τα labrador ειναι σκυλοι που εχουν απιστευτα τεραστια αναγκη για συντροφια.
labrador παρατημενο σε οικοδομη (με θεα ή χωρις), χωρις εναν ανθρωπο να το καθοδηγει, να ζει μαζι του και να του μαθαινει, ειναι ενας
εγγυημενος τροπος να εχεις ενα labrador
προβληματικο και δυστυχισμενο και που δεν θα'χει καμια σχεση με το προτυπο της φυλης, και τα χαρακτηριστικα του που τοσο εχουν αγαπηθει.
αυτα δεν τα λεω ουτε επειδη ειμαι.. υποχονδριος (αλλωστε δεν τα λεω εγω διαβασε αυτο:
http://www.pslra.org/html/articles/faqs.htm ή οποιοδηποτε σοβαρο βιβλιο για labradors και αν διαβασεις κατι διαφορετικο απο αυτο που λεω ..σφυρα μου), τα λεω
αποκλειστικα επειδη θελω να βοηθησω.
οσο και να το αγαπας που αληθεια δεν εχω καμια αμφιβολια, σε ενα
labrador απλα ΔΕΝ ειναι αρκετο να εχει παντα φαγητο και νερο και 1-2 ωρες την ημερα να ασχολειται καποιος μαζι του. θα κλαιει, και αν καποτε σταματησει δεν θα ειναι για καλο. επισης ο οποιοσδηποτε σκυλος, αν σε ενδιαφερει να μαθει να μην λερωνει, δεν προκειται ποτε να γινει... αυτοματα. ενας σκυλος που μεγαλωνει μονος του σε ενα χωρο απ'τον οποιο το μεγαλυτερο διαστημα λειπεις, ειναι λογικο να μαθει να κανει ο,τι γουσταρει σ'αυτον τον χωρο. πρεπει
δυστυχως να εισαι πανω απο το κεφαλι του, να καθαριζεις τις ακαθαρσιες του, να το επιβραβευεις οταν κανει κατι σωστα. τα σκυλακια δυστυχως δεν μαθαινουν μονα τους αυτα τα πραγματα μεγαλωνοντας. οσοι φιλοι σου εχουν σκυλακι που ζει μεσα στο σπιτι, να εισαι σιγουρος πως αυτοι που το φροντιζουν περασαν απο τη φαση οπου καθαριζαν ολη μερα μεχρι να του μαθουν οτι δεν πρεπει να το κανει.
αν θελεις να εχεις ενα βρωμικο και αντικοινωνικο σκυλακι χωμενο σε καποια οικοδομη που απλα θα του πηγαινεις φαγητο και θα ασχολεισαι μαζι του 1-2 ωρες τη μερα, (δυστυχως) ειναι δικαιωμα σου στην κοινωνια που ζουμε και κανεις δεν μπορει να σου πει τιποτα. αν θελεις ομως να εχεις εναν πραγματικο συντροφο, ο
μονος δρομος ειναι να αποδεχτεις εσυ και οι δικοι σου οτι ο σκυλος ΠΡΕΠΕΙ να ζει μαζι σας μεσα στο σπιτι, με ο,τι αυτο συνεπαγεται. προσωπικα θα σου ελεγα αν δεν μπορειτε να ανταπεξελθετε σε αυτο, ειναι καλυτερα να επιστρεψετε το σκυλακι ή να το δωσετε σε καποιον που θα το φροντιζει οπως πρεπει, ειδικα λαμβανοντας υπ'οψιν τις ιδιαιτεροτητες της ρατσας (που δεν ειναι και καμια δυσκολη:
σημασια θελει απλως. και κοινωνικα σκυλια ειναι, και εκπαιδευονται ευκολα και μια χαρα κανουν για σπιτι).
εγω προσωπικα, σου μιλαω ειλικρινα, οταν βλεπω σκυλακι σε ταρατσα/μπαλκονι.. κατι παθαινω
καταλαβαινω οτι εισαι μαλλον μικρος σε ηλικια, αλλα δυστυχως στη ζωη μας ερχομαστε αντιμετωποι με καταστασεις οπου δεν μπορουμε να εχουμε και την πιτα ολοκληρη και τον σκυλο χορτατο. εκανες μια επιλογη επειδη ηθελες ενα σκυλο (παρ'ολο που οι γονεις σου δεν τον ηθελαν), αυτο ηταν το ευκολο. τωρα πρεπει να κανεις μια αλλη, δυσκολοτερη επιλογη. οπως το βλεπω εγω εχεις τρεις επιλογες:
1. πειθεις τους δικους σου και αναλαμβανετε να εχετε τον συγκεκριμενο σκυλο εκει που πρεπει, δηλαδη μαζι σας μεσα στο σπιτι. θα ειναι λιγο δυσκολο στην αρχη, αλλα οσο τον εχετε διπλα σας τοσο θα νιωθετε καλυτερα με την συντροφια του. επισης ο σκυλος σου θα μαθει (τα λαμπραντορ εξαλλου εχουν την φημη πως μαθαινουν και γρηγορα) να μην λερωνει και θα ειναι και ευτυχισμενος μαζι σας.
2. τον αφηνεις παρατημενο εκει που ειναι και αναλαμβανεις το
ηθικο βαρος να εχεις ενα
δυστυχισμενο σκυλι που θα κλαιει και (ω, ναι, πιστεψε το αυτο) θα γινει καταστροφικο και εκτος ελεγχου οταν μεγαλωσει (ξανα, δεν τα λεω εγω αυτα, τα λενε οι ειδικοι της φυλης) και δεν προκειται
ΠΟΤΕ να μαθει να μη λερωνει ή να μην τραβαει στην βολτα ή οτιδηποτε αλλο γιατι αυτα δεν τα μαθαινουν απο μονα τους τα σκυλια αν δεν τα εξασκησεις.
3. αντιλαμβανεστε, εσυ και οι δικοι σου οτι δεν ειστε σε θεση να ανταπεξελθετε στις αναγκες και απαιτησεις του σκυλιου και το επιστρεφετε ή το δινετε σε καποια φιλοζωϊκη εταιρεια αν το δεχτουν.
my two pence...