Φυσικός χειριστής

[sea-mol]

Αυτό το θέμα σκέφτηκα να το βάλω στο thread "ενοχλήσεις στην βόλτα", καθώς μετά το παρακάτω περιστατικό μου χάλασε η βόλτα όσο ελάχιστες φορές!

Ξεκίνησα λοιπόν με τον σκύλο μου, ωραία και καλά, στο λουρί του, να πάμε για μια βόλτα στην απογευματινή λιακάδα. Πάντα έτοιμος, πάντα με το μυαλό στο "να προλάβω", περπάταγα καμαρωτός καμαρωτός...

Πλησιάζοντας στον προμαχώνα που απολήγει η ντάπια της Πρέβεζας, ένα πλάτωμα με πεύκα και ωραία θέα προς την πόλη, το αετίσιο μάτι μου συλλαμβάνει ουρά κυματίζουσα αγνώστου σκύλου. Πανέμορφο ζώο, ένα κόλευ αγνώστων λοιπών στοιχείων, που χαίροταν την αποκλειστικότητα του πλατώματος.

Παραδίπλα, ευθυτενής μορφή γέρου με γκλίτσα υπό μάλης, που είχε την ίδια σκέψη με μένα, αλλά με πρόλαβε όπως συνηθίζουν να κάνουν οι γέροι. Δεν ήταν τσοπανόγερος, αλλά μάλλον κάποιος περήφανος βουνίσιος που τον κατεβάσανε στις υγρασίες και είχε συνηθίσει στην αστική ζωή (sea-mol).

Κοντοστέκω στο απέναντι πεζοδρόμιο, να πάρω χαμπάρι τι γίνεται, καθώς αναγκαστικά πρέπει να περάσω από κοντινή απόσταση, ακόμα και αν δεν πάω εν τέλει στο πλάτωμα. Η αλεπού μου, έχει ήδη ρίξει τα αυτιά μπροστά, έχει σηκώσει τα φλάμπουρα, και κρατάει το λουρί τεντωμένο, λίγο πιο τεντωμένο από την περιέργειά της.

Ο γέρος αποφάσισε την στιγμή που φτάναμε πώς ήταν καιρός να επιστρέψουν. Γυρίζει το κορμί του και έρχεται προς τον δρόμο που μας χώριζε. Κοντοστέκεται στην μπάρα ασφαλείας που υπάρχει από την μεριά του, την καβαλάει, και βγαίνει απ ευθείας στον δρόμο, αφού πεζοδρόμιο δεν έχει για να σταθεί. Ταυτόχρονα μας βλέπει...και μας βλέπει και το σκυλί του. Παίρνοντας την κατάσταση στα έμπειρα, κυνολογικά, χέρια μου, φωνάζω εκείνη την στιγμή "δεν το δένετε μην πεταχτεί στο δρόμο και έχουμε άλλα?" ...."αγόρι είναι ή κορίτσι?".
Ο γέρος με κοιτάει για μια ελάχιστη στιγμή, και συνεχίζει αυτό που πήγαινε να κάνει.
"έλα...πάμε" λέει ήρεμα στο σκυλί.
Αυτό κάνει ένα σάλτο πάνω απ την μπάρα, και προσγειώνεται δίπλα στο πόδι του...
Μας ρίχνει μια ματιά...και αρχίζει να κινείται χαλαρά...με κυματιστή ουρά...στο ντορό του οδοστρώματος που πατήσαν όταν ήρθαν. Ξεμακραίνει δυο τρία μέτρα μπροστά...και χωρίς κουβέντα από τον γέρο σταματάει...τον κοιτάει...και περιμένει να πάνε μαζί...
Καθώς απομακρύνονται , μας ρίχνει και εμάς καμιά ματιά περήφανη και χαλαρή.
Εγώ έχω μείνει κάγκελο με την αρχοντιά του ζεύγους που πέρασε στα 5 μέτρα από μπροστά μας...να κρατάω στην άκρη του λουριού τον σκύλο που παλεύω κάμποσο καιρό να κάνει τα μισά από αυτό που είδα.
Ο γέρος σε μισό λεπτό είχε διαγράψει θετικές...αρνητικές...ουδέτερες...πνίχτες...κλπ...κλπ...κλπ.

Αυτά φίλοι μου...
Και αν και δεν σας έχω συνηθίσει στα σεντόνια...
Είπα να μοιραστώ αυτό το συμβάν μαζί σας.
Λύπη μοιρασμένη...μισή λύπη
Και χαρά μοιρασμένη....διπλή χαρά

 

[mareco]

Ο γέρος με κοιτάει για μια ελάχιστη στιγμή, και συνεχίζει αυτό που πήγαινε να κάνει.
"έλα...πάμε" λέει ήρεμα στο σκυλί.

Αχχχχχ...σαν να περιγράφεις εμένα και τον Σωτηράκη. Ξεπατικωτούρα

Σοφά τα λόγια σου γέροντα και χαλάλι το κατωσέντονο!!!

 

[vrmode]

To χω δει κι εγώ σε ανθρώπους που δεν έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους στο φόρουμ και δεν ξέρουν καν ότι υπάρχουν οι εκπαιδευτές...
Κι εμείς κωλοχτυπιόμαστε εδώ μέσα και κάνουμε φροντιστήρια περί γλώσσας σώματος σκύλου, βασικές-ξεβασικές κοκ.
Respect σε αυτούς τους ανθρώπους.

 

[superman]

αυτοι οι ανθρωποι με εναν περιεργο ακατανοητο τροπο εχουν κατι που δεν εχουν οι περισσοτεροι ιδιοκτητες και αυτο λεγεται σχεση.

 

[takisft]

Ωραίο θέμα Κώστα!

Θίγει τον πυρήνα της σχέσης μας με τον σκύλο.

Αν και έχουν περάσει 2 δεκαετίες από τον καιρό που έφυγε η πρώτη μας σκυλίτσα, δεν έχω ξεχάσει τον τρόπο που άκουγε τον πατέρα μου.

Βέβαια οι παράμετροι είναι πολλοί.

Είναι άραγε η εμπειρία του γέρου που έχει βοηθήσει σε αυτό που είδες;
Το dna του σκύλου και τα γονίδια του;
Το περιβάλλον που ζουν και οι δύο;
Η μέθοδος που επέλεξε για την "ανατροφή" του;

Για μένα είναι συνδυασμός όλων αλλά το σημαντικότερο είναι ο χαρακτήρας του σκύλου γονιδιακά

 

[skylakos]

Ο παππους μου ρε παιδια!Βοσκος από οταν αναπνεει,παντα με πολλα σκυλια.Τα σκυλια σουζα!Ολα,αλλα ειδικα αυτα τα 1-2 που εχει παντα μαζι του.

Δεν τον θυμαμαι ποτε να ξελαρυγκιαστηκε να φωναζει.Οι κουβεντες του στα σκυλια λιγες και συντομες.Μονοσυλλαβες,δισυλλαβες λεξεις.Συνηθως σφυριζει κ δειχνει.Ο σκυλος εκτελει.

Δεν κοιταζει που ειναι ο σκυλος οταν προχωρουν,απλα ο σκυλος ακολουθει.Δε θα σκεφτει γιατι δεν εφαγε ο σκυλος.Φαι εχει,αν θελει θα φαει.Αν οχι,νηστικος.

Ο σκυλος τρωει παντα μακρια απο τον ιδιο κ ποτε την ιδια ωρα.Δεν τον χαιδευει ποτε,σπανια καποιες φορες θα του χτυπησει απαλα το κεφαλι οταν κανει κατι πολυυυυυ καλο.Οταν καποια φαση του ειπα να χαιδεψει το δικο μου,ηταν σα να ξεσκονιζε.

Του φαινεται τοσο απλο να υπακουσει ο σκυλος που με κοροιδευει εμενα που το εχω κανει επιστημη.

Τι μου βγαζει;Εγω ειμαι το αφεντικο,σκυλε.Αν θες να εχεις φαγητο καθε μερα,θα υπακους.Τελος.

 

[Viviana]

Μα που ζουν αυτοι οι ανθρωποι και εχουν κανει τετοια κατορθωματα με τα σκυλια τους??? Ααααχχ και μεις χτυπιομαστε με εκπαιδευτες,με διαβασμα,με μεζεδακια κλπ κλπ,για να εκτελεσουν καποια εντολη!!
Ο σουπη ειπε οτι αυτο λεγεται σχεση ιδιοκτητη σκυλου,μα και ολοι εμεις,αλλοι πιο εμπειροι,αλλοι πιο αρχαριοι,αυτο δε κανουμε? Προσπαθουμε να χτισουμε σωστα αυτη τη σχεση για να εχουμε ενα τετοιο αποτελεσμα!!
Μηπως τελικα το παρακανουμε? Μηπως τα...παραχαιδευουμε??
Γιατι δεν μπορει κι ο παππους αυτος να αγαπαει το σκυλο του λιγοτερο απο εμας!!!

 

[superman]

αλλο η σχεση αλλο η αγαπη.

 

[Viviana]

αλλο η σχεση αλλο η αγαπη.

Μα αν δεν υπαρχει αγαπη πως θα αναπτυχθει η σχεση βρε Βασιλη?? Αυτα εινα αλληλενδετα!!

 

[mareco]

Βιβή...καμμία σχέση με...αγάπη...

 

[haviharakennel]

Μάλλον είναι θέμα σκύλου.
Εγώ έχω δύο: το ένα εκπάιδευα από κουτάβι και γενικώς είναι υπάκουο αλλά σπάνια τη βγάζω βόλτα χωρίς λουρί γιατί δεν την εμπιστευομαι 100% - όταν παίζει με άλλα σκυλιά μπορεί και να πεταχτεί μπροστά σε κανένα αυτοκίνητο, πολύ ενθουσιάζεται. Η άλλη κοπέλα μου ήταν αδέσποτη, δεν την εκπαίδευσα γιατί δεν χρειαζόταν: πάντα έρχεται όταν την φωνάζω, στην βόλτα πάντα ήρεμη δίπλα μου σνομπάροντας όλα τα ζωντανά, ποτέ δεν την έδενα. Τους συμπεριφέρομαι το ίδιο, είναι όμως τόσο διαφορετικές.

 

[Viviana]

Μαρια γιατι καμμια σχεση???

 

[superman]

γιατι πιστευεις πχ οτι ο τζοπανος αγαπαει το σκυλο του περισσοτερο απο σενα?

 

[vas]

Όποιος έχει σχέση με τέτοιους ανθρώπους που χωρίς εκπαίδευση,κλικερ,πνιχτες,λιχουδιες,παιχνίδια κλπ μιλάνε στον σκύλο και ακούει έτσι.. να τους φέρει να μας κάνουν ιδιαίτερα, παρακαλώ!

 

[Viviana]

γιατι πιστευεις πχ οτι ο τζοπανος αγαπαει το σκυλο του περισσοτερο απο σενα?

Μα αυτο ειπα και πιο πανω...οτι δεν μπορει να αγαπαει ο τσοπανης περισσοτερο το σκυλο του αποτι εμεις τα δικα μας...
Εσυ π.χ. η σχεση που ειχες με την Αουρα,και την εφτασες σε τετοιο επιπεδο,αν δεν υπηρχε το δεσιμο και η αγαπη μεταξυ σας,θα μπορουσες να εχεις τετοια αποτελεσματα??

 

[peris]

Αυτο το βλεπω και εγώ απο τον πατέρα μου στο χωριό,ολα τα σκυλιά σουζα χωρίς καν να ξερει τι είναι εκπεδευση σκυλου,αλλα οπως ειπε και ι viviana τα παραχαιδευουμε,σπανια τα χαιδευει ποτε δεν τους δινει λιχουδιες και γενικοτερα δεν τους εχει πολλα πολλα αλλα ολα μα ολα τον ακουνε και φυλανε και τα ζωα μια χαρα χωρις καμια εκπαιδευση!

 

[superman]

το δεσιμο ομως δεν ερχεται μαγαπας σαγαπαω δεθηκαμε.
ερχεται με το καιρο και δημιουργειτε απο πολλους παραγοντες,

 

[Viviana]

το δεσιμο ομως δεν ερχεται μαγαπας σαγαπαω δεθηκαμε.
ερχεται με το καιρο και δημιουργειτε απο πολλους παραγοντες,

Εννοειται αυτο!!!! Σιγουρα δεν γινονται μαγικα!!!

 

[elemaraki]

Ωρα να γράψω και εγω ενα σεντόνι γι αυτο το θέμα!!
Προ λίγο ημερών βρεθηκα στο Λονδίνο... Μέσα στην πόλη συνάντησα λίγα σκυλακια κυρίως μικρού μεγέθους..
Την Κυριακή είχα την τύχη να βρεθώ στην εξοχή και ν απόλαυσω μια υπεροχή βόλτα στο δάσος με το λαμπραντορ των παππούδων της κολητης μου.Φτανοντας στο σπιτι τους ο σκυλος μας υποδέχτηκε με ωριμότητα και αύρα. Επειδη βγήκαμε εξω για φαγητο στο γυρισμο προτείναμε στον παππου της φίλης μου πως μπορούμε εμεις να πάμε βόλτα τον σκύλο για ν μην τον κουρασουμε.
Δεν δέχτηκε γιατι ήθελε να μας ξεναγησει στη φύση.
Ξεκιναμε να πάμε στο αυτοκινητο όπου πάθαινω το πρώτο σοκ αφου έβγαλε τον σκύλο εξω στο δρόμο χωρις το λουρι του. Φυσικά το σκυλι τον ακολουθούσε δίπλα του χωρις να του δώσει καμία εντολή.
φτανουμε στο δάσος, ενα τεραααστιο δάσος να χαίρεσαι να κανεις βόλτα με το σκύλο σου. Η σαρα φυσικά χωρις το λουρι της να μυρίζει απο εδω και απο εκει, να περπατάει μπροστά μας και οταν δεν μας ένιωθε κοντα της γυρνουσε πισω σαν να μας έλεγε άντε ελάτε.
Καθως ηταν και Κυριακή το δάσος ειχε πολλα σκυλακια. Βλέπω να πλησιάζει την σαρα ενας σκυλος και αυτος χωρις λουρι και απο πισω βλέπαμε τον ιδιοκτήτη του ήρεμο όπως και τον παππου. Τα σκυλια μυριστικαν και συνέχισαν τον προορισμό τους. Η ιδια εικόνα συνεχίστηκε με κάτι λυμενα γουεστι δυο κινγκ τσαρλς και αλλα 3-4.
η βόλτα αυτη θα μου μείνει αξέχαστη!

 

[anodinos1]

Έχετε δει κανένα αρχηγό αγέλης να δίνει λιχουδιές στα υπόλοιπα μέλη ή χάδια απλά κάθεται στον <<θρόνο του>> και όταν χρειάζεται διορθώνει. Όλα τα υπόλοιπα μελή της αγέλης ακολουθουν και υπακούν έτσι απλά μόνο με νοήματα αυτό ακριβώς έχουν καταφέρει αυτοί οι ιδιοκτήτες μακάρι να μπορούσαμε να το κάναμε όλοι.