Κλάμα ενήλικου...

[IrAr]

Από χθες φιλοξενώ μια ενήλικη σκυλίτσα υπολογίζεται περίπου 2,5 -3 ετών.

Βρέθηκε αδέσποτη με οίστρο να την κυνηγούν αρσενικά πάρα πολύ φοβισμένη. Δεν πλησίαζε ανθρώπους και πιάστηκε με παγίδα. Στειρώθηκε και φιλοξενήθηκε για 2-3 εβδομάδες σε ένα σπίτι.

Χθες την παρέλαβα εγώ. Είναι πολύ επιφυλακτική και φοβισμένη. Όχι φοβική. Σίγουρα δεν είχε ξαναμπεί ποτέ της μέσα σε σπίτι.

Εμπιστεύεται και αναζητά την παρουσία άλλου σκύλου για να νοιώσει ασφάλεια και τρέμει τους ανθρώπους. Εκτός σπιτιού έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.

Απο το χέρι μου δεν παίρνει ούτε την πιο λαχταριστή νοστιμιά. Για να τη φάει πρέπει να την αφήσω κάτω. Σήμερα μου κουνάει την ουρά όποτε με βλέπει και με πλησιάζει μόνη της. Μόλις όμως νοιώθει το χέρι μου πάνω της τρέμει και κατεβάζει ουρά. Μόλις σταματήσω να τη χαϊδεύω βάζει το κεφάλι της στα χέρια μου. Μόλις την χαϊδέψω ξανά τρέμει.

Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι το εξής.

Κλαίει... Πολλές φορές κάθετε στο κέντρο του σαλονιού με κοιτάει και κλαίει. Το ίδιο κάνει και στη βόλτα. Στο σπίτι όταν κλαίει έχει πάντα το σώμα της μαζεμένο και την ουρά κολλημένη στην κοιλιά της. Όταν είμαστε έξω η ουρά της είναι χαλαρή και πολλές φορές κουνιέται χαρούμενα αλλά και πάλι σταματά να περπατάει γυρνάει με κοιτάει και κλαίει.

Δεν πονάει κάπου ψηλαφώντας την.

Θέλει κάτι να μου πει και εγώ δεν το καταλαβαίνω;

Οι βόλτες της είναι στα παλιά λημέρια της. Μήπως της λείπει η ελευθερία της; (όχι βέβαια οτι θα την ξαναφήσω έξω...)

Όταν είχα ζητήσει τη βοήθεια εκπαιδεύτριας για μια φοβική σκυλίτσα μου είχε πει ότι ποτέ δεν πρέπει να τη χαϊδεύω τη στιγμή που φοβάται γιατί έτσι επιβραβεύω το φόβο της.

Αυτό το κλάμα είναι φόβος;;;;

 

[Aunt Mary]

Όταν είχα ζητήσει τη βοήθεια εκπαιδεύτριας για μια φοβική σκυλίτσα μου είχε πει ότι ποτέ δεν πρέπει να τη χαϊδεύω τη στιγμή που φοβάται γιατί έτσι επιβραβεύω το φόβο της.

Το χω ακουσει και εγω αυτο.
Αλλο σκυλο εχεις? Γιατι και γω στη σκυλιτσα που φιλοξενω παρατηρησα πως στην αρχη προτιμουσε την παρεα του αλλου σκυλου παρα τη δικη μας, εμας μας φοβοτανε.
Στο αλλο σπιτι που την φιλοξενουσαν συμπεριφεροταν το ιδιο?

 

[IrAr]

Ναι ο δικός μου είναι πάντα πολύ καλός με αυτά που φιλοξενώ και πραγματικά πιστεύω οτι η συμβολή του στο νια νοιώθουν ασφάλεια αλλά και στην εκπαίδευσή τους είναι μεγάλη. Με την συγκεκριμένη όμως τα έχει παίξει και αυτός.

Όποτε κλαίει απλά κάθετε και την κοιτάει απορημένος... Εκτός από μία φορά που πήρε το παιχνίδι του και της το πήγε στα πόδια της.

 

[east49]

Δοκιμασε οταν κλαιει, να την ακουμπας.
Οχι να την χαιδευεις.....

 

[IrAr]

Όποτε απλώνω το χέρι μου για να της βάλω το λουρί ή να της δώσω το πιάτο της φοβάται πολύ και μαζεύεται.

Για ποιο άλλο λόγο εκτός του φόβου θα μπορούσε να κλαίει ένα ενήλικο σκυλί;

 

[east49]

Γιατι νιωθει ανασφαλεια/αγχος.

 

[IrAr]

Και το κλάμα την ώρα της βόλτας που είναι γενικά πιο χαλαρή και κουνάει ουρά? και αυτό ανασφάλεια / άγχος?
Πρώτη φορά συναντώ σκύλο που κλαίει και ταυτόχρονα κουνάει την ουρά.

 

[east49]

Nαι.
Ειναι σαν το κουταβι που θελει να δοκιμασει αλλα στρεσαρεται στην πορεια, κ νιωθει μια ανασφαλεια να το κανει "μονη της".
Αν την ακουμπησεις πιθανοτατα θα κοψει το κλαμα κ θα νιωσει μια ασφαλεια/υποστηριξη

 

[IrAr]

Ναι πιθανό μου ακούγεται...

 

[east49]

Δοκιμασε το απλα εχε υπ'οψιν του οτι ενα σκυλι που δεν εχει εξοικιωθει με την ανθρωπινη επαφη δεν καταλαβαινει το χαδι.
Απο την αλλη σκυλος που θελει να "συγχρωτιστει" με σκυλο, ακουμπαει πανω του, δεν χαιδευει ο ενας τον αλλον.
Το ποιο απλο για να την κανεις να νιωσει ασφαλεια κοντα σου ειναι να την ακουμπησεις, ειδικα αφου το ζηταει τοσο ευγενικα!

 

[ghelly]

Και το κλάμα την ώρα της βόλτας που είναι γενικά πιο χαλαρή και κουνάει ουρά? και αυτό ανασφάλεια / άγχος?
Πρώτη φορά συναντώ σκύλο που κλαίει και ταυτόχρονα κουνάει την ουρά.

εχω διαβάσει ότι το κουνημα ουράς κάποιες φορές ειναι εκδήλωση νευρικότητας και όχι απαραίτητα χαράς/ενθουσιασμου.

 

[east49]

εχω διαβάσει ότι το κουνημα ουράς κάποιες φορές ειναι εκδήλωση νευρικότητας και όχι απαραίτητα χαράς/ενθουσιασμου.

Ακριβως αυτο.

 

[IrAr]

Όντως μάλλον απλά δεν ξέρει τι να κάνει.... μέχρι πριν λίγο κοιμόταν και οι δύο τους. Ξυπνάει η μικρή κάθετε στη μέση του σαλονιού έκανε δλδ δύο βήματα απλά για να βγει απο το κρεβάτι της και αρχίσει το κλάμα. Ξυπνάει ο δικός μου και πάει στο πιάτο του να πιει νερό. Αυτή τον ακολουθεί αμέσως πίνει νερό και μετά πάει ξαπλώνει πάνω του και αρχίζουν να παίζουν σαν κουτάβια....

 

[Lara_kouklara]

Πολύ συνηθισμένη αντίδραση άγχους/στρες. Κάνε την να νιώσει ασφάλεια, χωρίς να την παραχαϊδεύεις και αργά η γρήγορα θα ηρεμήσει.
Δεν έχει τόση σημασία που είναι ενήλικο, προφανώς η σπιτική ζωή είναι κάτι πολύ καινούριο γι'αυτήν. Είναι πολύ καλό που έχει τη συντροφιά του ισορροπημένου σκύλου σου, θα συνέλθει πολύ πιο γρήγορα έτσι

 

[IrAr]

Η μικρή έχει αρχίσει να ξεδιπλώνει το χαρακτήρα της και είναι υπέροχος..... Δε με φοβάται πλέον και όποτε επιστρέφω στο σπίτι, όταν ξυπνάω το πρωί, όταν μπαίνω στο δωμάτιο, όταν απλά αλλάξω θέση στον καναπέ έρχεται κοντά μου κουνώντας ουρά. Αναζητά συνέχεια την παρουσία μου και χάδια πολλά χάδια, όσα δεν πήρε όλη της τη ζωή. Της δίνω το φαγητό της και αυτή το μόνο που θέλει είναι χάδια.

Μόνο στις βραδυνές βόλτες κλαίει πλέον, μάλλον την τρομάζει το σκοτάδι.

Δεν έχει κάνει καμία ζημιά, δεν γαβγίζει, δεν λερώνει, δεν γκρινιάζει, περπατάει άψογα στο λουρί, τρελαίνεται για βόλτες, κάθεται ήσυχη στο αυτοκίνητο τι άλλο μπορεί να θέλει κάποιος από ένα σκύλο;;;;

Τη λένε Ντιάνα είναι κυνηγοσκυλίτσα (δεν κυνηγάει ούτε το μπαλάκι της) και μοιάζει με γκέκα. Σύντομα (μόλις βγάλω καλές φωτό) θα βάλω το άλμπουμ για την υιοθεσία της στην αντίστοιχη ενότητα.

Θα ζητήσω προκαταβολικά να με βοηθήσετε για αυτή αλλά και για το μικρό μου Νταλί να βρουν το σπίτι που τους αξίζει.

 

[IrAr]

Καλησπέρα, σχεδόν ένα μήνα μετά η μικρούλα έχει αλλάξει αρκετά. Στο σπίτι είναι ένα ήσυχο, ήρεμο σχεδόν ευτυχισμένο σκυλάκι (το σχεδόν οφείλετε στο ότι ακόμη την τρομάζουν οι απότομες κινήσεις και οι δυνατοί ήχοι και δεν μου έχει γυρίσει ακόμη κοιλίτσα).

Έξω είναι ακόμη επιφυλακτική αλλά δεν αντιμετωπίζουμε κανένα σοβαρό πρόβλημα. Δεν πλησιάζει άλλους ανθρώπους αν δεν έχουν οι ίδιοι δικό τους σκύλο μαζί τους.

Όσον αφορά το κλάμα, κάποια στιγμή σταμάτησε εντελώς μέσα στο σπίτι και στις βόλτες την ημέρα και μειώθηκε πάρα πολύ στις βραδινές βόλτες.

Την τελευταία εβδομάδα όμως ξύπνησε ο γκέκας μέσα της......

Κάθε βράδυ λοιπόν με το πλησιάσουμε στο βουνό αρχίζει το χαρακτηριστικό κλάμα - γάβγισμα του γκέκα. Δυνατά - πολύ δυνατά τόσο που στη χθεσινή βόλτα (με τον φίλο μου κ όχι μαζί μου) κάποιος περαστικός μπήκε στο πάρκο και άρχισε να ψάχνει να βρει ποιος κακοποιεί το σκύλο του και τον κάνει να κλαίει έτσι.... (χα χα χα)

Όποιος δεν έχει ακούσει γκέκα όταν κυνηγά πραγματικά δε θα μπορέσει να με καταλάβει.....

Έχει κάποιος από εδώ γκέκα ή ημίαιμο με τα ένστικτα του γκέκα?

Μπορώ και αν ναι πώς να το σταματήσω αυτό? Να προσθέσω εδώ ότι όταν την πιάνει το "κυνηγιάρικο" είναι σαν να μην είναι πλέον μαζί μου, δεν με ακούει, δεν με βλέπει, δεν φοβάται τίποτα....

Να την μαλώσω δεν θέλω και δεν πιστεύω οτι θα βοηθήσει, οι λιχουδιές δεν πρόκειται να βοηθήσουν μιας και δεν δίνει καμία σημασία σε αυτές.

Ανησυχώ μήπως αυτή η συμπεριφορά, όταν με το καλό βρει το δικό της σπίτι γίνει αιτία επιστροφής της.

 

[east49]

Καλησπέρα, σχεδόν ένα μήνα μετά η μικρούλα έχει αλλάξει αρκετά. Στο σπίτι είναι ένα ήσυχο, ήρεμο σχεδόν ευτυχισμένο σκυλάκι (το σχεδόν οφείλετε στο ότι ακόμη την τρομάζουν οι απότομες κινήσεις και οι δυνατοί ήχοι και δεν μου έχει γυρίσει ακόμη κοιλίτσα).

Έξω είναι ακόμη επιφυλακτική αλλά δεν αντιμετωπίζουμε κανένα σοβαρό πρόβλημα. Δεν πλησιάζει άλλους ανθρώπους αν δεν έχουν οι ίδιοι δικό τους σκύλο μαζί τους.

Όσον αφορά το κλάμα, κάποια στιγμή σταμάτησε εντελώς μέσα στο σπίτι και στις βόλτες την ημέρα και μειώθηκε πάρα πολύ στις βραδινές βόλτες.

Την τελευταία εβδομάδα όμως ξύπνησε ο γκέκας μέσα της......

Κάθε βράδυ λοιπόν με το πλησιάσουμε στο βουνό αρχίζει το χαρακτηριστικό κλάμα - γάβγισμα του γκέκα. Δυνατά - πολύ δυνατά τόσο που στη χθεσινή βόλτα (με τον φίλο μου κ όχι μαζί μου) κάποιος περαστικός μπήκε στο πάρκο και άρχισε να ψάχνει να βρει ποιος κακοποιεί το σκύλο του και τον κάνει να κλαίει έτσι.... (χα χα χα)

Όποιος δεν έχει ακούσει γκέκα όταν κυνηγά πραγματικά δε θα μπορέσει να με καταλάβει.....

Έχει κάποιος από εδώ γκέκα ή ημίαιμο με τα ένστικτα του γκέκα?

Μπορώ και αν ναι πώς να το σταματήσω αυτό? Να προσθέσω εδώ ότι όταν την πιάνει το "κυνηγιάρικο" είναι σαν να μην είναι πλέον μαζί μου, δεν με ακούει, δεν με βλέπει, δεν φοβάται τίποτα....

Να την μαλώσω δεν θέλω και δεν πιστεύω οτι θα βοηθήσει, οι λιχουδιές δεν πρόκειται να βοηθήσουν μιας και δεν δίνει καμία σημασία σε αυτές.

Ανησυχώ μήπως αυτή η συμπεριφορά, όταν με το καλό βρει το δικό της σπίτι γίνει αιτία επιστροφής της.

Παλι κατι θελει.
Αν της βαλεις ιμαντα πολυ μακρυ, να μπορεσει να νιωσει ελευθερη οτι φευγει απο σενα, τι θα κανει?
Το εχεις δοκιμασει?
Αν εχει οντως κατι απο κυνηγοσκυλο μπορει να εχει βρει μυρωδια κ να θελει να την ακολουθησει.......
Δοκιμασε το......

 

[IrAr]

Έχει πλέον ξεθαρέψει αρκετά (απαραίτητη προϋπόθεση να υπάρχουν άλλα σκυλιά γύρω της)...
Όταν την βγάλω με φλέξι απομακρύνεται μεν μέχρι τα 5-6 μέτρα αλλά ο κανόνας είναι πως θα είναι δίπλα μου. Σε σκυλοπάρκο παίζει ελεύθερη με άλλα σκυλιά αλλά αν νοιώσει απειλή τότε κρύβεται πίσω μου. Επίσης μόλις την φωνάξω τρέχει κοντά μου (όχι σαν το γαϊδούρι το δικό μου...)

Είμαι σίγουρη οτι πιάνει μυρωδιά και θέλει να κυνηγήσει γιατί "κλαίει" με τελείως διαφορετικό τρόπο. Το πρόβλημα είναι οτι μέσα σε κατοικημένη περιοχή δεν είναι και ότι καλύτερο.... Η φωνή της είναι πολύ διαπεραστική...
Δεν ξέρω πως και αν γίνετε να το μειώσει / σταματήσει κάποια στιγμή.

 

[east49]

Είμαι σίγουρη οτι πιάνει μυρωδιά και θέλει να κυνηγήσει γιατί "κλαίει" με τελείως διαφορετικό τρόπο. Το πρόβλημα είναι οτι μέσα σε κατοικημένη περιοχή δεν είναι και ότι καλύτερο.... Η φωνή της είναι πολύ διαπεραστική...
Δεν ξέρω πως και αν γίνετε να το μειώσει / σταματήσει κάποια στιγμή.

Ε ωραια, δωσε λουρι στο σκυλο, κ αστον να παει μπροστα, να δεις που θα παει κ τι θα βρει......
Θα σου λυθουν κ αποριες περι του "τι θελει".
Εκτος κι αν την αφηνεις να παει αλλα δεν παει.....

 

[IrAr]

Χα Χα Χα αν την αφήσω μας βλέπω να ανεβαίνουμε κάθετα τον Υμηττό μέχρι να ξετρυπώσουμε λαγό ή αλεπού... Δε νομίζω οτι είναι για ανάβαση βραδιάτικα... Το θέμα μου είναι να μετριάσει το γάβγισμα αυτό. Να της δώσω το μήνυμα: Κυνήγι τέλος, τώρα είσαι σπιτόσκυλο.

Το βράδυ θα την ηχογραφήσω για να δείτε οτι όντως είναι θέμα το γαυβγισμά της....

Έχει κάποιος γκέκα εδώ μέσα; ή με περνάτε για τρελή.....