Χρήστο "μου", καλημέρα!
Το "μου", το γράφω σαν ένδειξη "οικειότητας" (εάν μου δίνεις το δικαίωμα)... επίσης, το γράφω σαν ένδειξη αναστάτωσης (frustration - που λέει και ο Θείος Τάκης, επίσης γνωστός και μη εξαιρεταίος)... γιατί?
Γιατί θέλεις να με βάλεις να γράψω... και να γράψω ΠΟΛΥ!
Λοιπόν, Χρήστο και υπόλοιποι φίλοι μου, να είμαι ωμός (αλλά, πάντα, ευγενικός) όπως ταιριάζει σε ένα τέτοιο θέμα... και, μάλιστα, σε ένα όμορφο θέμα, που ευγενικά μας φιλοξενεί...
1) ...φυσικά,κατανοώ πλήρως την ευαισθησία σου με τα αδέσποτα (όπως και όλων άλλωστε),αλλά έγραψες αυτό...
2) Δηλαδή, απότι καταλαβαίνω από το παραπάνω... και ο σκύλος εκείνος που είναι στα χέρια υπεύθυνου ιδιοκτήτη θα πρέπει σύμφωνα με το απόσπασμα να στειρώνεται,πάντα υπό τον κίνδυνο να βρεθεί αδέσποτος έστω και για λίγο και "σπείρει τον καρπό του"...
3) ...Δεν με πείθει κανένας γιατρός πως ο χαρακτήρας δεν επηρεάζεται,δε με πείθει ούτε στο ελάχιστο.
4) ...Και να τονίσω πως και το "πιο ήρεμο σκυλί" αλλαγή είναι,ενίοτε επιθυμητή,αλλά δεν παύει να ναι αλλαγή....
5) Δεν κατανοώ το λόγο προληπτικού χειρουργείου,που στις φυλές που αρέσουν και στους 2 μας,είναι επιβάρυνση σημαντική...
6) Δεν καταλαβαίνω γιατί υποκαθιστά την υπευθυνότητα μια επέμβαση και πως είναι δυνατόν να συζητάμε καν κάτι τέτοιο αντί να εστιάζουμε στο ουσιώδες,στην υπευθυνότητα,στο να κατανοήσει και ο τελευταίος την ευθύνη του να αποκτήσει ένα σκύλο
1) Η ευαισθησία μου (πράγματι, υπαρκτή και έντονη) δεν αφορά τα αδέσποτα σκυλιά... η ευαισθησία μου αφορά τον "σκύλο" (και τη "σκύλα", για να μην ξεχνιόμαστε!)... τον σκύλο σαν είδος... που μας συνοδεύει εδώ και 140.000 χρόνια...
Να προσθέσω ότι, εκτός από αυτό που έγραψα σαν άποψη (για το ποιά σκυλιά πρέπει να παραμένουν "intact", ή ότι πρέπει να επαφίεται στους "ιδιοκτήτες" τους), παρέλειψα ορισμένες ειδικές υποκατηγορίες... και τις περέλειψα, δεδομένου ότι ΝΟΜΙΣΑ πως οι αναγνώστες (ακόμα και ο "άγνωστος αναγνώστης") θα καταλάβουν... ας τις παραθέσω τώρα, ώστε να γίνει πιο συγκεκριμένος και "αυστηρός" ο ορισμός μου... εξαιρώ, λοιπόν (πάντα σαν προσωπική άποψη!): Όλα εκείνα τα σκυλιά που "συνεργάζονται" με τον ιδιοκτήτη για τον βοηθήσουν στην (έσχατη!) προσπάθεια να βιοποριστεί και να προστατέψει το "βιός" του από αρπακτικά ΖΩΑ... και από κανέναν ερασιτέχνη κλεφτοκοτά! Καθώς και να βοηθήσουν την (οργανωμένη) "πολιτεία" στους (νόμιμους, ελπίζω) σκοπούς της...
α) Τα τσοπανόσκυλα, δηλαδή, που εργάζονται στο κοπάδι (και όχι στον κήπο μου!)... ο τσοπάνης, που "ξέρει", θα αποφασίσει (με τα δικά του κριτήρια) ποιό θα μείνει "intact" και ποιό θα το κρεμάσει (με σύρμα) για να το "τσοκανίσει"... και ποιό θα πυροβολήσει με την καραμπίνα...
Σκληρές συμπεριφορές, από ανθρώπους που ζουν σκληρή ζωή... και μας έρχονται από 2.000 χρόνια πίσω...
β) Τα σκυλιά φύλαξης των αγροκτημάτων (πάντα από αρπακτικά ΖΩΑ και άοπλους "κλεφτοκοτάδες")... που (και πάλι) ο ιδιοκτήτης "ξέρει"... ξέρει, δηλαδή, ποιός "γενναίος" σκύλος (χωρίς να είναι ατρόμητος - μιάς και είναι γνωστή η συνέχεια) θα παρακινήσει τους άλλους και θα βρεθεί πολύ κοντά (αλλά όχι επάνω!) στις 5-6 λέαινες και στο μεγάλο αρσενικό λιοντάρι... και θα τους περικυκλώσει, θα κάνει τα "αφρικάνικά" του.... θα φύγει, θα ξαναγυρίσει... θα τις κουράσει... θα τις κάνει να καταλάβουν ότι πρέπει να αποχωρήσουν, γιατί εδώ δεν υπάρχει εύκολος μεζές...
Έ, ναι και αυτό το σκύλο, ο ιδιοκτήτης θα τον αφήσει "intact", ώστε να έχει την ελπίδα να του δώσει τους επιθυμητούς απογόνους... αυτός ξέρει καλύτερα και από τους εκτροφείς, ποιός σκύλος είναι αυτός...
γ) Τα σκυλιά βόσκησης "hearding dogs", όταν και ΜΟΝΟ ανήκουν στο βοσκό... γιατί αυτός "ξέρει"... και θα επιλέξει ποιός θα είναι ο γεννήτορας που θα εργαστεί αποτελεσματικά και θα δώσει σωστούς απογόνους...
γ) ΚΑΠΟΙΑ από τα σκυλιά της αστυνομίας - στρατού - διασωστών... για παρόμοιους λόγους... όχι όλα!
Εδώ τελειώνει και ο εξαντλητικός κατάλογος του "περιούσιου σκύλου"... γιατί, Χρήστο?
Γιατί ΕΜΕΙΣ φέραμε το σκύλο ως εδώ!
Για να "εργαστεί", περαιτέρω για διάφορες (βοηθητικές, θα έλεγα) εργασίες... όπου (πίστεψέ με) δεν απαιτείται η λεγόμενη "stamina" (ά, ρε γιαγιά και θείε Τάκη, τι μας κάνετε!
) για να εργαστεί ο σκύλος... πίστεψέ με!
Γιατί εμείς τον φέραμε ως εδώ, για να εξασκήσει το υγιές ή αρρωστημένο χόμπυ μας... ΟΧΙ, κύριοι... ΔΕΝ υπάρχει κυνήγι μεγάλου θηράματος (big game), πλέον, παρά μόνο στον ελεύθερο χρόνο μας και στα στοιχήματά μας...
Όπως απέδειξε ο οδοντίατρος από τις ΗΠΑ, άμα θέλουμε, μπορούμε να σκοτώσουμε, με μία σφαίρα, το πιο περήφανο λιοντάρι του κόσμου, από τα 1.600 μέτρα!
Μπορούμε να σκοτώσουμε το πιο ισχυρό αγριογούρουνο, με ένα καλάσνικοφ, από τα 50 μέτρα το λιγότερο...
Και μπορούμε, σήμερα, να σκοτώσουμε ένα σκύλο, απλά, ρίχνοντας μιά φόλα με μπιφτέκι γεμάτο γυαλιά (να το ευχαριστηθούμε κιόλας - που θα υποφέρει περισσότερο)... ΔΕΝ χρειάζεται, πλέον, να ρίξουμε πάνω του το βαρβάτο τέρας μας! Που η εργασία για την οποία έχει εκτραφεί (τρομάρα μας!) είναι η "κλειστή μάχη"...
2) Βεβαίως... και όχι μόνο αυτό, αλλά να "διαιωνίσει" τα χαρακτηριστικά του, περί δικαίων και αδίκων...
3) Γι' αυτό, Χρήστο, δεν με είδες πουθενά να αναφέρω τη λέξη "γιατρός", σε σχέση με το χαρακτήρα του σκύλου...
4) Συμφωνώ... και, όπως είπε ο
@sea-mol (και όχι μόνο), η αλλαγή χωρίς π@π@ρι@, δεν κάμπτει το αμυντικό ένστικτο...
5) Έτσι, λοιπόν, όταν στειρώθηκε ο Κάσπερ, αλλά και η Μόκα... εκτός από τον δικό μας, απόλυτα έμπιστο, χειρουργό, υπήρχε και ένας άλλος κορυφαίος γιατρός, που είναι ειδικός αναισθησιολόγος... το χρωστάμε αυτό στις φυλές μας!
6) Οι επεμβάσεις αυτές (χωρίς να μιλάμε για ακραία ανεύθυνες συμπεριφορές ιδιοκτητών - που ομολογώ ότι είναι πάρα πολύ συχνές), δεν υποκαθιστούν την υπευθυνότητα...
Αντανακλούν την ΣΗΜΕΡΙΝΗ κοινωνια μας και τον ΣΗΜΕΡΙΝΟ τρόπο ζωής μας...
Ο σκύλος είναι σκύλος... απόγονος του λύκου, αναμφισβήτητα (και άσχετα με ότι ισχυρίζονται διάφορες μελέτες, ώστε να εκπονηθούν διάφορα διδακτορικά)...
Ο σκύλος, λοιπόν, δαγκώνει...
Ο σκύλος γρυλίζει...
Ο σκύλος γαβγίζει...
Ο σκύλος μαρκάρει και καβαλάει...
Αν είσαι επιθετικός (ή, αντιληπτά από εκείνον, επιθετικός) προς αυτόν, θα φοβηθεί και θα σε δαγκώσει... τι άλλο να κάνει (στις σημερινές συνθήκες)? Να σου στείλει εξώδικο με δικηγόρο?
Ο σκύλος, δηλαδή, κάνει αυτό που έκανε για χιλιετίες.
Απλά, σήμερα, ο σκύλος λειτουργεί "φυσιολογικά", σε λάθος εποχή και σε λάθος χρονισμό, σύμφωνα πάντα με την πλειονότητα των ανθρώπινων (σημερινών) απόψεων...
Πολλά... πολλά... πολλά, που μπορούμε να λέμε...
Και μας αναγκάζουν, λοιπόν, να ανοίξουμε τα μάτια μας και να δούμε τι και πως λειτουργεί γύρω από τον "αφέντη" εαυτό μας... να προσαρμοστούμε...
Οτιδήποτε άλλο, θα επιβαρύνει το σκύλο! Τη Μητέρα Φύση, δηλαδή... που, όπως ξαναέγραψα, επιτελεί την ίδια λειτουργία με ΦΥΣΙΚΟ ΤΡΟΠΟ...
Βέβαια, αργότερα, θα επιβαρύνει κι εμάς... αλλά, θα είναι αργά να το προλάβουμε...
