Απο πάντα λάτρευα τα σκυλιά, αλλά ποτέ δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να έχω ένα! Πριν 4 χρόνια λοιπόν, πήγαμε με την sister να δούμε κάποιες φίλες της στο Κιλκίς. Εκεί γρήγορα βαρέθηκα και πήρα τηλέφωνο μια κοπέλα που ανήκει στον Φιλοζωικό Όμιλο Κιλκίς για να πάω να δω τα σκυλιά που έχει κ αν μπορώ να βοηθήσω με κάποια δωρεά.
(Να σημειώσω ότι ψαχνόμουν για την απόκτηση σκύλου γενικά, απλά έμενα σε γκαρσονιέρα και ήθελα οπωσδήποτε σχετικά μικρόσωμο σκυλί, αλλά δεν με ένοιαζε το αν θα είναι απο καταφύγιο ή φιλοζωική και είχα μερικά τηλέφωνα!)
Και βρίσκω την καλή μου Έφη, και πάμε με το αυτοκίνητο να δώ τα σκυλούδια...
Και με το που βγαίνω απο το αυτοκίνητο και πάω στην περίφραξη, έχω ΚΟΛΛΗΣΕΙ! Σαν χτές θυμάμαι την σκηνή! Ένα ασπρόμαυρο κουτάβι όρθιο με τα μπροστινά ποδαράκια να ακουμπάνε στο σύρμα, και να μου κουνάει την ουρίτσα και να κλαίει!!! Έρωτας! Κόλλησε εκεί το βλέμα, ούτε κουτάβια άλλα είδα, ούτε άλλα σκυλιά, ούτε την Έφη, τίποτα...
Και φυσικά τον υιοθέτησα την ίδια στιγμή. Δεν σκέφτηκα ούτε τι θα πώ στο αγόρι μου (που συγκατοικούσαμε-μην ρωτάτε πως σε γκαρσονιέρα 17τμ), ούτε τίποτα!
Και δικαιώθηκα!
Ο Δίας όπως τον βρήκε η Έφη και 1 χρόνο μετά που τον υιοθέτησα εγώ!
Ο Δίας μπήκε στην ζωή μας και την άλλαξε οριστικά και αμετάκλητα. Έδωσα την ευκαιρία σε έναν άνθρωπο να ζήσει με ένα σκυλί (για τον άντρα μου μιλάω!) και να το αγαπήσει και να αλλάξει άποψη για τα κατοικίδια γενικά, έδωσα και δίνω πιστεύω μια πολύ καλή ζωή στον Δία, και εγώ το μόνο που κάνω είναι να παίρνω αγάπη, ατόφια και πολύτιμη!
Σε μερικά θεματάκια θα ήθελα την γνώμη σας είναι η αλήθεια!
Τον Δία τον έχει αρπάξει αδέσποτο ήδη 2 φορές με αποτέλεσμα, να γίνει φοβικός με τα αδέσποτα. Εγώ τον Δία δεν τον έχω αφήσει ελεύθερο ποτέ μετά απο τα σκηνικά με τα αδέσποτα και φροντίζω όταν βλέπω απο μακριά κάποιο ή να αλλάζω δρόμο ή να τον πηγαίνω γρήγορα σπίτι.
Πέρσι το καλοκαίρι εμφανίστηκε απο το πουθενά μια οικογένεια που έβγαζαν το πιτ μπουλ τους βόλτα στο ίδιο πάρκο που βγαίναμε κι εμείς. Με την διαφορά ότι εμείς η σκυλοπαρέα με τα μικρόσωμα (μέχρι 10-12 κιλά δλδ) τα είχαμε όλοι δεμένα, ενώ όσοι ερχόντουσαν με μεγαλόσωμα τα είχαν συνήθως ελεύθερα. Και μιλάμε για πάρκο, χωρίς περίφραξη, με παγκάκια κλπ. Πέρσι λοιπόν , κ ενώ καθόμασταν στο παγκάκι εγώ και μια ακόμη κοπέλα, και περιμέναμε τα υπόλοιπα σκυλιά να έρθουν, είχαμε και τα σκυλιά μας αγκαλιά και τα χαϊδεύαμε. Όπου έρχετε το πιτ μπουλ μόνο του (ο ιδιοκτήτης καθόταν σε άλλο παγκάκι με την παρέα του) και πάει να μυρίσει το σκυλάκι της κοπέλας. Έντρομες και οι 2 σηκωνόμαστε απο το παγκάκι, κ αυτή φωνάζει. Την ακούει ο ιδιοκτήτης του πιτ μπουλ κ αρχίζει ν έρχετε με το πάσο του. Μέχρι να έρθει όμως, το πιτ μπουλ πήγε να αρπάξει τον Δια κ επειδή δεν μπόρεσε (ο Δίας λόγω της φοβίας του μόνο στο κεφάλι μου δεν σκαρφάλωσε) άρπαξε εμένα απο το μπράτσο και μετά δεύτερη φορά με άρπαξε στο αριστερό χέρι πάνω απο τον καρπό. Το αποτέλεσμα είναι μια πολύ άσχημη ουλή.
Πού θέλω να καταλήξω. Ο ιδιοκτήτης με τα χίλια ζόρια έκανε το σκυλί του να αφήσει το χέρι μου, τον έδεσε κ αφού ζήτησε συγνώμη σηκώθηκε κ έφυγε. Πήγα στην αστυνομία και μου είπαν ότι αν προβώ σε καταγγελία κοστίζει 150 ευρώ και για πρόκληση σωματικής βλάβης αν και όταν γίνει το δικαστήριο θα πάρω αποζημίωση το πολύ 300 ευρώ, οπότε τζάμπα η ταλαιπωρία.
Βέβαια δεν έχει νόημα πλέον η συζήτηση για μύνηση κλπ, γιατί το σκυλί του αποδείχθηκε επιθετικό, σκότωσε 2 μικρόσωμα σκυλιά σε ανύποπτο χρόνο, όρμηξε και σε ένα παιδάκι και χάσαμε τα ίχνη του. Υποθέτω ότι του έκαναν ευθανασία.
Αυτή είναι η τόσο σύντομη ιστορία μας. Και πιστεύω ότι είναι εντελώς ανεύθυνο να αφήνεις το σκυλί σου χωρίς λουρί όταν ξέρεις ότι δεν σε υπακούει. Όταν του φωνάζεις έλα και δεν έρχεται, είναι απλά ΑΝΕΥΘΥΝΟ, γιατί δεν ξέρεις ποιόν ενοχλεί ή αν τον ενοχλεί, ή αν το σκυλί του είναι φοβικό...Εγώ που λατρεύω τα σκυλιά μετά απο το περσινό σοκ, φοβάμαι τα λυμένα σκυλιά πόσο μάλλον τα μεγαλόσωμα. Και δεν μπορεί να με αναγκάζει κανείς να μην βγάζω τον δικό μου σκύλο βόλτα στην παραλία της Θεσσαλονίκης, επειδή μερικοί ανεγκέφαλοι δεν έχουν λουρί στα σκυλιά τους με την δικαιολογία του "να τρέξει να ξεσκάσει". Δεν θέλει πολύ να γίνει το κακό....
(Να σημειώσω ότι ψαχνόμουν για την απόκτηση σκύλου γενικά, απλά έμενα σε γκαρσονιέρα και ήθελα οπωσδήποτε σχετικά μικρόσωμο σκυλί, αλλά δεν με ένοιαζε το αν θα είναι απο καταφύγιο ή φιλοζωική και είχα μερικά τηλέφωνα!)
Και βρίσκω την καλή μου Έφη, και πάμε με το αυτοκίνητο να δώ τα σκυλούδια...
Και με το που βγαίνω απο το αυτοκίνητο και πάω στην περίφραξη, έχω ΚΟΛΛΗΣΕΙ! Σαν χτές θυμάμαι την σκηνή! Ένα ασπρόμαυρο κουτάβι όρθιο με τα μπροστινά ποδαράκια να ακουμπάνε στο σύρμα, και να μου κουνάει την ουρίτσα και να κλαίει!!! Έρωτας! Κόλλησε εκεί το βλέμα, ούτε κουτάβια άλλα είδα, ούτε άλλα σκυλιά, ούτε την Έφη, τίποτα...
Και φυσικά τον υιοθέτησα την ίδια στιγμή. Δεν σκέφτηκα ούτε τι θα πώ στο αγόρι μου (που συγκατοικούσαμε-μην ρωτάτε πως σε γκαρσονιέρα 17τμ), ούτε τίποτα!
Και δικαιώθηκα!
Ο Δίας όπως τον βρήκε η Έφη και 1 χρόνο μετά που τον υιοθέτησα εγώ!
Ο Δίας μπήκε στην ζωή μας και την άλλαξε οριστικά και αμετάκλητα. Έδωσα την ευκαιρία σε έναν άνθρωπο να ζήσει με ένα σκυλί (για τον άντρα μου μιλάω!) και να το αγαπήσει και να αλλάξει άποψη για τα κατοικίδια γενικά, έδωσα και δίνω πιστεύω μια πολύ καλή ζωή στον Δία, και εγώ το μόνο που κάνω είναι να παίρνω αγάπη, ατόφια και πολύτιμη!
Σε μερικά θεματάκια θα ήθελα την γνώμη σας είναι η αλήθεια!
Τον Δία τον έχει αρπάξει αδέσποτο ήδη 2 φορές με αποτέλεσμα, να γίνει φοβικός με τα αδέσποτα. Εγώ τον Δία δεν τον έχω αφήσει ελεύθερο ποτέ μετά απο τα σκηνικά με τα αδέσποτα και φροντίζω όταν βλέπω απο μακριά κάποιο ή να αλλάζω δρόμο ή να τον πηγαίνω γρήγορα σπίτι.
Πέρσι το καλοκαίρι εμφανίστηκε απο το πουθενά μια οικογένεια που έβγαζαν το πιτ μπουλ τους βόλτα στο ίδιο πάρκο που βγαίναμε κι εμείς. Με την διαφορά ότι εμείς η σκυλοπαρέα με τα μικρόσωμα (μέχρι 10-12 κιλά δλδ) τα είχαμε όλοι δεμένα, ενώ όσοι ερχόντουσαν με μεγαλόσωμα τα είχαν συνήθως ελεύθερα. Και μιλάμε για πάρκο, χωρίς περίφραξη, με παγκάκια κλπ. Πέρσι λοιπόν , κ ενώ καθόμασταν στο παγκάκι εγώ και μια ακόμη κοπέλα, και περιμέναμε τα υπόλοιπα σκυλιά να έρθουν, είχαμε και τα σκυλιά μας αγκαλιά και τα χαϊδεύαμε. Όπου έρχετε το πιτ μπουλ μόνο του (ο ιδιοκτήτης καθόταν σε άλλο παγκάκι με την παρέα του) και πάει να μυρίσει το σκυλάκι της κοπέλας. Έντρομες και οι 2 σηκωνόμαστε απο το παγκάκι, κ αυτή φωνάζει. Την ακούει ο ιδιοκτήτης του πιτ μπουλ κ αρχίζει ν έρχετε με το πάσο του. Μέχρι να έρθει όμως, το πιτ μπουλ πήγε να αρπάξει τον Δια κ επειδή δεν μπόρεσε (ο Δίας λόγω της φοβίας του μόνο στο κεφάλι μου δεν σκαρφάλωσε) άρπαξε εμένα απο το μπράτσο και μετά δεύτερη φορά με άρπαξε στο αριστερό χέρι πάνω απο τον καρπό. Το αποτέλεσμα είναι μια πολύ άσχημη ουλή.
Πού θέλω να καταλήξω. Ο ιδιοκτήτης με τα χίλια ζόρια έκανε το σκυλί του να αφήσει το χέρι μου, τον έδεσε κ αφού ζήτησε συγνώμη σηκώθηκε κ έφυγε. Πήγα στην αστυνομία και μου είπαν ότι αν προβώ σε καταγγελία κοστίζει 150 ευρώ και για πρόκληση σωματικής βλάβης αν και όταν γίνει το δικαστήριο θα πάρω αποζημίωση το πολύ 300 ευρώ, οπότε τζάμπα η ταλαιπωρία.
Βέβαια δεν έχει νόημα πλέον η συζήτηση για μύνηση κλπ, γιατί το σκυλί του αποδείχθηκε επιθετικό, σκότωσε 2 μικρόσωμα σκυλιά σε ανύποπτο χρόνο, όρμηξε και σε ένα παιδάκι και χάσαμε τα ίχνη του. Υποθέτω ότι του έκαναν ευθανασία.
Αυτή είναι η τόσο σύντομη ιστορία μας. Και πιστεύω ότι είναι εντελώς ανεύθυνο να αφήνεις το σκυλί σου χωρίς λουρί όταν ξέρεις ότι δεν σε υπακούει. Όταν του φωνάζεις έλα και δεν έρχεται, είναι απλά ΑΝΕΥΘΥΝΟ, γιατί δεν ξέρεις ποιόν ενοχλεί ή αν τον ενοχλεί, ή αν το σκυλί του είναι φοβικό...Εγώ που λατρεύω τα σκυλιά μετά απο το περσινό σοκ, φοβάμαι τα λυμένα σκυλιά πόσο μάλλον τα μεγαλόσωμα. Και δεν μπορεί να με αναγκάζει κανείς να μην βγάζω τον δικό μου σκύλο βόλτα στην παραλία της Θεσσαλονίκης, επειδή μερικοί ανεγκέφαλοι δεν έχουν λουρί στα σκυλιά τους με την δικαιολογία του "να τρέξει να ξεσκάσει". Δεν θέλει πολύ να γίνει το κακό....
Last edited:
ferozasea αυτό το σπρέι πιπεριού ή νιντσακου απο πού το παίρνω;
