O καλός αυτός αγγελουδένιος σκύλος που στόμα έχει και μιλιά δεν έχει σήμερα έκανε πάλι το θαύμα του.
Μύριζε την είσοδο ενός σπιτιού όταν ο σκύλος της μονοκατοικίας ήρθε στην είσοδο και άρχισε να γαυγίζει και πριν προλάβω να τραβήξω τον Τζιμάκο μακριά άρπαξε την πατούσα του άλλου σκυλάκου.
Ότι κι αν έκανα δεν την άφηνε, ο άλλος ο σκυλάκος ούρλιαζε απελπισμένα , και τραβιόταν πίσω, ο Τζιμάκος τον τραβούσε προς το μέρος του, νόμιζα ότι θα του ξεκολλήσει την πατούσα, εγώ βαρούσα τον Τζιμάκο, δυστυχώς ήμουν με το halti harness και δεν μπορούσα να του σφίξω τον λαιμό να τον αφήσει. Με τα πολλά τον άφησε, ο σκυλάκος έτρεχε στον κήπο του ουρλιάζοντας και εγώ χτυπούσα τα κουδούνια, με τα πολλά βγήκε η κυρά του, της λέω τι συνέβη, τρέξτε στον κτηνίατρο της λέω πρέπει να έχει πάθει ζημιά το πόδι του σκύλου σας και θα σας καλύψω εγώ τα έξοδα. Εκείνη μου είπε ότι ο σκύλος της μετά την επίθεση έτρεξε στην βεράντα και βγήκε έξω εκείνη και είδε τα αίματα και μετά άκουσε το κουδούνι και βγήκε.
Να μην τα πολυλογώ , μιλήσαμε αργότερα στο τηλέφωνο, τον πήγε κατευθείαν κτηνίατρο, η πληγή του είχε φτάσει στον τένοντα, ευτυχώς χωρίς ζημιά εκεί, του έκαναν ράμματα και θα πάρει και αντιβίωση. Η γυναίκα ευγενέστατη, με ευχαρίστησε που δεν έφυγα και της είπα το περιστατικό και δεν ήθελε να την αποζημιώσω , μου είπε ότι της αρκεί η καλή μου πρόθεση.
Και βέβαια για όλα αυτά φταίω εγώ, που νόμιζα ότι ο σκύλος του σπιτιού ήταν μέσα (δεν είναι κηπόσκυλο) και άφησα τον Τζιμάκο να μυρίσει κοντά στην καγκελόπορτα, αν δεν είχα κάνει την βλακεία αυτή τίποτα από αυτά δεν θα είχε συμβεί.
Μια στιγμιαία βλακεία και απροσεξία μπορεί να στοιχίσει πολύ ειδικά σε εμάς που έχουμε καλόψυχα και ήσυχα σκυλάκια όπως ο Τζιμάκος που τον παρέσυρε ήδη το χριστουγεννιάτικο πνεύμα!!!