Ακατάπαυστο γάβγισμα σε σκύλους

[Τζιβίνι]

Χαιρετώ τη σκυλοπαρέα!

Θα παραθέσω όσο το δυνατόν πιο σύντομα την ιστορία μου:

Πριν τρεις εβδομάδες περίπου στο χώρο που εργάζομαι (εκτός πόλης σε αγροτική περιοχή) ήρθε ένα μικρόσωμο αδέσποτο σκυλάκι και δέχτηκε επίθεση από το λυκόσκυλο της εταιρίας. Το σήκωσε στον αέρα και το "τίναζε" με μανία με τον γνωστό τρόπο. Πρόλαβα και το γλίτωσα κυριολεκτικά από του χάρου τα δόντια και το πήρα μαζί μου σπίτι. Το σκυλάκι ήταν απίστευτα ταλαιπωρημένο, βρώμικο και κοκκαλιάρικο. Πήγαμε στον κτηνίατρο ο οποίος μου επιβεβαίωσε την πεποίθηση ότι το σκυλάκι είναι μάλλον παρατημένο από σπίτι και αυτό φάνηκε και στην πορεία. Είχε σημάδι από περιλαίμιο στο τρίχωμα και λερώνει μόνο στη βόλτα του. Είναι αρσενικό, 1μιση έτους περίπου και ονομάστηκε Τζίβας για ευνόητους λόγους καθώς το μαλλί του ήταν φουλ στο αγκάθι και τις τζίβες . Με τα πολλά, αποφάσισα να τον κρατήσω!! Αντιμετωπίσαμε διάφορα προβλήματα τις πρώτες μέρες όπως ελαφρύ περιστατικό πνευμονοθώρακα από την επίθεση που δέχτηκε, γαστρίτιδα κ.α αλλά ευτυχώς αντιμετωπίστηκαν όλα.

Υπάρχουν διάφορα θεματάκια συμπεριφοράς τα οποία σιγά-σιγά αντιμετωπίζω με προσπάθεια και διάβασμα, καθώς ειναι πρώτη φορά που έχω σκύλο και είμαι άπειρη. Το βασικό μου πρόβλημα όμως είναι ότι γαβγίζει ακατάπαυστα σε άλλα σκυλιά και είναι απρόσιτος. Παντού! Στη βόλτα, σε σκυλιά φίλων και γενικά όποτε έρχεται σε επαφή ή ακόμα και όταν βλέπει από μακριά σκύλο! Γαβγίζει ασταμάτητα ακόμη και όταν ο άλλος σκύλος είναι εντελώς φιλικός και δεν τον απειλεί καθόλου! Δεν ξέρω το ιστορικό του, δεν ξέρω αν και πόσο κοινωνικοποιήθηκε, το μόνο που γνωρίζω είναι η επίθεση που δέχτηκε! Θέλω πολύ να διορθωθεί η κατάσταση και να μπορεί να απολαύσει την παρέα άλλων σκύλων και επίσης να μην στρεσάρεται όποτε ακούει ή βλέπει σκύλο. Με τους ανθρώπους είναι υπερβολικά φιλικός, κάνει χαρούλες και χάδια σε ΟΛΟΥΣ! Δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να ζητήσω βοήθεια ειδικού. Έχετε κάτι να προτέινετε;

 

[l.Kyveli]

Kαλώς ήρθες και να χαίρεσαι τον Τζίβα! Τυχερός σκυλάκος τελικά.
Παρόλο που λες ότι δεν έχεις εμπειρία ο τρόπος που υποδέχτηκες και φρόντισες τον σκύλο είναι υποδειγματικός. Μακάρι όλοι οι άπειροι αλλά και οι "έμπειροι" να φερόντουσαν έτσι!
Έχω κι εγώ σκύλο τον οποίο υιοθέτησα μεγάλο από τον δρόμο κατευθείαν, όπως και εσύ, ο οποίος γαυγίζει υστερικά όταν βλέπει άλλον σκύλο. Ακόμα και από μακριά. Όταν είναι λυτός μυρίζει τον σκύλο, αν είναι θηλυκό παίζει μαζί του αν είναι αρσενικό του ορμάει..
Δύο χρόνια κλείσαμε πλέον που τον έχω το γαύγισμα με εμένα δεν κόπηκε. Με τον άντρα μου κόπηκε γιατί τον μάλωσε πολύ και τώρα δεν γαυγίζει, καταπιέζεται..Προφανώς δεν μπορώ να του επιβληθώ το ίδιο.
Το θέμα είναι ότι μπορεί να μην κοπεί ποτέ αυτό που έχει. Μπορεί να οφείλεται στην τραυματική του εμπειρία με το λυκόσκυλο, μπορεί όμως και να το είχε και από πριν. Θα φανεί με τον χρόνο. Αν είναι κοιλιόδουλος δοκίμασε μεζεδάκια, φρόντισε να δεις τον σκύλο πριν από αυτόν όποτε είναι δυνατό και απασχόλησε τον καθώς θα συναντιούνται. Μπορεί να βοηθήσει αυτό.
Μπορεί επίσης να έχει αυτό που λέμε επιθετικότητα του λουριού. Δηλαδή λυτός να μην αντιδρά αλλά στο λουρί να παθαίνει υστερία στην θέα άλλου σκύλου. Αυτά θα τα διαπιστώσεις σιγά σιγά όσο τον ζεις.
Να τον χαίρεσαι και να μας βάλεις φωτογραφίες.

 

[Τζιβίνι]

Kαλώς σας βρήκα Kyveli! Από τη μία "ανακουφίζομαι" που δεν είμαι η μόνη που αντιμετωπίζει αυτό το θέμα, από την άλλη αποκαρδιώνομαι λιγάκι να σου πω την αλήθεια στο ενδεχόμενο να είναι αδιόρθωτο...

Το καλό είναι ότι όντως είναι πολύ κοιλιόδουλος και ίσως αυτό να μπορώ να το εκμεταλλευτώ! Θα σου πω τι εμπειρίες είχα ως τώρα πάνω στο πρόβλημα του για να καταλάβεις. Στη βόλτα με το λουρί όποτε συναντάμε άλλο σκύλο τον μυρίζει για ελάχιστα δευτερόλεπτα και μετά βουρ στο γαβγισμα σαν τρελός. Αν ο σκύλος τον πλησιάσει να του μυρίσει τον ποπό, αυτός φοβάται και τρέχει γύρω γύρω. Μόλις ο σκύλος κάνει λίγο πίσω, ξανά βουρ λυσασμένο γάβγισμα! Στα θηλυκά είναι λίιιγο πιο δεκτικός (στην ουσία τον ενδιαφέρουν και άλλα πράγματα εκτός από το να τους γαβγίσει ) αλλά και πάλι μετά από λίγο γαβγίζει!

Τώρα σχετικά με το "εκτός λουριού". Τον έφερα σε επαφή με τον σκύλο του κολλητού μου που είναι επίσης αρσενικός. Περάσαμε αρκετές ώρες όλοι μαζί σε εσωτερικό χώρο. Κάθε φορά που ο Ντέξτερ (ο σκύλος του φίλου) ήταν όρθιος, ο Τζίβας γάβγιζε μανιωδώς. Όταν ο Ντέξτερ ξάπλωνε, ο Τζίβας σταματούσε. Παρ'ότι έδειχνε δυσαρεστημένος από την παρουσία του Ντέξτερ, τον "έτρωγε ο ποπός του" και τον ακολουθούσε όπου πήγαινε γαβγίζοντας και σε κάποια φάση έκανε κίνηση να του ψιλοδαγκώσει το πόδι από πίσω. Οι μόνες στιγμές που συνειπήρχε εντελώς ειρηνικά ήταν όταν στο τραπέζι υπήρχε φαγητό, οπότε ο στόχος τους ήταν κοινός και καθόταν ήσυχα δίπλα-δίπλα και ζητιάνευαν! Να σημειωθεί ότι ο Ντέξτερ ήταν εντελώς παθητικός απέναντι του παρ' ότι είναι αρκετά πιο μεγαλόσωμος και δεν προκαλούσε καθόλου, αντιθέτως του έδειχνε σήματα ηρεμίας.

Επίσης χτες τον πήγα στο υποτυπώδες dogpark που έχουμε εδώ στη Λάρισα, ώστε να εκτονωθεί, να τρέξει και να παίξει φροντίζοντας εκείνη την ώρα να μην υπάρχει άλλο σκυλάκι μέσα στο χώρο. Όλα καλά, αλλά μόλις έβλεπε άλλο σκύλο από μακριά έκανε κακό χαμό. Τι κι αν τον απασχολούσα, στη θέα άλλου σκύλου τρελαινόταν!

Όπως καταλαβαίνεις είναι αρκετά δύσκολη η κατάσταση. Άντε πες σε καθημερινή βάση θα είναι με το λουρί του στη βόλτα μακριά από άλλα σκυλιά και όλα καλά! Όταν όμως θα χρειαστεί να συνυπάρξει με άλλο σκύλο είτε γιατι θα πρέπει να λείψω και θα τον κρατήσει κάποιος 1-2 μέρες (όλοι όσοι μπορούν να τον κρατήσουν έχουν σκυλιά), είτε για οποιοδήποτε άλλο λόγο τι θα γίνει; Ο δικός σου ζει μόνος με εσάς ή έχετε και άλλο σκύλο;

Φωτογραφίες από το μικρό Τζιβίνι επιχείρησα να βάλω αλλά δεν τα κατάφερα! Ούτε στο άβαταρ! Δεν ξέρω για ποιο λόγο...

 

[l.Kyveli]

Έχουμε άλλους δύο σκύλους. Σε αυτούς δεν γαυγίζει απλώς τους καταπιέζει ψυχολογικά γιατί είναι ανασφαλής , νευρικός και πρήχτης. Είναι όμως και πανέξυπνος και αξιαγάπητος για αυτό και δεν τον έχω στραγγαλίσει ακόμη!
Ο δικός μου είναι επίσης και πολύ κυριαρχικός. Δεν δέχεται αρσενικά στον χώρο του. Και ο λόγος που δέχτηκε τον αρσενικό τον δικό μου είναι γιατί πρώτον τον ήξερε πριν τον μαζέψω και επειδή ο άλλος είναι μαμούχαλος τον είχε πάρει από καλό μάτι και δεύτερον γιατί κατάλαβε πολύ καλά ότι τον βρήκε στον χώρο και αν του επιτιθόταν θα είχε πρόβλημα. Πιστεύω πραγματικά ότι κατάλαβε αυτό που γράφω .

Τώρα ο δικός σου μου θυμίζει αρκετά τον Τζιμάκο μου. Είναι σίγουρα ανασφαλής και κυριαρχικός μαζί, ένα μείγμα που δεν βγάζει συνήθως καλά αποτελέσματα. Πιστεύω ότι αν τον δουλέψεις θα διορθωθεί. Και αυτό γιατί σίγουρα ο δικός μου με άλλον χειριστή θα είχε βελτιωθεί πολύ. Στο λέω αυτό γιατί με τον εκπαιδευτή ήταν παναγία. Μέχρι σε αγέλη με αδέσποτα είχαμε πλησιάσει και δεν έβγαλε άχνα. Προφανώς του μεταδίδω κάποια ανασφάλεια επιπλέον, άθελα μου.
Το να σε βοηθήσω μου είναι δύσκολο. Αν μπορούσα θα είχα βοηθήσει και τον σκύλο μου Mόνο να σου συμπαρασταθώ μπορώ ^_^

Α να σου πω επίσης ότι ο Τζίβας είναι πολύ καλύτερος από τον Τζιμάκο και αυτό γιατί παρέλειψα να σου πω ότι ο Τζιμάκος ορμούσε και σε ανθρώπους. Καλό ε?

 

[nikalias]

Το dogpark κάτω από τη γέφυρα δίπλα στα γήπεδα εννοείς ;

 

[Τζιβίνι]

Καταλαβαίνω απόλυτα τι μου λές! Και οι περιγραφές του Τζιμάκου μου θυμίζουν επίσης τον Τζίβα. Κυριαρχικός και ανασφαλής ταυτόχρονα (μάλλον εκτός της επίθεσης που δεχτηκε φταίει και το μέγεθος του), πεισματάρης, υπακούει άνετα μόνο με κίνητρο (φαί) αλλιώς μου βγάζει το λάδι και διαμαρτύρεται κιόλας που του επιβάλλεσαι αλλά και γλύκας και αξιολάτρευτο μπουμπούκι με τους ανθρώπους. Ήδη του έχει κολλήσει το παρατσούκλι αγκαλιόσκυλο! Σιγά σιγά δουλεύω (προσπαθώ τουλάχιστον) την υπακοή και την κυριαρχικότητα. Είναι πάντως ένα σκυλάκι που καταλαβαίνει τα πάντα, ότι και αν του ζητάς, απλά δεν το εκτελεί πάντα.

Θέλω οπωσδήποτε να δουλέψω την αντιμετώπιση του σε άλλα σκυλιά και πιστεύω θα είναι σωτήριο και για εκείνον και για εμένα το να συνυπάρχει αρμονικά. Η αλήθεια είναι ότι όντως πιθανότατα του μεταδίδω ανασφάλεια. Κάθε φορά που βλέπω σκύλο λέω "Ωχ πάλι τα ίδια" και σίγουρα το διαισθάνεται και δεν βοηθά αυτό την κατάσταση. Ψάχνω-ψάχνω μόνη μου, έχω χτενίσει το ίντερνετ και άκρη δεν βγάζω. Γενικά ψάχνω και έχω ξεκοκαλίσει τα πάντα τόσες μέρες, ό,τι αφορά τα σκυλάκια!

Πόσο είναι περίπου το κόστος αν απευθυνθώ σε εκπαιδευτή; Δεν περιμένω ακριβες ποσό, απλά να έχω μία ιδέα του πόσο απαγορευτικό ή ενθαρρυντικό είναι. Ξέρω ότι σίγουρα πρέπει να τον δει ο εκπαιδευτής και να εκτιμησει ποση δουλεια χρειάζεται για να μου μιλήσει για τιμή, αλλά και πάλι ρωτάω και εσένα γιατί είμαι εντελώς άσχετη!

 

[Τζιβίνι]

Το dogpark κάτω από τη γέφυρα δίπλα στα γήπεδα εννοείς ;

Αυτό ακριβώς!

 

[Τζιβίνι]

Ιδού ο κύριος Τζίβας προ grooming (ναι, κάναμε και από αυτό ) Τώρα πια χτενίστηκε, τριμαρίστηκε και το Τζίβας είναι μόνο όνομα και όχι χάρη ) Και πάλι, στις φωτό είναι μπανιαρισμένος και ψιλοχτενισμένος - ότι μπορούσα δηλαδή. Που να βλέπατε σε τι κατάσταση βρισκόταν όταν τον πρωτοβρήκα!

 

[l.Kyveli]

Πολύ μου αρέσουν αυτά τα μαλλιαρά σκυλάκια που συνηθίζαμε να λέμε γκριφόν! Είναι κούκλος!

Οι τιμές εκπαίδευσης τώρα ποικίλλουν. Εξαρτάται αν επιλέξεις ομαδικά ή ατομικά μαθήματα! Τα ομαδικά έρχονται σε πακέτο και κοστίζουν γύρω στα 300 ευρώ.
Η ΒΥ ξεκινάει ξεκινάει από 600 και ανεβαίνει ανάλογως.
Ατομικό μάθημα στο σπίτι την ώρα ξέρω ότι χρεώνεται γύρω στα 30 ευρώ.
Όλες αυτές οι τιμές βέβαια είναι σχετικές. Εξαρτάται από τον εκάστοτε εκπαιδευτή..
Αυτό που πρέπει να προσέξεις πολύ είναι η επιλογή του εκπαιδευτή. Λίγοι αξίζουν και είναι κρίμα να πληρώσεις φύκια για μεταξωτές κορδέλες και να μην γίνει σωστή δουλειά στον σκύλο.

 

[Estranged]

Γειά σου, καλώς ήρθες!

Το μόνο που έχω, όχι να προσθέσω στην ουσία γιατί τα είπε η I.Kyveli, αλλά να υπογραμμίσω, είναι ότι προσπαθώντας να καταλάβω την πηγή του ίδιου προβλήματος που έχω, κατέληξα ότι, πέρα από λίγα ατυχή περιστατικά που ξεκίνησαν αυτές τις αντιδράσεις και την εκ γενετής προδιάθεση του σκύλου μου να είναι - δεν θα το χαρακτήριζα ακριβώς κυριαρχικός εγώ στη συγκεκριμένη περίπτωση αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα - έντονος στις αντιδράσεις του και κατά βάθος χέστης, το σημαντικότερο πρόβλημα δεν είναι αυτά τα 2 στοιχεία αλλά εγώ.

Δυστυχώς όμως ενώ είναι κάτι που συνειδητά καταλαβαίνω απόλυτα, ενστικτωδώς δε μπορώ να το ελέγξω καθόλου - φαινομενικά μπορώ να το ελέγξω αν αγχωθώ ή εκνευριστώ (για τα ανθρώπινα δεδομένα). Αλλά στο επίπεδο που πολύ καλά καταλαβαίνουν τα σκυλιά εάν φτάσω στο σημείο να "πρέπει να ελέγξω" κάτι που έχω ήδη νιώσει στην ουσία, τότε το παιχνίδι έχει χαθεί, τον έχω αγχώσει ήδη. Ενώ αν είμαι ζεν εγώ για κάποιο λόγο, μπορεί ακόμα και σε αρσενικό "κυριαρχικό" να είναι κουταβοχαρούμενος. Σπάνια είμαι.

Αφού να φανταστείς, μερικές φορές που είμαι αγχωμένη όχι για κάτι που έχει σχέση άμεσα με το σκυλί, αλλά αν ας πούμε βιάζομαι πολύ να τελειώσω τη βόλτα για να πάω τη δουλειά, το καταλαβαίνω από τη συμπεριφορά του σκύλου στη βόλτα ενώ δεν είχα συνειδητοποιήσει άγχος.

 

[Τζιβίνι]

Αυτό είναι λοιπόν το μαλλιαρό μουσούδι! Μετά του grooming βέβαια άλλαξε σημαντικά. Ο κτηνίατρος λέει ότι είναι ημίαιμος (σαφώς) τερριεδάκος!

Ο Τζιμάκος τι ηλικία είχε όταν τον υιοθετήσατε; Γιατί λογικά θα παίζει και αυτό ρόλο στο πόσο εύκολα αλλάζει.

Τώρα αυτό που λες είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο πάλι, τα ξέρω, τα ψάχνω στο ιντερνετ και πελαγώνω. Άλλοι λένε αυστηρά θετική εκπαίδευση και ότι η θεωρία της κυριαρχίας είναι μύθος, άλλοι λένε ότι πρέπει να κυριαρχήσεις , άλλοι λένε μάλωσέ τον για να επιβληθείς, άλλοι ότι είναι λάθος και σπάει τη σχέση, άλλοι έτσι ,άλλοι γιουβέτσι και δεν ξέρεις ποιον να εμπιστευτείς! Εδώ στη Λάρισα κιόλας φαντάζομαι ότι δεν θα υπάρχουν πολλές επιλογές από εκπαιδευτές και μεθόδους...

 

[Τζιβίνι]

Γειά σου, καλώς ήρθες!

Το μόνο που έχω, όχι να προσθέσω στην ουσία γιατί τα είπε η I.Kyveli, αλλά να υπογραμμίσω, είναι ότι προσπαθώντας να καταλάβω την πηγή του ίδιου προβλήματος που έχω, κατέληξα ότι, πέρα από λίγα ατυχή περιστατικά που ξεκίνησαν αυτές τις αντιδράσεις και την εκ γενετής προδιάθεση του σκύλου μου να είναι - δεν θα το χαρακτήριζα ακριβώς κυριαρχικός εγώ στη συγκεκριμένη περίπτωση αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα - έντονος στις αντιδράσεις του και κατά βάθος χέστης, το σημαντικότερο πρόβλημα δεν είναι αυτά τα 2 στοιχεία αλλά εγώ.

Δυστυχώς όμως ενώ είναι κάτι που συνειδητά καταλαβαίνω απόλυτα, ενστικτωδώς δε μπορώ να το ελέγξω καθόλου - φαινομενικά μπορώ να το ελέγξω αν αγχωθώ ή εκνευριστώ (για τα ανθρώπινα δεδομένα). Αλλά στο επίπεδο που πολύ καλά καταλαβαίνουν τα σκυλιά εάν φτάσω στο σημείο να "πρέπει να ελέγξω" κάτι που έχω ήδη νιώσει στην ουσία, τότε το παιχνίδι έχει χαθεί, τον έχω αγχώσει ήδη. Ενώ αν είμαι ζεν εγώ για κάποιο λόγο, μπορεί ακόμα και σε αρσενικό "κυριαρχικό" να είναι κουταβοχαρούμενος. Σπάνια είμαι.

Αφού να φανταστείς, μερικές φορές που είμαι αγχωμένη όχι για κάτι που έχει σχέση άμεσα με το σκυλί, αλλά αν ας πούμε βιάζομαι πολύ να τελειώσω τη βόλτα για να πάω τη δουλειά, το καταλαβαίνω από τη συμπεριφορά του σκύλου στη βόλτα ενώ δεν είχα συνειδητοποιήσει άγχος.

Αυτό ακριβώς έχω καταλάβει και εγώ! Έχει μεγάλη σημασία το δικό μου feeling ας πούμε. Το πως αισθάνομαι πρωτιστως αλλά και το πως το εκφράζω π.χ. όταν το δίνω εντολή με αυστηρό ύφος και διάθεση αντιδρά, ενώ όταν έχω παιχνιδιάρικο και ευχάριστο ύφος την εκτελεί πιο πρόθυμα. Κάπως έτσι λογικά αντιλαμβάνεται το άγχος και τη δυσφορία μου όταν αντιδρά έτσι σε άλλα σκυλιά και αφού του εμπνέω ανασφάλεια το κάνει και αυτός πιο έντονα. Είναι ούτως ή άλλως drama queen σε όλα...

Άρα τελικά δεν χρειάζονται μόνο οι σκύλοι εκπαίδευση, αλλά πρωτίστως εμείς. Ο σκύλος δεν ακούει απλά μια εντολή ως ρομπότ και την εκτελεί, αλλά αντιλαμβάνεται ακριβώς τι αισθάνεσαι και ποιος είσαι. Το μέσα μας πρέπει να αλλάξουμε για να δούμε αλλαγή και στον σκύλο.

Επίσης εγω όταν συναντάμε άλλα σκυλάκια ήσυχα και ωραία με τους ιδιοκτήτες του ενω ο Τζίβας ωρύεται, εισπράττω αποδοκιμαστικά βλέμματα και ασυναίσθητα νιώθω κάτι σαν ντροπή. Είμαι σίγουρη ότι και αυτό το αντιλαμβάνεται και δεν είναι καθόλου καλό.