Ενοχλήσεις στη βόλτα;
- Thread starter kkranis
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
Σήμερα συναντάμε μια κυρία με ένα μικρό άσπρο από τα φουντωτά. Πάει ο Σάντσο γρήγορα να συστηθεί. Το μαζεύει η κυρία γρήγορα, μιλάμε και το αφήνει κάτω να μυριστούν. Δείχνει το Σάντσο και λέει, 'είναι πολύ καλός. Το ξέρω ότι είναι πολύ καλά αυτής της ράτσας. Έχει και μια φίλη μου τέτοιο και μου λέει ότι είναι το καλύτερο σκυλί που είχε ποτέ της.'
-'Ξέρετε, αυτός δεν είναι κάποια ράτσα, είμαι ημίαιμος'
-'Όχι, όχι, δεν είναι. Ξέρω για ποια ράτσα σου μιλάω. Αυτά τα τρίχρωμα.'
-'Οκ'
Α, επίσης, προσπάθησε να τη ζευγαρώσει 5 φορές αλλά το σκυλί δεν ήθελε. Οπότε είδε και απόειδε, το στείρωσε.
-'Ξέρετε, αυτός δεν είναι κάποια ράτσα, είμαι ημίαιμος'
-'Όχι, όχι, δεν είναι. Ξέρω για ποια ράτσα σου μιλάω. Αυτά τα τρίχρωμα.'
-'Οκ'
Α, επίσης, προσπάθησε να τη ζευγαρώσει 5 φορές αλλά το σκυλί δεν ήθελε. Οπότε είδε και απόειδε, το στείρωσε.
εμείς έχουμε τύχει σε τυπά που νόμιζε ότι αντί για σκύλο έχει αρκούδα killing masine (από ροντβάιλερ δεν ξέρω, αλλά αν κρίνω από το μέγεθος της μυικής μάζας του σκύλου, παίζει να του έδινε από τα στεροειδή του 
) με όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ δερμάτινα, με καρφία, νεκροκεφαλές, πνίχτες και δεν συμμαζεύεται, ο οποίος είδε τον δικό μου που ήταν χαζοχαρούμενο που καθόταν και έπαιζε με τα παιδάκια και μου πρότεινε να του τον πάω για μια βδομάδα να μου τον κάνει άντρα. επίσης σήμερα στην παραλία στην θεσσαλονίκη, πετύχαμε μια κοπελίτσα στα όρια του πανικού, που μας ρωτούσε αν βρήκαμε ένα κουτάβι beaggle περίπου 1,5 μηνών (?1) που το είχε βγάλει βόλτα στην παραλία (?2) χωρίς λουρί (?3), αλλά αυτό έφυγε τρέχοντας και δεν το προλάβαινε και το έχασε... -.-
) με όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ δερμάτινα, με καρφία, νεκροκεφαλές, πνίχτες και δεν συμμαζεύεται, ο οποίος είδε τον δικό μου που ήταν χαζοχαρούμενο που καθόταν και έπαιζε με τα παιδάκια και μου πρότεινε να του τον πάω για μια βδομάδα να μου τον κάνει άντρα. επίσης σήμερα στην παραλία στην θεσσαλονίκη, πετύχαμε μια κοπελίτσα στα όρια του πανικού, που μας ρωτούσε αν βρήκαμε ένα κουτάβι beaggle περίπου 1,5 μηνών (?1) που το είχε βγάλει βόλτα στην παραλία (?2) χωρίς λουρί (?3), αλλά αυτό έφυγε τρέχοντας και δεν το προλάβαινε και το έχασε... -.-
Παρότι τα πιο πολλά που έχω ακούσει τα έχετε αναφέρει, ας πω μερικά
1)είναι επιθετικός ο σκύλος
-ναι, τρώει παιδάκια για πρωινό.xD
2)δαγκώνει?
-που και που, όταν θέλει να φάει σκυλοτροφή.
3)καλά με αγίους, Χριστό και ειδικά την Παναγία έχουμε πολλά πάρε δώσε ειδικά απο ηλικιωμενες. Ξεκινούν τις προσευχές απο τα 30 μετρα
4)Έρχεται το τανκ (αν και αυτό μου αρεσεί)
5)Αυτά τα σκυλία στη Γερμανία απ' οπου είμαι τρώνε κόσμο.
-Ου... και αυτόν μη τον βλέπεις έτσι ήρεμο αν βρει Γερμανό στο δρόμο θα τον φάει, δεν υπαρχει περίπτωση. χαχα
6)Έλα εδω βρε, αυτός 8α σε κάνει μια χαψιά. Άπειρες φορές όμως...
Και πολλά άλλα...
1)είναι επιθετικός ο σκύλος
-ναι, τρώει παιδάκια για πρωινό.xD
2)δαγκώνει?
-που και που, όταν θέλει να φάει σκυλοτροφή.
3)καλά με αγίους, Χριστό και ειδικά την Παναγία έχουμε πολλά πάρε δώσε ειδικά απο ηλικιωμενες. Ξεκινούν τις προσευχές απο τα 30 μετρα
4)Έρχεται το τανκ (αν και αυτό μου αρεσεί
)5)Αυτά τα σκυλία στη Γερμανία απ' οπου είμαι τρώνε κόσμο.
-Ου... και αυτόν μη τον βλέπεις έτσι ήρεμο αν βρει Γερμανό στο δρόμο θα τον φάει, δεν υπαρχει περίπτωση. χαχα
6)Έλα εδω βρε, αυτός 8α σε κάνει μια χαψιά. Άπειρες φορές όμως...
Και πολλά άλλα...
Είμασταν στο πάρκο και έκανε κατσικές η δικιά μου με ένα μικρόσωμο σκυλάκι κάτω από 10 κιλά. Έπαιζε δηλαδή,απλώς λίγο άγαρμπα.
Μπορείς να τη βάλεις στο λουρί μου λέει γιατί είναι εγχειρισμενη η δικιά μου? Την πήρα και φύγαμε να συνεχίσουμε τη βόλτα στο υπόλοιπο πάρκο.
Πάμε παρακάτω και συναντάμε άλλη σκύλο παρέα. Τα σκυλιά έπαιζαν, μύριζαν κλπ. Τσουπ ο ίδιος τύπος με το εγχειρισμένο σκυλάκι, έρχεται και ουσιαστικά μπαίνει στην ίδια παρέα με τα υπόλοιπα σκυλιά.
Η δικιά μου μόλις είδε το συγκεκριμένο σκυλάκι του πήγαινε γύρω γύρω για παιχνίδι. Το βλέπει ο τύπος το σκηνικό και σε έντονο ύφος μου λέει "σου είπα να τη βάλεις στο λουρί? Θα τη χτυπήσω την επόμενη φορά ".
Από εκεί και ύστερα θόλωσα ελαφρώς και ένιωσα πολύ κοντά στο να πιάσουμε τους φούσκους. Θόλωσα γιατί ενώ την πρώτη φορά σεβάστηκα το πρόβλημα που έχει ο σκύλος του κ απομακρύνθηκα,αυτος φαίνεται είχε άλλη άποψη.
Ενώ μας είδε ότι είμασταν στο συγκεκριμένο σημείο, θεώρησε πως μπορεί να έρθει για να μυριστεί κ να παίξει με τα υπόλοιπα σκυλιά και εγώ φυσικά να εξαφανιστώ και από το πάρκο εάν είναι δυνατόν.
Κράτησα το καλύτερο για το τέλος. Με τον τύπο αυτό γνωριζόμασταν περίπου 3 χρόνια (τα τυπικά που έχουν οι σκύλο ιδιοκτήτες ένα γεια κλπ μεν 3 χρόνια δε). Το 70% του χρόνου που τους βλέπουμε εν τω μεταξύ,το σκυλί είναι στα χέρια του. Εκείνη την ημέρα όμως όχι, για να το προστατέψει δεν το πήρε αγκαλιά, ούτε μας απέφυγε. Ήθελε απλώς να εξαφανιστώ εγώ κ ο σκύλος μου από το πάρκο για να κάνει ο εγχειρισμενος σκύλος την αποθεραπεία του.
Sent from GT-N7100 using tapatalk PRO
Μπορείς να τη βάλεις στο λουρί μου λέει γιατί είναι εγχειρισμενη η δικιά μου? Την πήρα και φύγαμε να συνεχίσουμε τη βόλτα στο υπόλοιπο πάρκο.
Πάμε παρακάτω και συναντάμε άλλη σκύλο παρέα. Τα σκυλιά έπαιζαν, μύριζαν κλπ. Τσουπ ο ίδιος τύπος με το εγχειρισμένο σκυλάκι, έρχεται και ουσιαστικά μπαίνει στην ίδια παρέα με τα υπόλοιπα σκυλιά.
Η δικιά μου μόλις είδε το συγκεκριμένο σκυλάκι του πήγαινε γύρω γύρω για παιχνίδι. Το βλέπει ο τύπος το σκηνικό και σε έντονο ύφος μου λέει "σου είπα να τη βάλεις στο λουρί? Θα τη χτυπήσω την επόμενη φορά ".
Από εκεί και ύστερα θόλωσα ελαφρώς και ένιωσα πολύ κοντά στο να πιάσουμε τους φούσκους. Θόλωσα γιατί ενώ την πρώτη φορά σεβάστηκα το πρόβλημα που έχει ο σκύλος του κ απομακρύνθηκα,αυτος φαίνεται είχε άλλη άποψη.
Ενώ μας είδε ότι είμασταν στο συγκεκριμένο σημείο, θεώρησε πως μπορεί να έρθει για να μυριστεί κ να παίξει με τα υπόλοιπα σκυλιά και εγώ φυσικά να εξαφανιστώ και από το πάρκο εάν είναι δυνατόν.
Κράτησα το καλύτερο για το τέλος. Με τον τύπο αυτό γνωριζόμασταν περίπου 3 χρόνια (τα τυπικά που έχουν οι σκύλο ιδιοκτήτες ένα γεια κλπ μεν 3 χρόνια δε). Το 70% του χρόνου που τους βλέπουμε εν τω μεταξύ,το σκυλί είναι στα χέρια του. Εκείνη την ημέρα όμως όχι, για να το προστατέψει δεν το πήρε αγκαλιά, ούτε μας απέφυγε. Ήθελε απλώς να εξαφανιστώ εγώ κ ο σκύλος μου από το πάρκο για να κάνει ο εγχειρισμενος σκύλος την αποθεραπεία του.
Sent from GT-N7100 using tapatalk PRO
Oυφ.. μετά από ώωωωρες ανάγνωσης σ'αυτό το thread (που με έκανε και γέλασα κάμποσες φορές), ας μοιραστώ κι εγώ μια από τις -δυστυχώς κάμποσες- ιστορίες καθημερινής τρέλλας:
Είμαι έξω σε βόλτα με μια ποϊντερίνα -πολύ ταλαιπωρημένο σκυλί- η οποία είχε βρεθεί σχεδόν αποστεωμένη στον Καρέα σε άθλια κατάσταση υγείας. Το περιστατικό συνέβη περίπου 3 μήνες μετά τη διάσωσή της, το κορίτσι είχε αρχίσει να βάζει κιλάκια, ξανάβρισκε το γλυκό της χαρακτήρα (το ταμπεραμέντο των πόιντερ είναι γνωστό, απίθανα σκυλιά) και εμπιστευόταν σταδιακά περισσότερο κάθε μέρα. Πηγαίνουμε καλά και ήσυχα στο δρόμο μας εμείς και ξαφνικά ακούγεται σφύριγμα (δυνατό) κάπου από πίσω. Προχωράμε και ακούγεται δεύτερο σφύριγμα και μετά με μια αντρική φωνή 'εεεεεεε'. Νιώθω το σκυλί να 'μαγκώνει', συνεχίζω το βήμα και στο άσχετο τελείως, βγαίνει από μια αυλή δίπλα ένας και έρχεται τρεχάτος. Δε σταματάω, ώσπου νιώθω να με πιάνει απ' το μανίκι (!). Γυρνάω, ένας 60φεύγα μπάρμπας -το πλέον κόσμιο με το οποίο μπορώ να τον χαρακτηρίσω- με παντελόνι παραλλαγής και αρβυλάκια, μια μουστάκα ΝΑ με το συμπάθιο και μου λέει 'περίμενε ρε κοπέλα μου, δεν ακούς που σου σφυράω'. Τον κοιτάζω καλά καλά, στραβωμένη τελείως που άπλωσε το ξερό του, του λέω 'δεν είμαστε καλά, με ποιο δικαίωμα έρχεσΤΕ και πιάνεΤΕ έναν άγνωστο άνθρωπο; (ακόμα στον πληθυντικό, το μπινελίκι mode ήταν σε φάση loading...).
- Συγνώμη (λέει) δεν ήθελα να σε τρομάξω, για το σκυλί θέλω να σου πω! (σημειωτέον: η ποϊντερίνα ήταν σε αναζήτηση σπιτιού/υιοθεσίας, αφού και είχε ολοκληρώσει σχεδόν τη θεραπεία της)
- ... (γυρίζει το 'διακοπτάκι' από μέσα μου -ρε λες να είναι το τυχερό της; και αλλάζω μουτσούνα. Dial down στην ξυνίλα εγώ, τρελλή χαρά ο μπάρμπας)
- Πόιντερ είναι;
- Ναι
- Θηλυκιά; (το στήθος της κρεμόταν ως το πεζοδρόμιο)
- Ναι
- Και τι το κάνεις εσύ, κυνηγάς;
- Όχι..
(εδώ η ξυνίλα μου ανεβάζει στροφές πάλι... το σκυλί το νιώθει και καταλαβαίνω ότι αρχίζει να φρικάρει.. συνεχίζουμε το περπάτημα, ο μπάρμπας εκεί, περπατάει απτόητος δίπλα μας.. έχω αρχίσει να σκέφτομαι που να πάω να ξεσκαλώσει ο βλαμμένος από μας)
- Το σκυλί αυτό θέλει να τρέχει ελεύθερο, δεν τα πάνε με λουρί αυτά. Κυνηγός είμαι, ξέρω.
(πάει η όποια ελάχιστη ελπίδα υιοθεσίας..)
- Το συγκεκριμένο δεν κάνει για κυνήγι, είναι κροτοφοβικό.
- Ρε φέρτηνΑ σε μένα να στην κάνω ξεφτέρι σε μια βδομάδα! Ξέρεις τι τους κάνω εγώ και δε φοβούνται; Τα δένω σφιχτά, παίρνω 2 καπάκια κατσαρόλας και ΜΠΑΑΑΑΑΜ τα κοπανάω δίπλα στα αυτιά τους κάθε τόσο. Έτσι μαθαίνουνε το θόρυβο!
- ...
- Πως σε λένε κούκλα μου (στο σκύλο)
- ... (ο σκύλος)
(στο σημείο αυτό, η μικρή αποφασίζει να τα κάνει... περπατούσαμε ήδη πάνω από 45 λεπτά και σκεφτόμουν ότι αν την κόψω τώρα, ποιος ξέρει που θα της ξαναγυαλίσει.. κοντοστέκομαι λοιπόν, με πλάτη στο μπάρμπα και μπροστά ακριβώς στο σκυλί)
- Πως σε λένε μωρέ; (στο σκύλο, με τον προσπαθεί μάταια να αποκτήσει οπτική επαφή)
- Χ3ΖΕΙ ΤΩΡΑ ΡΕ ΑΝΘΡΩΠΕ, ΔΕ ΒΛΕΠΕΙΣ;
- Αααα ναι μωρέ, καλά, σκέψου αυτό που σου είπα, κρίμα να του στερείς το ένστικτό του... άμα τη βαρεθείς, λέγομαι Τάδε Ταδόπουλος -δε θυμάμαι καν- και μένω Ελ. Βενιζέλου 42, στον 2ο όροφο (θα την πήγαινα κατευθείαν και στον όροφο...)
- Εντάξει, γειά σας τώρα.
- Και να σου πω κάτι άλλο, έχω ένα σέττερ εγώ, γεράκος είναι βέβαια αλλά την κάνει τη δουλειά, κατάλαβες εεεε; (κλείσιμο ματιού με νόημα -μπρρρρ)
- Είναι στειρωμένη.
- ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΔΕΝ ΤΗ ΘΕΛΩ! ΜΗΝ ΤΗ ΦΕΡΕΙΣ!
και φεύγει...
Είμαι έξω σε βόλτα με μια ποϊντερίνα -πολύ ταλαιπωρημένο σκυλί- η οποία είχε βρεθεί σχεδόν αποστεωμένη στον Καρέα σε άθλια κατάσταση υγείας. Το περιστατικό συνέβη περίπου 3 μήνες μετά τη διάσωσή της, το κορίτσι είχε αρχίσει να βάζει κιλάκια, ξανάβρισκε το γλυκό της χαρακτήρα (το ταμπεραμέντο των πόιντερ είναι γνωστό, απίθανα σκυλιά) και εμπιστευόταν σταδιακά περισσότερο κάθε μέρα. Πηγαίνουμε καλά και ήσυχα στο δρόμο μας εμείς και ξαφνικά ακούγεται σφύριγμα (δυνατό) κάπου από πίσω. Προχωράμε και ακούγεται δεύτερο σφύριγμα και μετά με μια αντρική φωνή 'εεεεεεε'. Νιώθω το σκυλί να 'μαγκώνει', συνεχίζω το βήμα και στο άσχετο τελείως, βγαίνει από μια αυλή δίπλα ένας και έρχεται τρεχάτος. Δε σταματάω, ώσπου νιώθω να με πιάνει απ' το μανίκι (!). Γυρνάω, ένας 60φεύγα μπάρμπας -το πλέον κόσμιο με το οποίο μπορώ να τον χαρακτηρίσω- με παντελόνι παραλλαγής και αρβυλάκια, μια μουστάκα ΝΑ με το συμπάθιο και μου λέει 'περίμενε ρε κοπέλα μου, δεν ακούς που σου σφυράω'. Τον κοιτάζω καλά καλά, στραβωμένη τελείως που άπλωσε το ξερό του, του λέω 'δεν είμαστε καλά, με ποιο δικαίωμα έρχεσΤΕ και πιάνεΤΕ έναν άγνωστο άνθρωπο; (ακόμα στον πληθυντικό, το μπινελίκι mode ήταν σε φάση loading...).
- Συγνώμη (λέει) δεν ήθελα να σε τρομάξω, για το σκυλί θέλω να σου πω! (σημειωτέον: η ποϊντερίνα ήταν σε αναζήτηση σπιτιού/υιοθεσίας, αφού και είχε ολοκληρώσει σχεδόν τη θεραπεία της)
- ... (γυρίζει το 'διακοπτάκι' από μέσα μου -ρε λες να είναι το τυχερό της; και αλλάζω μουτσούνα. Dial down στην ξυνίλα εγώ, τρελλή χαρά ο μπάρμπας)
- Πόιντερ είναι;
- Ναι
- Θηλυκιά; (το στήθος της κρεμόταν ως το πεζοδρόμιο)
- Ναι
- Και τι το κάνεις εσύ, κυνηγάς;
- Όχι..
(εδώ η ξυνίλα μου ανεβάζει στροφές πάλι... το σκυλί το νιώθει και καταλαβαίνω ότι αρχίζει να φρικάρει.. συνεχίζουμε το περπάτημα, ο μπάρμπας εκεί, περπατάει απτόητος δίπλα μας.. έχω αρχίσει να σκέφτομαι που να πάω να ξεσκαλώσει ο βλαμμένος από μας)
- Το σκυλί αυτό θέλει να τρέχει ελεύθερο, δεν τα πάνε με λουρί αυτά. Κυνηγός είμαι, ξέρω.
(πάει η όποια ελάχιστη ελπίδα υιοθεσίας..)
- Το συγκεκριμένο δεν κάνει για κυνήγι, είναι κροτοφοβικό.
- Ρε φέρτηνΑ σε μένα να στην κάνω ξεφτέρι σε μια βδομάδα! Ξέρεις τι τους κάνω εγώ και δε φοβούνται; Τα δένω σφιχτά, παίρνω 2 καπάκια κατσαρόλας και ΜΠΑΑΑΑΑΜ τα κοπανάω δίπλα στα αυτιά τους κάθε τόσο. Έτσι μαθαίνουνε το θόρυβο!
- ...
- Πως σε λένε κούκλα μου (στο σκύλο)
- ... (ο σκύλος)
(στο σημείο αυτό, η μικρή αποφασίζει να τα κάνει... περπατούσαμε ήδη πάνω από 45 λεπτά και σκεφτόμουν ότι αν την κόψω τώρα, ποιος ξέρει που θα της ξαναγυαλίσει.. κοντοστέκομαι λοιπόν, με πλάτη στο μπάρμπα και μπροστά ακριβώς στο σκυλί)
- Πως σε λένε μωρέ; (στο σκύλο, με τον προσπαθεί μάταια να αποκτήσει οπτική επαφή)
- Χ3ΖΕΙ ΤΩΡΑ ΡΕ ΑΝΘΡΩΠΕ, ΔΕ ΒΛΕΠΕΙΣ;
- Αααα ναι μωρέ, καλά, σκέψου αυτό που σου είπα, κρίμα να του στερείς το ένστικτό του... άμα τη βαρεθείς, λέγομαι Τάδε Ταδόπουλος -δε θυμάμαι καν- και μένω Ελ. Βενιζέλου 42, στον 2ο όροφο (θα την πήγαινα κατευθείαν και στον όροφο...)
- Εντάξει, γειά σας τώρα.
- Και να σου πω κάτι άλλο, έχω ένα σέττερ εγώ, γεράκος είναι βέβαια αλλά την κάνει τη δουλειά, κατάλαβες εεεε; (κλείσιμο ματιού με νόημα -μπρρρρ)
- Είναι στειρωμένη.
- ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΔΕΝ ΤΗ ΘΕΛΩ! ΜΗΝ ΤΗ ΦΕΡΕΙΣ!
και φεύγει...
Δυστυχώς, παρατηρώ ότι δεν εχεις δουλεψει καθολου με το σκυλο. Δεν του εχεις μαθει να συστήνεται.
Η εκπαίδευση a la casserole. Η εμπειρία σου ήταν πολυ διδακτική. Αναρωτιέμαι γιατί στράβωσες. Φανταζομαι οτι αυτός ειναι από τους τύπους τους "ξέρεις-τι-σκυλιά-έχουν-περάσει-απ'τα-χερια-μου". Δυστυχώς.
Σκέψου να σε έπιανε απο το μανίκι και να είχες κανένα μαλινουά μαζι.. δε θα προλάβαινε καν να φύγει το χέρι σου :Ρ
Αν το σκυλί δεν ήταν τόσο φοβισμένο, θα είχα κι εγώ άλλη αντίδραση.. προσπαθούσα να κρατηθώ όσο γίνεται, για χάρη της κυρίως (γιαυτό και ο πρόλογος με το μίνι-ιστορικό της).
Από ενοχλήσεις στις βόλτες πάντως, έχουμε φουλ ρεπερτόριο: ξερόλες κάθε είδους (για ράτσες, για συμπεριφορές, για το τί πρέπει να τρώει/να μην τρώει κλπ), διάφορους 'θαυμαστές' που δεν σκαμπάζουν από "ΟΧΙ" παρόλο που κυκλοφορούμε με αυτοσχέδιο κίτρινο κορδελάκι στο λουρί που γράφει "ΘΕΛΩ ΧΩΡΟ", περίεργους/ες ("τώρα αυτό τι το θες; τι το κάνεις;".. τι να το κάνω, το παχαίνω για το Πάσχα..), κυνηγούς 'φυσιολάτρες και φιλόζωους' ("εγώ τα αγαπάω τα ζώα".. προφανώς μόνο όσα είναι από την πίσω πλευρά της σκανδάλης) και διάφορους ζαβούς με το μακρύ και το κοντό τους.
Ένα άλλο γελοίο που θυμήθηκα τώρα:
Βόλτα με σκυλάκο που ήταν σε διαδικασία εκμάθησης τουαλέτας, καλοκαίρι. Περνάμε δίπλα από κλειστό παράθυρο σε ισόγειο σπίτι, ο μικρός είναι σε φάση που έχει καταλάβει την εντολή 'πιπί/κακά εδώ', βλέπω να μυρίζει δεντράκι, κοντοστεκόμαστε, του λέω 'εδώ κακά', στήνεται και ...θρίαμβος! Πρώτη φορά που τα 'κανε κατ' εντολή! Χαρά εγώ, μπράβο το αγόρι μου που έκανε κακά, τι καλό σκυλί που είναι κλπ
Ξαφνικά ακούγεται τσιρίδα _μέσα_ απ' το σπίτι (θείτσα που παραφύλαγε πίσω απ' τα κλειστά παντζούρια): - Ναι, δώστου και βραβείο, μας έχετε καταχ3σει τον τόπο εδώ πέρα με τα βρωμόσκυλα!
Γελούσα ώρα μετά.. (τα κακάκια τα πετάξαμε σε άλλο κάδο πιο πέρα, γιατί η κυρία είχε πάθει παράκρουση)
Από ενοχλήσεις στις βόλτες πάντως, έχουμε φουλ ρεπερτόριο: ξερόλες κάθε είδους (για ράτσες, για συμπεριφορές, για το τί πρέπει να τρώει/να μην τρώει κλπ), διάφορους 'θαυμαστές' που δεν σκαμπάζουν από "ΟΧΙ" παρόλο που κυκλοφορούμε με αυτοσχέδιο κίτρινο κορδελάκι στο λουρί που γράφει "ΘΕΛΩ ΧΩΡΟ", περίεργους/ες ("τώρα αυτό τι το θες; τι το κάνεις;".. τι να το κάνω, το παχαίνω για το Πάσχα..), κυνηγούς 'φυσιολάτρες και φιλόζωους' ("εγώ τα αγαπάω τα ζώα".. προφανώς μόνο όσα είναι από την πίσω πλευρά της σκανδάλης) και διάφορους ζαβούς με το μακρύ και το κοντό τους.
Ένα άλλο γελοίο που θυμήθηκα τώρα:
Βόλτα με σκυλάκο που ήταν σε διαδικασία εκμάθησης τουαλέτας, καλοκαίρι. Περνάμε δίπλα από κλειστό παράθυρο σε ισόγειο σπίτι, ο μικρός είναι σε φάση που έχει καταλάβει την εντολή 'πιπί/κακά εδώ', βλέπω να μυρίζει δεντράκι, κοντοστεκόμαστε, του λέω 'εδώ κακά', στήνεται και ...θρίαμβος! Πρώτη φορά που τα 'κανε κατ' εντολή! Χαρά εγώ, μπράβο το αγόρι μου που έκανε κακά, τι καλό σκυλί που είναι κλπ
Ξαφνικά ακούγεται τσιρίδα _μέσα_ απ' το σπίτι (θείτσα που παραφύλαγε πίσω απ' τα κλειστά παντζούρια): - Ναι, δώστου και βραβείο, μας έχετε καταχ3σει τον τόπο εδώ πέρα με τα βρωμόσκυλα!
Γελούσα ώρα μετά.. (τα κακάκια τα πετάξαμε σε άλλο κάδο πιο πέρα, γιατί η κυρία είχε πάθει παράκρουση)
Last edited:
αυτες οι θειτσες-σερλοκ σε ολη την χωρα που παει κριμα τοσο ταλεντο στην παρακολουθηση απο τα παντζουρια, ειναι ενα φαινομενο.. μπορει ο αρχαιολογος-ιστορικος του μελλοντος κατι να πει και γι'αυτες..
κρατα ιστορικο.. παραδειγμα αυτη η θειτσα μπορει με τον απο πανω καλο κυριουλη.. να ταιριαζανε..
ξες ζετεμ φαση και ετσι
κρατα ιστορικο.. παραδειγμα αυτη η θειτσα μπορει με τον απο πανω καλο κυριουλη.. να ταιριαζανε..
ξες ζετεμ φαση και ετσι
είναι αντίθετο στις αρχές της επιλεκτικής εκτροφής για βελτίωση της (ανθρώπινης) φυλής
Ανακάλυψα πάνω στην πλατεία μας, έναν τυπάκο θεικό!
Ψηλό, μουσάτο, τριάντα plus, με σκυλάκο τυπου μαλινουά λίγο πιο μαλλιαρό, νεαρό, πάντα λυτό και ο ίδιος με τα μάτια πάντα στο κινητό. Η πρώτη τους συνάντηση με τον Κέρβερο, έγινε πριν 3-4 βράδυα. Παρόλο που τους είχα δει από μακριά σχετικά, ενώ εκείνος όχι και είχα σταματήσει και περίμενα να δω, πότε θα ξυπνήσει, την μανούρα δεν την γλιτώσαμε. Μόλις αξιώθηκε να μας δει, η κουβέντα του ήταν: "κοριτσάκι είναιιιιιι;" Πριν προλάβω να απαντήσω, πόσο ηλίθιος είναι, και να μαζέψει τον σκύλο του, έρχεται κι αυτό το ευλογημένο, χαμηλωμένο και τσιτωμένο και φυσικά έγινε χαμός. Πάλευε να το πιάσει αλλά που...
Χθες βράδυ, πάλι με τον Κέρβερο, μας πετάχτηκε το άτιμο, καρφί μέσα από θάμνους. Κατευθείαν ντου. Αλλος κακός χαμός. Με τα πολλά απομακρύνεται ο σκυλάκος και εμφανίζεται ο μούσιας. Του φωνάζω...λουράκι δεν έχει το σκυλάκι; Εχει...μου λέει. Δεν μπορείς να του το βάλεις; του λέω. Μπορώ...μου φωνάζει...αλλά... μπορεί και να μην μπορώ!!!!!!!!! Από πίσω, ερχόταν σούρνοντας κι ένας γεράκος σχετικά. Πατέρας του ίσως, που είχε μείνει εμβρόντητος και άφωνος ο άνθρωπος, από τον σαματά.
Είσαι πολύ μεγάλος μ@λ@κ@ς...του γκαρίζω...
Τι είπες;;;;;;;;
Αυτό που άκουσες ρε...του ξαναγκαρίζω...
Οι γκαρίδες ήταν, γιατί περπατούσε αντίθετα και απομακρυνόταν και φοβόμουν ότι δεν θα με άκουγε.
Και τότε, πετάει ατάκα θεική!!!!
Αν δεν μπορείς να τα ελέγξεις, να μην έχεις τρία. Να έχεις ένα!!!!!!!!!!!!!!!!
Ε ρε...τι έγινε μετά!!!!!!!!!!!! Κάνω μεταβολή και τον ακολουθώ. Αυτός να έχει πάθει πανικό, γιατί ο σκύλος του έφευγε και δεν μπορούσε να τον μαζέψει. Οπου έστριβε, έστριβα. Στα 5 μέτρα τον είχα. Κάτι φίλοι πάνω στην πλατεία, να έχουν ξελιγωθεί. Από μέσα μου κι εγώ δηλαδή, συγχρόνως που έβραζα.
Περίμενε ρε...να του λέω...έλα να δούμε, ποιός μπορεί να ελέγξει τι και πόσα...
Ε...με τα πολλά ξεκουμπίστηκε από την πλατεία. Στην οποία πλατεία, εγώ δεν κάθομαι έτσι κι αλλιώς, εξαιτίας κάτι τέτοιων. Απλώς περνάω και φεύγω.
Σίγουρα θα υπάρξει συνέχεια, αλλά του υποσχέθηκα, ότι θα έχω οργανωθεί καλύτερα, για το επόμενο ραντεβού μας
Ψηλό, μουσάτο, τριάντα plus, με σκυλάκο τυπου μαλινουά λίγο πιο μαλλιαρό, νεαρό, πάντα λυτό και ο ίδιος με τα μάτια πάντα στο κινητό. Η πρώτη τους συνάντηση με τον Κέρβερο, έγινε πριν 3-4 βράδυα. Παρόλο που τους είχα δει από μακριά σχετικά, ενώ εκείνος όχι και είχα σταματήσει και περίμενα να δω, πότε θα ξυπνήσει, την μανούρα δεν την γλιτώσαμε. Μόλις αξιώθηκε να μας δει, η κουβέντα του ήταν: "κοριτσάκι είναιιιιιι;" Πριν προλάβω να απαντήσω, πόσο ηλίθιος είναι, και να μαζέψει τον σκύλο του, έρχεται κι αυτό το ευλογημένο, χαμηλωμένο και τσιτωμένο και φυσικά έγινε χαμός. Πάλευε να το πιάσει αλλά που...
Χθες βράδυ, πάλι με τον Κέρβερο, μας πετάχτηκε το άτιμο, καρφί μέσα από θάμνους. Κατευθείαν ντου. Αλλος κακός χαμός. Με τα πολλά απομακρύνεται ο σκυλάκος και εμφανίζεται ο μούσιας. Του φωνάζω...λουράκι δεν έχει το σκυλάκι; Εχει...μου λέει. Δεν μπορείς να του το βάλεις; του λέω. Μπορώ...μου φωνάζει...αλλά... μπορεί και να μην μπορώ!!!!!!!!! Από πίσω, ερχόταν σούρνοντας κι ένας γεράκος σχετικά. Πατέρας του ίσως, που είχε μείνει εμβρόντητος και άφωνος ο άνθρωπος, από τον σαματά.
Είσαι πολύ μεγάλος μ@λ@κ@ς...του γκαρίζω...
Τι είπες;;;;;;;;
Αυτό που άκουσες ρε...του ξαναγκαρίζω...
Οι γκαρίδες ήταν, γιατί περπατούσε αντίθετα και απομακρυνόταν και φοβόμουν ότι δεν θα με άκουγε.
Και τότε, πετάει ατάκα θεική!!!!
Αν δεν μπορείς να τα ελέγξεις, να μην έχεις τρία. Να έχεις ένα!!!!!!!!!!!!!!!!
Ε ρε...τι έγινε μετά!!!!!!!!!!!! Κάνω μεταβολή και τον ακολουθώ. Αυτός να έχει πάθει πανικό, γιατί ο σκύλος του έφευγε και δεν μπορούσε να τον μαζέψει. Οπου έστριβε, έστριβα. Στα 5 μέτρα τον είχα. Κάτι φίλοι πάνω στην πλατεία, να έχουν ξελιγωθεί. Από μέσα μου κι εγώ δηλαδή, συγχρόνως που έβραζα.
Περίμενε ρε...να του λέω...έλα να δούμε, ποιός μπορεί να ελέγξει τι και πόσα...
Ε...με τα πολλά ξεκουμπίστηκε από την πλατεία. Στην οποία πλατεία, εγώ δεν κάθομαι έτσι κι αλλιώς, εξαιτίας κάτι τέτοιων. Απλώς περνάω και φεύγω.
Σίγουρα θα υπάρξει συνέχεια, αλλά του υποσχέθηκα, ότι θα έχω οργανωθεί καλύτερα, για το επόμενο ραντεβού μας
- Status
