Είπε κι ότι τη στείρωσε πριν 15 χρόνια, δηλαδή όταν ήταν περίπου 15, ή μου φάνηκε;
Το γηραιότερο σκυλί του κόσμου
- Thread starter Estranged
- Ημερομηνία δημιουργίας
γιατί εμενα κάτι μου λέει ότι κάπου είναι αναληθές όλο αυτό... έκανε στείρωση 15 χρονων???
Στο Γκίνες, υπάρχει και ένα σκυλάκι από την Ελλάδα, 20 ετων με όνομα Σωτηρακης.
Γεννήθηκε 11 Απριλίου του 1993 και έφυγε 16 Ιανουαρίου του 2014.
Ακούς Μαρεκο
Γεννήθηκε 11 Απριλίου του 1993 και έφυγε 16 Ιανουαρίου του 2014.
Ακούς Μαρεκο
Εντάξει πολλά μου φαίνονται τα 29. Εμας η Λαρίτσα θα ήταν 16,5 αν δεν την είχε δαγκώσει φίδι τον Σεπτεμβριο. Έτσι έδειχνε. Δεν έμοιαζε να έχει θέματα.
Πριν από μερικά χρόνια στην Αθήνα βοήθησα έναν φίλο μου να θάψει τον σκύλο του.
Μέχρι τις τελευταίες του μέρες, περπατουσε και περιφέροταν κανονικά μέσα στο σπίτι παρόλο που δεν άκουγε καθόλου και έβλεπε ελάχιστα.
Πέθανε 21 χρόνων.
Τα Κέλπι, πάντως, είναι μία φυλή που ΔΕΝ έχει "ένταση" εκτροφής... δεν έχει, "δυστυχώς" ζήτηση...
Έτσι, μιλάμε για μία φυλή χωρίς προβλήματα... "αρχέγονη"...
Έτσι, μιλάμε για μία φυλή χωρίς προβλήματα... "αρχέγονη"...
Είμαι σίγουρος ότι ξέρεις (χωρίς να το πει κανείς άλλος) πως η σκύλα ζούσε άνετα, μέσα - έξω (και, κυρίως, έξω, ή στο στάβλο), σε καθαρή (από την αστική μόλυνση) ατμόσφαιρα... και έτρωγε ότι "σκ@τ@" της έδινε ο ιδιοκτήτης της......Ωραία, τώρα, ποιός θα βρει τον τυπο να τον ρωτήσει τι έτρωγε και πώς ζούσε η σκύλα;;
Μπορεί και να προήλθε (και, όσο το σκέφτομαι, μου πάει καλύτερα) από γέννα κάποιου γείτονα κτηνοτρόφου, ή από δική του γέννα...
Ναι, είμαι σχεδόν σίγουρος ότι δεν είχε pedigree...
Εμεις ειμαστε 16+...φυλή καθαρόαιμο δρόμου..στην φωτο ειναι 12 οπου και στηρωθηκε με επέμβαση πυομητρας..Αν δεν έτρωγε καθε βδομαδα απο burgering house απο τρελο γάιδαρο..και ενα ψαρονέφρι μας κανει μουτρα..!!
Attachments
H Maggie αποκτήθηκε από γέννα "purebred" είπε ο μπάρμπας που την είχε, από αγγελία της περιοχής. Κατάλαβα ότι μάλλον επρόκειτο ή για βυβ ή για γέννα άλλου αγρότη-κτηνοτρόφου στην περιοχή.
Δεν έμεινε ποτέ στο σπίτι τους εκτός κακοκαιρίας που μεταφέρανε το καλαθάκι στη βεράντα, δεν κατάλαβα ακριβώς που έμενε γιατί ο μπάρμπας έλεγε συνέχεια ότι ερχόταν από το "office" που κοιμότανε κάθε πρωί να πιεί το γάλα της (θα πω παρακάτω), δεν κατάλαβα πώς και τι ακριβώς, αλλά δεν ήταν κάτι κλειστό. Γενικά έμενε σε μεγάλη φάρμα, στην οποία περιφερόταν κατά το δοκούν, αλλά γύρω από τους ανθρώπους της.
Βοηθούσε με τα ζώα και κάθε μέρα έκανε 5 χλμ πάνω και 5 χλμ πίσω για να πάνε εκεί που δούλευε με τα ζώα ο αφεντικός της κάθε μέρα, 2 φορές τη μέρα (άρα σύνολο 20 χλμ τη μέρα) γιατί δεν της άρεσε να ανεβαίνει μαζί του στο μεταφορικό (που δεν έπιασα τι ήταν).
Την περιγράφει σαν ένα ζώο ήρεκο, άρα αστρεσάριστο, που δε ζούσε με άλλο σκυλί στη φάρμα (και αν κρίνω από μια ιστορία που είπε ότι γαύγιζε επί 30 χρόνια στην αντανάκλασή της σε ένα μεταλλικό container που μεταφέρανε κάτι, νομίζω το γάλα, μάλλον θεωρούσε τα άλλα σκυλιά εισβολείς).
Έμεινε έγκυος κάπου ανάμεσα από 10-14 χρονών από τον σκύλο ενός εργάτη (που τον σούταρε μετά ο μπάρμπας) και έκανε ένα κουτάβι που δε μάθαμε τι απέγινε αλλ εικάζω ότι το έδωσε γιατί δεν το ξανααναφέρει και μετά, σε εκείνη την ηλικία, τη στείρωσε γιατί δεν ήθελε κουτάβια.
Έκανε τα κουταβίσια εμβόλια και μετά δε θυμάται να έκανε κάτι επί μονίμου βάσεως. Δεν έκανε ούτε μόνιμη αποπαρασίτωση, περιστασιακά deworming, ταμπλέτες και ίσως πιο συχνά κάτι που λέει "flea powder, όποτε έκρινε η γυναίκα του ότι έπρεπε - αυτός δεν είχε ιδέα.
Έτρωγε αποφάγια, ένα συγκεκριμένο μέρος του προβάτου από τα πρόβατα που έσφαζαν ωμό, συνεχώς μεγάλα κόκκαλα ωμά που καθάριζε το κρέας, φρούτα και λαχανικά από ότι περίσσευε στο ψυγείο. Το βασικό, βασικότατο ήταν μισό ποτήρι το πρωί και μισό ποτήρι το βράδυ ζεστό φρεσκοαρμεγμένο γάλα από τις αγελάδες τους. Ειδικά το πρωινό δεν το χανε ποτέ. Το άλλο που έτρωγε όταν βρισκόταν ήταν αυτό που λέει "afterbirth" από τις γέννες των αγελάδων, δλδ πλακούντα και όλα τα άλλα που έβγαζε η μάνα γύρω από το μωρό.
Εάν δεν ερχόταν να φάει δεν της έβγαζε φαί να το βρει μετά, θεωρώντας ότι έχει κοιμηθεί και δεν πεινάει, κάνοντας έτσι κατά καιρούς μικρές "νηστείες" (το πρωινό γάλα όμως δεν το χανε ποτέ). Τα ζώα από τα οποία έτρωγε κρέας και γάλα τρέφονταν με γρασίδι και άχυρα, τίποτα επεξεργασμένο, και στη φάρμα γενικά δεν έπαιζε φάρμακο, εντομοκτόνο, χημικά κτλ, μόνο φυσικά λιπάσματα στο τσακίρ.
"Αποδελτίωση" από τη 42λεπτη συνέντευξη του ιδιοκτήτη στη σελίδα www.planetpaws.ca. Ελπίζω να μην ξέχασα κάτι.
Δεν έμεινε ποτέ στο σπίτι τους εκτός κακοκαιρίας που μεταφέρανε το καλαθάκι στη βεράντα, δεν κατάλαβα ακριβώς που έμενε γιατί ο μπάρμπας έλεγε συνέχεια ότι ερχόταν από το "office" που κοιμότανε κάθε πρωί να πιεί το γάλα της (θα πω παρακάτω), δεν κατάλαβα πώς και τι ακριβώς, αλλά δεν ήταν κάτι κλειστό. Γενικά έμενε σε μεγάλη φάρμα, στην οποία περιφερόταν κατά το δοκούν, αλλά γύρω από τους ανθρώπους της.
Βοηθούσε με τα ζώα και κάθε μέρα έκανε 5 χλμ πάνω και 5 χλμ πίσω για να πάνε εκεί που δούλευε με τα ζώα ο αφεντικός της κάθε μέρα, 2 φορές τη μέρα (άρα σύνολο 20 χλμ τη μέρα) γιατί δεν της άρεσε να ανεβαίνει μαζί του στο μεταφορικό (που δεν έπιασα τι ήταν).
Την περιγράφει σαν ένα ζώο ήρεκο, άρα αστρεσάριστο, που δε ζούσε με άλλο σκυλί στη φάρμα (και αν κρίνω από μια ιστορία που είπε ότι γαύγιζε επί 30 χρόνια στην αντανάκλασή της σε ένα μεταλλικό container που μεταφέρανε κάτι, νομίζω το γάλα, μάλλον θεωρούσε τα άλλα σκυλιά εισβολείς).
Έμεινε έγκυος κάπου ανάμεσα από 10-14 χρονών από τον σκύλο ενός εργάτη (που τον σούταρε μετά ο μπάρμπας) και έκανε ένα κουτάβι που δε μάθαμε τι απέγινε αλλ εικάζω ότι το έδωσε γιατί δεν το ξανααναφέρει και μετά, σε εκείνη την ηλικία, τη στείρωσε γιατί δεν ήθελε κουτάβια.
Έκανε τα κουταβίσια εμβόλια και μετά δε θυμάται να έκανε κάτι επί μονίμου βάσεως. Δεν έκανε ούτε μόνιμη αποπαρασίτωση, περιστασιακά deworming, ταμπλέτες και ίσως πιο συχνά κάτι που λέει "flea powder, όποτε έκρινε η γυναίκα του ότι έπρεπε - αυτός δεν είχε ιδέα.
Έτρωγε αποφάγια, ένα συγκεκριμένο μέρος του προβάτου από τα πρόβατα που έσφαζαν ωμό, συνεχώς μεγάλα κόκκαλα ωμά που καθάριζε το κρέας, φρούτα και λαχανικά από ότι περίσσευε στο ψυγείο. Το βασικό, βασικότατο ήταν μισό ποτήρι το πρωί και μισό ποτήρι το βράδυ ζεστό φρεσκοαρμεγμένο γάλα από τις αγελάδες τους. Ειδικά το πρωινό δεν το χανε ποτέ. Το άλλο που έτρωγε όταν βρισκόταν ήταν αυτό που λέει "afterbirth" από τις γέννες των αγελάδων, δλδ πλακούντα και όλα τα άλλα που έβγαζε η μάνα γύρω από το μωρό.
Εάν δεν ερχόταν να φάει δεν της έβγαζε φαί να το βρει μετά, θεωρώντας ότι έχει κοιμηθεί και δεν πεινάει, κάνοντας έτσι κατά καιρούς μικρές "νηστείες" (το πρωινό γάλα όμως δεν το χανε ποτέ). Τα ζώα από τα οποία έτρωγε κρέας και γάλα τρέφονταν με γρασίδι και άχυρα, τίποτα επεξεργασμένο, και στη φάρμα γενικά δεν έπαιζε φάρμακο, εντομοκτόνο, χημικά κτλ, μόνο φυσικά λιπάσματα στο τσακίρ.
"Αποδελτίωση" από τη 42λεπτη συνέντευξη του ιδιοκτήτη στη σελίδα www.planetpaws.ca. Ελπίζω να μην ξέχασα κάτι.
Α, ναι, ξεχασα. Αυτα τα τυπου frolic στη φωτο είναι κάτι μαλακά treats που είναι το μόνο junk food που της έπαιρνε καμιά φορά όταν θυμόταν.
κοινως ηταν ενα σκυλι εργασιας που ζουσε εκτος κι ετρωγε σχεδον οτι δινουν και οι εδω κτηνοτροφοι στα τσοπανακια τους....
@reinmeister2
Ο τυπάς στη σελίδα, που πήρε τη συνέντευξη, επικαλείται έρευνες σε σκύλους αλλά και σε ανθρώπους ότι ο καρκίνος (ως νο. 1 αιτία θανάτου, αυτό ερευνά γενικά) οφείλεται κατά 10% σε γονίδια και κατά 90% σε διατροφή, στρες, άσκηση και άλλους περιβαλλοντολογικούς παράγοντες, τόσο που αυτό το 10% μπορεί να υπερκεραστεί (με καθυστέρηση ή/και σταμάτημα της ανάπτυξης των όγκων κυρίως, αλλά και σε μερικές περιπτώσεις με εξάλειψη) από σωστή ζωή, διατροφή, άσκηση και εξάλειψη του στρες.
Πράγματα δηλαδή που έχουν ειπωθεί κι εδώ μέσα πολλάκις.
Παραθέτει ιστορίες κι από άλλα υπεραιωνόβια σκυλιά (και γατιά) με το ίδιο pattern ζωής και διατροφής.
Ο τυπάς στη σελίδα, που πήρε τη συνέντευξη, επικαλείται έρευνες σε σκύλους αλλά και σε ανθρώπους ότι ο καρκίνος (ως νο. 1 αιτία θανάτου, αυτό ερευνά γενικά) οφείλεται κατά 10% σε γονίδια και κατά 90% σε διατροφή, στρες, άσκηση και άλλους περιβαλλοντολογικούς παράγοντες, τόσο που αυτό το 10% μπορεί να υπερκεραστεί (με καθυστέρηση ή/και σταμάτημα της ανάπτυξης των όγκων κυρίως, αλλά και σε μερικές περιπτώσεις με εξάλειψη) από σωστή ζωή, διατροφή, άσκηση και εξάλειψη του στρες.
Πράγματα δηλαδή που έχουν ειπωθεί κι εδώ μέσα πολλάκις.
Παραθέτει ιστορίες κι από άλλα υπεραιωνόβια σκυλιά (και γατιά) με το ίδιο pattern ζωής και διατροφής.
xm... αν και νομιζω πλεον αλλοι εχουν περισσοτερα στοιχεια εδω μεσα για τα τσοπανια θα τολμησω ν απω οτι εχω ακουσει για αρκετα σκυλια ανω των 12 ετων... που ακομα ειναι γυρω απο τις στανες....
διατηρω τεραστιες επιφυλαξεις για τους ισχυρισμους του τυπου μια και υπαρχουν πολλα παραδειγματα,ειδικα 10ετιων πριν,που οι συνθηκες ζωης ηταν σαφως πολυ πιο απηλλαγμενες απο εξωγενεις παραγοντες,παραταυτα ο καρκινος ειχε πολυ μεγαλα ποσοστα θανατων σε βαθμο που να μην στηριζει τα ευρηματα του συγκεκριμενου...
το ιδιο ισχυει και σε ζωα μη οικοσιτα που εξακολουθουν να ζουν στο φυσικο τους περιβαλλον και να τρεφονται κατα τον ιδιο τροπο που τρεφονταν ανεκαθεν που παρουσιαζουν διαφορων ειδων καρκινους...
φυσικα ξαναλεω οτι αυτο αποτελει προσωπικη αποψη μη τεκμηριωμενη,στον βαθμο που δεν εχω νουμερα να παραθεσω και γινεται απο μνημης με βαση οτι εχω ,απο καιρου εις καιρον διαβασει...
κατα συνεπεια ειμαι ανοιχτος σε οτι αποδεικνυει το αντιθετο...
Παιδιά εδώ μιλάμε για μια σκύλα που ξεγέλασε τα γηρατιά της, όχι απλώς τον καρκίνο.
Όταν οι σκυλοι έτρωγαν αποφάγια είχαν πολύ καλύτερη ποιότητα διατροφής από τωρα που τρώνε ξηρές πάντως. Όσο καλές και να είναι. Αυτό πρέπει να το χωνέψουμε καποια στιγμή.
Σκυλι θειου μου...βελγικό λυκόσκυλο εφυγε περυσι στα 17...
Απο εκτροφειο,δεν εζησε ποτε μεσα στο σπιτι, αν κ ερχοταν να μας κανει παρεα στο τζακι μπροστα, ξηρα τροφη οχι η καλύτερη δυνατή κ κατι κοψιδια κατα καιρους...
Miracles happen...
Απο εκτροφειο,δεν εζησε ποτε μεσα στο σπιτι, αν κ ερχοταν να μας κανει παρεα στο τζακι μπροστα, ξηρα τροφη οχι η καλύτερη δυνατή κ κατι κοψιδια κατα καιρους...
Miracles happen...
