annachtz επειδή κάπου μάλλον το έχασες το νόημα...ας συνοψίσουμε:
Αρχικώς "απαγορεύεται", να ζευγαρώνουμε τα σκυλιά μας.
Αν όμως σπάσει ο διάολος το ποδάρι του, και βρεθούμε στον δρόμο, κάποιου ηλιθίου που το έκανε και πουλάει τα δήθεν "καθαρόαιμα" κουτάβια, σε "τιμή ευκαιρίας", φεύγουμε όσο πιο μακριά μπορούμε, χωρίς κουτάβι εννοείται και αν τα δίνει και κάτω των 2 μηνών, τραβάμε και μια ωραιότατη καταγγελία, γιατί είναι και παράνομο [εγώ θα τον έδερνα κιόλας].
Αν δυστυχώς, μας πιάσουν τα φιλοζωικά μας [λες και τώρα περιμέναμε, γιατί δεν είναι γεμάτος ο τόπος, από τέτοια κουτάβια] και πέσουμε σε βαθιά κατάθλιψη, για τα φουκαριάρικα τα κουτάβια που θα καταλήξουν στα σκουπίδια, αν δεν τα περιθάλψουμε εμείς, τότε τουλάχιστον, επιμένουμε στον ηλίθιο που τα δημιούργησε, να δεχθεί να παραμείνει το ευλογημένο το κουτάβι, με την μάνα και τα αδέλφια του, έως τουλάχιστον 60 ημερών. Σ'αυτό το σημείο, καλό θα ήταν να πιστέψεις επιτέλους, ότι δεν έχουμε κάποιον συγκεκριμένο κάλο στον εγκέφαλο, που επιμένουμε ομαδικώς σε μια τέτοια χαζή λεπτομέρεια. Ούτε φυσικά, κανένα συμφέρον. Αρα...αυτό που μένει, είναι ότι κάποιος λόγος θα υπάρχει.
Αν ο από πάνω ηλίθιος δεν δέχεται ή εσύ δεν πείθεσαι ότι όλα τα ανωτέρω θα είναι μελλοντικά προς όφελος και του κουταβιού σου και κατά συνέπεια δικού σου, τότε θα πρέπει να υποστείς τις "συνέπειες". Που σημαίνει, ένα πιθανόν, ιδιαίτερα κακότροπο κουτάβι, με πολύ μεγάλο βαθμό δυσκολίας, στο μεγάλωμά του. Αν φυσικά, καταφέρει να επιζήσει. Γιατί άλλου μεγέθους φροντίδα εννοούσε η TARA και άλλη κατάλαβες εσύ.