Καλησπέρα,
Θέλω να ζητήσω τη βοήθειά σας σε ένα θέμα που με έχει ταλαιπωρήσει αρκετά τον τελευταίο καιρό.
Από τον Ιούλιο έχω ένα κουταβάκι που σήμερα είναι 8 μηνών και σε λίγες μέρες θα γίνει 9. Ήταν αδεσποτάκος και είναι μεσαίου μεγέθους. Σήμερα είναι 22 κιλά, κουκλί και υπολογίζουμε ότι θα φτάσει μέχρι 25. Γενικά είναι πολύ συνεργάσιμος, με πολλή ενέργεια, παιχνιδιάρης και πολύ φιλικός με τους ανθρώπους. Μέχρι πολύ πρόσφατα ήταν και με τα ζώα αλλά αυτό έχει αλλάξει το τελευταίο δίμηνο. Ασχολούμαι μαζί του αρκετά, παίζουμε, έχει μάθει τις βασικές εντολές, βγαίνουμε βόλτες και τον φέρνω σε επαφή με πολλά άτομα. Η αλήθεια είναι ότι με σκυλιά δεν έχει εξοικειωθεί ιδιαίτερα εκτός από αυτά που συναντούσαμε στο δρόμο με τα οποία ήταν επιφυλακτικός μεν αλλά πολύ ήρεμος και δεκτικός να έρθουν κοντά του δε.
Το θέμα είναι ότι ακριβώς απέναντί μας βρίσκεται μια μονοκατοικία με έναν ποιμενικό ο οποίος είναι μονίμως έξω και έχει άμεση οτπική επαφή με τον κουταβάκο μου. Το σκυλί αυτό γαβγίζει όλο το 24ωρο και είναι αρκετά αγριεμένο (δεδομένου ότι στο παρελθόν απότι ξέρω έχει επιτεθεί σε ένα σκυλάκι γιατί ξέφυγε από την προσοχή του ιδιοκτήτη του). Όποτε βγαίνουμε λοιπόν από την πόρτα μας αυτός είναι στα 4 μέτρα απόσταση να γαβγίζει και να φωνάζει σαν παλαβό. Αρχικά ο δικός μου δεν του έδινε σημασία αλλά έδειχνε ότι τρόμαζε. Μετά άρχισε να σηκώνει το τρίχωμά του κάθε που βγαίναμε και τελευταία έχουμε φτάσει πριν ακόμα ανοίξω την πόρτα να είναι τσιτωμένος και με το που βγαίνουμε έξω να γαυγίζει κι αυτός και να κλαψουρίζει. Όπως καταλαβαίνετε οι βόλτες έχουν γίνει πολύ δύσκολες, αφού ο σκυλάκος μου θέλει γύρω στο τέταρτο για να ηρεμήσει και αν τύχει και δούμε σκυλί εκείνη την ώρα του αγριεύει και νομίζουν όλοι ότι είναι επιθετικός ενώ πραγματικά πιστεύω ότι είναι τρομαγμένος.
Όσους έχω ρωτήσει γι' αυτό μου λένε ότι είναι θέμα κοινωνικοποίησης χωρίς βέβαια να έχουν δει αυτό που αντιμετωπίζουμε κάθε μέρα εδώ και 7 μήνες, αφού θεωρούν ότι είναι ένα σκυλί σε μια ταράτσα και δεν γίνεται να έχει δημιουργήσει τέτοια ζημιά. Σε ότι αφορά στην κοινωνικοποίηση θεωρώ ότι δεν του στερώ από την αρχή ούτε τις βόλτες ούτε το να δέχεται καινούρια ερεθίσματα και από την πρώτη βόλτα μας τον έφερνα (έστω για λίγο) σε επαφή με άλλα σκυλιά. Έχω σκεφτεί να μιλήσω στον ιδιοκτήτη του ποιμενικού αλλά το θέμα είναι ότι θέλω να ξέρω τι μπορώ να κάνω εγώ μόνη μου. Έχω δοκιμάσει να προσπαθώ να τον αγνοώ και απλά να τραβάω το δικό μου (που δεν λειτουργεί) να κάνω παρατήρηση στο δικό μου (που δε λειτουργεί) και νομίζω ότι έχει κουραστεί και το κουταβάκι μου και εγώ.
Οποιαδήποτε πρόταση είναι χρήσιμη. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
Θέλω να ζητήσω τη βοήθειά σας σε ένα θέμα που με έχει ταλαιπωρήσει αρκετά τον τελευταίο καιρό.
Από τον Ιούλιο έχω ένα κουταβάκι που σήμερα είναι 8 μηνών και σε λίγες μέρες θα γίνει 9. Ήταν αδεσποτάκος και είναι μεσαίου μεγέθους. Σήμερα είναι 22 κιλά, κουκλί και υπολογίζουμε ότι θα φτάσει μέχρι 25. Γενικά είναι πολύ συνεργάσιμος, με πολλή ενέργεια, παιχνιδιάρης και πολύ φιλικός με τους ανθρώπους. Μέχρι πολύ πρόσφατα ήταν και με τα ζώα αλλά αυτό έχει αλλάξει το τελευταίο δίμηνο. Ασχολούμαι μαζί του αρκετά, παίζουμε, έχει μάθει τις βασικές εντολές, βγαίνουμε βόλτες και τον φέρνω σε επαφή με πολλά άτομα. Η αλήθεια είναι ότι με σκυλιά δεν έχει εξοικειωθεί ιδιαίτερα εκτός από αυτά που συναντούσαμε στο δρόμο με τα οποία ήταν επιφυλακτικός μεν αλλά πολύ ήρεμος και δεκτικός να έρθουν κοντά του δε.
Το θέμα είναι ότι ακριβώς απέναντί μας βρίσκεται μια μονοκατοικία με έναν ποιμενικό ο οποίος είναι μονίμως έξω και έχει άμεση οτπική επαφή με τον κουταβάκο μου. Το σκυλί αυτό γαβγίζει όλο το 24ωρο και είναι αρκετά αγριεμένο (δεδομένου ότι στο παρελθόν απότι ξέρω έχει επιτεθεί σε ένα σκυλάκι γιατί ξέφυγε από την προσοχή του ιδιοκτήτη του). Όποτε βγαίνουμε λοιπόν από την πόρτα μας αυτός είναι στα 4 μέτρα απόσταση να γαβγίζει και να φωνάζει σαν παλαβό. Αρχικά ο δικός μου δεν του έδινε σημασία αλλά έδειχνε ότι τρόμαζε. Μετά άρχισε να σηκώνει το τρίχωμά του κάθε που βγαίναμε και τελευταία έχουμε φτάσει πριν ακόμα ανοίξω την πόρτα να είναι τσιτωμένος και με το που βγαίνουμε έξω να γαυγίζει κι αυτός και να κλαψουρίζει. Όπως καταλαβαίνετε οι βόλτες έχουν γίνει πολύ δύσκολες, αφού ο σκυλάκος μου θέλει γύρω στο τέταρτο για να ηρεμήσει και αν τύχει και δούμε σκυλί εκείνη την ώρα του αγριεύει και νομίζουν όλοι ότι είναι επιθετικός ενώ πραγματικά πιστεύω ότι είναι τρομαγμένος.
Όσους έχω ρωτήσει γι' αυτό μου λένε ότι είναι θέμα κοινωνικοποίησης χωρίς βέβαια να έχουν δει αυτό που αντιμετωπίζουμε κάθε μέρα εδώ και 7 μήνες, αφού θεωρούν ότι είναι ένα σκυλί σε μια ταράτσα και δεν γίνεται να έχει δημιουργήσει τέτοια ζημιά. Σε ότι αφορά στην κοινωνικοποίηση θεωρώ ότι δεν του στερώ από την αρχή ούτε τις βόλτες ούτε το να δέχεται καινούρια ερεθίσματα και από την πρώτη βόλτα μας τον έφερνα (έστω για λίγο) σε επαφή με άλλα σκυλιά. Έχω σκεφτεί να μιλήσω στον ιδιοκτήτη του ποιμενικού αλλά το θέμα είναι ότι θέλω να ξέρω τι μπορώ να κάνω εγώ μόνη μου. Έχω δοκιμάσει να προσπαθώ να τον αγνοώ και απλά να τραβάω το δικό μου (που δεν λειτουργεί) να κάνω παρατήρηση στο δικό μου (που δε λειτουργεί) και νομίζω ότι έχει κουραστεί και το κουταβάκι μου και εγώ.
Οποιαδήποτε πρόταση είναι χρήσιμη. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.