Δεν γίνεται. Στρεςάρεται και κάνει αγριάδες στη Δάφνη. Τον πήγα έξω τώρα σε ένα κένελ που έχω φτιάξει. Ας ελπίσουμε πως θα την βγάλει. Κοπανιέται σε κάθε μπουμπουνητό.
Κροτοφοβία-Υπάρχει αντιμετώπιση;
- Thread starter Νταβίνα
- Ημερομηνία δημιουργίας
Το προηγουμενο σκυλι μου ειχε κροτοφοβια σε πολυ ασχημη μορφη!
Ετσι κι ακουγε μπαμ μπουμ αρχιζε να τρεμει κι εαν ειμασταν εξω (βολτα) ήθελε να γυρισει σπιτι (ή τελος παντων να μπει καπου) ενω εαν ειμασταν μεσα σε σπιτι ηθελε να βγει εξω!!
Μεγαλο προβλημα που δεν καταφερα ποτε να λυσω. Ηταν η μοναδικη περιπτωση ανυπακοης. Εχανε καθε επαφη κι απλα ηθελε να φυγει.
Μια φορα δε την ειχα χασει για πολλες ωρες....
Η Bianca εχει κι αυτη ηπια μορφη κροτοφοβιας.
Το επαθε στη Κρητη σε ηλικια 3 μηνων οταν ξαφνικα εκει που καθομασταν της Παναγιας στο χωριο, ξαφνικα αρχισαν τα βεγγαλικα και οι μπαλωτιες απο ενα πανηγυρι....
Χεστηκε πανω της
Απο τοτε, οταν ακουει κροτους ειδικα βεγγαλικα γαβγιζει σαν να υπαρχει κινδυνος!
Δεν μας αρεσουν ουτε τα αεροπλανα, αυτα τα μεγαλα ...πουλια!
Τα κοιταμε και τους γαβγιζουμε!
Δεν τρεμει δεν θελει να φυγει δεν χωνεται κατω απο κρεβατια ή τραπεζια αλλα αντιδρα με γαβγισμα.
Της εβαλα στο youtube ηχους απο προωτοχρονιατικα βεγγαλικα αλλα με κοιταζε χωρις αντιδραση...
Εαν εχει να γραψει κατι (σαν λυση ή εστω εξασκηση) καποιος θα το διαβασω με μεγαλο ενδιαφερον
Ετσι κι ακουγε μπαμ μπουμ αρχιζε να τρεμει κι εαν ειμασταν εξω (βολτα) ήθελε να γυρισει σπιτι (ή τελος παντων να μπει καπου) ενω εαν ειμασταν μεσα σε σπιτι ηθελε να βγει εξω!!
Μεγαλο προβλημα που δεν καταφερα ποτε να λυσω. Ηταν η μοναδικη περιπτωση ανυπακοης. Εχανε καθε επαφη κι απλα ηθελε να φυγει.
Μια φορα δε την ειχα χασει για πολλες ωρες....
Η Bianca εχει κι αυτη ηπια μορφη κροτοφοβιας.
Το επαθε στη Κρητη σε ηλικια 3 μηνων οταν ξαφνικα εκει που καθομασταν της Παναγιας στο χωριο, ξαφνικα αρχισαν τα βεγγαλικα και οι μπαλωτιες απο ενα πανηγυρι....
Χεστηκε πανω της
Απο τοτε, οταν ακουει κροτους ειδικα βεγγαλικα γαβγιζει σαν να υπαρχει κινδυνος!
Δεν μας αρεσουν ουτε τα αεροπλανα, αυτα τα μεγαλα ...πουλια!
Τα κοιταμε και τους γαβγιζουμε!
Δεν τρεμει δεν θελει να φυγει δεν χωνεται κατω απο κρεβατια ή τραπεζια αλλα αντιδρα με γαβγισμα.
Της εβαλα στο youtube ηχους απο προωτοχρονιατικα βεγγαλικα αλλα με κοιταζε χωρις αντιδραση...
Εαν εχει να γραψει κατι (σαν λυση ή εστω εξασκηση) καποιος θα το διαβασω με μεγαλο ενδιαφερον
Εγώ, θα δοκίμαζα να βάλω την Δάφνη, κάπου safe. Σε άλλο δωμάτιο; Στο crate της; Κάπου αλλού, τέλος πάντων. Και θα προσπαθούσα να καλμάρω αυτόν. Ερμητικά κλειστά τα πάντα, για να μειώσεις τον φυσικό θόρυβο, τηλεόραση ανοιχτή σε κανονική ένταση και...λιχουδιές ή παιχνίδι. Θα έπιανε λες; Δεν θυμάμαι αν σκαμπάζει καθόλου από εντολές. Θα δοκίμαζα με ήπιο τρόπο και φωνή, με λουρί και...κανένα "κάτσε", "κάτω" τέτοια απλά. Μήπως ξεμπλοκάρει το μυαλό του.
Κατουράει μέσα κανονικότατα. Σαν να είναι μόνος του. Από εντολές κάτι πιάνει αλλά είναι νωρίς ακόμη πιστεύω για να με ακούει και να εκτελεί. Πιστεύω πως πολλά καταλαβαίνει αλλά με αγνοεί όσο και αν φωνάζω.
Επίκτητα ερεθίσματα=εμπειρίες και ερεθίσματα που έχει πάρει από την ζωή ως αδέσποτο ή από τον ιδιοκτήτη
Παναγιώτη είναι αρκετά μεγάλος για να κάνεις κάτι. Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να μην του προσφέρεις και τον εκθέτεις σε κρότους στην καθημερινότητα σας και να μην ενδίδεις όταν φοβάται. Τουτέστιν δεν είναι καλή ιδέα να τον αφήσεις σε kennel έξω, το ζώο χρειάζεται προστασία και κατεύθυνση, ακόμα και η αδιαφορία σου ή οι χειρισμοί σου είναι μία κατεύθυνση.
Παναγιώτη είναι αρκετά μεγάλος για να κάνεις κάτι. Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να μην του προσφέρεις και τον εκθέτεις σε κρότους στην καθημερινότητα σας και να μην ενδίδεις όταν φοβάται. Τουτέστιν δεν είναι καλή ιδέα να τον αφήσεις σε kennel έξω, το ζώο χρειάζεται προστασία και κατεύθυνση, ακόμα και η αδιαφορία σου ή οι χειρισμοί σου είναι μία κατεύθυνση.
Συμφωνώ με τον Στέλιο. Απλά είμαι κάπως πιο αισιόδοξη, στο ότι δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Μπορείς, να κάνεις υπομονή, και τα παραπάνω κολπάκια, και με τον καιρό πιστεύω ότι θα έχει ηπιότερες αντιδράσεις. Μην ξεχνάς πως εκτός απ'όλα τ'άλλα, δεν σας έχει ακόμη συνηθίσει και εμπιστευτεί. Θέλει τον χρόνο του.
Ως κροτοφοβική η ίδια, συμφωνώ με μαρέκο και Στέλιο.
(Α ναι, να συμπληρώσω ότι το σημειώνω γιατί φαντάζομαι πως δεν απέχει πολύ το πώς τον αντιλαμβάνονται τον κρότο τα κροτοφοβικά σκυλιά κι εγώ, οπότε υποθετικά καταλαβαίνω τι χρειάζονται. Εκτός κι αν έχουν στο παρελθόν τους πολύ κακά ερεθίσματα και είναι καθαρά επίκτητο, που δεν ξέρω αν συμβαίνει - χωρίς καθόλου κληρονομική προδιάθεση δλδ).
(Α ναι, να συμπληρώσω ότι το σημειώνω γιατί φαντάζομαι πως δεν απέχει πολύ το πώς τον αντιλαμβάνονται τον κρότο τα κροτοφοβικά σκυλιά κι εγώ, οπότε υποθετικά καταλαβαίνω τι χρειάζονται. Εκτός κι αν έχουν στο παρελθόν τους πολύ κακά ερεθίσματα και είναι καθαρά επίκτητο, που δεν ξέρω αν συμβαίνει - χωρίς καθόλου κληρονομική προδιάθεση δλδ).
Last edited:
D
Deleted member 14614
Guest
Από την εμπειρία με τον Σπίθα, παρατήρησα ότι από ένα πλήρως κροτοφοβικό σκυλί, έχει γίνει τώρα ένα σκέτο κροτοφοβικό σκυλί. χαχα
Δεν νομίζω ότι γενικά μπορούν να γίνουν πολλά με την κροτοφοβία. Απλά έως ένα σημείο να μειωθεί.
Δεν νομίζω ότι γενικά μπορούν να γίνουν πολλά με την κροτοφοβία. Απλά έως ένα σημείο να μειωθεί.
Ε..δεν ξέρω αν τα παλαμάκια θεωρούνται και τόσο κρότος πια...
Και ο Ερμής κροτοφοβικός είναι (ευτυχώς που δεν ανήκει σε κυνηγό...)....όπου υπάρχει μπουμπουνητό το σκυλί χτυπάει μεροκάματο στο μπάνιο. Την μόνη βελτίωση που έχω δει είναι ότι έχει μειωθεί ο χρόνος σε σχέση με παλιά που επανέρχεται στα ίσα του.
Και ο Ερμής κροτοφοβικός είναι (ευτυχώς που δεν ανήκει σε κυνηγό...)....όπου υπάρχει μπουμπουνητό το σκυλί χτυπάει μεροκάματο στο μπάνιο. Την μόνη βελτίωση που έχω δει είναι ότι έχει μειωθεί ο χρόνος σε σχέση με παλιά που επανέρχεται στα ίσα του.
Μπουμπουνητά και πυροτεχνήματα, κάνουν τις μεγαλύτερες ζημιές.
όταν ρίχνει μπουμπουνητά , ο σκύλος τρομάζει το ίδιο είτε είναι έξω είτε μέσα στο σπίτι;
μερικοί σκύλοι αφιονίζουν μέσα στο σπίτι, αλλά έξω είναι πιο κουλ...
πάντως εγώ θα έκανα προσπάθεια απο-ευαισθητοποίησης...
μερικοί σκύλοι αφιονίζουν μέσα στο σπίτι, αλλά έξω είναι πιο κουλ...
πάντως εγώ θα έκανα προσπάθεια απο-ευαισθητοποίησης...
Θα μπορούσες την ώρα που ακούγονται θόρυβοι κτλ να το απασχολείς με κάτι (παιχνίδι, φαγητό κτλ), ώστε σιγά σιγά να μη τους δίνει τόση σημασία και να αρχίσει να το "δέχεται" χωρίς να τρελαίνεται.
Πρώτη φορά και εγώ με κροτοφοβικό σκυλί και η αλήθεια είναι οτι στην αρχή τα είδα όλα.
Μέσα στο σπίτι δε την ενοχλούσε (και δε την ενοχλεί) τίποτα από τη πρώτη μέρα που την υιοθέτησα. (3.5 μηνών)
Δεν άργησε όμως η πρώτη καταιγίδα που μας έπιασε στη βόλτα και η Νεφέλη έχασε επαφή με εμένα και απλά ήθελε να τρέξει και να κρυφτεί. Με τον καιρό και αφού της έβαζα έξω στη βόλτα ήχους από μπουμπουνητά, το ξεπεράσαμε αισθητά, αν και πάλι την ουρά την μετακινεί κάτω από τα σκέλια, αλλά κρατάει επαφή με όσα της λέω αν είμαστε έξω.
Γενικά όσο ήταν μικρή (μέχρι 6-7 μηνών) φοβόταν αρκετά πράγματα έξω. Μηχανές, φορτηγά, τσαλάκωμα πλαστικού μπουκαλιού και τέλος πάντων ότι έκανε θόρυβο από το πουθενά.
Εκεί που φτάσαμε 10-12 μηνών και είχαμε ξεπεράσει τα πολλά πολλά, να σου οι απόκριες και όλα τα σχολιαρόπαιδα με τις κροτίδες ανά χείρας...
Δεν ήθελε πολύ για να μας βρει το κακό.
1000ρα κροτίδα έσκασε σε απόσταση αναπνοής από τη μικρή και η καρδιά της κόντεψε να φύγει από το στέρνο της.
Και τα μ@λ@κισμένα εκεί, έριξαν και δεύτερη (ευτυχώς δεν έσκασε) αλλά το σιχτίρισμα δε το γλίτωσαν.
Ε από τότε, ούτε παιδιά (και όχι μόνο γυμασιο-λυκειόπαιδα, αλλά και μωρά) ήθελε να βλέπει μπροστά της (και πίσω της και γενικά σε απόσταση 200 μέτρων), ούτε να τα ακούει. Καλά, τα μπαμ μπουμ δε τα έχουμε ξεπεράσει ακόμα και δε νομίζω να το ξεπεράσει ποτέ.
Το θέμα με τα παιδιά με είχε στεναχωρήσει γιατί πλέον, καλοκαιρία γαρ, είναι έξω όλη μέρα και τσιροκοπάνε λες και τα σφάζουνε. Οπότε, πάνε τα πάρκα και γενικά μέρη που μέσα παίζουν παιδιά (σχολεία, γήπεδα) για εμάς... Και που να την πάω η έρμη στη μαγευτική αλεξανδρούπολη;;;
Δεν άντεξα και πήρα τηλέφωνο εκπαιδεύτρια.
Λιχουδιές στο χέρι και βόλτες σε πάρκα σε απόσταση που τα ακούει μεν, αλλά δε τα βλέπει, δε. Φωνές ακούγαμε, μπούκωνα λιχουδιά πάπια τη νεφέλη. (αναφέρω και τι λιχουδιά δίνω, μιας και η κοντέσσα από μωρό δεν έτρωγε τίποτα έξω, ούτε σοκολατάκια σκύλων, ούτε treat εκπαίδευσης ακόμα και σε κανονικές συνθήκες. Μόνο αυτές οι πάπιες μας έσωσαν)!!!
Μας πήρε 2 βδομάδες και 7-8 σακουλάκια λιχουδιές, αλλά πλέον βλέπουμε παιδιά και το πολύ πολύ να σταματήσει μέχρι να μας προσπεράσουν. Σταμάτησε όμως η φρενίτιδα που πάθαινε, λες και θα την σκότωναν οι φωνές τους. Μία- δύο φορές μίλησα σε παιδί και του είπα τον τρόπο να την πλησιάσει για της δώσει τη λιχουδιά το ίδιο! Το ότι περατώθηκε με success η προσπάθεια με είχε χαροποιήσει ιδιαίτερα!
Το θέμα είναι οτι δε θα το ξεπεράσει και αυτό 100%. Απλά απευαισθητοποιήθηκε στη φασαρία που προκαλούν και στη θέα τους.
Keep walking λοιπόν με τις λιχουδιές στο χέρι και είμαι θετική....
Μέσα στο σπίτι δε την ενοχλούσε (και δε την ενοχλεί) τίποτα από τη πρώτη μέρα που την υιοθέτησα. (3.5 μηνών)
Δεν άργησε όμως η πρώτη καταιγίδα που μας έπιασε στη βόλτα και η Νεφέλη έχασε επαφή με εμένα και απλά ήθελε να τρέξει και να κρυφτεί. Με τον καιρό και αφού της έβαζα έξω στη βόλτα ήχους από μπουμπουνητά, το ξεπεράσαμε αισθητά, αν και πάλι την ουρά την μετακινεί κάτω από τα σκέλια, αλλά κρατάει επαφή με όσα της λέω αν είμαστε έξω.
Γενικά όσο ήταν μικρή (μέχρι 6-7 μηνών) φοβόταν αρκετά πράγματα έξω. Μηχανές, φορτηγά, τσαλάκωμα πλαστικού μπουκαλιού και τέλος πάντων ότι έκανε θόρυβο από το πουθενά.
Εκεί που φτάσαμε 10-12 μηνών και είχαμε ξεπεράσει τα πολλά πολλά, να σου οι απόκριες και όλα τα σχολιαρόπαιδα με τις κροτίδες ανά χείρας...
Δεν ήθελε πολύ για να μας βρει το κακό.
1000ρα κροτίδα έσκασε σε απόσταση αναπνοής από τη μικρή και η καρδιά της κόντεψε να φύγει από το στέρνο της.
Και τα μ@λ@κισμένα εκεί, έριξαν και δεύτερη (ευτυχώς δεν έσκασε) αλλά το σιχτίρισμα δε το γλίτωσαν.
Ε από τότε, ούτε παιδιά (και όχι μόνο γυμασιο-λυκειόπαιδα, αλλά και μωρά) ήθελε να βλέπει μπροστά της (και πίσω της και γενικά σε απόσταση 200 μέτρων), ούτε να τα ακούει. Καλά, τα μπαμ μπουμ δε τα έχουμε ξεπεράσει ακόμα και δε νομίζω να το ξεπεράσει ποτέ.
Το θέμα με τα παιδιά με είχε στεναχωρήσει γιατί πλέον, καλοκαιρία γαρ, είναι έξω όλη μέρα και τσιροκοπάνε λες και τα σφάζουνε. Οπότε, πάνε τα πάρκα και γενικά μέρη που μέσα παίζουν παιδιά (σχολεία, γήπεδα) για εμάς... Και που να την πάω η έρμη στη μαγευτική αλεξανδρούπολη;;;
Δεν άντεξα και πήρα τηλέφωνο εκπαιδεύτρια.
Λιχουδιές στο χέρι και βόλτες σε πάρκα σε απόσταση που τα ακούει μεν, αλλά δε τα βλέπει, δε. Φωνές ακούγαμε, μπούκωνα λιχουδιά πάπια τη νεφέλη. (αναφέρω και τι λιχουδιά δίνω, μιας και η κοντέσσα από μωρό δεν έτρωγε τίποτα έξω, ούτε σοκολατάκια σκύλων, ούτε treat εκπαίδευσης ακόμα και σε κανονικές συνθήκες. Μόνο αυτές οι πάπιες μας έσωσαν)!!!
Μας πήρε 2 βδομάδες και 7-8 σακουλάκια λιχουδιές, αλλά πλέον βλέπουμε παιδιά και το πολύ πολύ να σταματήσει μέχρι να μας προσπεράσουν. Σταμάτησε όμως η φρενίτιδα που πάθαινε, λες και θα την σκότωναν οι φωνές τους. Μία- δύο φορές μίλησα σε παιδί και του είπα τον τρόπο να την πλησιάσει για της δώσει τη λιχουδιά το ίδιο! Το ότι περατώθηκε με success η προσπάθεια με είχε χαροποιήσει ιδιαίτερα!
Το θέμα είναι οτι δε θα το ξεπεράσει και αυτό 100%. Απλά απευαισθητοποιήθηκε στη φασαρία που προκαλούν και στη θέα τους.
Keep walking λοιπόν με τις λιχουδιές στο χέρι και είμαι θετική....
Έχω εγώ να σου δώσω το CD της δικιάς μου αν μένεις κάπου κοντά μου,θα το βάζεις κάθε μέρα την ώρα του φαγητού σε πολύ χαμηλή ένταση και θα της δίνεις το φαί της, κάθε μέρα σε κάθε γεύμα. Όσο περνάει ο καιρός και βλέπεις ότι δεν δίνει σημασία θα αυξανεις λίγο την ένταση και θα συνεχίσεις το ίδιο μέχρι να έρθει σε ένα επίπεδο που θα το βάζεις και ενώ παίζει με το παιχνίδι της, γενικώς ότι την κάνει χαρούμενη. .. Είχα σκυλάκι στο παρελθόν κρωτοφοβικο καθ μάλιστα κυνηγοσκυλο που το πήρα από έναν βλάκα κυνηγό, και το σκυλάκι έφτασε σε σημείο να ντουφεκαω πάνω από το κεφάλι του και να κουνάει την ουρά του ψάχνοντας το πουλί Το μεγαλύτερο λάθος είναι να αγχώνεσαι εσύ στους ήχους γιατί μυρίζει τον φόβο σου και φοβάται και αυτό. ..
Είναι ένα CD πουν περιέχει ήχους από όπλα, ανθρώπους να μιλάνε και να γελάνε, αυτοκίνητα, μηχανές, αεροπλάνα, κεραυνούς, βροχή , πυροτεχνήματα, και άλλα. ......
