Συνεχίζω σε αυτό το ποστ .....
Λοιπόν,πρώτα απο όλα που ακριβώς μένεις?Αποκλειεται να μην υπάρχει κάτι κοντά ειδικά όταν λες ότι αφιερώνεις τόσο πολύ χρόνο!Μπορείς να κατέβεις στην παραλία και να τον πας στο πάρκο των σκύλων.Δεν είναι το καλυτερο βέβαια,καθως είναι μικρό και μαζεύονται πολλά σκυλιά,και είναι και μέρος το οποιο μπορεί εύκολα ο σκύλος να φύγει απο μέσα.Μιλάω για την πλευρά που έχει το τσιμέντο κι όχι τα κάγκελα.Αλλά εγώ αχάριστος δεν είμαι.Είναι μια χαρά για τις υποδομές που (δεν ) έχουμε σαν χώρα και την Θεσσαλονίκη την θεωρώ από τις ιδανικές πολεις για σκύλο!Λόγω παραλίας βέβαια...!!!
Μπορείς όπως είπε και κάποιος να του πάρεις μεγάλο λουράκι που μαζεύουν μόνα τους.Τα κλασικά αυτά που όλοι μας έχουμε λογικά.Με αυτό,είναι δεμένος-ελεύθερος ο σκυλος.Τι εννοώ.Εκείνη την ώρα εσύ θα παίζεις μαζί του κι οχι καποιος άλλος ή κατι άλλο.Θα έχεις εσύ ένα παιχνίδι που ξέρεις ότι του αρέσει.Θα τον κουράζεις με άλματα και θα το πετάς και θα τρέχει!Με αυτό τον τρόπο βάζεις εσύ τα όρια και στην ουσία ο σκύλος νιώθει ελεύθερος!
Ένας άλλος τρόπος είναι να βρεις κοντά στο σπίτι κάτι σαν παρκάκι ή οτιδήποτε άλλο αρκεί να σου δίνει λίγο χώρο να τρέξεις κι εσύ λίγο και να πηγαίνεις ''πέρα-δώθε''.Ισως μαζί και με το παιχνίδι.Τι εννοώ.Δίνοντας εσύ την ώθηση στον σκύλο για τρέξιμο,με την ενέργεια του,θα σε περάσει την ώρα που φεύγει γυρνάς εσύ κατά την άλλη μεριά.Αυτό έχει ώς αποτέλεσμα εσύ να κάνεις πχ 10 μέτρα κι ο σκύλος 40!Μερικές επαναλήψεις θα καταλάβει ότι εδώ τρέχουμε πάνω κάτω.Ο δικό μου πχ δάγκωνε το λουράκι κι έτρεχε κι έτσι σκέφτηκα να κάνω αυτό που σου είπα μόλις τώρα.Το βρήκε τέλειο παιχνίδι!!!
Μέσα απο όλα αυτά,θα αρχίσει να υπακούει.Κι αν όχι σε λέξεις,θα υπακούει σε κινήσεις.Μέσα από αυτό το παιχνίδι 4-5 μήνες,κέρδισα τελικά πολλά χωρίς να το ξέρω.(Πλέον εδώ και 1 μήνα περίπου είναι ελεύθερος στο πάρκο της γειτονιάς)
Κέρδισα τα όρια του σκύλου.Ξέρει πλεον,παρόλο μικρός,παρόλο που βλεπει άλλα σκυλια και γάτες ότι δεν βγαίνουμε απο το παρκο.Το πεζοδρόμιο είναι το όριο και η φωνή που καταλαβαίνει οτι εδω είναι τα όρια μου.Αλλά όπως σου είπα,δεν έγινε απο τη μια μέρα στην άλλη κι ακόμη χάνεται λίγο,αλλά είναι λογικό γιατί είναι μικρός!Αλλά παρόλαυτά,μένει μέσα στο πάρκο
Σίγουρα οι πρώτες μέρες που τον άφησα εκει (στο παρκο της γειτονιάς) ήταν σε ώρες ή πολύ βραδυνές ή πολύ πρωινές για να δω την συμπεριφορά του.Τωρα μπορώ να τον αφήσω ότι ώρα θέλω.
Κέρδισα ότι με ακολουθεί και γενικά δεν μπορεί να με χάσει απο τα μάτια του.Αν καταλάβει ο΄ίδιος ότι εχει απομακρυνθεί,με κοιτάει που είμαι και τρέχει προς εμένα!Μετά εγώ πάλι τα ίδια.Απομακρύνομαι,παω στην άλλη μερια του παρκου και αυτός ξανα έρχεται.
Μόλις κάνεις κάτι τέτοια,και δεν περιορίζεσαι στην βόλτα να σε τραβάει ένας σκύλος και να σου δημιουργει νεύρα κι άγχος,έχει πολλά μέρη που θα μπορούσες να δεις τι έκανες τόσο καιρό.Πχ στην παραλία,αν δε θέλεις να τραβηχτείς μέχρι το πάρκο των σκύλων,έχει πολύ πριν,ένα παρκο με κατι βράχάκια και τέτοια μέσα,το οποιο είναι μεγάλο,κι έχει και όρια.Ορια που μπορείς να βάλεις εσύ εννοώ σε σχέση με τον δρόμο!
ΠΡΟΣΟΧΗ!..Ξαναλέω,αυτό δε γίνεται απο τη μια μέρα στην άλλη.Πρέπει να ξέρει ο σκυλος κάποια πράγματα,πρέπει το αφεντικό του να νιώθει έτοιμο και να μην έχει άγχος γιατί μεταφέρεται στο σκύλο και να μιλάει στο σκύλο σίγουρος,δινοντάς του να καταλάβει ότι εσυ είσαι μέχρι ...εκεί!
Αυτά,αν μου έρθουν κι άλλα θα τα γράψω αλλά έγραψα ήδη πολλά και δε θέλω να κουράσω αλλο!!
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας
