ηρωισμού, υπεράσπισης και αυταπάρνησης με την απαραίτητη δόση υπερβολής και ωραιοποίησης.
Η ουσία είναι πως σκύλος και παιδί μαζί δεν πρέπει να μένουν χωρίς επίβλεψη και μάλιστα κάποιου με γνώση και ικανότητα να παρέμβει με σχετική επιτυχία σε περίπτωση που χρειαστεί.
Σε αυτό το σημείο θα σου πω πως εγώ έχω ένα θηλυκό Staffordshire Bull Terrier 7 ετών που τα παιδάκια 2-3 ετών (ίσως και 4-5 αν δεν είναι ανεπτυγμένα) τα βλέπει κάπως σαν "θήραμα". Τα "προσέχει", τα ακολουθεί, τα "γυρίζει" σαν καρχαρίας και σε απότομες κινήσεις τους ή φωνές κάνει κίνηση να τα "συνετίσει" και έχει τραβήξει και ρούχο, έχει "τσιμπίσει" και παπούτσι παιδιού. Υπό την επίβλεψη μου είναι πολύ πιο ήρεμη και αν δείξει σημάδια, με εντολή μου έρχεται κοντά μου ή πάει "σπίτι της". Όταν δεν είμαι παρών και μας επισκέπτονται παιδάκια αυτής της ηλικίας η σκύλα μπαίνει στο crate της. Δεν έχει δαγκώσει ποτέ παιδάκι, αλλά θα στοιχημάτιζα πως υπό κάποιες συνθήκες και υπό άλλη ιδιοκτησία θα το είχε κάνει. Με τις μεγαλύτερες ηλικίες αδιαφορεί...
Ήδη έχω μακρηγορήσει και ίσως κούρασα μα και αυτά που σου γράφουν για την βόλτα είναι σωστά και για την σχέση του σκύλου με άλλα ζώα και σκυλιά και για τις ανάγκες εκτόνωσης. Σίγουρα υπάρχουν εξαιρέσεις και διαβαθμίσεις μα η φυλή έχει και ιστορία και χαρακτηριστικά.
Για να κλείσω (επιτέλους) θα σου έλεγα να σκεφτείς και να αναλύσεις καλά τα κίνητρα που σε ωθούν στην απόκτηση σκύλου και έπειτα στο πως φαντάζεσαι την ιδανική ζωή σου με τον σκύλο (αυτή που ποτέ δε θα ζήσεις, αλλά να δούμε με τι και πόσα μπορείς να συμβιβαστείς).
