Αυτό που δεν έχω βρει κάπου ξεκάθαρα είναι ποιοι θέλησαν την αλλαγή του νόμου. Πιστεύω πως συγκεκριμένες ομάδες πίστεψαν πως θα μπορέσουν να περάσουν τις δικές τους αντιλήψεις και μόνο αυτές. Αυτό τους γύρισε ανάποδα και άρχισαν να φωνάζουν.
Προτάσεις όπως του
@sea-mol #582 θα τις καταλάβει η κ. Κούλα τις φιλοζωικής ή ο εκπρόσωπος του Δήμου στο τραπέζι των συζητήσεων. Ποιές προτάσεις όταν όλη η αλλαγή ξεκινά απο τα αδέσποτα, ποιός φταιει γ'αυτά; μα ο νόμος!! δεν είναι σωστός, χμμ ας φτιάξουμε ένα νόμο ακόμα...
Κάποιος από την Ξάνθη με αφορμή την συζήτηση στην Κομοτηνή το καλοκαίρι του 2017 είχε πει
Μόλις άνοιξε βέβαια ο διάλογος και γι’ αυτό καλό είναι να περιμένουμε να ολοκληρωθεί η διαδικασία πριν κρίνουμε την προσπάθεια όμως αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι η ελληνική νοοτροπία κάθε φορέας, σύλλογος, ακόμη και άτομο να “οχυρώνεται” πίσω από δικαιώματα που έχει καταφέρει να κατακτήσει και να μην αφήνει τα πράγματα να προχωρήσουν
Όσο αφορά το οικονομικό θα πληρώσουμε το μάρμαρο όπως και να το βαφτίσουν, ειδικό τέλος, φόρος ιδιοκτησίας ζώου συντροφιάς, σκυλόσημο, υπέρ αδέσποτων , υπέρ ευζωίας κατοικίδιων...
Θα πέσουν στο τραπέζι ιδέες για μείωση του φόρου σε περίπτωση υιοθεσίας αδέσποτου, σύνδεση με το Ε1 στο taxis για όσους έχουν χαμηλά εισοδήματα, ενδεχομένως να έχουμε και κατηγορίες σκύλων όπως με τα αυτοκίνητα σε κυβικά, όλα τα παλαβά εδώ..
Γιατί δεν εφαρμόζεται ο σημερινός νόμος δεν ξέρει κανείς, ψάχνει να δει, λέει, που πάσχει ο νόμος..
Πείτε μου πως τα παρακάτω λόγια δεν είναι τυπική απάντηση πολιτικού
"Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης δε, ο κος Τσιρώνης παραδέχτηκε ότι η εφαρμογή της υπάρχουσας νομοθεσίας του ν. 4039/2012 δημιουργεί προβλήματα καθώς και ότι χρειάζεται αλλαγές. Για τον εντοπισμό των σημείων που χρήζουν αλλαγών θα γίνει μία προσπάθεια άξονες της οποίας θα είναι «ο
δημοκρατικός διάλογος, η αποφυγή αποκλεισμού οποιουδήποτε φορέα εμπλέκεται στο θέμα της διαχείρισης των ζώων συντροφιάς, η
ταχύτητα στη λήψη των αποφάσεων, η
αλληλοενημέρωση των φορέων και η
διάχυση της πληροφορίας."
Γενικά λόγια να αγαπιώμαστε το βλέπω, και μετά από πέντε χρόνια πάλι ο νόμος θα φταίει, αν ζούμε θα το δείτε.