Γειά σας και πάλι παιδιά!
Αυτή τη φορά έχω ερώτηση για τον τρόπο που διαχειρίζεστε τους ξένους. Έχουμε κάποιο καιρό που βγαίνουμε έξω με το κουτάβι, αλλά αυτό που συμβαίνει δεν έχει προηγούμενο.
Σπάνια θα με ρωτήσουν για να τον χαϊδέψουν και δεν είναι πως έχω κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα, αλλά τα χάδια συνήθως συνοδεύονται από υστερικές κρίσης χαράς με αποτέλεσμα ο μικρός να φοβάται και να κρύβεται από πίσω μου. Άλλοι χωρίς να με ρωτήσουν το σηκώνουν αγκαλιά και αυτό το καημένο κλαψουρίζει ορθώς.
Ομολογώ πως καταλαβαίνω την χαρά τους που βλέπουν ένα κουταβάκι αλλά με ενοχλεί όλο αυτό που συμβαίνει, γιατί ενοχλεί εκείνον. Η αλήθεια είναι όμως πως δε με παίρνουν πολύ στα σοβαρά όσο και σοβαρό ύφος να πάρω με αποτέλεσμα το γεγονός που θα σας περιγράψω παρακάτω.
Έχω βγει με το Λουκά κατά τις 10 το βράδυ μια βόλτα και βλέπω έναν τύπο να σταματά με το αυτοκίνητο στη μέση του δρόμου. Μου λέει πέρασα 2 φορές και σας είδα. Μπορώ να τον χαϊδέψω λίγο; Είναι σαν λούτρινος. Δεν είχα αντίρρηση γιατι με ρώτησε. Πήρε όμως το κουτάβι αγκαλιά και αυτό άρχισε να κλαίει γιατί τον είχε στον αέρα εκτεθειμένο, του είπα ΟΧΙ ΑΓΚΑΛΙΑ. Τον άφησε κάτω, με αγριοκοίταξε και πηγαίνοντας προς το αυτοκίνητο του έριξε όλες τις βρισιές απο Μ.. και Π..
Οκ, προφανώς ο τύπος είχε πρόβλημα, αλλά και εγώ νιώθω άσχημα γιατί καταλαβαίνω την αγάπη που έχουν ορισμένοι (μαζί και εγώ) στα ζώα, εκτός του οτι φοβήθηκα μες τη νύχτα.
Πως το διαχειρίζεστε, όταν πλησιάζουν τα ζώα σας και από αγάπη τα τρομάζουν; Τους αφήνετε να τα χαϊδεύουν;
Ευχαριστώ.
Αυτή τη φορά έχω ερώτηση για τον τρόπο που διαχειρίζεστε τους ξένους. Έχουμε κάποιο καιρό που βγαίνουμε έξω με το κουτάβι, αλλά αυτό που συμβαίνει δεν έχει προηγούμενο.
Σπάνια θα με ρωτήσουν για να τον χαϊδέψουν και δεν είναι πως έχω κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα, αλλά τα χάδια συνήθως συνοδεύονται από υστερικές κρίσης χαράς με αποτέλεσμα ο μικρός να φοβάται και να κρύβεται από πίσω μου. Άλλοι χωρίς να με ρωτήσουν το σηκώνουν αγκαλιά και αυτό το καημένο κλαψουρίζει ορθώς.
Ομολογώ πως καταλαβαίνω την χαρά τους που βλέπουν ένα κουταβάκι αλλά με ενοχλεί όλο αυτό που συμβαίνει, γιατί ενοχλεί εκείνον. Η αλήθεια είναι όμως πως δε με παίρνουν πολύ στα σοβαρά όσο και σοβαρό ύφος να πάρω με αποτέλεσμα το γεγονός που θα σας περιγράψω παρακάτω.
Έχω βγει με το Λουκά κατά τις 10 το βράδυ μια βόλτα και βλέπω έναν τύπο να σταματά με το αυτοκίνητο στη μέση του δρόμου. Μου λέει πέρασα 2 φορές και σας είδα. Μπορώ να τον χαϊδέψω λίγο; Είναι σαν λούτρινος. Δεν είχα αντίρρηση γιατι με ρώτησε. Πήρε όμως το κουτάβι αγκαλιά και αυτό άρχισε να κλαίει γιατί τον είχε στον αέρα εκτεθειμένο, του είπα ΟΧΙ ΑΓΚΑΛΙΑ. Τον άφησε κάτω, με αγριοκοίταξε και πηγαίνοντας προς το αυτοκίνητο του έριξε όλες τις βρισιές απο Μ.. και Π..
Οκ, προφανώς ο τύπος είχε πρόβλημα, αλλά και εγώ νιώθω άσχημα γιατί καταλαβαίνω την αγάπη που έχουν ορισμένοι (μαζί και εγώ) στα ζώα, εκτός του οτι φοβήθηκα μες τη νύχτα.
Πως το διαχειρίζεστε, όταν πλησιάζουν τα ζώα σας και από αγάπη τα τρομάζουν; Τους αφήνετε να τα χαϊδεύουν;
Ευχαριστώ.