Θα ήθελα τη βοήθειά σας σχετικά με ένα σοβαρό θέμα που αντιμετωπίζω από τότε που ξεκινήσαμε τις σκυλοβόλτες με τη μικρή μου! Εκεί που μένω υπάρχουν μόνο δύο μέρη που μπορώ να αφήσω λυτό το σκυλί μου, να τρέξω μαζί του, να του πετάξω το μπαλάκι αλλά και να γνωρίσει άλλα σκυλιά και να κοινωνικοποιηθεί. Στο ένα μέρος συνήθως δε μπορώ να πάω (όχι μονο εγώ αλλά ούτε και κανείς άλλος) γιατί βρίσκεται ένα ακίτα αρσενικό ακρως επιθετικό με άλλα σκυλιά αλλά και ανθρώπους το οποιο οι ιδιοκτήτες του το αφήνουν λυτό. Στο άλλο μέρος συμβαίνει το εξής: Αρκετοί από όσους φέρνουν τα σκυλιά τους αράζουν και πιάνουν κουβεντούλα μεταξύ τους με αποτέλεσμα τα σκυλιά να περιφέρονται ανεξέλεγκτα. Το αποτέλεσμα μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα 5 διαφορετικά σκυλιά να έχουν αρπάξει το κουτάβι μου με αποκορύφωμα σήμερα το μεσημέρι που το δάγκωσε (ευτυχώς ελαφρά) μια θηλυκιά. Για να σας προλάβω δε μιλάμε για διορθώσεις από ενήλικα σκυλιά σε ένα κουτάβι που πάει να τους παρει το παιχνίδι ή τα ενοχλεί με κάποιον τρόπο! Μιλάμε για δάγκωμα επειδή το ένα ήθελε να παρει το μπαλάκι που έπαιζε η δικιά μου, το άλλο επειδή απλώς έτυχε η δικιά μου να περνάει δίπλα του και σήμερα πάλι χωρίς κανένα απολύτως λόγο! Πραγματικά έχω εκνευριστεί γιατί σήμερα που πήγα να ανοίξω συζήτηση και τους εξήγησα ότι αν δεν μπορούν να ελέγξουν το σκυλί τους καλύτερα να το έχουν στο λουρί, μου απάντησαν ότι δεν τρέχει τίποτα και όλων τα σκυλιά όταν ήταν κουτάβια έχουν δαγκωθέι από άλλο σκύλο! Αλλά και το δικό μου όταν μεγαλώσει θα κάνει τα ίδια! Έφριξα! Και το ερώτημα είναι: Τί κάνω;;; Γιατί να φύγω εγώ δεν υπάρχει περίπτωση! Φυσικά κάθομαι πάντα μακριά τους και παίζω με το σκυλί μου αλλά όλο αυτό το άγχος κάθε φορά με τρελλαίνει! Να τους εξηγήσω ξανά;;; Να προσπαθήσω; Εσείς τί θα κάνατε στη θέση μου;
