Λοιπόν, ας πως σκέφτομαι τα πράγματα...
Αρχικά, ο κτηνιατρικός σύλλογος είναι υπεύθυνος τόσο για την προστασία των συμφερόντων των μελών του, όσο και της επιστήμης που υπηρετεί. Διοικείται και υπερασπίζεται συμφέροντα που πολλές φορές δεν υποστηρίζουν όλα τα μέλη του (πχ εγώ ως δικηγόρος διαφωνώ πολλές φορές με τις καταγγελίες/δημοσιεύσεις του δικηγορικού συλλόγου). Μπορεί να μην είνια εισαγγελέας, αλλά αν γίνεται κάτι που κατά τη γνώμη του συλλόγου παραβιάζει είτε τα δικαιώματα των μελών του είτε την επιστήμη οφείλει να το δημοσιοποιήσει/καταγγείλει κτλ
Με αυτό το σκεπτικό κατάλαβα ότι κατήγγειλε και αυτή τη δράση: θεωρεί ότι προσβάλλονται τα δικαιώματα των μελών του συλλόγου και είναι επικίνδυνο για την ευζωΐα των αδεσπότων.
Ως προς την προσβολή των δικαιωμάτων των μελών, ναι δεν είναι πρωτεύων, αλλά μην το υποτιμάτε: τρέχει ένα πρόγραμμα στειρώσεων με επιχορήγηση του κράτους και δεν βλέπω το λόγο γιατί να μην επωφεληθούν από αυτό τόσο οι δήμοι και οι φιλοζωϊκές, όσο και οι κτηνίατροι. Οι κτηνίατροι που θα κάνουν τις στειρώσεις, θα πληρωθούν; (Ας μας απαντήσει ο δήμος και η φιλοζωϊκή). Αν όχι και μιλάμε για εθελοντισμό, τότε φυσικά δεν μπορεί να γίνει λόγος για προσβολή των δικαιωμάτων των μελών. Αν όμως πληρώνονται, θα πρέπει να δούμε αν δεν βρέθηκε ούτε ένας κτηνίατρος στο δήμο Τυρνάβου να δεχτεί να τρέξει το πρόγραμμα των στειρώσεων, τότε ας το πει ο δήμος, γιατί έπρεπε να παραγκωνιστούν οι κτηνίατροι αυτοί.
Τώρα, όσον αφορά στην ποιότητα των στειρώσεων που θα γίνουν, ε πάλι θα πρέπει να δούμε αν όντως δεν υπήρχε άλλη λύση, από το να γίνουν σε μία βδομάδα οι στειρώσεις "σαν να ήταν πεδίο μάχης",δηλαδή υπό ακραίες συνθήκες. Στην Ελλάδα ζω, τα 3 γατιά μου τα μάζεψα από τα σκουπίδια, τα άλλα δύο μου τα πέταξαν στην αυλή, και το σκυλί μου το έσωσα από του χάρου τα δόντια και από κυνηγό στην επαρχία, που ενώ το είχε αμολητό κουτάβι πράγνα να ζητιανεύει φαί σε ταβέρνες, όταν έμαθε πως το πήρε να το υιοθετήσει αθηναία (που δεν ήξερε καν πως το σκυλί ήταν ημιδεσποζόμενο), μετά από μία βδομάδα, με απειλούσε με καραμπίνα, με κυνηγούσε με συμμορίες να με δείρει και καταλήγαμε στα αστυνομικά τμήματα.
Δεν είμαι εκτός πραγματικότητας. Αλλά δεν προτιμώ να γίνονται τα πράγματα "σαν να είμαστε σε πεδίο μάχης" αν όντως δεν υπάρχει άλλη λύση. Και θα ήθελα την απάντηση του φιλοζωϊκού σωματείου, για να μας πει ότι όντως δεν υπάρχει άλλη λύση, ότι δεν υπήρχαν κτηνίατροι (έλληνες ή ξένοι) που θα αναλάμβαναν να στειρώσουν με προσοχή τα αδέσποτα, να τα περιθάλψουν μετά κτλ
Αρχικά, ο κτηνιατρικός σύλλογος είναι υπεύθυνος τόσο για την προστασία των συμφερόντων των μελών του, όσο και της επιστήμης που υπηρετεί. Διοικείται και υπερασπίζεται συμφέροντα που πολλές φορές δεν υποστηρίζουν όλα τα μέλη του (πχ εγώ ως δικηγόρος διαφωνώ πολλές φορές με τις καταγγελίες/δημοσιεύσεις του δικηγορικού συλλόγου). Μπορεί να μην είνια εισαγγελέας, αλλά αν γίνεται κάτι που κατά τη γνώμη του συλλόγου παραβιάζει είτε τα δικαιώματα των μελών του είτε την επιστήμη οφείλει να το δημοσιοποιήσει/καταγγείλει κτλ
Με αυτό το σκεπτικό κατάλαβα ότι κατήγγειλε και αυτή τη δράση: θεωρεί ότι προσβάλλονται τα δικαιώματα των μελών του συλλόγου και είναι επικίνδυνο για την ευζωΐα των αδεσπότων.
Ως προς την προσβολή των δικαιωμάτων των μελών, ναι δεν είναι πρωτεύων, αλλά μην το υποτιμάτε: τρέχει ένα πρόγραμμα στειρώσεων με επιχορήγηση του κράτους και δεν βλέπω το λόγο γιατί να μην επωφεληθούν από αυτό τόσο οι δήμοι και οι φιλοζωϊκές, όσο και οι κτηνίατροι. Οι κτηνίατροι που θα κάνουν τις στειρώσεις, θα πληρωθούν; (Ας μας απαντήσει ο δήμος και η φιλοζωϊκή). Αν όχι και μιλάμε για εθελοντισμό, τότε φυσικά δεν μπορεί να γίνει λόγος για προσβολή των δικαιωμάτων των μελών. Αν όμως πληρώνονται, θα πρέπει να δούμε αν δεν βρέθηκε ούτε ένας κτηνίατρος στο δήμο Τυρνάβου να δεχτεί να τρέξει το πρόγραμμα των στειρώσεων, τότε ας το πει ο δήμος, γιατί έπρεπε να παραγκωνιστούν οι κτηνίατροι αυτοί.
Τώρα, όσον αφορά στην ποιότητα των στειρώσεων που θα γίνουν, ε πάλι θα πρέπει να δούμε αν όντως δεν υπήρχε άλλη λύση, από το να γίνουν σε μία βδομάδα οι στειρώσεις "σαν να ήταν πεδίο μάχης",δηλαδή υπό ακραίες συνθήκες. Στην Ελλάδα ζω, τα 3 γατιά μου τα μάζεψα από τα σκουπίδια, τα άλλα δύο μου τα πέταξαν στην αυλή, και το σκυλί μου το έσωσα από του χάρου τα δόντια και από κυνηγό στην επαρχία, που ενώ το είχε αμολητό κουτάβι πράγνα να ζητιανεύει φαί σε ταβέρνες, όταν έμαθε πως το πήρε να το υιοθετήσει αθηναία (που δεν ήξερε καν πως το σκυλί ήταν ημιδεσποζόμενο), μετά από μία βδομάδα, με απειλούσε με καραμπίνα, με κυνηγούσε με συμμορίες να με δείρει και καταλήγαμε στα αστυνομικά τμήματα.
Δεν είμαι εκτός πραγματικότητας. Αλλά δεν προτιμώ να γίνονται τα πράγματα "σαν να είμαστε σε πεδίο μάχης" αν όντως δεν υπάρχει άλλη λύση. Και θα ήθελα την απάντηση του φιλοζωϊκού σωματείου, για να μας πει ότι όντως δεν υπάρχει άλλη λύση, ότι δεν υπήρχαν κτηνίατροι (έλληνες ή ξένοι) που θα αναλάμβαναν να στειρώσουν με προσοχή τα αδέσποτα, να τα περιθάλψουν μετά κτλ
