ΒΡΕΘΗΚΕ Η AUDREY ('ΩΝΤΡΕΫ') -- ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΓΙΟΡΤΑΣΤΕ!
- Thread starter dnassib
- Ημερομηνία δημιουργίας
Αν και μου είναι πολύ δύσκολο να γράψω..και το σκεφτόμουν απο τις 6 το πρωί αν θα το κάνω..το έκανα. Σε πρώτη φάση..στα 33 μου, ΠΡΩΤΗ φορά στη ζωή μου είδα τέτοιο πράγμα. Την ανταπόκριση απο ανθρώπους που είτε γνωρίζω ελάχιστα, είτε δεν γνωρίζω καθόλου. Δεν ξέρετε πόση δύναμη και πόσο κουράγιο μου έχετε δώσει. Δεν ξέρω αν έμενα μόνη μου σε όλο αυτό, πως θα το είχα διαχειριστεί. Είμαι τυχερή μέσα στην αγωνία μου σ αυτό το κομμάτι. Ξέρω..πολλοί απο εσάς και πολλοί απο όλους όσους διάβασαν ακόμα μια ΧΑΘΗΚΕ αγγελία, τι σκέφτηκαν αυτόματα. Κατανοητό..Κι εγω έτσι σκεφτόμουν. Ακόμα και να βρεθεί η μικρή μου, το κατηγορώ απο πάνω μου δε θα φύγει..ποτέ. Μόνο που δεν το "πληρώνω" το τίμημα εγώ μόνο..δυστυχώς το πληρώνει το ψυχουλάκι μου και πόσοι άλλοι άνθρωποι μαζί που έχουν πληγωθεί και στεναχωρηθεί απο δική μου καθαρή ΜΑΛΑΚΙΑ και αμέλεια.
Σήμερα επέστρεψα αναγκαστικά στη δουλειά μου. Ούτε ξέρω πως ήρθα, ούτε ξέρω τι κάνω. Σκεφτόμουν και σκέφτομαι να παραιτηθώ φυσικά, αλλά δεν θα μπορώ να ζήσω μετά απο πρακτικής άποψης. Ίσως η ρουτίνα να βοηθήσει, δεν ξέρω..Τρέμω την ώρα που θα βρέξει, τρέμω τα βράδυα που κάνει κρύο και φυσάει, τρέμω το καλοκαίρι που είναι προ των πυλών με τις ζέστες και τους καύσωνες, τρέμω για φόλες, τρέμω για διερχόμενα αυτοκίνητα..όσοι έχετε περάσει παρόμοια κατάσταση, φαντάζομαι καταλαβαίνετε πόσο έντονος είναι ο πόνος. Τη συγκεκριμένη στιγμή τουλάχιστον, το βιώνω πιο έντονα κι απο απώλεια..πιο έντονα δηλαδή απο το να είχε φύγει η μικρή απ τη ζωή, όσο εγωιστικό κι αν ακούγεται αυτό. Γιατί μαζί με τον πόνο και το κατηγωρώ μου, υπάρχει μια ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ αγωνία.
Επι της ουσίας..Σήμερα το πρωί πήγε μια φίλη πεζή δυστυχώς. Με επιπλέον αφίσες, να πάρει σβάρνα πάλι το πάρκο και τις γύρω περιοχές ρωτώνας. Εγω θα πάω το απόγευμα όσο πιο γρήγορα μπορώ και θα κάτσω όσο με βαστάνε τα πόδια μου. Και θα πηγαίνω για όσο αντέχω..Κατα τα άλλα, άνθρωποι την έχουν δει, αλλά πάντα υπάρχει η αμφιβολία. Ήταν αυτή; Ήταν κάποιο σκυλί που έμοιαζε; Στις 10 το πρωί χθες την είδαν και κοντά στο πάρκο και παράλληλα ακριβώς την ίδια ώρα και απο την απέναντι πλευρά της ιεράς οδού..πάρε και κατάλαβε.
Όσο περνά ο καιρός και οι μέρες, θα χάνονται οι ελπίδες, οι αντοχές οι δικές μου και οι αντοχές των ανθρώπων που τόσο με έχουν στηρίξει. Θα ξεθωριάζει ο σκύλος που χάθηκε..θα αλλάζει η μορφή της. Θα βρωμίσει, θα αδυνατίσει, θα αλλάξει το σκυλί και δε θα έχει καμία σχέση με αυτό της φωτογραφίας. Ίσως να αλλάξει και ο χαρακτήρας. Απο το σοκ. Να μην αναζητούμε ένα σκυλί χαρούμενο και δραστήριο και φιλικό. Να έχουμε να κάνουμε με ένα σκυλί φοβικό και τρομαγμένο. Ίσως και πληγωμένο σωματικά, χτυπημένο απο περαστικό, δαγκωμένο από άλλο σκύλο..οτιδήποτε. Είναι τόσα πολλά τα "αν" και τα "ίσως". Και το τηλέφωνό μου δεν έχει χτυπήσει ούτε μια φορά.
Μέσα μου θέλω να ελπίζω αλλά παράλληλα προσπαθώ να βρω τους μηχανισμούς να με προετοιμάσουν για το ενδεχόμενο να μην βρεθεί το σκυλί ποτέ. Πόσο ανούσια μου φαίνονται τώρα όλα τα προηγούμενα "προβλήματα"..πόσο ευτυχισμένη ήμουν πριν απο λίγες μέρες και δεν το καταλάβαινα. Δεν ξέρω αν τα γράφω όλα αυτά για να τα βγάλω απο μέσα μου ή για να εξηγήσω αναλυτικά μια κατάσταση..μάλλον το πρώτο. Γι αυτό συγχωρέστε τους "δραματισμούς" μου. Είναι τόσα πολλά που σκέφτομαι μονομιάς και δεν ξέρω τι να τα κάνω. Είναι ακόμα κουτάβι, είναι τόσο καλό ζωάκι, τόση αγάπη έχει να δώσει..Πόσο κακό της έχω κάνει άραγε..
Τέλος πάντων..σταματάω. Όποιος θεωρεί ότι μπορεί να βοηθήσει, ευπρόσδεκτη η βοήθεια. Όποιος έχει επίσης κάτι να προτείνει, επίσης ευπρόσδεκτο. Μακάρι σύντομα να την έχω πάλι κοντά μου. Σας ευχαριστώ και πάλι όλους για την υπερπροσπάθεια, ειλικρινά μέσα απο την καρδιά μου. Να είστε καλά!
Σήμερα επέστρεψα αναγκαστικά στη δουλειά μου. Ούτε ξέρω πως ήρθα, ούτε ξέρω τι κάνω. Σκεφτόμουν και σκέφτομαι να παραιτηθώ φυσικά, αλλά δεν θα μπορώ να ζήσω μετά απο πρακτικής άποψης. Ίσως η ρουτίνα να βοηθήσει, δεν ξέρω..Τρέμω την ώρα που θα βρέξει, τρέμω τα βράδυα που κάνει κρύο και φυσάει, τρέμω το καλοκαίρι που είναι προ των πυλών με τις ζέστες και τους καύσωνες, τρέμω για φόλες, τρέμω για διερχόμενα αυτοκίνητα..όσοι έχετε περάσει παρόμοια κατάσταση, φαντάζομαι καταλαβαίνετε πόσο έντονος είναι ο πόνος. Τη συγκεκριμένη στιγμή τουλάχιστον, το βιώνω πιο έντονα κι απο απώλεια..πιο έντονα δηλαδή απο το να είχε φύγει η μικρή απ τη ζωή, όσο εγωιστικό κι αν ακούγεται αυτό. Γιατί μαζί με τον πόνο και το κατηγωρώ μου, υπάρχει μια ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ αγωνία.
Επι της ουσίας..Σήμερα το πρωί πήγε μια φίλη πεζή δυστυχώς. Με επιπλέον αφίσες, να πάρει σβάρνα πάλι το πάρκο και τις γύρω περιοχές ρωτώνας. Εγω θα πάω το απόγευμα όσο πιο γρήγορα μπορώ και θα κάτσω όσο με βαστάνε τα πόδια μου. Και θα πηγαίνω για όσο αντέχω..Κατα τα άλλα, άνθρωποι την έχουν δει, αλλά πάντα υπάρχει η αμφιβολία. Ήταν αυτή; Ήταν κάποιο σκυλί που έμοιαζε; Στις 10 το πρωί χθες την είδαν και κοντά στο πάρκο και παράλληλα ακριβώς την ίδια ώρα και απο την απέναντι πλευρά της ιεράς οδού..πάρε και κατάλαβε.
Όσο περνά ο καιρός και οι μέρες, θα χάνονται οι ελπίδες, οι αντοχές οι δικές μου και οι αντοχές των ανθρώπων που τόσο με έχουν στηρίξει. Θα ξεθωριάζει ο σκύλος που χάθηκε..θα αλλάζει η μορφή της. Θα βρωμίσει, θα αδυνατίσει, θα αλλάξει το σκυλί και δε θα έχει καμία σχέση με αυτό της φωτογραφίας. Ίσως να αλλάξει και ο χαρακτήρας. Απο το σοκ. Να μην αναζητούμε ένα σκυλί χαρούμενο και δραστήριο και φιλικό. Να έχουμε να κάνουμε με ένα σκυλί φοβικό και τρομαγμένο. Ίσως και πληγωμένο σωματικά, χτυπημένο απο περαστικό, δαγκωμένο από άλλο σκύλο..οτιδήποτε. Είναι τόσα πολλά τα "αν" και τα "ίσως". Και το τηλέφωνό μου δεν έχει χτυπήσει ούτε μια φορά.
Μέσα μου θέλω να ελπίζω αλλά παράλληλα προσπαθώ να βρω τους μηχανισμούς να με προετοιμάσουν για το ενδεχόμενο να μην βρεθεί το σκυλί ποτέ. Πόσο ανούσια μου φαίνονται τώρα όλα τα προηγούμενα "προβλήματα"..πόσο ευτυχισμένη ήμουν πριν απο λίγες μέρες και δεν το καταλάβαινα. Δεν ξέρω αν τα γράφω όλα αυτά για να τα βγάλω απο μέσα μου ή για να εξηγήσω αναλυτικά μια κατάσταση..μάλλον το πρώτο. Γι αυτό συγχωρέστε τους "δραματισμούς" μου. Είναι τόσα πολλά που σκέφτομαι μονομιάς και δεν ξέρω τι να τα κάνω. Είναι ακόμα κουτάβι, είναι τόσο καλό ζωάκι, τόση αγάπη έχει να δώσει..Πόσο κακό της έχω κάνει άραγε..
Τέλος πάντων..σταματάω. Όποιος θεωρεί ότι μπορεί να βοηθήσει, ευπρόσδεκτη η βοήθεια. Όποιος έχει επίσης κάτι να προτείνει, επίσης ευπρόσδεκτο. Μακάρι σύντομα να την έχω πάλι κοντά μου. Σας ευχαριστώ και πάλι όλους για την υπερπροσπάθεια, ειλικρινά μέσα απο την καρδιά μου. Να είστε καλά!
Εύχομαι να βρεθεί σύντομα και προσπάθησε να μη σκέφτεσαι αρνητικά!
Sent from my iPad using Tapatalk
Sent from my iPad using Tapatalk
Ελενα...δεν πάτε μια βόλτα, μέσα στην μαύρη νύχτα;
Ωρες δηλαδή, που να μην κυκλοφορεί κόσμος. Εστω ελάχιστος. Δεν ξέρω...λέω...αν είναι κάπου εκεί κρυμμένη,φοβισμένη, θα σε ακούσει ίσως καλύτερα. Με ένα πίου-πίου παρέα και με άλλα σκυλιά.
Οχι δηλαδή μόνη σου, εννοείται.
Δεν καλοθυμάμαι...το Μπαρουτάδικο, έχει εισόδους που κλειδώνουν τα βράδια; Οχι ε;
Δεν μπορώ να καταλάβω πάντως...όσοι την βλέπουν, δεν την πλησιάζουν; Δεν βλέπουν ότι φοράει ταυτότητα, να κάνουν ένα τηλέφωνο ρε παιδί μου; Τόση αναισθησία, ή μήπως δεν πλησιάζεται η μικρή από τον φόβο της;
Ωρες δηλαδή, που να μην κυκλοφορεί κόσμος. Εστω ελάχιστος. Δεν ξέρω...λέω...αν είναι κάπου εκεί κρυμμένη,φοβισμένη, θα σε ακούσει ίσως καλύτερα. Με ένα πίου-πίου παρέα και με άλλα σκυλιά.
Οχι δηλαδή μόνη σου, εννοείται.
Δεν καλοθυμάμαι...το Μπαρουτάδικο, έχει εισόδους που κλειδώνουν τα βράδια; Οχι ε;
Δεν μπορώ να καταλάβω πάντως...όσοι την βλέπουν, δεν την πλησιάζουν; Δεν βλέπουν ότι φοράει ταυτότητα, να κάνουν ένα τηλέφωνο ρε παιδί μου; Τόση αναισθησία, ή μήπως δεν πλησιάζεται η μικρή από τον φόβο της;
Αυτό σκεφτόμουν μόλις τώρα. Μήπως να πηγαίνατε αργά το βράδυ, μήπως σε ακούσει καλύτερα.
Μπράβο μαρεκο!
Μπράβο μαρεκο!
Εχουμε παει ηδη παιδια, με αυτο ακριβως το σκεπτικο, δεν ψαχνουμε μονο πρωι-απογευμα-νωρις το βραδυ.. Προχθες ειμασταν μεχρι αργα το βραδυ με τον Serge, τα κοριτσια μετα απο εμας με τη Μιλβα να γαυγιζει, εμεις χθες με τη Μοκα και με παιχνιδι.
Ελενα, θα τη βρουμε τη μικρη
Ελενα, θα τη βρουμε τη μικρη
Last edited:
Μαρία κατ αρχήν χίλια ευχαριστώ και σε σένα. Δεν γνωριζόμαστε προσωπικά και δεν είχες καμία υποχρέωση να βοηθήσεις. Το εκτιμώ αφάνταστα. Να είσαι καλά κορίτσι μου!
Βράδυα πλέον θα πηγαίνω εγω αναγκαστικά. Αισθάνομαι όμως ότι τα βράδυα είναι πιο δύσκολο. Μετά τη δύση του ηλίου, η μικρή είναι πολύ πιθανό να λουφάζει πουθενά. Να κρύβεται τρομαγμένη κάπου και να μην κουνιέται, ακόμα και αν ακούσει κάποιον να τη φωνάζει. Επίσης, σκέφτομαι οτι θα μπορούσε να ακούσει τις φωνές ή το γαύγισμα της Μίλβας, να βγει να τρέξει να μας βρεί, εμείς να έχουμε προχωρήσει, ειδικά αν κόβουμε βόλτες με το αυτοκίνητο και να απομακρυνθεί η μικρή ακόμα περισσότερο. Δεν ξέρω αν τα βράδυα πηγαίνει να κοιμηθεί σε ερημιές ή αν προτιμά κόσμο. Δεν ξέρω επίσης αν παραμένει εύκολο το να πιαστεί έτσι απλά, ή αν το σκυλί έχει τρελαθεί απο το φόβο, δεδομένης και της μικρής της ηλικίας.
Όσο για τους υπόλοιπους που την έχουν δει, αν την έχουν όντως δει, τι να πω..Μπορεί η μικρή να μην φέρει πια την ταυτότητα. Μπορεί κάποιος ηλίθιος να της έχει βγάλει και το κολλάρο εντελώς. Μπορεί κάποιος να τη δει και να τη θεωρήσει απλώς ένα ακόμα αδέσποτο και να μη δώσει καν βάση..Μπορεί..μπορεί..χίλια δυο πράγματα.
Μίλησα πριν λίγο με τη φίλη μου. Μπήκε στο πάρκο, πήγε στα ΤΕΙ, κόλλησε κι άλλες αφίσες. Κανείς δεν την έχει δει. Ούτε ένας. Μόνο κάποιος είπε ότι έχει δει την κοινοποίση στο φμπ. Έστω ένας να έπαιρνε ένα τηλέφωνο με κάποια ουσιώδη πληροφορία..τι να πω..
Βράδυα πλέον θα πηγαίνω εγω αναγκαστικά. Αισθάνομαι όμως ότι τα βράδυα είναι πιο δύσκολο. Μετά τη δύση του ηλίου, η μικρή είναι πολύ πιθανό να λουφάζει πουθενά. Να κρύβεται τρομαγμένη κάπου και να μην κουνιέται, ακόμα και αν ακούσει κάποιον να τη φωνάζει. Επίσης, σκέφτομαι οτι θα μπορούσε να ακούσει τις φωνές ή το γαύγισμα της Μίλβας, να βγει να τρέξει να μας βρεί, εμείς να έχουμε προχωρήσει, ειδικά αν κόβουμε βόλτες με το αυτοκίνητο και να απομακρυνθεί η μικρή ακόμα περισσότερο. Δεν ξέρω αν τα βράδυα πηγαίνει να κοιμηθεί σε ερημιές ή αν προτιμά κόσμο. Δεν ξέρω επίσης αν παραμένει εύκολο το να πιαστεί έτσι απλά, ή αν το σκυλί έχει τρελαθεί απο το φόβο, δεδομένης και της μικρής της ηλικίας.
Όσο για τους υπόλοιπους που την έχουν δει, αν την έχουν όντως δει, τι να πω..Μπορεί η μικρή να μην φέρει πια την ταυτότητα. Μπορεί κάποιος ηλίθιος να της έχει βγάλει και το κολλάρο εντελώς. Μπορεί κάποιος να τη δει και να τη θεωρήσει απλώς ένα ακόμα αδέσποτο και να μη δώσει καν βάση..Μπορεί..μπορεί..χίλια δυο πράγματα.
Μίλησα πριν λίγο με τη φίλη μου. Μπήκε στο πάρκο, πήγε στα ΤΕΙ, κόλλησε κι άλλες αφίσες. Κανείς δεν την έχει δει. Ούτε ένας. Μόνο κάποιος είπε ότι έχει δει την κοινοποίση στο φμπ. Έστω ένας να έπαιρνε ένα τηλέφωνο με κάποια ουσιώδη πληροφορία..τι να πω..
Πωπω μολις το διαβασα, δεν ειχα ιδεα! HolywoodBrn μη στεναχωριεσαι, κανε κουραγιο! Θα βρεθει η μικρη σου! Τοσος κοσμος επιστρατευτηκε! Σε παρακαλω, πρεπει να μεινεις δυνατη, το ποστ σου με συγκλονισε! Υπομονη!! Κοινοποιω και εγω!
This guy thought he’d never see his dog again. Then he followed this tip and found his best friend.
Ισως... ποιος ξέρει;
Ευχομαι να βρεθεί σύντομα.
Ισως... ποιος ξέρει;
Ευχομαι να βρεθεί σύντομα.
Φτιάξε ένα χάρτη και κόλλα πάνω στα σημεία που την είχαν δει ώρες και μερες που την είχαν δει.
επειδή ψάχνει κόσμος χρησιμοποιησε κάποιο μέρος είτε εδω ειτε στο fb (καλύτερα κάπου που μπαινεις με το κινητο) που θα γραψουν ολοι οσοι εχουν κατι να πουν αλλα και αν κάποιοι θελουν να πανε να ψαξουν να ξερουν πχ οτι την ταδε περιοχη την καλυψε καποιος αλλος τις ταδε ώρες και να παει καπου αλλου ή ότι στο ταδε μερος εχει ενημερωθεί ο χ και ψ.
ισως είναι too much αυτο που προτεινω και να τα θυμασαι ολα απο το τηλεφωνο...
καλή τύχη και ελπιζω να τη βρεις την audrey το συντομοτερο δυνατό!
επειδή ψάχνει κόσμος χρησιμοποιησε κάποιο μέρος είτε εδω ειτε στο fb (καλύτερα κάπου που μπαινεις με το κινητο) που θα γραψουν ολοι οσοι εχουν κατι να πουν αλλα και αν κάποιοι θελουν να πανε να ψαξουν να ξερουν πχ οτι την ταδε περιοχη την καλυψε καποιος αλλος τις ταδε ώρες και να παει καπου αλλου ή ότι στο ταδε μερος εχει ενημερωθεί ο χ και ψ.
ισως είναι too much αυτο που προτεινω και να τα θυμασαι ολα απο το τηλεφωνο...
καλή τύχη και ελπιζω να τη βρεις την audrey το συντομοτερο δυνατό!
Την έχετε βάλει εδώ PetLocator.gr | Καταχωρήστε το χαμένο κατοικίδιο σας | Γινε εθελοντής και βοήθησε την αναζήτηση του χαμένου κατοικιδίου ?
edit Υπαρχει ηδη εδω
edit Υπαρχει ηδη εδω
Να σου πω Berna ότι το σκέφτηκα, να της πω της Ελενας, να πάει στο πάρκο με ένα ρούχο της, αλλά μετά σκέφτηκα ότι αφού θα είναι η ίδια εκεί, είναι το ίδιο. Δεν σκέφτηκα βέβαια, να το άφηνε εκεί. Δεν είναι και ερημικό σημείο. Με τόσο κόσμο που θα περνάει, δεν νομίζω ότι θα μείνει στην θέση του, ούτε ρούχο, ούτε ακόμη χειρότερα μπωλ, παιχνίδι ή τίποτα άλλο, του σκύλου. Εκτός αν μείνει εκεί, 24 ώρες η ίδια.
