Πέρασαν δυόμισυ χρόνια από τότε που ο Ρόκυ ήρθε στη ζωή μας,και μας "γέμισε" χαρά,και τη μοναδική εμπειρία που δίνουν οι μικροί μας φίλοι με την ανιδιοτελή αγάπη τους,τα παιχνίδια τους αλλά....και με τις σκανταλιές τους!
Αποφασίσαμε λοιπόν να κοιτάξουμε σε κάποιο καταφύγιο που είχαμε ακούσει ότι φιλοξενούνται σκυλάκια και περιμένουν ένα σπιτικό! Μέχρι τότε δεν είχαμε ιδέα από σκυλιά,αν και στη παιδική μου ηλικία είχαμε ένα γκέκας,αλλά την ολοκληρωτική ευθύνη δεν την είχα εγώ τότε! Καθότι λάτρης του Γ.Π.,ξεκινήσαμε με την προυπόθεση να βρούμε κάτι ανάλογο! Μέχρι τότε ομολογώ δεν είχα ακούσει για τα εκτροφεία,το μόνο που ήξερα ήταν ότι δεν παίρνουμε ποτέ απο πετ σοπ!
Ετσι,πήγαμε στη φιλοζωική Κορωπίου να βρούμε τον μικρό μας φίλο, και αντικρίσαμε το Ρόκυ μας στο κλουβί του,φοβερά ταλαιπωρημένο και αδυνατισμένο,και με πρόβλημα ερλιχίωσης!!!
Οταν τον πλησίασα ήρθε πίσω απο τα κάγκελα,και με κοίταξε στα μάτια ενώ τον χάιδεψα και κατόπιν μου έγλυψε το χέρι!
Αυτό ήταν!!! Αυτό το σκυλί θα έρθει μαζί μας,είπα!
Μετά απο δυο μέρες και κατόπιν συννενόησης με τη φιλοζωική,έγιναν όλα τα απαραίτητα για την υιοθεσία και μετά απο κάποια ταλαιπωρία μεταφοράς του,δεν ήθελε να μπει στο αυτοκίνητο και του έκανε ένεση ο κτηνίατρος για να κοιμηθεί,τελικά έφτασε στο σπίτι μας!!!
Η χαρά μας? απερίγραπτη!
Βέβαια ξεκινήσαμε αμέσως τη θεραπεία για την ερλιχίωση και φυσικά τα μαθήματα σε εκπαιδευτή γιατί ήταν αγρίμι στη βόλτα του με άλλα σκυλιά και γάτες!!!
Μέσα στο διάστημα των δυόμισυ αυτών χρόνων και μετά απο πολύ κόπο,εκπαίδευση, επιμονή και εξάσκηση ο Ροκάκος έχει αλλάξει απο τότε,έχει βελτιωθεί στη βόλτα και στη συναναστροφή του με άλλα σκυλιά...βέβαια όχι με όλα τα αρσενικά γιατί είναι κυριαρχικός πολύ,αλλά καμμία σχέση με το τότε που γινόταν εντελώς θηρίο με ότι τετράποδο έπεφτε στην αντιληψη του!!!
Εχουμε δεθεί πολύ,έχουμε γίνει μια όμορφη αγέλη,και κατόπιν συμβουλών των εκπαιδευτών μας και φυσικά μετά απο πολύ διάβασμα εδώ στο φόρουμ,που ομολογώ στη κυριολεξία "Ξεστραβώθηκα"!!!
Είναι πολύ γλυκός και τρυφερός και δεν αφήνει να περάσει ούτε μία μέρα που να μη μας δείχνει την αγάπη του,την αφοσίωση του,τη χαρά του με το συνεχές κούνημα της ουράς του!!!
Είναι απίστευτο τελικά,πόσα πράγματα μπορεί να μάθει κανείς απο έναν τόσο πιστό φίλο,που αν και δεν έχει μιλιά,με το τρόπο του,τις κινήσεις του,το βλέμμα του μπορεί να σου πει τόσα πράγματα,και να σε κάνει ακόμα καλύτερο άνθρωπο!!!
Σευχαριστώ αγόρι μου που μπήκες στη ζωή μας,σε λατρεύω και δε μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς εσένα!*agapoylas*
εδώ είναι στο κλουβί της φιλοζωικής
Αποφασίσαμε λοιπόν να κοιτάξουμε σε κάποιο καταφύγιο που είχαμε ακούσει ότι φιλοξενούνται σκυλάκια και περιμένουν ένα σπιτικό! Μέχρι τότε δεν είχαμε ιδέα από σκυλιά,αν και στη παιδική μου ηλικία είχαμε ένα γκέκας,αλλά την ολοκληρωτική ευθύνη δεν την είχα εγώ τότε! Καθότι λάτρης του Γ.Π.,ξεκινήσαμε με την προυπόθεση να βρούμε κάτι ανάλογο! Μέχρι τότε ομολογώ δεν είχα ακούσει για τα εκτροφεία,το μόνο που ήξερα ήταν ότι δεν παίρνουμε ποτέ απο πετ σοπ!
Ετσι,πήγαμε στη φιλοζωική Κορωπίου να βρούμε τον μικρό μας φίλο, και αντικρίσαμε το Ρόκυ μας στο κλουβί του,φοβερά ταλαιπωρημένο και αδυνατισμένο,και με πρόβλημα ερλιχίωσης!!!
Οταν τον πλησίασα ήρθε πίσω απο τα κάγκελα,και με κοίταξε στα μάτια ενώ τον χάιδεψα και κατόπιν μου έγλυψε το χέρι!
Αυτό ήταν!!! Αυτό το σκυλί θα έρθει μαζί μας,είπα!
Μετά απο δυο μέρες και κατόπιν συννενόησης με τη φιλοζωική,έγιναν όλα τα απαραίτητα για την υιοθεσία και μετά απο κάποια ταλαιπωρία μεταφοράς του,δεν ήθελε να μπει στο αυτοκίνητο και του έκανε ένεση ο κτηνίατρος για να κοιμηθεί,τελικά έφτασε στο σπίτι μας!!!
Η χαρά μας? απερίγραπτη!
Βέβαια ξεκινήσαμε αμέσως τη θεραπεία για την ερλιχίωση και φυσικά τα μαθήματα σε εκπαιδευτή γιατί ήταν αγρίμι στη βόλτα του με άλλα σκυλιά και γάτες!!!
Μέσα στο διάστημα των δυόμισυ αυτών χρόνων και μετά απο πολύ κόπο,εκπαίδευση, επιμονή και εξάσκηση ο Ροκάκος έχει αλλάξει απο τότε,έχει βελτιωθεί στη βόλτα και στη συναναστροφή του με άλλα σκυλιά...βέβαια όχι με όλα τα αρσενικά γιατί είναι κυριαρχικός πολύ,αλλά καμμία σχέση με το τότε που γινόταν εντελώς θηρίο με ότι τετράποδο έπεφτε στην αντιληψη του!!!
Εχουμε δεθεί πολύ,έχουμε γίνει μια όμορφη αγέλη,και κατόπιν συμβουλών των εκπαιδευτών μας και φυσικά μετά απο πολύ διάβασμα εδώ στο φόρουμ,που ομολογώ στη κυριολεξία "Ξεστραβώθηκα"!!!
Είναι πολύ γλυκός και τρυφερός και δεν αφήνει να περάσει ούτε μία μέρα που να μη μας δείχνει την αγάπη του,την αφοσίωση του,τη χαρά του με το συνεχές κούνημα της ουράς του!!!
Είναι απίστευτο τελικά,πόσα πράγματα μπορεί να μάθει κανείς απο έναν τόσο πιστό φίλο,που αν και δεν έχει μιλιά,με το τρόπο του,τις κινήσεις του,το βλέμμα του μπορεί να σου πει τόσα πράγματα,και να σε κάνει ακόμα καλύτερο άνθρωπο!!!
Σευχαριστώ αγόρι μου που μπήκες στη ζωή μας,σε λατρεύω και δε μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς εσένα!*agapoylas*
εδώ είναι στο κλουβί της φιλοζωικής
