Καλημέρα σε όλους,
είπα να καταθέσω κι εγώ την ιστοριούλα μου, προς ταύτιση, γνώση ή/και συμμόρφωση, αλλά κυρίως προς σχολιασμό.
Ο πατέρας μου είναι ένας άνθρωπος ιδιαίτερα κυνόφιλος, με αποτέλεσμα στα τα χέρια του (και εν εξελίξει στα δικά μας) να έχουν μεγαλώσει πολλά σκυλιά. Πάντα μεσαίες ως μεγαλόσωμες ράτσες (ντόπερμαν, βερνάρδου, καυκάσου, ροτβάιλερ κα). Πριν δυόμισι χρόνια πήρα από φίλους (χάρισμα, και όχι εκτροφείς) ένα ζευγάρι κάνε κόρσο. Πάντα τα σκυλιά μας, με τις συμβουλές του κτηνίατρού μας που σέβομαι ιδιαίτερα τη γνώμη του (κατα τ'άλλα) ταίζαμε τα σκυλιά μας πολύ υψηλής ποιότητας ξηρά τροφή. Όταν το κορίτσι μου αυτό κατα (δικό μου) λάθος έμεινε έγκυος, αποφάσισα να πάρω το ένα κουταβάκι και να το μεγαλώσω στο σπίτι μου, που ζω μόνη μου. Σε αντίθεση λοιπόν με ότι συνέβαινε πριν, με έπιασε μια τρομερή ψύχωση μαζί του, από το να τρώει την ΚΑΛΥΤΕΡΗ τροφή του πλανήτη (έχω κάνει γελοιότητες) και να ψάχνω με τις ώρες για τα πάντα...από τα λουριά του μέχρι την εκπαίδευση του ώστε να είναι τα καλύτερα. Σαν αποτέλεσμα, βρισκόμουν επί ένα χρόνο να πιέζω το σκυλί μου να φάει την πιο ακριβή τροφή που υπάρχει, με επίπεδα πρωτεϊνης εξαιρετικά υψηλά ("κάνε κόρσο είναι, να κάνει μύες") ανακατεμένη με super-premium κονσέρβα ολιστική και με ένα σκυλί τόσο λιποβαρές που το περνάνε για κοντό Μολοσσό. Ώσπου τη μέρα των γενεθλίων του του έκανα βιοχημικές. Οι δείκτες στα νεφρά και το συκώτι του είναι στο όριο και ο Μόλκο τους τελευταίους 3 μήνες έχει κάνει 2 ουρολοιμώξεις και δύο επιπεφυκίτιδες, που φυσικά αντιμετωπίστηκαν με αντιβίωση.
Διάβαζα επί 4 μήνες για την BARF και έτρεμα (και τρέμω) στην ιδέα των μικροβιών που καραδοκούν, γι'αυτό τη μέρα των αποτελεσμάτων πέταξα το σακί και πήγα στην εταιρεία που ασχολείται με την συσκευασία και πώληση έτοιμης BARF για να μήν το κάνω μόνη μου. Μετά την εξοικείωσή του με τις νέες γεύσεις και μυρωδιές του φαγητού του (μας πήρε 2 μέρες) αυτή τη στιγμή χοροπηδάει μπροστά μου τη στιγμή που ανοίγω τον καταψύκτη κι ας έχει μόλις φάει. Είναι η πρώτη φορά που βλέπω το σκυλί μου να τρώει, να γλείφει το πιάτο, δεν μου είχε συμβεί ούτε με απόπειρες μαγειρευτού, τα περιττώματά του έχουν γίνει τόσο λίγα και φυσιολογικά που ανακουφίζουν τη συνείδησή μου (καταλαβαίνετε ότι το σκυλί αυτό έχει ζήσει ακατάσχετες διάρροιες, από την πρωτεϊνη και τα γιαούρτια τις περιόδους των αντιβιώσεων) και νομίζω πως τον βλέπω και να δυναμώνει. Θα επανέλθω με τα αποτελέσματα των επόμενων ημερών, απλά αυτή τη στιγμή νιώθω ταυτόχρονα πως του δίνω το καλύτερο που μπορώ, αρνούμαι να φύγω από την "πιο καλή ξηρά τροφή" και να πάω σε μία υποδεέστερη -εχθρός του καλού είναι το καλύτερο- αλλά είμαι και πάρα πολύ φοβισμένη για τα μικρόβια που, απ'ότι διαβάζω, είναι ολόκληρη λίστα. Ο κτηνίατρός μου είναι, φυσικά, κάθετα αντίθετος.
Δεν ξέρω αν επιτρέπεται να αναφέρω brands και ονόματα εταιρειών γι'αυτό δεν το κάνω, απλά ήθελα έναν-δυο ανθρώπους να με καθησυχάσουν/καθοδηγήσουν όσον αφορα την BARF να κοιμηθώ κι εγώ ένα βράδυ ήσυχη...
Και πάλι καλημέρα σε όλους.
είπα να καταθέσω κι εγώ την ιστοριούλα μου, προς ταύτιση, γνώση ή/και συμμόρφωση, αλλά κυρίως προς σχολιασμό.
Ο πατέρας μου είναι ένας άνθρωπος ιδιαίτερα κυνόφιλος, με αποτέλεσμα στα τα χέρια του (και εν εξελίξει στα δικά μας) να έχουν μεγαλώσει πολλά σκυλιά. Πάντα μεσαίες ως μεγαλόσωμες ράτσες (ντόπερμαν, βερνάρδου, καυκάσου, ροτβάιλερ κα). Πριν δυόμισι χρόνια πήρα από φίλους (χάρισμα, και όχι εκτροφείς) ένα ζευγάρι κάνε κόρσο. Πάντα τα σκυλιά μας, με τις συμβουλές του κτηνίατρού μας που σέβομαι ιδιαίτερα τη γνώμη του (κατα τ'άλλα) ταίζαμε τα σκυλιά μας πολύ υψηλής ποιότητας ξηρά τροφή. Όταν το κορίτσι μου αυτό κατα (δικό μου) λάθος έμεινε έγκυος, αποφάσισα να πάρω το ένα κουταβάκι και να το μεγαλώσω στο σπίτι μου, που ζω μόνη μου. Σε αντίθεση λοιπόν με ότι συνέβαινε πριν, με έπιασε μια τρομερή ψύχωση μαζί του, από το να τρώει την ΚΑΛΥΤΕΡΗ τροφή του πλανήτη (έχω κάνει γελοιότητες) και να ψάχνω με τις ώρες για τα πάντα...από τα λουριά του μέχρι την εκπαίδευση του ώστε να είναι τα καλύτερα. Σαν αποτέλεσμα, βρισκόμουν επί ένα χρόνο να πιέζω το σκυλί μου να φάει την πιο ακριβή τροφή που υπάρχει, με επίπεδα πρωτεϊνης εξαιρετικά υψηλά ("κάνε κόρσο είναι, να κάνει μύες") ανακατεμένη με super-premium κονσέρβα ολιστική και με ένα σκυλί τόσο λιποβαρές που το περνάνε για κοντό Μολοσσό. Ώσπου τη μέρα των γενεθλίων του του έκανα βιοχημικές. Οι δείκτες στα νεφρά και το συκώτι του είναι στο όριο και ο Μόλκο τους τελευταίους 3 μήνες έχει κάνει 2 ουρολοιμώξεις και δύο επιπεφυκίτιδες, που φυσικά αντιμετωπίστηκαν με αντιβίωση.
Διάβαζα επί 4 μήνες για την BARF και έτρεμα (και τρέμω) στην ιδέα των μικροβιών που καραδοκούν, γι'αυτό τη μέρα των αποτελεσμάτων πέταξα το σακί και πήγα στην εταιρεία που ασχολείται με την συσκευασία και πώληση έτοιμης BARF για να μήν το κάνω μόνη μου. Μετά την εξοικείωσή του με τις νέες γεύσεις και μυρωδιές του φαγητού του (μας πήρε 2 μέρες) αυτή τη στιγμή χοροπηδάει μπροστά μου τη στιγμή που ανοίγω τον καταψύκτη κι ας έχει μόλις φάει. Είναι η πρώτη φορά που βλέπω το σκυλί μου να τρώει, να γλείφει το πιάτο, δεν μου είχε συμβεί ούτε με απόπειρες μαγειρευτού, τα περιττώματά του έχουν γίνει τόσο λίγα και φυσιολογικά που ανακουφίζουν τη συνείδησή μου (καταλαβαίνετε ότι το σκυλί αυτό έχει ζήσει ακατάσχετες διάρροιες, από την πρωτεϊνη και τα γιαούρτια τις περιόδους των αντιβιώσεων) και νομίζω πως τον βλέπω και να δυναμώνει. Θα επανέλθω με τα αποτελέσματα των επόμενων ημερών, απλά αυτή τη στιγμή νιώθω ταυτόχρονα πως του δίνω το καλύτερο που μπορώ, αρνούμαι να φύγω από την "πιο καλή ξηρά τροφή" και να πάω σε μία υποδεέστερη -εχθρός του καλού είναι το καλύτερο- αλλά είμαι και πάρα πολύ φοβισμένη για τα μικρόβια που, απ'ότι διαβάζω, είναι ολόκληρη λίστα. Ο κτηνίατρός μου είναι, φυσικά, κάθετα αντίθετος.
Δεν ξέρω αν επιτρέπεται να αναφέρω brands και ονόματα εταιρειών γι'αυτό δεν το κάνω, απλά ήθελα έναν-δυο ανθρώπους να με καθησυχάσουν/καθοδηγήσουν όσον αφορα την BARF να κοιμηθώ κι εγώ ένα βράδυ ήσυχη...
Και πάλι καλημέρα σε όλους.
