Έχω διαβάσει όλο το θέμα και πραγματικά απορώ....
Η τακτική της συγκεκριμένης είναι μεμονωμένο περιστατικό στον Ελλαδικό (και στη Κύπρο) χώρο; Αν κάποιος πιστεύει πως είναι, τότε πλανάται πλάνην οικτρά...
Είμαι της άποψης ότι για αδικήματα που ακόμα θεωρούνται αμελητέα (στην Ελλαδάρα πάντα) πρέπει κάποιοι να πιέσουν να γίνουν σοβαρά.
Κάποτε δε θεωρούνταν καν αδίκημα να χτυπάς γυναίκα. Κάποιοι/ες πάλεψαν και τώρα έχουμε φτάσει σε κάποιο επίπεδο σε αυτό το τομέα...
Έτσι και στη περίπτωση αυτή. Κάποιοι παλεύουν, κάποιοι συγκρούονται, κάποιοι νομίζουν ότι συνδικαλίζονται και κάποιοι αδιαφορούν, γιατί πολύ απλά δεν έγινε δίπλα τους.
Και εκεί βρίσκουν δικαιολογίες...Μέχρι να γυρίσει ο τροχός και η όποια μαυρίλα να τους χτυπήσει τη πόρτα, και μετά να παρακαλάνε το γείτονα να βοηθήσει...
Αυτός όμως δε θα έχει δει τίποτα....
Έτσι είναι η ζωή...
Και μη μου πείτε για την κρίση...
Ο Έλληνας αγρότης σκοτώνει αδέσποτα σκυλιά γιατί έτσι του καύλωσε...
Ο Έλληνας έμπορας βάζει ακόμα και σήμερα ψεύτικες εκπτώσεις....
Ο Έλληνας μ@λ@κ@ς οδηγός κλείνει τη ράμπα των αναπήρων στα πεζοδρόμια...
Ο Έλληνας βρωμίζει τον τόπο του με σκουπίδια στους δρόμους και μετά κράζει τα σκυλιά που κατουράνε στα δέντρα...
Ο Έλληνας ζαχαροπλάστης σου πασάρει μπαγιάτικα γλυκά για σημερινά.....
Ο Έλληνας ταβερνιάρης είναι βρωμίλος για να γλιτώσει 5 ευρώ από τα έξοδά του...
Ο Έλληνας ταξιτζής χρεώνει τη διαδρομή Σεπόλια - Πατήσια 15 ευρώ σε τουρίστες...
Ο Έλληνας παρατάει τα ζωντανά του σε οικόπεδα, μπαλκόνια στο δρόμο χωρίς νερό φαγητό να πεθάνου.........
Για ποιο λόγο λοιπόν δε μας αξίζει μαυρίλα και μούτζα από το εξωτερικό;
Δε νομίζω να θέλετε άλλα παραδείγματα;;;;
Και όλα αυτά γιατί ναι μεν δεν υπάρχει δικαιοσύνη στην Ελλάδα, αλλά και τον κόσμο γενικότερα, αλλά επίσης γιατί ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ δε δίνουν δεκάρα μέχρι το κακό να χτυπήσει τη δική τους πόρτα...
Κι από τη στιγμή που η εν λόγω κυρία δεν έχει προβεί σε μηνύσεις για δυσφήμηση, την έχει λερωμένη τη φωλιά της...
Το μόνο που μας σώνει σαν λαό είναι αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς.
Μια κάποια αυτοκριτική σκέψη και προσπάθεια να γίνουμε καλύτεροι....
Είχα μια ελπίδα με την κρίση.............................
Έχει πεθάνει προ πολλού