ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΚΥΛΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
- Thread starter TARA
- Ημερομηνία δημιουργίας
πάρε κανένα πλυντήριο βρε παιδί μου και εσύ!!!!Tι μας λες??Ξερεις ποσες φορες εχω πλυνει τα πιατα με κρυο νερο?
\\/
aletas:
Καλοσύνη σας….παρ΄όλο που πιστεύω ότι υπερβάλλετε λίγο όσον αφορά την εμπειρία και τις γνώσεις μου….
Μπορώ όμως να πω ότι θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που γνώρισα και δούλεψα από κοντά με πολύ σημαντικότερους, αξιολογότερους και εμπειρότερους ανθρώπους από εμένα (και όσο και αν σας φανεί άσχετο …και με ανθρώπους έξω από τον χώρο του σκύλου) που με βοήθησαν στο να αντιλαμβάνομαι και να ερμηνεύω θέματα και καταστάσεις.
Το τελευταίο δεν το αναφέρω τυχαία, απεναντίας θεωρώ πολύ σημαντικό όταν κάποιος ασχολείται με ένα τόσο ‘’λεπτό’’ ζήτημα όσο είναι ο σκύλος, να το κάνει σοβαρά και πάνω απ΄όλα να διαθέτει τέτοια συγκρότηση μυαλού και έναν όσο το δυνατόν ισορροπημένο χαρακτήρα ώστε να μην ‘’φορτώσει’’ τον σκύλο του με προβλήματα που δεν είναι δικά του….. Αρα το πρώτο που παλεύουμε είναι αυτό….
Όσον αφορά τα ‘’πρακτικά’’ θέματα…στο σπίτι μου αυτή την στιγμή ζούνε 7 σκυλιά, τα 4 από αυτά προπονούνται σε τακτική βάση .
Η αλήθεια είναι ότι αν δεν το είχαν ανάγκη τα ίδια τα σκυλιά (δεν τα ευχαριστούσε δηλ.) η όλη διαδικασία θα ήταν πολύ δυσκολότερη και το πιο πιθανό μάταιη…..
Συνειδητή επιλογή μου είναι επίσης και το ότι ασχολούμαι με αυτή φυλή, που με ιντριγκάρει με τις ιδιομορφίες του χαρακτήρα όπως και με την προσωπικότητα και τον ανθρωποκεντρισμό της.
Ο λόγος που επέλεξα να κάνω σπορ ήταν για να διοχετεύσω και να εκτονώσω τις ανάγκες των σκύλων μας…
Στην πορεία όμως γοητεύτηκα από την σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ του κυναγωγού και του σκύλου, όπως επίσης με τις τεράστιες δυνατότητες επικοινωνίας και ανάπτυξης του μυαλού και του χαρακτήρα των σκύλων μέσα από αυτή την διαδικασία….
Μπορώ όμως να πω ότι θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που γνώρισα και δούλεψα από κοντά με πολύ σημαντικότερους, αξιολογότερους και εμπειρότερους ανθρώπους από εμένα (και όσο και αν σας φανεί άσχετο …και με ανθρώπους έξω από τον χώρο του σκύλου) που με βοήθησαν στο να αντιλαμβάνομαι και να ερμηνεύω θέματα και καταστάσεις.
Το τελευταίο δεν το αναφέρω τυχαία, απεναντίας θεωρώ πολύ σημαντικό όταν κάποιος ασχολείται με ένα τόσο ‘’λεπτό’’ ζήτημα όσο είναι ο σκύλος, να το κάνει σοβαρά και πάνω απ΄όλα να διαθέτει τέτοια συγκρότηση μυαλού και έναν όσο το δυνατόν ισορροπημένο χαρακτήρα ώστε να μην ‘’φορτώσει’’ τον σκύλο του με προβλήματα που δεν είναι δικά του….. Αρα το πρώτο που παλεύουμε είναι αυτό….
Όσον αφορά τα ‘’πρακτικά’’ θέματα…στο σπίτι μου αυτή την στιγμή ζούνε 7 σκυλιά, τα 4 από αυτά προπονούνται σε τακτική βάση .
Η αλήθεια είναι ότι αν δεν το είχαν ανάγκη τα ίδια τα σκυλιά (δεν τα ευχαριστούσε δηλ.) η όλη διαδικασία θα ήταν πολύ δυσκολότερη και το πιο πιθανό μάταιη…..
Συνειδητή επιλογή μου είναι επίσης και το ότι ασχολούμαι με αυτή φυλή, που με ιντριγκάρει με τις ιδιομορφίες του χαρακτήρα όπως και με την προσωπικότητα και τον ανθρωποκεντρισμό της.
Ο λόγος που επέλεξα να κάνω σπορ ήταν για να διοχετεύσω και να εκτονώσω τις ανάγκες των σκύλων μας…
Στην πορεία όμως γοητεύτηκα από την σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ του κυναγωγού και του σκύλου, όπως επίσης με τις τεράστιες δυνατότητες επικοινωνίας και ανάπτυξης του μυαλού και του χαρακτήρα των σκύλων μέσα από αυτή την διαδικασία….
Όσον αφορά ειδικότερα την Cora, πρόκειται για μια ξεχωριστή περίπτωση, μιας και ήρθε στην οικογένειά μας πριν ένα ακριβώς χρόνο.
Η ‘’αθλητική’’ της όμως σταδιοδρομία ξεκίνησε ουσιαστικά από τα γεννοφάσκια της. Εδώ να διευκρινίσω ότι η Cora μέχρι τα δύο της έτη είχε άλλον ιδιοκτήτη και για ένα χρόνο επίσης, ήταν χωρίς ιδιοκτήτη και χωρίς προπόνηση….
Το τελευταίο χρόνο λοιπόν είχαμε πολύ δουλειά να κάνουμε….έπρεπε να δεθούμε σαν αθλητικό ζευγάρι, να μάθουμε να συνυπάρχουμε στην καθημερινότητα μας (μιας και όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε τα σκυλιά ζούνε στο σπίτι, μαζί μας…), είχαμε και μια γέννα και έπρεπε να μεγαλώσουμε 6 κουτάβια και να τα παραδώσουμε στις νέες τους οικογένειες….
Όσον αφορά το ίδιο το μάθημα, πέρα από την όρεξη της και την τεχνική που η σκύλα είχε σε πολύ μεγάλο βαθμό, υπήρχε μια μεγάλη πρόκληση για μένα…..
Η πρόκληση του πως θα καταφέρω να δουλέψει η Cora για εμένα….και όχι για το μπαλάκι, την λιχουδιά κλπ. ώστε ότι και αν κάνουμε να έχει μια ποιότητα και μια διάρκεια.
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα βρέθηκε στην ίδια την ύπαρξη της αγέλης και στην σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στα μέλη της.
Με την Cora ( αλλά και με όλα τα σκυλιά μου) είμαστε μαζί, κοιμόμαστε μαζί, ότι κάνουμε το κάνουμε μαζί…. γιατί απλά μας αρέσει και περνάμε καλά……
Η προπόνησή μας πέρα από αυτή που γίνεται στο κλαμπ, υπάρχει στην καθημερινότητά μας…π.χ. επειδή τρώει και αυτή όπως και η Bertha σαν ηλεκτρική σκούπα τις ταίζω με το χέρι και φτιάχνουμε τις ασκήσεις μας…., ή στην βόλτα για να μη βαριόμαστε μπορούμε να κάνουμε και λίγο ιχνηλασία…κλπ.
Στο μάθημα απευθύνομαι στο μυαλό της, δεν την ‘’μαλώνω’’ ποτέ, απεναντίας όταν κάνει κάτι λάθος της δείχνω την δυσαρέσκειά μου και προσπαθώ να της δείξω πιο ξεκάθαρα τι της ζητάω.
Όταν καταφέρω να την κάνω να καταλάβει τι θέλω από αυτή, η Cora ανταποκρίνεται άμεσα. …
Με λίγα λόγια, για εμένα τα ένστικτα της είναι το μέσο- τα εργαλεία, ο στόχος όμως είναι η σχέση μου μαζί της….
Η ‘’αθλητική’’ της όμως σταδιοδρομία ξεκίνησε ουσιαστικά από τα γεννοφάσκια της. Εδώ να διευκρινίσω ότι η Cora μέχρι τα δύο της έτη είχε άλλον ιδιοκτήτη και για ένα χρόνο επίσης, ήταν χωρίς ιδιοκτήτη και χωρίς προπόνηση….
Το τελευταίο χρόνο λοιπόν είχαμε πολύ δουλειά να κάνουμε….έπρεπε να δεθούμε σαν αθλητικό ζευγάρι, να μάθουμε να συνυπάρχουμε στην καθημερινότητα μας (μιας και όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε τα σκυλιά ζούνε στο σπίτι, μαζί μας…), είχαμε και μια γέννα και έπρεπε να μεγαλώσουμε 6 κουτάβια και να τα παραδώσουμε στις νέες τους οικογένειες….
Όσον αφορά το ίδιο το μάθημα, πέρα από την όρεξη της και την τεχνική που η σκύλα είχε σε πολύ μεγάλο βαθμό, υπήρχε μια μεγάλη πρόκληση για μένα…..
Η πρόκληση του πως θα καταφέρω να δουλέψει η Cora για εμένα….και όχι για το μπαλάκι, την λιχουδιά κλπ. ώστε ότι και αν κάνουμε να έχει μια ποιότητα και μια διάρκεια.
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα βρέθηκε στην ίδια την ύπαρξη της αγέλης και στην σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στα μέλη της.
Με την Cora ( αλλά και με όλα τα σκυλιά μου) είμαστε μαζί, κοιμόμαστε μαζί, ότι κάνουμε το κάνουμε μαζί…. γιατί απλά μας αρέσει και περνάμε καλά……
Η προπόνησή μας πέρα από αυτή που γίνεται στο κλαμπ, υπάρχει στην καθημερινότητά μας…π.χ. επειδή τρώει και αυτή όπως και η Bertha σαν ηλεκτρική σκούπα τις ταίζω με το χέρι και φτιάχνουμε τις ασκήσεις μας…., ή στην βόλτα για να μη βαριόμαστε μπορούμε να κάνουμε και λίγο ιχνηλασία…κλπ.
Στο μάθημα απευθύνομαι στο μυαλό της, δεν την ‘’μαλώνω’’ ποτέ, απεναντίας όταν κάνει κάτι λάθος της δείχνω την δυσαρέσκειά μου και προσπαθώ να της δείξω πιο ξεκάθαρα τι της ζητάω.
Όταν καταφέρω να την κάνω να καταλάβει τι θέλω από αυτή, η Cora ανταποκρίνεται άμεσα. …
Με λίγα λόγια, για εμένα τα ένστικτα της είναι το μέσο- τα εργαλεία, ο στόχος όμως είναι η σχέση μου μαζί της….
