Το πρώτο ταξίδι του Γιούρι

[Diona P e Yiuri]

Γεια σας, Χρόνια Πολλά. Ο Γιούρι μπήκε στη ζωή μας πριν δύο μήνες περίπου, όταν ήταν 40 ημερών. Είχε βρεθεί από μια κοπέλα στα σκουπίδια να κλαψουρίζει. Τον μάζεψε, τον φρόντισε για τρεις εβδομάδες και έβαλε αγγελία στο ίντερνετ οτι χαρίζεται (είχε ήδη δύο δικά της σκυλιά). Εκεί είδα για πρώτη φορά τη φατσούλα του και τον λατρέψαμε. Οικογενειακώς. Προσαρμόστηκε αμέσως στο καινούριο του περιβάλλον χωρίς κλάματα. Κλαψουρίζει μόνο αν δεν τον χαϊδέψουμε αμέσως για χαιρετισμό το πρωί ή όταν επιστρέφουμε στο σπίτι. Έμαθε αμέσως να πηγαίνει στην πάνα (μερικά ατυχήματα συμβαίνουν βέβαια) και τρελένεται να κλέβει τα λούτρινα των παιδιών και να τα τινάζει μετά μανίας δεξιά αριστερά. Διασκεδάζει να τρυπώνει στο μπάνιο και να τραβάει και να ξετυλίγει το χαρτί υγείας σε όλο το σπίτι (όπως σε μια παλιά διαφήμιση αν θυμάστε). Δεν ξέρουμε από που κρατάει η σκούφια του, αλλά μοιάζει έξυπνος, κοινωνικός με τους ανθρώπους όλων των ηλικιών. Φοβάται μόνο τα άλλα σκυλιά, ιδιαίτερα αυτά που είναι εκδηλωτικά και υπερκινητικά. Η αλήθεια είναι οτι μόλις την προηγούμενη εβδομάδα (Μεγάλη Τετάρτη) έκανε την πρώτη επίσημη εμφάνισή του στο πάρκο... και μετά φύγαμε για διακοπές. Οι πρώτες διαδρομές με αυτοκίνητο ήταν διάρκειας 10 με 15 λεπτών εντός της πόλης. Κλαψούριζε για λίγο, τα παιδιά τον απασχολούσαν με χάδια και τραγούδια και ησύχαζε (κάπως). Ταξίδι με αυτοκίνητο σε εθνική χωρίς τα σταμάτα ξεκίνα δεν φανταζόμουν ποτέ οτι θα τον ενοχλούσε (ως άσχετη που είμαι). Κοιμόταν για μεγάλη απόσταση και σκεφτόμουν όλα καλά δεν κλαψουρίζει, δεν ενοχλείται. Συνήθισε. Κάποια στιγμή ξυπνάει και κάνει εμετό. Ευτυχώς άοσμο. Τα καθαρίζω και ξανακοιμάται. Ξυπνάει. Ξανά εμετός. Πέντε φορές μέχρι να φτάσουμε στο καράβι. Εκεί ο ήλιος είχε ζεματίσει την λαμαρίνα. Τσουρουφλίστηκαν οι πατουσούλες του. Τον πήραμε αγκαλιά. Το εν πλω ταξίδι του άρεσε. Στο πατρικό υπάρχουν 3 σκυλιά. Το ένα από αυτά Ντόπερμαν ενός έτους. Ο Γιούρι ελεύθερος μας ακολουθούσε παντού. Κοιμόταν σε ένα καναπέ το βράδυ και έκανε την ανάγκη του στην πάνα και την ημέρα έξω. Κρατιόταν σε μια απόσταση από τα άλλα σκυλιά αλλά σιγά σιγά όλο και μίκραινε την ακτίνα και ειδικά με το Ντόπερμαν που είναι το νεαρότερο. Για το ταξίδι της επιστροφής τον ταϊσαμε πολύ λίγο. Έκανε δυο φορές εμετό. Να περιμένω οτι θα συνηθίσει ή να του δίνω χάπια για την ναυτία; Εσείς οι έμπειροι τι λέτε;

 

[matilda]

Καλωσηρθες.

Ασε τα χαπια προς το παρον και μην ταιζεις καθολου τον σκυλο απο το προηγουμενο βραδυ οταν ειναι να φυγετε για ταξιδι. Και το νερο του θα πρεπει να ειναι ελεγχομενο. Επισης οι ενδιαμεσες στασεις θα βοηθησουν.

Καλο θα ηταν απο τωρα που ειναι μικρος να συνηθισει να εχει και δικο του χωρο στο αυτοκινητο (κλουβακι μεταφορας).

 

[Diona P e Yiuri]

Καλώς σας βρήκα, σε ευχαριστώ για τη βοήθεια matilda, αναρρωτιέμαι όμως πόσο μπορεί να αντέξει χωρίς φαγητό, μπορεί να μείνει νηστικός από το προηγούμενο μεσημέρι μέχρι το επόμενο ή και μέχρι το επόμενο βράδυ; Είναι μικρούλης ακόμη.

 

[marilena83]

Καλώς ήρθες καταρχάς και συγχαρητήρια για τον τρόπο απόκτησης του σκυλάκου!

Εγώ θα έλεγα να τον αφήνεις νηστικό ένα γεύμα πριν το ταξίδι. Δηλαδή αν είναι να ταξιδέψει πρωί δεν τον ταΐζεις το προηγούμενο βράδυ (ή τον ταΐζεις κάπως πιο αργά το απόγευμα) και αν είναι να ταξιδέψει μεσημέρι δεν ταΐζεις το πρωΐ. Δεν θα πάθει τίποτα, μην ανησυχείς.

Μην δόσεις φάρμακα, κατά πάσα πιθανότητα θα συνηθίσει. Εμένα η δικιά μου έκανε κι αυτή εμετό στην αρχή, τώρα δεν έχει κανένα πρόβλημα και φαγωμένη να είναι! Επίσης θα συμφωνήσω κι εγώ ότι καλύτερα να ταξιδεύει σε box το κουτάβι, τουλάχιστον τώρα που είναι μικρό. Γενικά να λουφάζει, να μην είναι σε εγρήγορση γιατί ζαλίζεται πιο εύκολα.

 

[Diona P e Yiuri]

Marilena83 ευχαριστώ για τις διευκρινίσεις. Το καϋμενούλι λούφαζε και κοιμόταν και με το που ξύπναγε έκανε εμετό. Για το κλουβάκι δεν ξέρω, πόσο μεγάλο ή μικρό μπορεί να είναι αυτό; Γιατί πίσω κάθονται και τα δύο μου παιδιά. Κάπου διάβασα οτι το σκυλάκι ζαλίζεται από τις εικόνες που ''τρέχουν'' στα πλάγια, ενώ αν κοιτάζει. λέει, ευθεία μπροστά, δεν ζαλίζεται. Ισχύει;

 

[ferozasea]

Marilena83 ευχαριστώ για τις διευκρινίσεις. Το καϋμενούλι λούφαζε και κοιμόταν και με το που ξύπναγε έκανε εμετό. Για το κλουβάκι δεν ξέρω, πόσο μεγάλο ή μικρό μπορεί να είναι αυτό; Γιατί πίσω κάθονται και τα δύο μου παιδιά. Κάπου διάβασα οτι το σκυλάκι ζαλίζεται από τις εικόνες που ''τρέχουν'' στα πλάγια, ενώ αν κοιτάζει. λέει, ευθεία μπροστά, δεν ζαλίζεται. Ισχύει;

,,
εμενα εμετο δεν εχει κανει ποτε γιατι παντα νηστικη ταιξιδευει,,,, οταν καθεται μπροστα και κοιταει μπροστα δεν γαυγιζει,,, οταν καθεται πισω και κοιταει πλαγια γαυγιζει και προσπαθει να αρπαξει τα δεντρα που προσπερναμε και γενικα γινεται χαμος,,,,,, οποτε η της λεω να κατσει κατω,, η σκεπαζω τα πλαινα τζαμια να μην βλεπει εξω,,, οποτε ηρεμει και στις δυο περιπτωσεις και ηρεμω και εγω,,,

 

[Diona P e Yiuri]

Μάλλον, μπορεί να παίζει και αυτό. Δηλαδή να ζαλίζεται από αυτά που ''τρέχουν'' στα πλάγια. Προέκυψε να πάμε μια βόλτα κοντινή και τον πήραμε μαζί μας. Έκανε εμετό πάλι (παρόλο που τώρα είναι πιο μεγάλος), ευτυχώς είχα στρώσει στο κάθισμα ένα μεγάλο σεντόνι.