"Χαμένοι", αλλά όχι ξεχασμένοι...

[johnk]

Οσοι με γνωρίζουν προσωπικά, έχουν βεβαιωθεί ότι δεν είμαι τόσο πολυλογάς, όσο "εδώ μέσα"... εντάξει, ψοφάω για καλαμπούρια, μου αρέσει να συζητάω για θέματα που με ενδιαφέρουν, αλλά αφήνω τους άλλους να "κάνουν το παιχνίδι" στις συναντήσεις μου... εκτός κι αν η κουβέντα έρθει στα σκυλιά!
Εκεί, γίνομαι όπως εδώ μέσα... με παρασύρει η κουβέντα, μπορώ να συζητάω ατέλιωτα γι' αυτά... για κάθε είδους σκυλιά, φυλές, ημίαιμα...

Ετσι, κάπως, έμπλεξα και με το φόρουμ... μιάς και ο "σκύλος" (και, ακόμα περισσότερο, η "σκύλα") είναι η αδυναμία μου...

Μέσα από αυτή τη διαδικασία, γνωρίστηκα με πολλούς από εσάς... είτε διαδικτυακά, είτε και προσωπικά... πιστέψτε με, ποτέ άλλοτε, στη μονάδα του χρόνου, δεν έκανα τόσο πολλούς γνωστούς και φίλους, όσο το διάστημα που είμαι μέλος στο φόρουμ...
Ποτέ άλλοτε, δεν χάρηκα τόσο συχνά, δεν πόνεσα τόσο συχνά και δεν δάκρυσα τόσο συχνά, όσο τα τελευταία 3 περίπου χρόνια... γερνάω, θα μου πείτε?

Ήταν σαφές ότι αυτό που με ένωνε με τόσο πολλούς ετερόκλητους ανθρώπους, ήταν η αγάπη για τα σκυλιά...

Μέσα σε αυτή τη διαδικασία, υπήρξαν περίοδοι που το φόρουμ "άνθιζε" από πλήθος και από ποιότητα... υπήρχαν μέρες που έβραζε κυριολεκτικά από ιδέες, αντικρουόμενες απόψεις, σημαντική ανταλλαγή γνώσης... και "κατινιές", που δε λείπουν ποτέ, από οποιονδήποτε χώρο...

Αλλά, σταδιακά, μέσα στην ίδια διαδικασία (και όχι μόνο, πλέον - είναι και αυτή η αδυσώπητη κρίση... κρίση των πάντων!) είδα πολλά αξιόλογα μέλη να "αραιώνουν", να αποσύρονται... στα δικά τους, ίσως, προβλήματα και υποχρεώσεις... όπως κι εγώ...

Παρά τις προσπάθειες λίγων - παλιών - καλών μελών, να συνεχίζουν να γράφουν - βοηθάνε - φροντίζουν - σκουπίζουν - καθαρίζουν...

Και έφτασα, σήμερα, να δω 1.120 ενεργά μέλη στο φόρουμ... περίπου 500 λιγότερα, απ' ότι πριν ένα χρόνο...

Και, μέσα στα "500 λιγότερα" βρίσκονται άνθρωποι που πραγματικά τους έχω χάσει... για την αξία όσων έγραφαν, για το κύρος που έδιναν, για τη γνώση που έπαιρνα, για τη ζεστή φιλία (έστω και αν δεν τους έχω συναντήσει ποτέ)...

Προ ολίγου, είχα καταγράψει ποιά είναι αυτά τα "nicknames" που έχω χάσει, που μου λείπουν...

Και σ' αυτούς είναι αφιερωμένο το μήνυμα αυτό: Πραγματικά, "παιδιά", μου λείπετε!!!

Δεν θα αναφέρω, όμως τα nicknames σας, μιάς και είναι σίγουρο ότι θα ξεχάσω κάποιους και δεν το θέλω...

Αυτό, μόνο, που θα ευχηθώ ολόψυχα, είναι: Μακάρι, ο βασικός λόγος της απουσίας σας να είναι το επικρατούν ύφος, η ποιότητα, οι ενδεχόμενες διαφωνίες μέσα στο φόρουμ...
Και να μην είναι κάτι πιο δύσκολο, πιο προσωπικό, πιο ζόρικο...

Ξέρετε, σε κάθε περιβάλλον, τα πράγματα συνεχώς προσαρμόζονται... μεταλλάσσονται...

Κάποτε, άρχισαν να μειώνονται τα κείμενα των ανθρώπων που ασχολούνται με εκπαίδευση και κυναθλήματα (όχι όλων)... μετά, άρχισαν να εξαφανίζονται σταδιακά οι εκτροφείς (ευτυχώς, όχι όλοι)... μετά, οι άνθρωποι που ασχολούνται με τη συμπεριφορά (όχι όλοι)... στατιστικά, δηλαδή, μειώθηκαν οι "αυθεντίες"... οι "επαγγελματίες"... το "απυρόβλητο"...

Και (σχεδόν) μείναμε οι υπόλοιποι... οι "πελάτες"... οι "απλοί χρήστες"... προσπαθώντας να ενημερώσουμε (και να ενημερωθούμε), να παρακινήσουμε... να παρηγορήσουμε, αν θέλετε, ο ένας τον άλλο... να γράψουμε (ξανά και ξανά) για τους σωστούς τρόπους απόκτησης σκύλου... να γράψουμε (ξανά και ξανά) ότι το κουταβάκι των 3 μηνών δεν πρέπει να μένει στο σπιτάκι μέσα στα χιόνια... να γράψουμε (ξανά και ξανά) πως πρέπει να μάθει να κάνει κακάκια και τσισάκια του, πως να πηγαίνει βόλτα με το λουρί, πως να μη μας δαγκώνει... και, πάνω απ' όλα, έμειναν σταθεροί εκείνοι που βοηθάνε (εν τοις πράγμασι) τον αδέσποτο σκύλο!!!

Και, ξέρετε πως το αποκαλώ αυτό, που γίνεται (εδώ μέσα) από τους "πελάτες"? Το αποκαλώ "κουλτούρα"... "φιλοζωική παιδεία"... "κυνοφιλία"... σε μιά χώρα που το 95% δεν την διαθέτει... σε μιά χώρα, που ο καλύτερος του χώρου έχει... ας το σταματήσω εδώ...

Αγαπητοί φίλοι, που έχετε "αραιώσει", μαζί με τις ευχές μου και τη σκέψη μου, που έδωσα παραπάνω, να σας κάνω και μιά παράκληση:
Κάθε λέξη που γράφετε εδώ μέσα (το πιστεύω αυτό - έστω και αν ισχύει μόνο στο ροζ συννεφάκι μου)... βοηθάει το σκύλο!


Υ.Γ. Την "βοήθεια" να "ψαχτώ" λιγάκι και να ανοίξω αυτό το θέμα (και να σας κουράσω "λιγάκι"), μου την έδωσαν οι σκέψεις που έκανα σήμερα, για ένα καλό μου φίλο... συμφοιτητή... συνάδελφο... αδελφό!
Με τον οποίο, το μόνο κοινό σημείο συμφωνίας που δεν είχαμε, εδώ και 35 χρόνια... είναι τα σκυλιά... που τα αγαπάει και τα θαυμάζει... από μακριά... στον κήπο... του άλλου!
Που, εδώ και μερικές μέρες, έχει ξεκινήσει τη μάχη με τη γνωστή ασθένεια...
Και, που νιώθω ότι θα έπρεπε να τον βλέπω (πολύ) συχνότερα... και να απολαμβάνω περισσότερο την ποιοτική επαφή μαζί του... τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια, που ο καθένας μας είναι μπλεγμένος με την γνωστή καθημερινότητα...

 

[takisft]

Γιάννη,

εύχομαι με όλη μου την ψυχή, ο καλός σου φίλος να βγει νικητής από την μάχη ζωής που έχει ξεκινήσει να δίνει....

Μέσα από αυτή τη διαδικασία, γνωρίστηκα με πολλούς από εσάς... είτε διαδικτυακά, είτε και προσωπικά... πιστέψτε με, ποτέ άλλοτε, στη μονάδα του χρόνου, δεν έκανα τόσο πολλούς γνωστούς και φίλους, όσο το διάστημα που είμαι μέλος στο φόρουμ...
Ποτέ άλλοτε, δεν χάρηκα τόσο συχνά, δεν πόνεσα τόσο συχνά και δεν δάκρυσα τόσο συχνά, όσο τα τελευταία 3 περίπου χρόνια... γερνάω, θα μου πείτε?

Σε μικρότερη μονάδα χρόνου, ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στην δική μου περίπτωση και αισθάνομαι πολύ τυχερός

Κάποτε, άρχισαν να μειώνονται τα κείμενα των ανθρώπων που ασχολούνται με εκπαίδευση και κυναθλήματα (όχι όλων)... μετά, άρχισαν να εξαφανίζονται σταδιακά οι εκτροφείς (ευτυχώς, όχι όλοι)... μετά, οι άνθρωποι που ασχολούνται με τη συμπεριφορά (όχι όλοι)... στατιστικά, δηλαδή, μειώθηκαν οι "αυθεντίες"... οι "επαγγελματίες"... το "απυρόβλητο"...

Δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν "εξαφανίστηκαν" οι "αυθεντίες"... οι "επαγγελματίες"... το "απυρόβλητο".

Τα αίτια φαντάζομαι πολλά και διάφορα.

Θα πω όμως ότι υποψιάζομαι ότι πολλές από αυτές τις αποχωρήσεις, έχουν να κάνουν με το ότι εδώ μέσα, σε αυτόν τον φιλόξενο χώρο, ο σκύλος έχει την πρώτη θέση...

 

[johnk]

...Θα πω όμως ότι υποψιάζομαι ότι πολλές από αυτές τις αποχωρήσεις, έχουν να κάνουν με το ότι εδώ μέσα, σε αυτόν τον φιλόξενο χώρο, ο σκύλος έχει την πρώτη θέση...

Οχι απαραίτητα μόνο γι' αυτό το λόγο...

Και γι' αυτό ευχήθηκα (ολόψυχα!) ορισμένες αποχωρήσεις να οφείλονται σε "κάτι που έχει" (ή δεν έχει) το φόρουμ... και όχι σε δύσκολους προσωπικούς λόγους...

 

[harryf3]

Γιαννη, θα μιλησω ως κομητης τα τελευταια δυο χρονια. Ερχομαι, φευγω για μερικους μηνες και ξαναρχομαι για λιγο. Και μετα παλι τα ιδια.

Ο καθενας μπορει να εχει τους λογους του και εγω που ειχα ισως ολους τους πιθανους λογους, τους οποίους εσυ γνωριζεις, το καταλαβαινω ισως λιγο περισσοτερο.

Οικογενειακα σοβαρα προβληματα με απωλεια αγαπημενων προσωπων.

Παθησεις ματιων και μεσης που μου απαγορευουν να καθομαι πολλες ωρες στον υπολογιστη.

Λιγος χρονος λογω πολλων και κουραστικων ενασχολησεων, μερικες εκ των οποίων λογω κρισης, πχ κτηματα.

Ελλειψη διαθεσης λογω του γενικοτερου κλιματος στη χωρα, δηλαδη με επηρεασε η εθνικη καταθλιψη.

Οι γνωριμιες/φιλιες δεν είναι αρκετες για να με κρατησουν, γιατι λογω αποστασης και μη προσωπικης επαφης με τα μελη είναι συνηθως επιφανειακες.

Καθετη πτωση του επιπεδου του φορουμ στα θεματα που με ενδιαφερουν ειδικοτερα, πχ εκπαιδευση και συμπεριφορα. Αναλογη πτωση εγινε όπως ειπες κι εσυ σε ολους τους τομεις.
Αυτος ο λογος ηταν από τους σημαντικοτερους για μενα, γι αυτό και τον αφησα τελευταιο.

Θυμασαι που μετα που αποχωρησαν οι «μεγαλοι» προσπαθουσαμε μερικα μελη να ψελλισουμε συμβουλες για θεματα εκπαιδευσης για να βοηθησουμε οσο μπορουσαμε τους αρχαριους που αγωνιούσαν.

Προσπαθησαμε από τη μια μερα στην άλλη να γινουμε από μαθητες δασκαλοι. Καποιες φορες αυτό ηταν πολύ χρονοβορο και ψυχοφθορο γιατι ηθελε πολλη προσπαθεια από μερους μας λογω απειριας και ελλειψης βιωματων.
Αν δεν εισαι επαγγελματιας ή πολύ σοβαρος ερασιτεχνης, δεν μπορεις να το κανεις αυτό για πολύ καιρο.

Τελος, και λυπαμαι που μπορει να ακουστει ασχημα, απωλεια ενός μερους του ενδιαφεροντος για τον ιδιο τον Σκυλο. Το Σκυλο γενικα, όχι τα δικα μου σκυλια.
Και επειδη εφτασα σε καποιο επιπεδο ώστε να μπορω να «εξυπηρετουμαι» μονος μου στα βασικα θεματα και να μην χρειαζομαι «πατεριτσες», αραιωσα την γενικοτερη ενασχοληση μου.

Ξαναγυρισα στο φορουμ γιατι χειμωνιασε και επεσε κατα πολυ η ενασχοληση μου με τα κτηματα, οπότε ειμαι πιο ξεκουραστος και εχω περισσοτερο χρονο.

Γενικα τωρα, η μεγαλη μειωση των ενεργων μελων πιστευω ότι οφειλεται στην κριση που κανει ολο τον κοσμο να μην εχει διάθεση και να ψαχνεται γενικως, και στην πτωση της ποιοτητας του φορουμ. Είναι δυο πολύ σημαντικοι λογοι που δικαιολογουν τις μεγαλες απωλειες μελων.

 

[katerina k.]

Όντως η ποιότητα του forum έχει πέσει, μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Επίσης, είναι και λίγο δικαιολογημένο...πόσες φορές να διαβάσεις για το ίδιο θέμα? Πόσες φορές να απαντήσεις η να σχολιάσεις για τα ίδια και τα ίδια...
Επίσης, μετράει πολύ και ότι κάποιοι άνθρωποι κάνουν παραπάνω από 1 και 2 δουλειές για να βγούνε πια..Που να βρεις τον χρόνο να μπεις και στο forum?...

 

[sea-mol]

Και η αύξηση της δυναμικής του facebook.....

 

[stamatia]

Εύχομαι καλή δύναμη στο φίλο σου και να βγει νικητής από αυτή την περιπέτεια.
Νομίζω ότι τα παιδιά ανέφεραν σχεδόν όλους τους λόγους. Πάντως όσοι δεν θέλουν να χαθούν μεταξύ τους δεν χάνονται

 

[superman]

και τι να πουν οι παλιοτεροι στο φορουμ?εκτος οτι εχουν συζητηθει πολακις ολα?τι να πουν τα ιδια και τα ιδια?φυσικο ειναι να χανεται το ενδιαφερον του καθενα.κ στη τελικη ποιοι ειναι οι μεγαλοι?οι γνωστες?κ αν υπαρχουν ποιος ακουει?ουτε οι παλιοτεροι δεν το κανουν ειδικα αυτοι.πολυ ρομαντικο το ποστ σου γιαννη και οπως ειπε κ ο κωστας οι μισοι απο δω υτα λενε μεσω φβ

 

[mareco]

Πάντως όσοι δεν θέλουν να χαθούν μεταξύ τους δεν χάνονται

Πολύ σωστό!!!

Δεν καταλαβαίνω όμως, γιατί συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα;

Αλλο πράγμα το φόρουμ, στου οποίου την δύναμη και την εγκυρότητα, πιστεύω ακράδαντα ακόμη, όσο λίγοι κι αν συμμετέχουν κι όσο κι αν έχουν συζητηθεί τα πάντα. Και είμαι ακόμη από αυτούς, που αν όχι όλα τα θέματα, κάποια από αυτά, θα εξακολουθώ να τα επαναλαμβάνω τα ίδια και τα ίδια, όσο έχω το κέφι.

Και εντελώς άλλο πράγμα το facebook, για το οποίο προσωπικά, έχω ελάχιστα θετικά να σχολιάσω.
Εχω δει πάρα πολλές "συζητήσεις" σε πολλά "κυνοφιλικά" γκρουπ και ειλικρινά έχω σιχαθεί.

Μ'αρέσει το φόρουμ μας κι ας περνάει την κρίση του κι αυτό. Θα ανακάμψει και θα εξακολουθεί να είναι ο συνδετικός κρίκος, για πάρα πολλούς από εμάς.

 

[sea-mol]

Συμφωνώ με το top poster...

(το face...δεν το υποστήριξα...ούτε το συνέκρινα...είπα απλώς ότι έχουν αναπτύξει δυναμική οι εκεί κυνοφιλικές ομάδες...πράγμα που βλέπεις κι εσύ)

 

[kopritis]

Ολα τα καλά πράγματα έχουν ένα τέλος.... εγώ ψιλοβαρέθηκα (και με τον εαυτό μου δηλαδή) για να πω την αλήθεια. Δε βρίσκω πια νόημα στο να ψυρίζουμε τα πάντα (καλά και κακά) σε σχέση με τα σκυλια (τα δικά μας ή των άλλων). Ακόμα και με φίλους αγαπημένους απο δω μέσα, θα'θελα να μιλάω για άλλα πράγματα, πιο σημαντικά και πιο ενδιαφέροντα (για μένα, αυτή τη στιγμή), πέραν των σκύλων. Τα σκυλιά συμπληρώνουν και βελτιώνουν τη ζωή μου, αλλά δεν είναι η ζωή μου, και πλέον δυσκολεύομαι να βρω κοινά σημεία για συζήτηση με τους συντρόφους σκυλάδες (από όλους τους χώρους....).

Παρόλα αυτά, και επειδή οι φίλοι από δω μέσα και τα σκυλιά τους μου'χουν λείψει, θα κανονίσω μάζωξη (για να παίξουμε με τα σκυλιά, όχι να τα αναλύσουμε!) μόλις ξεμπερδέψω απο κάτι επαγγελματικά τρεχάματα που έχω!

Φιλιά σε όλους!

 

[vasgial]

Η πληροφόρηση συνεχίζει να υπάρχει μια χαρά μέσα στο φόρουμ. Αυτό που μπορεί να έχει λείψει είναι τα πολύ ωραία κείμενα, με κάποιες εξαιρέσεις πάντα, αλλά στην τελική σκυλοφόρουμ είναι και όχι λογοτεχνική λέσχη. Άλλοι φεύγουν, άλλοι έρχονται, αυτό γίνεται και στη ζωή. Γενικά είμαι αντίθετος με την προσκόλληση στο παρελθόν σε οποιοδήποτε τομέα. Πάντα υπήρχε αυτή η τάση του να μακαρίζουμε και να αναπολούμε με νοσταλγία το παρελθόν αλλά με τον τρόπο αυτό μένουμε στάσιμοι και τα στάσιμα βρωμάνε.

 

[mareco]

Ετσι ακριβώς

 

[arrigo_corso]

Τρείς σκέψεις ήρθαν στο μυαλό μου μόλις διάβασα το θέμα.

1)Εύχομαι μεσα απο την καρδιά μου, να κερδίσει την μάχη ο φίλος σου.
2)Πόσο άτυχοι είμαστε εμείς, που μπήκαμε στο forum πιο μετά και δεν γνωρίσαμε αυτούς του ανθρώπους.
3)Πόσο τυχεροί είμαστε, που έστω και αργά μπήκαμε στο forum και γνωρίσαμε ανθρώπους (ας είναι και μέσα από μία οθόνη) με αγάπη, μεράκι, γνώση, συναισθήματα, για αυτό που όλοι αγαπάμε.........τον σκύλο!!

 

[dimitris_s2k]

Μ'αρέσει το φόρουμ μας κι ας περνάει την κρίση του κι αυτό. Θα ανακάμψει και θα εξακολουθεί να είναι ο συνδετικός κρίκος, για πάρα πολλούς από εμάς.

Αν και είμαι νέο μέλος και δεν είχα την τύχη να δω το φόρουμ όταν ήταν στα ένδοξα του όπως λέτε ότι ήταν παλιότερα, με εμάς έκανε μια χαρά τη δουλειά του! Μας ενημέρωσε για όλα όσα έπρεπε και αποκτήσαμε δύο υπέροχους σκύλους με τον σωστό τρόπο. Είχαμε πλήρη αγνοια για pet shops, puppy mills, byb και γενικά τι εστί σωστή κυνοφιλική συνείδηση...

Γνωρίσαμε αρκετά παιδιά του φόρουμ από κοντά και επιθυμία μας είναι να γνωρίσουμε και άλλους-ες από τα γραφόμενα των οποίων τρέφουμε μια ιδιαίτερη εκτίμηση! Όπως λέει και η Μαρία, μας αρέσει το φόρουμ μας και μας αρέσει πολύ! Για το λόγο αυτό μπαίνουμε και καθημερινά, λίγο από το γραφείο, περισσότερο από το σπίτι, ανάμεσα σε δουλειές και προβλήματα, είναι και αυτό που χρωματίζει την καθημερινότητα μας...

Υ.Γ. Γιάννη εύχομαι ο φίλος σου να βγει νικητής στην μάχη που θα δώσει...

 

[samsok]

το οτι μερικοι δεν γραφουνε οπως παλια δεν σημαινει οτι δεν το παρακολουθουν κιολας...εδω ειμαστε και ας μην φαινομαστε (ειχα πολλους μηνες να γραψω τελικα).

Υ.Γ Η ζωη ειναι δυσκολη ,αλλα οι σκυλοι μπορουν να την κανουν(εστω και λιγο) ευκολοτερη .

 

[minpinkiller]

Και επίσης, τα κείμενα των "παλιών" και τα θέματα συνεχίζουν να υπάρχουν. Οπότε, έστω και έτσι, τα νέα μέλη μπορούν να τους γνωρίσουν.

Το καλό με τα γραπτά, είναι ότι μένουν!

 

[pouf]

Ολα τα καλά πράγματα έχουν ένα τέλος.... εγώ ψιλοβαρέθηκα (και με τον εαυτό μου δηλαδή) για να πω την αλήθεια. Δε βρίσκω πια νόημα στο να ψυρίζουμε τα πάντα (καλά και κακά) σε σχέση με τα σκυλια (τα δικά μας ή των άλλων). Ακόμα και με φίλους αγαπημένους απο δω μέσα, θα'θελα να μιλάω για άλλα πράγματα, πιο σημαντικά και πιο ενδιαφέροντα (για μένα, αυτή τη στιγμή), πέραν των σκύλων. Τα σκυλιά συμπληρώνουν και βελτιώνουν τη ζωή μου, αλλά δεν είναι η ζωή μου, και πλέον δυσκολεύομαι να βρω κοινά σημεία για συζήτηση με τους συντρόφους σκυλάδες (από όλους τους χώρους....).

Παρόλα αυτά, και επειδή οι φίλοι από δω μέσα και τα σκυλιά τους μου'χουν λείψει, θα κανονίσω μάζωξη (για να παίξουμε με τα σκυλιά, όχι να τα αναλύσουμε!) μόλις ξεμπερδέψω απο κάτι επαγγελματικά τρεχάματα που έχω!

Φιλιά σε όλους!

.........και μαλιστα καποια ειναι και λαθος σαν αποψη

 

[mareco]

Οπως;

 

[l.Kyveli]

Η πληροφόρηση συνεχίζει να υπάρχει μια χαρά μέσα στο φόρουμ. Αυτό που μπορεί να έχει λείψει είναι τα πολύ ωραία κείμενα, με κάποιες εξαιρέσεις πάντα, αλλά στην τελική σκυλοφόρουμ είναι και όχι λογοτεχνική λέσχη. Άλλοι φεύγουν, άλλοι έρχονται, αυτό γίνεται και στη ζωή. Γενικά είμαι αντίθετος με την προσκόλληση στο παρελθόν σε οποιοδήποτε τομέα. Πάντα υπήρχε αυτή η τάση του να μακαρίζουμε και να αναπολούμε με νοσταλγία το παρελθόν αλλά με τον τρόπο αυτό μένουμε στάσιμοι και τα στάσιμα βρωμάνε.

Συμφωνώ απόλυτα.