Σχετικά με την ιστορία της:
Μετά το χαμό του πρώτου μου σκυλιού, έψαχνα πολύ καιρό σε site, facebook, από δω και απο κεί αλλά δεν το έπαιρνα απόφαση.. Αρχικά κοιτούσα για ημίαιμα golden ή ημίαιμα labrador γιατί η Nelly μου ήταν ημίαιμο golden αλλά όλα μου τι θύμιζαν πολύ.
Ήρθα σε επαφή με ένα καταφύγιο (δεν είχα ξαναπάει ποτέ ομολογώ) αρχικά για να βοηθήσω (τροφές, φάρμακα κλπ) και πιο μετά σκεφτηκα και καταστάλαξα στο να ξαναπάρω σκύλο.
Στη συνέχεια αποφάσισα οτι θέλω ένα ενήλικο ζώο, βασικά για να είναι ήρεμο, όχι πολύ ζωηρό, ιδανικά να μην κάνει ζημιές (δεν κάνει!!), γενικά ήθελα να αποφύγω τον πρώτο καιρό του κουταβιού αφενός και αφετέρου απο κοινοποιήσεις και ιστορίες που διάβαζα ήθελα να κάνω και εγώ αυτό που τόσοι άλλοι τελικά καταφέρνουν. Την είδα σε φωτό, πήγα από κοντά και απλά την πήρα μαζί μου φεύγοντας.
Βέβαια, τώρα εκ των υστέρων καταλαβαίνω οτι είχα και αυτό που λένε «άγνοια κινδύνου». Σχετικά με την συμπεριφορά της και τις αντιδράσεις της, αλλά σόρρυ κι όλας δεν φανταζόμουν – δεν ήξερα (μην πυροβολήσετε), αφού είναι ενήλικη οτι δεν θα ξέρει πως να πάει βόλτα με το λουρί, οτι δεν θα λερώνει στο χώμα, ότι θα ζαλίζεται με το παραμικρό στο αυτοκίνητο, ότι θα της σφυρίζω και δεν θα αντιδράει κλπ κλπ.. Σίγουρα είχα αποφασίσει ότι θα κάνω ότι χρειαστεί για την «αποκατάσταση» και την ένταξή της..
Θα μπορούσα να σας πω κι άλλλα πολλάααα μιας και το έδαφος εδώ είναι πρόσφορο αλλά δεν θα θελα να σας ζαλίσω..
Estrange σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Είναι πολύ διαφορετική από τις πρώτες μέρες, έχει χαλαρώσει και διεκδικεί προσοχή και χάδια. Δεν είναι περίεργη (σαν χαρακτήρας εννοώ γιατί στο φαγητό με δυσκόλεψε λίγο αρχικά) και όταν ακούει τη λέξη βόλτα δεν δίνει σημασία, συνεχίζει να χουζουρεύει.. Αυτό που με ανησυχεί λίγο και δεν ξέρω αν θα αλλάξει είναι οτι έχει αναπτύξει σχέση μόνο μαζί μου (από το καταφύγιο την πήραμε 2 άτομα δεν ήμουν μόνη μου), ενώ υπαρχουν κι άλλα μέλη της οικογένειας που την αγαπάνε και την φροντίζουν, δεν τους δίνει σημασία, μόνο εγώ είμαι το Α και το Ω της. Όταν με βλέπει που γυρίζω απο δουλειά κάνει σαν τρελή, λες και έχει να με δεί μέρες (ενώ όλη μέρα δεν είναι απαραίτητα μόνη της), τρώει μόνο όταν είμαι εγώ εδώ και τέτοια.. Να ρυθμιστεί και το θέμα της τουαλέττας, έχω κάνει χιλιόμετρα (δεν κάνει μπροστά μου, δεν λερώνει στη βόλτα προς το παρόν) και θα είμαι οκ.
Betty δεν ξέρω και πολλά. Μου είπαν οτι βρέθηκε κουτάβι και οτι έχει ζήσει όλα της τα χρόνια στο καταφύγιο, στο κλουβί με άλλα 3 σκυλιά. Ότι σαν χαρακτήρας είναι άκακη, αγαπησιάρα και ήρεμη (με την πρώτη όψη ήταν προφανές). Τα υπόλοιπα θέματα (υγείας και χαρακτήρα) τα διαπιστώνω μόνη μου σιγά σιγά..
Sarah αν θέλεις τη γνώμη μου καλά έκανες, μην νιώθεις τύψεις. Ένα κουτάβι είναι η αλήθεια το κυνηγάς περισσότερο αλλά διαμορφώνετε μαζί τον χαρακτήρα του. Αν στο μέλλον έχεις δυνατότητα μακάρι. Μακάρι να μπορούσα και εγώ δύο.
Το ίδιο δεν είναι και στον άνθρωπο εξάλου? Μετά από κάποια ηλικία έχει ο καθένας μας την δυναμική και την προσωπικότητά του. Με υπομονή και αγάπη θέλω να πιστεύω οτι όλα πάνε κατ’ ευχήν..
Ουουουφφφφφ (ξεφύσημα όχι αναστεναγμός) τα είπα όλα μαζί.. !!
