Καλησπέρα παιδιά, ο μικρός Brando, έχει αρχίσει να μεγαλώνει, έχει φτάσει τα 6 κιλά και σε 2-3 μέρες είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε και τις πρώτες βόλτες μας. Γενικά η συμβίωση μπορώ να πω ότι κάθε μέρα πάει και καλύτερα, δεν είναι ιδιαίτερα ζημιάρης, δεν κάνει φασαρία και τις ώρες που είμαι στην σχολή είναι πάρα πολύ ήσυχος μόνος του. Επίσης σε μεγάλο βαθμό έχει μάθει να πηγαίνει στην πάνα του, υπάρχουν βέβαια και ατυχηματάκια, ξέρει τ όνομα του, το "κάτσε", το "έλα" και πολύ λίγο το "μείνε". Ωστόσο παρ' όλο που είναι κούκλος και πανέξυπνος έχω τεράστιο πρόβλημα με το δάγκωμα για παιχνίδι, όταν τον πιάνει η λύσσα που τον πιάνει συνέχεια, με δαγκώνει ή γενικά όποιον είναι στο σπίτι με μανία, δεν σταματά δεν ακούει σε καμία εντολή και ο,τι άλλο έχουμε δοκιμάσει δεν πιάνει (ένα απότομο "μη", ένα παλαμάκι, μια μικρή τιμωρία σ' έναν άλλο χώρο για να ηρεμήσει). Καταλαβαίνω ότι είναι ακόμα μωρό και ότι τα δοντάκια του τον πονάνε και είναι ακόμα μυτερά, καταλαβαίνω ότι το σπίτι είναι μικρό και δεν μπορεί να εκτονώνεται όλο αυτό το καιρό που δεν μπορεί να βγεί βόλτες, αλλά είναι ανυπόφορο και πολύ επίπονο καθώς τα χέρια και τα πόδια μου είναι γεμάτα πληγές, είναι πολύ κουραστικό για τον κόσμο που έρχεται στο σπίτι και μερικές φορές είναι και επικίνδυνος (προχτές δάγκωσε μια φίλη μου στο πρόσωπο). Ξέρω ότι είναι παιχνίδι καθώς η ουρά πάει κι έρχεται συνέχεια, του έχω ειδικά παιχνιδάκια για τα δόντια και λιχουδιές και επίσης ειδικά αν έχει πολύ κόσμο τους αποτρέπω από το να τον έχουν από αγκαλιά σ αγκαλιά γιατί μόνο και μόνο ο εκνευρισμός που επικρατεί τον τρομάζει και τον ερεθίζει, ελπίζω να είναι της ηλικίας και να περάσει. Εσείς είχατε παρόμοιο πρόβλημα, πως το λύσατε, προτείνετε μου κάποια λύση.
Σας ευχαριστώ
Υ.Γ. Ο Μπράντο είναι ένα ημί-αιμο λαμπραντόρ 2,5 μηνών περίπου. Και εξαιρετικό μόντελο!
Σας ευχαριστώ
Υ.Γ. Ο Μπράντο είναι ένα ημί-αιμο λαμπραντόρ 2,5 μηνών περίπου. Και εξαιρετικό μόντελο!
