Διαμονη σε καινουριο περιβαλλον

[Giota.l]

Διαβάζω διαβάζω και όσο περισσότερο διαβάζω τόσο περισσότερο μου δημιουργείται η εξής απορία: τα σκυλιά μας εφ όσων όλοι δεχόμαστε ότι είναι η οικογένειά μας, γιατί σε ορισμένους από εμάς είναι τόσο εύκολο να θυσιάσουμε τις συνήθειές τους, την ασφάλειά τους, την ψυχολογία τους κλπ κλπ κλπ μόνο και μόνο για να μην χαλάσουμε τη δική μας βόλεψη, τις διακοπές μας, τα τριήμερά μας, τις εξόδους μας? Φυσικά και αποδεχόμαστε ότι υπάρχουν άνθρωποι, γονείς στην προκειμένη, οι οποίοι δεν μπορούν να συμβιβαστούν με την ιδέα του "σκύλος μέσα στο σπίτι" αλλά αυτό είναι δικό τους θέμα! Δεν είναι δικό μας και σίγουρα δεν είναι του σκύλου μας - μέλους της δικής μας οικογένειας ο οποίος δικαιούται και επιβάλλεται να συνεχίσει να ζει και να κοιμάται στον ίδιο χώρο με την αγέλη του.
Παρόμοιο πρόβλημα αντιμετώπισα κι εγώ 1,5 χρόνο πριν όταν πήρα τον δεύτερο σκύλο μου. Προτίμησα λοιπόν για ένα χρόνο να μην κάνω διακοπές στο εξοχικό των γονιών μου το καλοκαίρι, να μην πάω το πάσχα όπως έκανα όλα τα χρόνια, και διάφορα άλλα που δεν χρειάζεται να τα αναφέρω. Όλες αυτές ήταν δικές μου, προσωπικές θυσίες, εφόσων εγώ ήμουν και αυτή που επέλεξα να εντάξω ένα δεύτερο σκύλο στην οικογένεια μου. Το πρόβλημα φυσικά τωρα έχει λυθεί, οι γονείς μου τις υπεραγαπούν και τις περιμένουν να τις δουν και φυσικά αυτό δεν έγινε βάζοντάς τους το περίστροφο στον κρόταφο, προς θεού!! Χωρίς πολλά πολλά απεφευγα για δικούς μου κάθε φορά λόγους να τους επισκεπτομαι με τα σκυλιά μου μέχρι που αρχισαν οι ίδιοι να μας αποζητάνε. Οπως και να χει εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι εμείς επιλέγουμε να εντάξουμε κάποια ζώα στις ζωές μας, εμείς είμαστε και αυτοί που θα πρέπει να κάνουμε κάποιες θυσίες γι' αυτά...

 

[Orilis]

Όπως ο σκύλος είναι μέλος της οικογένειάς μου, ετσι κι εγώ είμαι μέλος της οικογένειας των γονιών μου. Κάθε οικογένεια έχει τους άγραφους κανόνες της. Στη δική μου λογική, υπερισχύει ο κανόνας του πιο παλιού "αρχηγού" την εκάστοτε φορά. Είτε το δέχομαι κι ακολουθώ, είτε δεν το δέχομαι και απέχω. Επίσης τους γονείς μου δεν τους βλέπω πολύ τακτικά και δεν έχω σκοπό θυσιάσω τη σχέση μου μαζί τους υπερ της σχέσης μου με το σκύλο. Το βλέπουν κι αυτοί, οπότε κάνουν την υποχώρησή τους όποτε μπορούν. Δεν θέλω να σταματήσω να πηγαίνω όποτε δεν προσκαλούν το σκύλο, διότι νιώθω ότι τους εκβιάζω στο στυλ "με θέλετε μαζί σας? ΜΟΝΟ με το σκύλο". Και τους ανθρώπους που αγαπώ δεν μου αρέσει να τους εκβιάζω..

 

[Giota.l]

Όπως ο σκύλος είναι μέλος της οικογένειάς μου, ετσι κι εγώ είμαι μέλος της οικογένειας των γονιών μου. Κάθε οικογένεια έχει τους άγραφους κανόνες της. Στη δική μου λογική, υπερισχύει ο κανόνας του πιο παλιού "αρχηγού" την εκάστοτε φορά. Είτε το δέχομαι κι ακολουθώ, είτε δεν το δέχομαι και απέχω. Επίσης τους γονείς μου δεν τους βλέπω πολύ τακτικά και δεν έχω σκοπό θυσιάσω τη σχέση μου μαζί τους υπερ της σχέσης μου με το σκύλο. Το βλέπουν κι αυτοί, οπότε κάνουν την υποχώρησή τους όποτε μπορούν. Δεν θέλω να σταματήσω να πηγαίνω όποτε δεν προσκαλούν το σκύλο, διότι νιώθω ότι τους εκβιάζω στο στυλ "με θέλετε μαζί σας? ΜΟΝΟ με το σκύλο". Και τους ανθρώπους που αγαπώ δεν μου αρέσει να τους εκβιάζω..

Εφόσων σου είναι πιο εύκολο να υποκύπτεις εσύ στον δικό τους τον εκβιασμό "ο σκύλος εξω" εγώ τι να πω? Πάω πάσο. Εχεις απόλυτο δίκιο.

 

[Orilis]

Δεν είναι εκβιασμός, από τη στιγμη που ο κανόνας προϋφίσταται του σκύλου-επιλογή μου.

Σέβονται τις επιλογές μου κι εγώ τις δικές τους. Κι όπως προανέφερα, κατά καιρούς πάμε με το σκύλο στους γονείς.
edit: και τότε ο σκύλος δεν παραμένει μόνιμα μπαλκόνι, κινείται ελεύθερα σε κάποιους, συγκεκριμένους, χώρους

 

[Διάκος]

Για εμάς είναι ο λόγος που σταματήσαμε να πηγαίνουμε στο εξοχικό του άντρα μου.Το έχουν μισό μισό με την αδερφή του η οποία καταπλέει μέσα Ιουλίου εως τέλη Αυγούστου και κάθεται εκεί με τον άντρα της και τα 2 της παιδιά.Αυτό γίνεται 6 χρόνια τώρα και ΠΟΤΕ δεν διανοήθηκα ότι θα αφήσω ΣΚ τον Δία στην μαμά μου πχ για να πάω τριήμερο.

Αν το σκυλί μου είναι περιορισμένο μέσα στο δωμάτιο μας, να ανησυχώ αν θα κλάψει, αν θα γαυγίσει, αν θα ενοχλήσει, επειδή εγώ ήθελα να πάω να κάνω μπάνιο στην θάλασσα, συγνώμη αλλα ΔΕΝ.
Η αλλάζεις τρόπο σκέψης, ή δεν πας τριήμερα αλλα αυθημερόν μαζί με τον σκύλο. Εγώ ξέρω πλέον ότι στο εξοχικό μπορώ να πηγαίνω μέχρι μέσα Ιουλίου. Το σκυλί μου είναι προέκταση του εαυτού μου, 4μισι χρόνια περάσαμε την κάθε μέρα μαζί, δεν θα τον αφήσω κάπου, ούτε θα τον πάρω μαζί μου για να ζεί περιορισμένος ένα σαββατοκύριακο μόνο και μόνο για το δικό μου γούστο.

Η συμβουλή μου, μην προσπαθείς να τους αλλάξεις μυαλά. Απλά πες τους ότι δεν μπορείς να πηγαίνεις τριήμερα γιατί έχουν πρόβλημα με τον σκύλο. Τόσο απλά.

 

[east49]

Μιλατε οι περισσοτεροι λες κ πρεπει ο κοσμος να απομονωθει για να ειναι 24/7 ο ιδιοκτητης με το σκυλο του!
Δλδ αν ο σκυλος μενει 8ωρες στον κηπο για δυο βραδυα τη βδομαδα τι θα παθει?
Τοσο ευαισθητη ειναι η ψυχοσυνθεση των σκυλων σας η τοσο ευθραυστη η σχεση σας μαζι τους που δεν μπορουν να κοιμηθουν εξω???
Χαλαρα λοιπον.....
Ουτε σε κανεναν αγνωστο τον παρατησε, ουτε τον αφησε κλεισμενο στο διαμερισμα για να παει να κανει μπανιο. Και προσωπικα δεν μου εδωσε την εντυπωση οτι ο σκυλος κακοπερναει!
Δεν μπορω να καταλαβω γιατι το παλικαρι να μην κανει κατι που θελει κ να περασει ομορφα επειδη εχει σκυλο......

 

[ferozasea]

Μιλατε οι περισσοτεροι λες κ πρεπει ο κοσμος να απομονωθει για να ειναι 24/7 ο ιδιοκτητης με το σκυλο του!
Δλδ αν ο σκυλος μενει 8ωρες στον κηπο για δυο βραδυα τη βδομαδα τι θα παθει?
Τοσο ευαισθητη ειναι η ψυχοσυνθεση των σκυλων σας η τοσο ευθραυστη η σχεση σας μαζι τους που δεν μπορουν να κοιμηθουν εξω???
Χαλαρα λοιπον.....
Ουτε σε κανεναν αγνωστο τον παρατησε, ουτε τον αφησε κλεισμενο στο διαμερισμα για να παει να κανει μπανιο. Και προσωπικα δεν μου εδωσε την εντυπωση οτι ο σκυλος κακοπερναει!
Δεν μπορω να καταλαβω γιατι το παλικαρι να μην κανει κατι που θελει κ να περασει ομορφα επειδη εχει σκυλο......

.........
εδω ειναι που λενε,,, βγηκα για ψωνια,,,, και πηρα χαλι για το σαλονι,,, και σκυλο για την αυλη,,, ==))

 

[east49]

.........
εδω ειναι που λενε,,, βγηκα για ψωνια,,,, και πηρα χαλι για το σαλονι,,, και σκυλο για την αυλη,,, ==))

Δεν πηρα ενα απατασαι..... δυο πηρα, για να εχω σετ (βλεπε σετ τραπεζι-καρεκλες κλπ)!

δλδ εσυ εισαι 24/7 παρεα με τα σκυλια σου, δεν πας για δουλεια, δεν βαινεις απο το σπιτι, δεν πας επισκεψεις, δεν πας διακοπες η αν τα κανεις ολα αυτα τα κανεις μαζι με τα δυο σκυλια που πλεον εχεις ετσι????
Αν ναι εισαι πολυ μπροστα! Ο κοινος κοσμος αδυνατει να τα κανει ολα συνεχεια μαζι με τα σκυλια του.......
Μπορει ενα σκυλι να αποτελει δεσμευση αλλα δεν σημαινει οτι με ενα σκυλο θα απομονωθουμε απο τον υπολοιπο κοσμο για να ειμαστε συνεχεια μαζι με το σκυλο κ απο την στιγμη που ο σκυλος δεν κακοπερναει δεν θα παθει τπτ να κανει κατι διαφορετικο για μια δυο μερες.......

 

[ferozasea]

κ απο την στιγμη που ο σκυλος δεν κακοπερναει δεν θα παθει τπτ να κανει κατι διαφορετικο για μια δυο μερες.......

.........
την εβδομαδα ξεχασες να πεις ==)!!

 

[dnassib]

Εγώ πάλι, μιλώντας σε ένα γενικότερο πλαίσιο - και συγγνώμη αν είναι κάπως off topic, ίσως θα πρέπει ν' ανοίξουμε ένα καινούργιο thread γιατί το θέμα αυτό από μόνο του πιστεύω ότι έχει μεγάλο ενδιαφέρον - πιστεύω ότι σαφώς ο σκύλος πρέπει να προσαρμόζεται στη δική μας ζωή και όχι το αντίθετο. Από την άλλη, όπως και με την απόφαση να κάνει κανείς παιδί, πρέπει όποιος κάνει το βήμα να πάρει σκυλί να συνειδητοποιεί ότι θα πρέπει απαραιτήτως να κάνει κάποιες αλλαγές και πιθανές διαφοροποιήσεις στο πρόγραμμα και στη ζωή του, γιατί ως γνωστόν το σκυλί δεν είναι λούτρινο, κτλ κτλ. Όπως και όταν έχεις παιδί δε μπορείς να βγαίνεις κάθε βράδυ στα μπουζούκια, πχ, αν αυτό έκανες μέχρι τότε εκτός και αν έχεις βρει άλλους να στο κρατάνε, έτσι και με το σκυλί θα υπάρξουν μοιραία κάποιες αναπροσαρμογές.

Λέω λοιπόν, έχω σκυλί αλλά θέλω να βγαίνω και τα βράδια, να πηγαίνω και γιόγκα, να κάνω και μαθήματα φωτογραφίας (true story). Ε, αφού το σκυλί είναι μόνο του στο διαμέρισμα 8-9 ώρες την ημέρα όταν είμαι δουλειά γιατί - πώς να το κάνουμε, πρέπει και να δουλέψουμε για να τρώει τις sam's field κροκέτες και τα ψάρια της και όπως είπαμε και παραπάνω πρέπει εκείνη να προσαρμοστεί στη ζωή μου - θα βγαίνω μεν, αλλά όπου μπορώ θα την παίρνω μαζί μου. Θα κάνω και τα 'εξωσχολικά' μου αλλά αντί να έχω κάτι ΚΑΘΕ μέρα 2-3 ώρες το βράδυ, θα είναι 1-2-3 φορές την εβδομάδα και όταν θα είμαστε παρέα ενδιαμέσως θα της αφιερώνω ποιοτικό χρόνο, θα κάνουμε περισσότερες δραστηριότητες τα σαββατοκύριακα, θα φροντίσω τις εξόδους μου και τα ραντεβού μου έτσι ώστε να την βλέπω, να τη βγάζω βόλτα, να την ταϊζω, κτλ κτλ. Αλλιώς, αν είναι να μένει μόνη της κάθε μέρα 12-14 ώρες και να κοιμάται άλλες 8 ή να 'στραβώνω' επειδή πρέπει να πάω να την ταϊσω ενώ προτιμώ να πίνω καφέ ή να κάνω μανικιούρ, να σκέφτομαι ότι πρέπει να περπατήσω και 30' στην καφετέρια γιατί δεν έχω αμάξι ή να πληρώσω ταξί και να φροντίσω να είναι dog friendly το μέρος και γενικά να σκέφτομαι και να βαρυγκομώ για 'όσα χάνω', καλύτερα να μην έπαιρνα σκύλο, n' est-ce pas?

Στιγμές δύσκολων αποφάσεων υπάρχουν πάντα: και εγώ όταν πήρα την Αναστασία ήξερα ότι αν θέλω να βλέπω τους γονείς μου που μένουν Λαγονήσι και - βασικότερο! - αν εξακολουθούν να θέλουν να με βλέπουν και εκείνοι, θα πρέπει ή να έρχονται και να με παίρνουν και να με γυρίζουν με το αμάξι μαζί με την μικρή (γιατί δεν έχω αυτοκίνητο και φυσικά ο Έλληνας νομοθέτης έχει αποφασίσει ότι οι άνθρωποι στα ΜΜΜ θα πεθάνουν από τα μικρόβια και τις θανατηφόρες ασθένειες που έχει το μικρό τέρας) και να τη δέχονται μέσα στο σπίτι τους ή θα πρέπει να έρχονται για επίσκεψη εκείνοι εδώ ή θα πρέπει να αρκούνται σε ολιγόωρη δική μου επίσκεψη εκεί με τα ΜΜΜ. Αυτή είναι η επιλογή μου, αυτές είναι οι λύσεις και όλοι μας σεβόμαστε τον άλλο: εγώ την κούρασή τους αν δε θέλουν να κάνουν το δρομολόγιο πήγαινε-έλα και εκείνοι το ότι πλέον δεν είμαι solo-μπουζούκι Αντίστοιχα, ο σύντροφός μου μου έθεσε τους δικούς του όρους πχ για τις διακοπές και για το ότι θέλει κάποιες φορές να είμαστε και χωρίς το σκύλο: όπως ειπώθηκε και από κάποιους άλλους, εκείνος προϋπήρχε, με γνώρισε χωρίς το παιδί (!) και άρα θεωρώ ότι δικαιούτω να έχει μια κάποια γνώμη, ή έστω συμμετοχή, σε αυτή μου την απόφαση. Έτσι, ενώ αν ήταν στο χέρι μου θα πηγαίναμε ΠΑΝΤΟΥ μαζί με τη μικρή (και αν έβρισκα και δουλειά να την δέχεται θα πήγαινα με τη μία!), εκείνος σέβεται την επιθυμία και την επιλογή μου να έχω το ζωντανό, και εγώ προσπαθώ να 'χωρούν' και τα δικά του θέλω σε αυτό το πλαίσιο. Πήγαμε μια βδομάδα διακοπές οι 3 μας στην Πάρο και θα ξαναπάμε κάπου και μόνοι μας. Όλα γίνονται και μέσες λύσεις μπορούν πάντα να βρεθούν, αν και ίσως όχι πάντα αναίμακτα, αν κάποιος ξέρει τί θέλει, τί μπορεί να δεχθεί ως συμβιβασμό και τί όχι και, κυρίως, όταν έχει ξεκάθαρες μέσα του τις προτεραιότητές του, όποιες και αν είναι αυτές!

 

[l.Kyveli]

Εννοείται ότι όλα αυτά που λες είναι απολύτως σωστά dnassib.
Eγώ έχω τρία σκυλιά και ούτε κατά διάνοια δεν ξεκινάω διακοπές και με τα τρία μαζί. Άλλοι το κάνουν και μπράβο τους. Εγώ φέτος ίσως αφήσω και τα τρία πίσω γιατί σκεφτόμαστε να περάσουμε τις διακοπές μας χωρίς σκυλιά. Κάνω πολλές θυσίες για τα σκυλιά μου αλλά προσαρμόζονται αυτά στο πρόγραμμα μου και όχι εγώ στο δικό τους. Κι εμένα ο καλός μου με γνώρισε με έναν σκύλο και μάλιστα είχε σοβαρές αντιρρήσεις για το τρίτο, και δεν θα του επιβάλλω και τις διακοπές με 3 σκυλιά. Και μόνη μου να ήμουν όμως δεν νομίζω ότι θα κατάφερνα τον συνδιασμό.
Αυτό που λέμε όμως είναι όταν η επιλογή μας είναι τα σκυλιά να μείνουν πίσω ή να μένουν σε άλλο χώρο από εμάς ή οτιδήποτε αυτό να γίνεται με προσοχή και σεβασμό και στον σκύλο και στις ανάγκες του. Κι εγώ θα μπορούσα να αφήσω τρία σκυλιά στην μητέρα μου και να μην πάνε βόλτα για δύο βδομάδες, γιατί τα δύο αρσενικά είναι αδύνατον να τα βγάλει βόλτα, αντί για αυτό θα τα αφήσω σε πανσιόν , θα πληρώσω χρήματα και τα σκυλιά θα έχουν και την εκτόνωση τους. Και στο σπίτι του άντρα μου στο εξωτερικό έχω να πάω 2 χρόνια από τότε που πήρα τον Έλβις και τον Τζιμάκο γιατί συνήθως πάμε για πολλές μέρες , πάνω από 20, και είναι πολλά τα έξοδα και για πανσιόν. Όταν βρω τρόπο να το οργανώσω θα το κάνω Αλλιώς αν δεν μπορώ να τα κάνω αυτά εγώ δεν θα είχα σκυλιά.