...για καθε ημιαιμο θα βρεις μια φυλη να του μοιαζει...
Πραγματικά...
Εδώ, στην ευρύτερη οικογένεια (της αδελφής μου), είχαμε τον Έκτορα, που τον χάσαμε προ 2ετίας, στα 13 χρόνια του... ένα μεγαλόσωμο σκυλί, με συμμετοχή φυλών, ων ουκ έστιν αριθμός...
Επειδή η αδελφή μου.. παρότι αφιερώνει μέρος της ζωής της (και όχι μόνο

) στα αδέσποτα και έχει πάντα στο σπίτι της 3 έως 4... έχει την "εμμονή" να αναρωτιέται από τι "ράτσες" είναι...
Αφιέρωσα όλα τα χρόνια που έζησε ο Έκτορας, για να προσδιορίσω (σαν τεστ DNA ένα πράγμα) τις "ράτσες" του... και είχα βάλει και στοίχημα με τον εαυτό μου να προσδιορίσω τη μία και ΜΟΝΑΔΙΚΗ "ράτσα" όπου θα ανήκε ο Έκτορας, πέρα και πάνω από κάθε αμφισβήτηση...
Και, όσο περνούσαν τα χρόνια (και εγώ έμπαινα όλο και περισσότερο στον θαυμαστό κόσμο του σκύλου), δυσκολευόμουν όλο και πιο πολύ... μέχρι που, μιά μέρα (ίσως να είχα πιεί και κανα δύο ουισκάκια - και τίποτα άλλο δεν είχα "πιεί", σας το υπόσχομαι!

), διαβάζοντας έναν Άτλαντα με τις 450 περίπου φυλές που αναφέρει ο
@GRDANE , έπεσα επάνω στη "ράτσα" του Έκτορα: Μία φωτογραφία, τραβηγμένη με την κατάλληλη γωνία, έδειχνε απερίφραστα CAO DE FILA SAN MIGUEL !!!

Τέλος η αγωνία πλέον!!!
Από τη βραδιά εκείνη, που ενημερώθηκε, η αδελφή μου μπόρεσε, επιτέλους, να κοιμηθεί ήσυχη (μετά από 9-10 χρόνια που ο Έκτορας έκανε τη "βρωμοδουλειά", να τους κρατάει ασφαλείς - στην πράξη ή στη σκέψη): Ναι, ο Έκτορας ΕΧΕΙ γονίδια ενός "ferocious" φύλακα!!! Τώρα, πλέον, μπορούμε να ηρεμήσουμε!
Υ.Γ. Και, σαφέστατα, είχαμε στα χέρια μας και την εξωτική "ράτσα", που έκανε όλα τα στόματα να μένουν ορθάνοιχτα...