Δεν νομίζω να υπάρξει κανένα πρόβλημα γαυγίσματος εξ' αιτίας του γκριφονακίου.
Λογικά, το κουτάβι θα έχει συνηθίσει στα γαυγίσματά του δίπλα και θα αδιαφορεί παντελώς.
Μάλιστα εγώ στην θέση σου θα χρισημοποιούσα τον δίπλα για να την πείσω να χαρεί που ΔΕΝ παίρνω μικρόσωμο.
Δηλαδή, θα της έλεγα πως τα Λαμπραντόρ δεν γαυγίζουν πολύ ενώ τα μικρόσωμα πολύ περισσότερο. Δεν θα ανέφερα ΚΑΝ το γκριφονάκι (θα την άφηνα να το καταλάβει μόνη της πως όντως τα μικρά είναι συχνά πιο ενοχλητικά για τους γείτονες).
Θα βοηθίσει ΣΙΓΟΥΡΑ να πεις πως θα πληρώσεις αν κάνει ο σκύλος σου ζημιά κάπου στο διαμέρισμα και πως δεν έχεις πρόβλημα να υπογράψεις και ανάλογο συμφωνητικό. Εγώ έτσι έπεισα μια κυρία που είχει επιφυλάξεις. Μετά ηρέμισε τελείως και όλα μέλι γάλα.
Είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ τι μπορεί να κάνει ένας σκύλος σε ένα διαμέρισμα (ακόμη και μια "σταλιά" σκύλος). Εγώ προσωπικά δεν θα νοίκιαζα δικό μου διαμέρισμα χωρίς ανάλογο συμφωνητικό. Εσύ μπορεί να είσαι και καλή και χρυσή, αλλά είναι ορισμένοι ιδιοκτήτες σκύλων ΠΟΛΥ ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ. Δεν έχει άδικο να ανησυχεί κατά τη γνώμη μου (αν και αυτό με τις τρίχες είναι γελίο).
Μην της πας κόντρα πάντως. Μίλα όμορφα και πες (και στους δύο):
"Τι σας ανησυχεί ακριβώς; Να ξέρετε πως δεν θέλω να δημιουργίσω ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα. Πείτε μου τι φοβάστε, σας παρακαλώ." κλπ. κλπ.
Να έχεις όμως προετοιμασμένες απαντήσεις για τα πάντα (ευγενικές πάντα).
Στο τέλος θα δεις πως θα τους ηρεμίσεις (θα καταλάβουν πως είσαι υπεύθυνο άτομα και πολύ συζητήσιμο) και θα κάνεις αυτό που θέλεις τελικά χωρίς φασαρίες.
Υ.Γ. Καλό θα ήταν όταν πάρεις το κουτάβι να δώσεις το κινητό σου στον πιο καλό κοντινό σου γείτονα. Να σε ενημερώνει αν/όταν το κουτάβι κάνει φασαρία, ΚΑΙ για να μην ενοχλεί, αλλά προπαντώς για το καλό του κουταβιού. Δηλαδή για να ξέρεις πότε δεν είναι καλά (και να επιστρέφεις πιο σύντομα) και τι "περίπου" συμβαίνει όταν λείπεις...