Αφού λέγαμε να πάμε τόσο καιρό και όλο κάτι τύχαινε και ακυρώναμε τελευταία στιγμή χθες τα καταφέραμε.
Φτάσαμε 6,30-7,00 δεν θυμάμαι ακριβώς. Με το που ανοίξαμε την πόρτα να μπούμε βλέπω καμιά 5αρια σκυλιά yolo στην Άιρα(λυτά! αν είναι δυνατόν!!!! έχουν λυτά σκυλιά σε πάρκο απαπαπαπ)της κάνω άντε καλά να τα βγάλεις πέρα. Η Άιρα σαν πρώτη κίνηση είπε να το παίξει αδιάφορη και γύρισε πλάτη στο στρατό που έρχονταν και έκανε ότι μύριζε κάτι χορτάρια, μόλις ένιωσε όμως τις ανάσες στο πισινό της λέει κάτσε να τα βάλω σε τάξη τα γατάκια και με πέταγμα crest δοντάκι και φωνή βαριά αλλά Καρρά κέρδισε τον χώρο που ήθελε. 1-2 λεπτά μετά αφού πλέον έχουμε μπει στο κέντρο του πάρκου και βλέπω την Άιρα ότι το έχει, είναι ήρεμη και γενικά ελέγχει τη κατάσταση την αμολάω και εγώ(ξέρω! μέσα σε αυτούς τους αλήτες με τα αμολυτά σκυλιά και γω).
Σύνολο ήταν μέσα καμιά 10αρια όλων των ειδών. Δεν είδα προβλήματα μεταξύ τους(κοίτα να δεις; και όλο ακούω για προβλήματα!) άλλα ήταν παρέα άλλα τρέχανε μόνα τους και άλλα παίζανε με τα αφεντικά τους. Δεν είχαμε πρόβλημα με κανένα εκτός από ένα θηλυκό boxer που η συμπεριφορά αυτού ήταν άριστη και παιχνιδιάρικη η Άιρα για κάποιο λόγο το κόντραρε.
Το πάρκο ωραίο με χώρο ικανοποιητικό για 10-15 σκυλιά ώστε να έχουν και κάποια άνεση κίνησης. Μέσα έχει και κάποια παιχνίδια aggility (6 σε αριθμό) και ένα λάστιχο κρεμασμένο για tag, έχει κάδους για τα μαζεύουμε τα χάλια μας αν και είδα πάλι κάποιους να έχουν ξεχάσει να μαζέψουν τις ζημιές τους. Έχει μια βρυσούλα για νεράκι κοντά στην είσοδο και 2 μεγάλα πέτρινα παγκάκια το οποίο ένα τιμήσαμε και εμείς ώστε να απολαύσουμε τον freddo espresso μας. Κάτσαμε καμιά ώρα και μετά ανηφορίσαμε προς το άλσος Αγ. Δημητρίου ώστε να κάνουμε και μια βόλτα μέσα σε έντονο πράσινο.
Μας άρεσε, περάσαμε τέλεια και θα ξαναπάμε σίγουρα
Φτάσαμε 6,30-7,00 δεν θυμάμαι ακριβώς. Με το που ανοίξαμε την πόρτα να μπούμε βλέπω καμιά 5αρια σκυλιά yolo στην Άιρα(λυτά! αν είναι δυνατόν!!!! έχουν λυτά σκυλιά σε πάρκο απαπαπαπ)της κάνω άντε καλά να τα βγάλεις πέρα. Η Άιρα σαν πρώτη κίνηση είπε να το παίξει αδιάφορη και γύρισε πλάτη στο στρατό που έρχονταν και έκανε ότι μύριζε κάτι χορτάρια, μόλις ένιωσε όμως τις ανάσες στο πισινό της λέει κάτσε να τα βάλω σε τάξη τα γατάκια και με πέταγμα crest δοντάκι και φωνή βαριά αλλά Καρρά κέρδισε τον χώρο που ήθελε. 1-2 λεπτά μετά αφού πλέον έχουμε μπει στο κέντρο του πάρκου και βλέπω την Άιρα ότι το έχει, είναι ήρεμη και γενικά ελέγχει τη κατάσταση την αμολάω και εγώ(ξέρω! μέσα σε αυτούς τους αλήτες με τα αμολυτά σκυλιά και γω).
Σύνολο ήταν μέσα καμιά 10αρια όλων των ειδών. Δεν είδα προβλήματα μεταξύ τους(κοίτα να δεις; και όλο ακούω για προβλήματα!) άλλα ήταν παρέα άλλα τρέχανε μόνα τους και άλλα παίζανε με τα αφεντικά τους. Δεν είχαμε πρόβλημα με κανένα εκτός από ένα θηλυκό boxer που η συμπεριφορά αυτού ήταν άριστη και παιχνιδιάρικη η Άιρα για κάποιο λόγο το κόντραρε.
Το πάρκο ωραίο με χώρο ικανοποιητικό για 10-15 σκυλιά ώστε να έχουν και κάποια άνεση κίνησης. Μέσα έχει και κάποια παιχνίδια aggility (6 σε αριθμό) και ένα λάστιχο κρεμασμένο για tag, έχει κάδους για τα μαζεύουμε τα χάλια μας αν και είδα πάλι κάποιους να έχουν ξεχάσει να μαζέψουν τις ζημιές τους. Έχει μια βρυσούλα για νεράκι κοντά στην είσοδο και 2 μεγάλα πέτρινα παγκάκια το οποίο ένα τιμήσαμε και εμείς ώστε να απολαύσουμε τον freddo espresso μας. Κάτσαμε καμιά ώρα και μετά ανηφορίσαμε προς το άλσος Αγ. Δημητρίου ώστε να κάνουμε και μια βόλτα μέσα σε έντονο πράσινο.
Μας άρεσε, περάσαμε τέλεια και θα ξαναπάμε σίγουρα