Καλησπέρα και χρόνια πολλα σε όλους.
Ονομάζομαι Ηλίας και εδω και 3 χρόνια εχουμε υιοθετησει την λαουρα.
Ειναι ενα ημιαιμο γκεκακι (16κιλα) που χαριζοτανε απο την περιοχή του Κιάτου Κορινθίας.
Μετα απο 3 χρονια συμβιωσης και εχοντας περάσει ατελειωτες καταστασεις ευτυχιας και προβληματων δυστυχως, θα ηθελα να ακουσω αν υπάρχουν μέλοι στο φορουμ που μπορει να εχουν ξαναδει κατι τετοιο.
Το γενικο προβλημα που εχει η λαουρα ειναι οτι οταν μπει σε κατασταση φοβου θα γρυλισει και θα δαγκωσει αν νιωσει οτι καποιος παει να τις κανει κακό, συμπεριλαμβανομενων και εμενα και της κοπελας μου.
Αρχικα ξεκινησαν τα περιστατικα μετα τον πρωτο χρονο (15μηνων), μεχρι τοτε ηταν ενα υπεροχο πολυ ενεργητικο σκυλακι.
Στειρωθηκε στην ηλικια των 9-10 μηνων περιπου. Ειναι υπερβολικα κοινωνικη με ανθρωπους (οχι με παιδια) και δεν τα παει καλα με σκυλια που δεν ξερει, αλλα θελει να τα γνωρισει. Δεν την κοινωνικοποιησαμε ποτε.
Να πω οτι παντα σε ολα οσα θα περιγραψω το σκυλι παιρνει την εξης σταση:
Ουρα στα σκελια σαν στρινγκ κυριολεκτικα, το τριχωμα σηκωνοταν στην ραχη και σταση φοβικη.
Η αρχη ηταν με τα κοκκαλα που πουλανε τα petshop.
Ετρεχε μακρια με το κοκκαλο και μετα αν πλησιαζες στα 2-3 μετρα απο εκει που το ετρωγε τοτε γρυλιζε.
Η συμπεριφορα εφευγε τελειως αφου το ειχε φαει.
Η αντιδραση μας ηταν να την μαλωσουμε φυσικα. Ειχε φαει και κατι ξυλιες στον ποπο απο μενα που μου αγριευε.
Συνεχεια μας παρουσιασε προβλημα στο σπιτακι που κοιμοτανε. Συνηθιζαμε οταν κοιμοτανε να την σκεπαζαμε με μια κουβερτουλα που ειχε (ναι χαζη ιδεα το ξερω), μεχρι που μια μερα αγριεψε και επιτεθηκε οταν της βαλαμε την κουβερτα. Απο τοτε αυτο εξελιχθηκε στο να μη μας αφηνει να πλησιασουμε στον χωρο που κοιμαται, γρυλιζοντας, και αν ερχομασταν πολυ κοντα <1 μετρο τοτε μπορει να προσπαθουσε να μας δαγκωσει.
Ξανα οι αρχικες μας αντιδρασεις ηταν να την μαλωσουμε.
Φυσικα αυτο που δεν ξεραμε τοτε ηταν οτι το σκυλι ειναι μαλλον φοβικο και οχι κυριαρχικο με οτι αυτο μπορει να συνεπαγεται.
Σε αυτο το σημειο να αναφερω οτι συνηθως οταν καταλαβει οτι δεν θελει να τις κανουμε κακο ερχεται πολυ δειλα με κατευασμενο κεφαλι και μας παιρνει αγκαλια κυριολεκτικα κλαιγοντας (το μουρμουρισμα που κανουν). Αυτο συνεβαινε ακομα αν μας ειχε δαγκωσει.
Απο θεμα εκπαιδευσης εχει κανει βασικη υπακοη στην οποια και ηταν αριστη μαθητρια, καθως παιρνει απιστευτα ευκολα εντολες. Επισης περασαν αλλοι 2 εκπαιδευτες υστερα για το θεμα με την συμπεριφορα της, και ο δευτερος καταφερε να δει οτι το σκυλι απλα φοβαται και δεν μας εμπιστευεται.
Μας εδειξε ασκησεις που να καναμε για να βελτιωσουμε την εμπιστοσυνη της σε μας ωστε να μειωσουμε/εξαλειψουμε το προβλημα. Η κατασταση δεν εχει βελτιωθει. Απλα δεν την μαλωνουμε πια οταν κανει ετσι και προσπαθουμε να την κανουμε να μην φοβαται.
Δεν ξερω αν υπαρχει καποιος με παρομοια εμπειρια, φανταζομαι πως ναι.
Ισως να μπαιναμε στην διαδικασια ξανα να βρουμε καποιον ειδικο, αλλα θα θελαμε βοηθεια καθως ειναι πολυ ιδιαιτερο προβλημα.
Εχω πολλες λεπτομερειες ακομα να γραψω, αλλα θα ηθελα να δω τι εχουνε να πουνε και αλλοι του φορουμ απο προσωπικες τους εμπειριες.
Ονομάζομαι Ηλίας και εδω και 3 χρόνια εχουμε υιοθετησει την λαουρα.
Ειναι ενα ημιαιμο γκεκακι (16κιλα) που χαριζοτανε απο την περιοχή του Κιάτου Κορινθίας.
Μετα απο 3 χρονια συμβιωσης και εχοντας περάσει ατελειωτες καταστασεις ευτυχιας και προβληματων δυστυχως, θα ηθελα να ακουσω αν υπάρχουν μέλοι στο φορουμ που μπορει να εχουν ξαναδει κατι τετοιο.
Το γενικο προβλημα που εχει η λαουρα ειναι οτι οταν μπει σε κατασταση φοβου θα γρυλισει και θα δαγκωσει αν νιωσει οτι καποιος παει να τις κανει κακό, συμπεριλαμβανομενων και εμενα και της κοπελας μου.
Αρχικα ξεκινησαν τα περιστατικα μετα τον πρωτο χρονο (15μηνων), μεχρι τοτε ηταν ενα υπεροχο πολυ ενεργητικο σκυλακι.
Στειρωθηκε στην ηλικια των 9-10 μηνων περιπου. Ειναι υπερβολικα κοινωνικη με ανθρωπους (οχι με παιδια) και δεν τα παει καλα με σκυλια που δεν ξερει, αλλα θελει να τα γνωρισει. Δεν την κοινωνικοποιησαμε ποτε.
Να πω οτι παντα σε ολα οσα θα περιγραψω το σκυλι παιρνει την εξης σταση:
Ουρα στα σκελια σαν στρινγκ κυριολεκτικα, το τριχωμα σηκωνοταν στην ραχη και σταση φοβικη.
Η αρχη ηταν με τα κοκκαλα που πουλανε τα petshop.
Ετρεχε μακρια με το κοκκαλο και μετα αν πλησιαζες στα 2-3 μετρα απο εκει που το ετρωγε τοτε γρυλιζε.
Η συμπεριφορα εφευγε τελειως αφου το ειχε φαει.
Η αντιδραση μας ηταν να την μαλωσουμε φυσικα. Ειχε φαει και κατι ξυλιες στον ποπο απο μενα που μου αγριευε.
Συνεχεια μας παρουσιασε προβλημα στο σπιτακι που κοιμοτανε. Συνηθιζαμε οταν κοιμοτανε να την σκεπαζαμε με μια κουβερτουλα που ειχε (ναι χαζη ιδεα το ξερω), μεχρι που μια μερα αγριεψε και επιτεθηκε οταν της βαλαμε την κουβερτα. Απο τοτε αυτο εξελιχθηκε στο να μη μας αφηνει να πλησιασουμε στον χωρο που κοιμαται, γρυλιζοντας, και αν ερχομασταν πολυ κοντα <1 μετρο τοτε μπορει να προσπαθουσε να μας δαγκωσει.
Ξανα οι αρχικες μας αντιδρασεις ηταν να την μαλωσουμε.
Φυσικα αυτο που δεν ξεραμε τοτε ηταν οτι το σκυλι ειναι μαλλον φοβικο και οχι κυριαρχικο με οτι αυτο μπορει να συνεπαγεται.
Σε αυτο το σημειο να αναφερω οτι συνηθως οταν καταλαβει οτι δεν θελει να τις κανουμε κακο ερχεται πολυ δειλα με κατευασμενο κεφαλι και μας παιρνει αγκαλια κυριολεκτικα κλαιγοντας (το μουρμουρισμα που κανουν). Αυτο συνεβαινε ακομα αν μας ειχε δαγκωσει.
Απο θεμα εκπαιδευσης εχει κανει βασικη υπακοη στην οποια και ηταν αριστη μαθητρια, καθως παιρνει απιστευτα ευκολα εντολες. Επισης περασαν αλλοι 2 εκπαιδευτες υστερα για το θεμα με την συμπεριφορα της, και ο δευτερος καταφερε να δει οτι το σκυλι απλα φοβαται και δεν μας εμπιστευεται.
Μας εδειξε ασκησεις που να καναμε για να βελτιωσουμε την εμπιστοσυνη της σε μας ωστε να μειωσουμε/εξαλειψουμε το προβλημα. Η κατασταση δεν εχει βελτιωθει. Απλα δεν την μαλωνουμε πια οταν κανει ετσι και προσπαθουμε να την κανουμε να μην φοβαται.
Δεν ξερω αν υπαρχει καποιος με παρομοια εμπειρια, φανταζομαι πως ναι.
Ισως να μπαιναμε στην διαδικασια ξανα να βρουμε καποιον ειδικο, αλλα θα θελαμε βοηθεια καθως ειναι πολυ ιδιαιτερο προβλημα.
Εχω πολλες λεπτομερειες ακομα να γραψω, αλλα θα ηθελα να δω τι εχουνε να πουνε και αλλοι του φορουμ απο προσωπικες τους εμπειριες.
