Καλησπέρα σε όλους...καινούριες απορίες κι ζητώ την βοήθεια σας για άλλη μία φορά...Ο Κοκερίνος μου μεθαύριο γίνεται 7 μηνών, στην αρχή φοβόμουν πάρα πολύ για την κοινωνηκοποιήση του, γιατί λόγο των εμβολίων των έβγαλα έξω 4 μηνών κι φοβόταν τα πάντα...τώρα όμως είναι περίεργος για τα πάντα, είναι κοινωνικότατος με ανθρώπους κι άλλα ζώα, ακόμα κι με τις γάτες θέλει να πάει να παίξει, με τα άλλα σκυλάκια παίζει σα τρελός...το μεγάλο μου θέμα;;; οι άνθρωποι...υπερκοινωνικός με όλους, δέχεται τα χάδια ολονών,σε όλους κάνει τρελίτσες,σε όλους μοιράζει φιλιά...κάθε βράδυ αφού κάνουμε την βόλτα για την ανάγκη του πάμε σ' ένα γηπεδάκι όπου μαζεύονται 5-6 σκυλιά με τους ιδιοκτήτες τους κι παίζουν, επιχείρησα τις προάλλες να φύγω για να δω την αντίδραση του..δεν με πήρε καν χαμπάρι ότι έφυγα,δεν γύρισε καν να με κοιτάξει,τίποτα, κι εχθές ήρθε ένας κούριερ κι ο Prince καθόταν δίπλα μου,με το που το παιδί πήγε στο ασανσέρ ο Prince έτρεξε να πάει μαζί του...οκ ξέρω ότι το ασανσέρ σημαίνει βόλτα αλλά βρε μπουμπούνα θα πας βόλτα με τον κάθε άκυρο;;; απλά νιώθω ότι κι να τον πάρει κάποιος άλλος δεν θα καταλάβει διαφορά παίζει να με ξεχάσει κι την ίδια μέρα ... ότι δηλαδή εμπιστεύεται τους πάντες...Τι κάνω λοιπόν, πως πρέπει να κινηθώ;;;
Το αντίθετο του αντικοινωνικού...
- Thread starter Prince Luna
- Ημερομηνία δημιουργίας
Κόκερ είναι και έτσι πρέπει να είναι τα κόκερ.Μην σε ανυσηχεί αυτό,από τη φύση τους δεν είναι καχύποπτα ή επιφυλακτικά με κανέναν.Τώρα για αυτό που είπες ότι μπορεί να σε ξεχάσει δεν υπάρχει περίπτωση ένα σκυλί να ξεχάσει τον άνθρωπο που το φροντίζει και το αγαπάει.
Μπορεί όμως πολύ εύκολα να συνηθίσει και μια χαρά να δεθεί και να περνάει το ίδιο καλά, με τον οποιοδήποτε του φέρεται καλά και φροντίζει τις ανάγκες του. Ολα τα σκυλιά εννοώ.
Ισχύει αυτό και το έχω ζήσει από πρώτο χέρι από μια σκυλίτσα που αναγκαστήκαμε να δώσουμε για υιοθεσία στο παρελθόν.Η σκύλα ήταν τέλεια με τους νέους τις ιδιοκτήτες αλλά άλλα όταν την συναντούσαμε δεν ξεκολλούσε από κοντά μας.Άσε που ύστερα δεν μας άφηνε να φύγουμε κιόλας.Εδώ θέλω να πω ότι δεν χρειάζεται να έχει τέτοιες ανησυχίες αφού τα σκυλιά δεν ξεχνούν έτσι εύκολα
Το έζησα κι εγώ με την προηγούμενη μου σκυλίτσα ακριβώς το ίδιο, είναι μία χαρά με το νέο της ιδιοκτήτη αλλά όποτε την επισκέπτομαι τρελαίνεται...
Το ξέρω ότι τα κοκεράκια είναι φιλικά πολύ απλά νόμιζα πως όλα τα κουτάβια νιώθουν μια ασφάλεια με το αφεντικό τους, κι μου κάνει εντύπωση γιατί είμαστε συνέχεια μαζί κι το παραδέχομαι ότι κάθε μέρα τον τρελαίνω στα χάδια κι, δεν ξέρω γι' αυτόν, αλλά εγώ έχω πάθει μία εξάρτηση επειδή κοιμόμαστε αγκαλιά κάθε βράδυ δεν μπορώ μακριά του...ενώ αυτός δείχνει να είναι μία χαρά, ακόμα κι όταν πάιζω με τα άλλα σκυλάκια ή χαιδέυω άλλα δεν ζηλέυει καθόλου...δεν ζητάω να ζηλέυει αλλά για μένα είναι ακόμα ένα δείγμα του "Βρε δε πα να κάνεις ότι θέλεις; σκασίλα μου..."
Μην στενοχωριέσαι.Τον κοινωνικοποίησες πολύ και πολύ σωστά για αυτό έχεις αυτά τα αποτελέσματα.Έχει η αδερφή μου κόκερ και είνα και αυτός έτσι,κοινωνικός με τους πάντες ακόμα και αν δεν τους ξέρει και από κουτάβι ήταν πάντα φιλικός με όλους.
Και μην νομίζεις ότι δεν νοιάζεται για εσένα.Και η αδερφή μου έτσι λέει και μου γκρινιάζει συνέχεια αλλά ξέρει ότι την αγαπάει περισσότερο από τον καθένα(όπως και ο δικός σου σκύλος άσχετα άμα δεν το έχεις ξεκαθαρίσει).
