Ωραίο θέμα με τροφή για πολύ κουβέντα, που ελπίζω να μην καταλήξει σε αρένα.
Η λέξη κυνοφιλία αφορά την αγάπη προς τους σκύλους. Γενικά αγάπη προς το είδος. Κατ' επέκταση, και συνήθως, οι κυνόφιλοι είναι και ζωόφιλοι (όχι πάντα όμως, ποιός δεν έχει δει / γνωρίσει έστω ένα άτομο που ναι μεν έχει σκύλο, αλλά ταυτόχρονα θα κλώτσαγε μια γάτα).
Θα περιγράψω μερικά κλασσικά προφίλ που σίγουρα όλοι μας έχουμε συναντήσει τριγύρω (και ή θα πυροδοτηθεί κουβεντάκι ωραίο ή θα σας νυστάξω).
Καλώς ή κακώς, οτιδήποτε μπορεί να αποκτηθεί από τον άνθρωπο, είτε με χρήματα είτε με κόπο κρύβει ένα βαθμό ματαιοδοξίας.
η κυνοφιλιΑ θεωρειται μια , ειτε μιλα για ημιαιμα ειτε για καθαροαιμα σκυλια
απο την στιγμη ομως που καποιος ειναι υπερ της εξαλλειψης του φαινομενου των αδεσποτων ( τα οποια γεννουν και τα ηιμιαιμα μαζι με καθε ειδους παραξενα ζευγαρωματα απο ασυνειδητους) ειναι συνδεδεμενος αρρηκτα ( θαπρεπε τουλαχιστον) με την καθαροαιμια...
Η κατάσταση που έχω θέσει εγώ στο μυαλό μου για το τι εστί σωστός κυνόφιλος, δεν περιλαμβάνει μόνο κατοχή σκύλου ή ενδιαφέρον!Περιλαμβάνει κυρίως βραχυπρόθεσμους σκοπούς που βοηθάνε εξ'ορισμού την κυνοφιλία!
Δεν έχω δίλλημα στο μυαλό μου!Δεν υπάρχουν για εμένα πολλές κυνοφιλίες!Μια είναι!Η καθαρόαιμη κυνοφιλία, γιατί όπως είπα είναι η μόνη που μπορεί να διαχειριστεί τα υπάρχοντα προβλήματα!
Με λίγα λόγια για εμένα δεν είσαι κυνόφιλος μόνο αν έχεις σκύλο ή φροντίζεις!
Tα quotes μου αφορούν τοποθετήσεις που μου έκαναν εντύπωση θετική ή αρνητική.Τα φαινόμενα ματαιοδοξίας δεν αφορουν ουτε την κυνοφιλια ουτε την φιλοζωία, αλλά την προσωπικότητα του ατομου. Ή μήπως θεωρείτε οτι δεν υπάρχουν σαπιοκεφαλοι ματαιόδοξοι που υιοθετησαν ημιαιμο? Και δεν εννοω τα ημιαιμα των πετσοπ κλπ.... αλλά για αυτά που εχουν καποιοι ανεγκέφαλοι απλά επειδη τα ειδαν να εχουν εναν κάποιο ογκο κλπ.
Κατ'αρχάς συμφωνώ απόλυτα με το αναμφίσβητητο γεγονός ότι η ματαιοδοξία δεν αφορά μόνο τα καθαρόαιμα. Έχω δει απύθμενη ματαιοδοξία σε ανθρώπους που ασχολούνται ενεργά με τα αδέσποτα. Έχω δει διαγωνισμό ευαισθησίας που με έχει αηδιάσει πραγματικά. Έχω δει ανθρώπους να σώζουν ένα ζώο για να βγουν να το βροντοφωνάξουν μετά. Ανθρώπους που έχουν μαλλιοτραβηχτεί επειδή ένας σκύλος σώθηκε και υιοθετήθηκε αλλά όχι από αυτούς και βάζουν αγγελίες ότι χάθηκε . Έχω δει τόσο αδιανόητα πράγματα στον χώρο της φιλοζωίας που πραγματικά δεν τα φανταζόμουν κάποια χρόνια πριν.
Όσον αφορά τον όρο καθαρόαιμη κυνοφιλία δεν γνώριζα καν ότι υπάρχει. Πραγματικά θα ήθελα να γράψει κάποιος που γνωρίζει τον αγγλικό αντίστοιχο όρο.
Εγώ θεωρώ ότι η κυνοφιλία είναι μία και αφορά στην αγάπη στον σκύλο. Επιπλέον εμένα προσωπικά δεν με ενδιαφέρει καθόλου το κίνητρο που έκανε κάποιον να αποκτήσει έναν σκύλο αλλά το αποτέλεσμα.
Δηλαδή με πολύ απλά λόγια δεν μου λέει τίποτα αν ο διπλανός μου πήρε καθαρόαιμο γ.π. για να τον επιδεικνύει όταν βγαίνει βόλτες. Αν σε όλες τις υποχρεώσεις του απέναντι στο ζώο είναι εντάξει μεγειά του με χαρά του. Αν το αποτέλεσμα είναι ένας ευτυχισμένος σκύλο και με όμορφη συμβίωση τι με νοιάζει εμένα αν καμαρώνει και σαν γύφτικο σκεπάρνι για τον καθαρόαιμο γ.π. του. Πολύ καλά κάνει στην τελική. Ο σκύλος περνάει ζάχαρη? Αυτό έχει σημασία.
Θέλω να πω ότι η ματαιοδοξία βρίσκεται σχεδόν πίσω από τις περισσότερες πράξεις μας. Το θέμα είναι πως την διαχειριζόμαστε. Κι εγώ είμαι περήφανη για τους σκύλους μου και καμαρώνω σαν χαζή όταν μου λένε ότι είναι σκύλαροι. Γιατί για να γίνουν σκύλαροι δεν έφτασαν μόνο τα πεντιγκρί αλλά και η φροντίδα και η αγάπη που τους προσφέρω. Γιατί έχουμε όλοι δει πεντιγκράτα σκυλιά σε κακό χάλι και ημίαμα ζηλευτά.
Η τοποθέτηση του GRDANE έχει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί θίγει ένα θέμα που δεν το έχουμε πολυσκεφτεί. Είμαστε όλοι κατά της αναπαραγωγής των ημίαιμων όχι γιατί δεν μας αρέσουν αλλά γιατί υπάρχει πρόβλημα με τα αδέσποτα. Ωστόσο κανείς από εμάς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι όταν η φύση έχει κέφια ( η φύση και όχι ο εκτροφέας) μπορεί να δώσει εκπληκτικά αποτελέσματα.
Από την άλλη θα διαφωνήσω με τον Στέλιο στο θέμα υγεία και καθαροαιμία. Θα υπήρχε βάση σε αυτό που λέει αν η εκτροφή γινόταν με τρόπο που θα έπρεπε. Επειδή όμως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, και εδώ δεν θα αναφέρω την Ελλάδα αλλά την υφήλιο, βλέπουμε συχνά καθαρόαιμα με σημαντικά προβλήματα και συμπεριφοράς αλλά και σωματικής υγείας και ημίαιμα που δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα. Οπότε το θέμα αυτό δεν είναι απόλυτο και ούτε κι εμείς θα έπρεπε να είμαστε.
Εν κατακλείδι, αυτό το άτυχο πλάσμα που λέγεται σκύλος, είτε είναι καθαρόαιμος είτε όχι , και που το εξημερώσαμε για να εξαρτηθεί πλήρως από εμάς θα έπρεπε να χαίρει μεγαλύτερου σεβασμού και κατανόησης για την φύση του. Και εκεί πρέπει να επικεντρωθούμε και όχι στην ανθρώπινη ματαιοδοξία που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει σε κάθε έκφραση της ζωής μας.