Μια φιλόζωη σε μια όχι φιλόζωη οικογένεια!!!!!!!!!

[mpoumpoulaoriginal]

Έχω φτάσει σχεδόν σαράντα χρονών και ακόμα με πληγώνει το γεγονός ότι κάποιοι θεωρούν τη φιλοζωία "ελάττωμα". "ψυχολογικό πρόβλημα", "εμμονή", "ιδιοτροπία"... Με πληγώνει διπλά όταν αυτοί οι κάποιοι είναι οι ίδιοι οι γονείς μου που ποτέ δε μπόρεσαν αλλά και δε θα μπορέσουν τελικά να με αποδεχτούν και να με κατανοήσουν... Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου (3 ετών) αγαπούσα τα ζώα, όλα τα ζώα και επιδίωκα την επαφή μαζί τους. Είτε στο χωριό, είτε εδώ στην Αθήνα με αδέσποτα που (στο δημοτικό πια) φρόντιζα κρυφά από τους γονείς μου. Ποτέ δεν είχα κατοικίδιο γιατί "εχουν μικρόβια", "μαδάνε", "γιατί τα ζώα δεν κάνουν για μέσα στο σπίτι" λκπ κλπ... Και έτσι πέρασαν τα χρόνια και μεγάλωσα έχοντας πολλές φορές φάει ξύλο επειδή χάιδεψα ένα σκύλο στη γειτονιά ή κατέβασα φαγητό σε κάποιο γατάκι... Εξάλλου: ''Όταν θα πας στο δικό σου σπίτι πάρε και γάιδαρο, όσο ζεις μαζί μας θα κάνεις αυτό που θέλουμε εμείς". Και ήρθε η ώρα που έγινα 18 και πέρασα στο Πανεπιστήμιο και έφυγα! Και πήρα τον πρώτο μου σκύλο! Τί χαρά! Όμως και πάλι γκρίνια... μουρμούρα... απειλές... Αλλά δε μάσησα! Και από τα 18 μου έκανα αυτό που τόσο αγαπούσα: Είχα σκυλιά, γατιά, κουνέλια, ενυδρεία!
Τα τελευταία 4 χρόνια δεν είχα κανένα ζώο... Έκανα δύο παιδιά (συν 1 που είχα) και αφού ηρέμησαν τα πράγματα αποφασίσαμε με το σύζυγο να πάρουμε ένα σκυλί... Ο χαμός!!!!!!!!!!!!!!!!! Δε θα μπω σε λεπτομέρειες απλά θα πω ότι οι δικοί μου αποφάσισαν και μου έστειλαν τελεσίγραφο ότι δε θέλουν να έχουν καμία σχέση μαζί μου..... Και έχουμε 2 μήνες να μιλήσουμε (από τότε που έμαθαν ότι αποφασίσαμε να πάρουμε σκύλο)... Στεναχωριέμαι αλλά δε μπορώ να κάνω κάτι... Απλά με πληγώνει...

Σας ευχαριστώ που με ακούσατε...

 

[mad00lini]

Life goes on..

Αν δε μπορούν να αποδεχτούν οι γονείς σου την ΑΠΟΛΥΤΑ ΥΓΙΗ αγάπη σου, τότε συνεχίζεις τη ζωή σου με αυτούς που σε αγαπάνε γι' αυτό που είσαι κι όχι γι' αυτό που θα θέλανε να είσαι.
Κι ας λέγεται αυτό μάνα ή πατέρας.

 

[mpoumpoulaoriginal]

Αυτό κάνω... αλλά μου φαίνεται τόσο παράλογο όλο αυτό... και αναρωτιέμαι πώς και έγινα τόσο φιλόζωη όταν οι γονείς και η αδερφή μου δεν τα μπορούν καθόλου!

 

[ghelly]

Εχεις την οικογένεια σου να φροντισεις πρώτα από όλα. Δεν εισαι σε ηλικία να σε διαφεντεύουν οι δικοι σου, όσο και αν το θέλουν καθως φαίνεται.
Παρε λοιπόν δύναμη από την οικογενεια σου, κάνε αυτο που θεωρείς σωστό και μην διστάζεις.
Και θα πληγωθείς και θα πονέσεις, αλλά ποτε κανενος η ζωή δεν ήταν ανέφελη!!!

 

[ghelly]

Αυτό κάνω... αλλά μου φαίνεται τόσο παράλογο όλο αυτό... και αναρωτιέμαι πώς και έγινα τόσο φιλόζωη όταν οι γονείς και η αδερφή μου δεν τα μπορούν καθόλου!

Αστειευεσαι? εμενα με εδιωξαν από το σπιτι, γιατι την πήρα με το ετσι θελω τη μικρή, αφού οι αρνησεις τους ήταν χωρις επιχειρημα.
Τις πρώτες μέρες ρωτουσαν διαρκώς μέσω τρίτων αν θα την γυρίσω πισω... κάποια στιγμή το πηραν απόφαση.
Και εμενα με εβριζαν αν χαιδευα ζώο, αν τάιζα αδεσποτο... Ακόμα και τώρα οσο τους μιλάω για ζώα, δεν με κοιτουν καν.... εχουν το ύφος "δεν μας παρατάς με τις μακακιες σου?"

 

[mpoumpoulaoriginal]

Από τα 18 μου κανω αυτό που θελω! Και το σκυλί μου είναι όπως χαριτολογώντας λέω " η ψυχοθεραπεία μου".... Πραγματικά δε μετανιώνω για την επιλογή μου, όμως νομίζω κάποιες φορές ότι μόνο σε μένα συμβαίνουν αυτά! Να με ξεκόβουν οι γονείς μου επειδή πήρα σκύλο;;;; Για γελια και για κλάματα είναι!

 

[mpoumpoulaoriginal]

Αστειευεσαι? εμενα με εδιωξαν από το σπιτι, γιατι την πήρα με το ετσι θελω τη μικρή, αφού οι αρνησεις τους ήταν χωρις επιχειρημα.
Τις πρώτες μέρες ρωτουσαν διαρκώς μέσω τρίτων αν θα την γυρίσω πισω... κάποια στιγμή το πηραν απόφαση.
Και εμενα με εβριζαν αν χαιδευα ζώο, αν τάιζα αδεσποτο... Ακόμα και τώρα οσο τους μιλάω για ζώα, δεν με κοιτουν καν.... εχουν το ύφος "δεν μας παρατάς με τις μακακιες σου?"

Είμαστε αρκετοί τελικά... αλλά είμαστε σκόρπιοι!

 

[ghelly]

Είμαστε αρκετοί τελικά... αλλά είμαστε σκόρπιοι!

Δεν φαντάζεσαι πόσοι ειμαστε... απλά από ενα σημειο και μετά θελει γερό στομάχι!

Εμένα βοηθησε και το μέγεθος της Σελιν και τώρα εχουμε και αδυναμιες...

 

[k4ileb]

ευτυχως στην οικογενεια μου ειναι ολοι φιλοζωοι. φανταστειτε οι γονεις μου οταν τα φτιαξανε ειχανε για κατοικιδιο ενα προβατο! ναι καλα ακουσατε! και το βγαζανε στο χωραφι με ομπρελα παραλιας και αραζε.

σκληρο αυτο που περνας αλλα δυστυχως υπαρχουν και αυτα. αν δεν συμφωνουν με τις αποφασεις σου απλα προχωρας χωρις αυτους. εχεις την οικογενεια σου και το σκυλι σου. οπως ειπες ο σκυλος ειναι "η ψυχοθεραπεια σου" , σε βοηθαει στην ζωη σου και το βοηθας και εσυ, υπαρχει αμιβαια αγαπη και σου δινει δυναμη για ολα τα πραγματα στην ζωη σου.

οπως ειπε και το mad00lini:

​

"Αν δε μπορούν να αποδεχτούν οι γονείς σου την ΑΠΟΛΥΤΑ ΥΓΙΗ αγάπη σου, τότε συνεχίζεις τη ζωή σου με αυτούς που σε αγαπάνε γι' αυτό που είσαι κι όχι γι' αυτό που θα θέλανε να είσαι."

 

[chrispapas]

Join the Club

 

[Annouko]

Αυτό κάνω... αλλά μου φαίνεται τόσο παράλογο όλο αυτό... και αναρωτιέμαι πώς και έγινα τόσο φιλόζωη όταν οι γονείς και η αδερφή μου δεν τα μπορούν καθόλου!

Το να μη σου μιλουν επειδη πηρες σκυλο...
Δεν ειναι απλα παραλογο.
Ειναι εγωιστικο!

Δε θα πω τπτ αλλο γιατι θα γινω κακιά!
(0χι με σενα φυσικα..)

 

[tasos malinoua]

τι μου θυμιζει τι μου θυμιζει
μια απο τα ιδια σχεδον και εδω αν και αδερφος και πατερας εχουν σκυλια(αλλα εξω απο το σπιτι)

και οταν ηρθε η ωρα και αρραβωνιαστηκα και κοιταγαμε να παρουμε ενα σκυλακι οι πρωτες αντιδρασεις
χαχαχαχαχαχα απαθεστατος εγω.
περασε καιρος δεν ειχαμε παρει υσηχασαν αλλα να που ηρθε ο σπιθας επειδη ο γειτονς πηγε γερμανια και δεν ειχε να τον δωσει και αρχισε η γκρινια και σαν μουλαρι και εγω κατεληξα τους το αφηνα στο σπιτι σαν εγγονακι και για καφε αραχτος χαχαχαχαχαχα(ο πατερας μου εν το μεταξυ γουσταρε αλλα δεν το εδειχνε για να μην του γκρινιαζει η μανα χαχαχαχαχαχαχα)
και εκει που συβηθησαν και λενε αντε ενταξει σκαει μυτη και το μαλι
εκει να δεις ο πατερας να τρελενετε η μανα ουτε φωτογραφια χαχαχαχαχαχα
σαν μουλαρι εγω καθε απογευμα σπιτι τους αλλα δεν την κανω καλα με την μανα το μαλι μεχρι που την εκανα ντιρλα και το χαιδευε(την αλλη μερα δεν παραδεχοταν τιποτα φυσικα)
μου πεταξε και το θεικο κανε παιδι και ασε τα σκυλια (κλασικο)απαντηση;;;;το ξερεις οτι θα δενω το σκυλι στην κουνια;;;;τι θα το κανεις το εγγονι αν δεν μπορεις να το δεις;;;;;10 χρωματα αλλαξε....

θα μου πεις τι σε νοιαζουν αυτα;τιποτα απλα παρτο χαλαρα εχεις την οικογενεια σου και εξω απο το σπιτι σου καρφι και σιγα σιγα μπορει και να στρωσουν ποτε δεν ξερεις.κανε οτι σε γεμιζει δεν εισαι μονη και παντα θα υπαρχουν τετοια δυστηχως η ευτυχως.
παντως γλυτωσα και απο επισκεψεις συγγενων χαχαχαχαχαχαχα
ειμαι γαιδουρι τι να κανω χαχα

 

[vagelis_ras]

Εμένα ευτυχώς ήταν και είναι όλοι φιλόζωοι , το κατάλαβα όταν γεννήθηκα.
Με πήραν κι εμένα στο σπίτι μαζί τους
iercing:

 

[Robin]

Για να το διακωμωδήσω λιγάκι.. Είχες 3 κέρβερους και ήθελες και σκυλί? Εγώ πιστεύω πως το να αγαπάς τα ζώα είναι απόλυτα φυσιολογικό αν δεν υπάρχουν Υπερβολές.


Υπομονή και θα μαλακώσουν.

 

[ΈλεναΚικ]

Μια από τα ίδια! Όταν ήμουν φοιτήτρια ο τότε φίλος μου κ νυν σύζυγος μου πήρε ένα κουνελάκι.... Ο χαμός όταν το έφερα πρώτη φορά στις διακοπές! Όταν γυρίσαμε πίσω κ ψάχναμε σπίτι έμενε μαζί τους και στο τέλος την κράτησαν κιολας.. κι όταν πέθανε στεναχωρήθηκαν πιο πολύ απ'όλους!

Στο παρόν τώρα όταν πήρα την Μελίτα έσκασε επίσκεψη ο πατέρας μου σπίτι κ μόλις την βλέπει λέει: "δεν είμαστε καλά, τι να σας πώ, δεν πάτε καλά τι το θελετε το σκυλί μες το σπίτι?" εεεεε δεν άντεξα κ άρχισα να χώνω: "γιατι στο σπίτι σου είναι? το φαί σου θα τρώει? στην άλλη κόρη σου που δεν έχει στον ήλιο μοίρα γιατι δεν λες να σταματήσει να γεννοβολάει? [αυτό πόνεσε κι εμένα που το είπα αλλά ήμουν πυρ κ μανία].....?" Τους ενημέρωσα ότι αν δεν τους αρέσει κ σιχαίνονται να μην ξαναέρθουν σπίτι μου κ έλαβα την απάντηση εγώ για το ζωντανό το λέω.... πφφφφ [ενώ αν την είχα δεμένη στην αυλή θα ήταν όλα μέλι γάλα]

Τσαμπουκά! αυτό θέλουν!

 

[koyrsaros_gr]

καλα τα λετε αλλα δεν θελει και τοσο επιθεση...
γονεις ειναι.
απλα ισως λογο αμαθειας αντιδρουν διαφορετικα απο οτι θα θελαμε και να περιμεναμε, οπως εχει γραφτει παραπανω θα μαλακωσουν και θα αποδεχτουν την νεα κατασταση στο σπιτι σας
οχι νευρα, δεν κανουν τα νευρα καλο ουτε σε εσας ουτε στις σχεσεις με τους γονεις σας ουτε ομως και σαν περιβάλλον για τα σκυλια

 

[ΈλεναΚικ]

καλα τα λετε αλλα δεν θελει και τοσο επιθεση...
γονεις ειναι.
απλα ισως λογο αμαθειας αντιδρουν διαφορετικα απο οτι θα θελαμε και να περιμεναμε, οπως εχει γραφτει παραπανω θα μαλακωσουν και θα αποδεχτουν την νεα κατασταση στο σπιτι σας
οχι νευρα, δεν κανουν τα νευρα καλο ουτε σε εσας ουτε στις σχεσεις με τους γονεις σας ουτε ομως και σαν περιβάλλον για τα σκυλια

Έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λέγονται....το ότι είναι γονείς αυτό δεν τους επιτρέπει να σε ξεγράφουν, να σου φέρονται παράλογα, να σε εκβιάζουν κ να σε πληγώνουν. Κατά την γνώμη μου αυτό είναι μια μορφή ψυχολογικής βίας.
Αυτη την φθηνή δικαιολογία του τύπου γονείς είναι το λένε κ για ανθρώπους που σαπίζουν στο ξύλο τα παιδιά τους. σορι αν βγήκα οφ

 

[mad00lini]

Τους συγγενείς μας δυστυχώς δεν τους διαλέγουμε. Και το γεγονός ότι είναι γονείς, το κάνει ακόμα πιο δύσκολο.

Τυχερή είσαι που σου λένε για το σκύλο μόνο. Σκέψου σε άλλες οικογένεις πως δε θέλουν τον άνθρωπο που αγαπάς. Υπάρχουν και χειρότερα λοιπόν.

Κάνεις τις επιλογές σου, είσαι εντάξει με τον εαυτό σου και προχωράς παρακάτω.

 

[l.Kyveli]

Εμένα ευτυχώς ήταν και είναι όλοι φιλόζωοι , το κατάλαβα όταν γεννήθηκα.
Με πήραν κι εμένα στο σπίτι μαζί τους
iercing:

Χαχαχαααα μια από τα ίδια Βαγγέλη!! Μάλιστα είχαν βάλει την κούνια μου μπροστά από το κρεββάτι του σκύλου και δεν άφηνα κανέναν να πλησιάσει την μαυρούλα μας!!!

 

[Jesuss]

Συμφωνώ απόλυτα με την mad00lini.
Εμένα η μητέρα μου δεν είναι ότι απλά δεν συμπαθεί τα σκυλιά,έχει σοβαρή φοβία.Αφού μόλις ανοίγει την πόρτα για να πάει στην δουλειά,"ψάχνει" μήπως υπάρχουν σκυλιά τριγύρω.Και η αδερφή μου το ίδιο.Μόλις τους πήγα το κουτάβι σπίτι ήταν πολύ επιφυλακτικές.Τώρα η μεν αδερφή μου κοιμάται μαζί του και η μάνα μου παίζει και κάνει αγκαλιές το 45κιλο rott της θείας μου.
Βέβαια,ακούω κάποια σχόλια από τον πατέρα μου κυρίως,ότι το σκυλί δεν κάνει για μέσα στο σπίτι,ή δεν μ'αρέσει που έχεις τέτοια εμμονή με το σκυλί κτλπ..Απ'την γιαγιά μου δε,δεν μπορείς να φανταστείς.Όταν τον είχα κατεβάσει στην αυλή και παίζαμε η γιαγιά μου κυκλοφορούσε με σκόπι μήπως και πάει ο μικρός προς το μέρος της(και έλεγε το έχω για τους κλέφτες!!).Κοντέψαμε να πιαστούμε στα χέρια,όταν πήγε προς το μέρος της και πήγε να τον χτυπήσει.Πλέον δεν μιλάμε,και δεν στεναχωριέμαι καθόλου.