Επιθετικότητα;

[giannis2]

Καλησπέρα παιδια.
Χρειάζομαι την βοηθεια σας.Εδω και 2 εβδομαδες πηραμε ενα κουταβι αρσενικο λαμπραντορ 6 εμβομαδων.Το προβλημα μου ειναι οτι δαγκωνει συνεχεια(ξερω οτι ολα τα κουταβια εχουν αυτη τη συμπεριφορα αλλα ο δικος μου γρυλιζει και γαβγιζει λες και θελει να μας φαει).Εχω 2 παιδια και πλεον φοβαμαι.Σας παρακαλω βοηθηστε με αμα μπορειτε γιατι φοβαμαι μην γινει επιθετικος

 

[greedy]

Οπως θα καταλαβες και μονη σου χρειαζεσαι εναν εκπαιδευτη για να σε βοηθησει.

Αυτο ειναι το πρωτο βημα που θα πρεπει να κανεις και αμεσα.
Ομως πραγματικα μηπως εχεις λαβει λαθος τιος προθεσεις του σκυλου σου?Ειναι πολυ μικρος για να εχει τετοιες διαθεσεις..

Ειχατε ποτε πριν σκυλο?

 

[arrigo_corso]

Καλησπέρα και καλώς ήρθες!

Είναι λογικό να δαγκώνει. Θα του πάρεις παιχνίδια για τα δόντια του. Μέχρι να αλλάξει τα δόντια θα έχετε ένα θεματάκι με το δάγκωμα. Έχει ανάλογα θέματα με το δικό σου, μπες να τα διαβάσεις.

Δεν το κάνει από επιθετικότητα, λόγω των δοντιών του το κάνει!

6 εβδομάδων? Γιατί τόσο μικρό?? Σίγουρα δεν το πήρατε από εκτροφέα ε?

 

[Θανος]

Για να καταλάβω..φοβάσαι για σένα και τα παιδιά σου ένα σκυλί 6 εβδομάδων?...Δεν μου ακούγεται πολύ τρομακτικό ...Αυτό για εισαγωγή. Αφενός θα πρότεινα να διαβάσετε οικογενειακώς κάποια πράγματα για τα κουτάβια, το πως συμπεριφερόμαστε σε αυτά και πως αντιδρούμε στις συμπεριφορές τους κλπ. Και αυτό θα έπρεπε να το κάνεις πριν πάρεις σκύλο. Αν είσαι εντελώς άσχετος με τα σκυλια-δεν είχατε ποτέ πριν κλπ θα έπρεπε πριν αποφασισετε να υιοθετήσετε, να ενημερωθείτε στοιχειωδώς για ενα συγκάτοικο ο οποίος θα σας συντροφεύει για 12-15 χρόνια. Με εκνευρίζει όταν μια απόφαση η οποία μας συνοδεύει για τόσα χρόνια λαμβάνεται έτσι αψήφιστα.

 

[ManosSk]

Καλησπέρα,

Υπάρχουν πολλά θέματα στο forum που μπορούν να σε βοηθήσουν. Εγώ έχω ρίξει τρελό διάβασμα!

Τα χέρια μας και τα πόδια μας της αρέσουν φαίνεται της μικρής και μας δαγκάνει συνεχώς, αλλά με τάση για ελάτωση μετά από 2 εβδομάδες περίπου που την έχουμε και εμείς. Παρεπιπτώντως είναι στην ίδια ηλικία με τον δικό σου.

Λοιπόν εμείς αρχίσαμε με τα "ΜΗ" και αγνόηση για λίγο, μετά περάσαμε στο "κλαψούρισμα" (φαντάσου να είσαι κουτάβι και να πονάς) και μετά πλήρως αδιαφορία όταν δαγκάνει. Ένας συνδυασμός και των τριών φέρνει αποτέλεσμα! Έχει αρχίσει και το καταλαβαίνει και κάποιες φορές, ειδικά μετά από "κλαψούρισμα" αρχίζει και μας γλύφει αντί να δαγκάνει.

Το δάγκωμα δεν το κάνει από επιθετικότητα, απλά σαν παιχνίδι πιο πολύ. Καλό είναι να τους μαθαίνουμε τα όρια και να μαθαίνουμε και εμείς τα δικά τους. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε εμείς, αλλά είναι μικρούλα ακόμη και δεν θέλουμε να την ζορίσουμε πολύ ακόμη.

edit: Πάρε του παιχνίδια, κουκλάκια, κοκαλάκια και δίνε του τα να δαγκώνει. Εμείς έχουμε άλλα στο πάρκο της και άλλα απ' έξω για όταν παίζει και θέλει να δαγκώσει.

 

[vas]

Γεια σου Γιάννη,
το να κόψεις το δάγκωμα στο σκυλί είναι εύκολη υπόθεση (απλά εμένα μου πήρε μερικούς μήνες μέχρι να βρω το σωστό τρόπο ) , δοκίμασε όσους μπορείς και μόλις βρεις αυτον που "κάθεται" καλα στο σκύλο μείνε σε αυτόν.

 

[giannis2]

Οπως θα καταλαβες και μονη σου χρειαζεσαι εναν εκπαιδευτη για να σε βοηθησει.


Αυτο ειναι το πρωτο βημα που θα πρεπει να κανεις και αμεσα.
Ομως πραγματικα μηπως εχεις λαβει λαθος τιος προθεσεις του σκυλου σου?Ειναι πολυ μικρος για να εχει τετοιες διαθεσεις..

Ειχατε ποτε πριν σκυλο?

Ναι μπορει να εχεις δικιο για τις προθεσεις του.Βασικα στην αρχη φαινεται οτι το κανει για παιχνιδι αλλα μετα οταν του πω μη αρχιζει και αγριευει.Μου ειπαν να τον κλεινω σε ενα δωματιο για τιμωρια αλλα δεν ξερω αν ειναι σωστο.
Οχι ειναι ο πρωτος μας σκυλος

 

[giannis2]

Για να καταλάβω..φοβάσαι για σένα και τα παιδιά σου ένα σκυλί 6 εβδομάδων?...Δεν μου ακούγεται πολύ τρομακτικό ...Αυτό για εισαγωγή. Αφενός θα πρότεινα να διαβάσετε οικογενειακώς κάποια πράγματα για τα κουτάβια, το πως συμπεριφερόμαστε σε αυτά και πως αντιδρούμε στις συμπεριφορές τους κλπ. Και αυτό θα έπρεπε να το κάνεις πριν πάρεις σκύλο. Αν είσαι εντελώς άσχετος με τα σκυλια-δεν είχατε ποτέ πριν κλπ θα έπρεπε πριν αποφασισετε να υιοθετήσετε, να ενημερωθείτε στοιχειωδώς για ενα συγκάτοικο ο οποίος θα σας συντροφεύει για 12-15 χρόνια. Με εκνευρίζει όταν μια απόφαση η οποία μας συνοδεύει για τόσα χρόνια λαμβάνεται έτσι αψήφιστα.

Δεν φοβαμαι ενα σκυλι 6 εβδομαδων γιαυτο που ανησυχω ειναι αν αυτη η συμπεριφορα ειναι μονιμη γιατι οπως ειπες και συ θα μας συντροφευει για 12-15 χρονια.Οσο και αν ειχα ενημερωθει πριν απο τον ερχομο του σκυλιου στο σπιτι μας στην πραξη αντιμετωπιζουμε προβληματα(διαβαζοντας ειδα οτι υπαρχουν πολλοι μεθοδοι εκπαιδευσης).Σευχαριστω για το ενδιαφερον σου

 

[giannis2]

Καλησπέρα,

Υπάρχουν πολλά θέματα στο forum που μπορούν να σε βοηθήσουν. Εγώ έχω ρίξει τρελό διάβασμα!

Τα χέρια μας και τα πόδια μας της αρέσουν φαίνεται της μικρής και μας δαγκάνει συνεχώς, αλλά με τάση για ελάτωση μετά από 2 εβδομάδες περίπου που την έχουμε και εμείς. Παρεπιπτώντως είναι στην ίδια ηλικία με τον δικό σου.

Λοιπόν εμείς αρχίσαμε με τα "ΜΗ" και αγνόηση για λίγο, μετά περάσαμε στο "κλαψούρισμα" (φαντάσου να είσαι κουτάβι και να πονάς) και μετά πλήρως αδιαφορία όταν δαγκάνει. Ένας συνδυασμός και των τριών φέρνει αποτέλεσμα! Έχει αρχίσει και το καταλαβαίνει και κάποιες φορές, ειδικά μετά από "κλαψούρισμα" αρχίζει και μας γλύφει αντί να δαγκάνει.

Το δάγκωμα δεν το κάνει από επιθετικότητα, απλά σαν παιχνίδι πιο πολύ. Καλό είναι να τους μαθαίνουμε τα όρια και να μαθαίνουμε και εμείς τα δικά τους. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε εμείς, αλλά είναι μικρούλα ακόμη και δεν θέλουμε να την ζορίσουμε πολύ ακόμη.

edit: Πάρε του παιχνίδια, κουκλάκια, κοκαλάκια και δίνε του τα να δαγκώνει. Εμείς έχουμε άλλα στο πάρκο της και άλλα απ' έξω για όταν παίζει και θέλει να δαγκώσει.

Σευχαριστω πολυ για τις συμβουλες σου μου εδωσες πολυ κουραγιο.Ελπιζω να πανε ολα καλα.
Καλα ειναι κουκλα η δικια σου!

 

[l.Kyveli]

Είχατε ποτέ ξανά κουτάβι; Είναι το πρώτο σας;
Από το πρώτο ποστ βλέπω έναν άνθρωπο που δεν έχει ιδέα τι θα πει σκύλος και πήρε ένα λαμπ παρασυρμένος από όλη αυτή την παραφιλολογία που τα περιβάλλει. Ελπίζω να έχετε διάθεση να μάθετε όσα περισσότερα μπορείτε για το κουτάβι σας, να σας φάει αποκλείεται. Και αν τελικά διαπιστώσετε ότι δεν μπορείτε να το κρατήσετε να φροντίσετε να του βρείτε ένα σωστό σπίτι.

 

[KICKASS]

πολύ μικρό για τιμωρίες και τέτοιες μπούρδες απλά λέγε του ένα μη να το συνηθίζει και δίνε του ένα παιχνίδι να μασουλάει,είναι πολύ μικρό ακόμα και η μαμά του θα του τα έκοβε τέτοια κόλπα πιο νωρίς και τέλος δεν ξέρεις αν είναι καθαρόαιμο λάμπ γιατί είναι απο ιδιώτη.

 

[giannis2]

Είχατε ποτέ ξανά κουτάβι; Είναι το πρώτο σας;
Από το πρώτο ποστ βλέπω έναν άνθρωπο που δεν έχει ιδέα τι θα πει σκύλος και πήρε ένα λαμπ παρασυρμένος από όλη αυτή την παραφιλολογία που τα περιβάλλει. Ελπίζω να έχετε διάθεση να μάθετε όσα περισσότερα μπορείτε για το κουτάβι σας, να σας φάει αποκλείεται. Και αν τελικά διαπιστώσετε ότι δεν μπορείτε να το κρατήσετε να φροντίσετε να του βρείτε ένα σωστό σπίτι.

Οχι δεν ειχαμε ποτε ξανα κουταβι ειναι το πρωτο μας.Εχω διαθεση να μαθω περισσοτερα και αυτος ηταν και ο λογος που ανοιξα αυτο το θεμα.Παντως θα ηθελα πολυ και την δικια σου γνωμη για αυτο το θεμα.
Σευχαριστω πολυ για τον χρονο σου.

 

[Thodoras]

απλά πρόσεξε να μην ενδίδεις σε αυτά που κάνει και το κάνει συνήθειο.
προσπάθησε οταν κάνει κάτι που δεν θες να του κόβεις κάποιες απο τις ελευθεριες που έχει.
πχ τον έχεις και κυκλοφορεί σε 3 δωμάτια του σπιτίου.αν κάνει κάποια βλακεία (δαγκωμα,κατουρημα,τρυπημα σε ρουχα) αφου του πείς ΜΗ περιόρισε τον σε εναν χώρο και άστον για λίγη ώρα.
ισως να γαβγίσει αλλα να ξέρεις οτι σε λίγο θα σταματήσει.αν πας να το βγάλεις ενω γαβγίζει να ξέρεις οτι θα το κάνει συνέχεια

εμένα το υορκακι με έχει τσακίσει στο δάγκωμα.κάποιες φορές το πιάνει και ψυχοπάθεια και γρυλίζει. του δίνω το κοκκαλάκι του και ηρεμέι.αν συνεχίζει το κλείνω στο δωματιάκι και σε 3 λεπτά βγαίνει και γλύφει οποιον βρει

 

[ManosSk]

Τιμωρίες σε δωμάτια και άλλα τέτοια για εμένα ΠΟΤΕ.

Υπομονή και επιμονή και θα πάνε όλα καλά.

Πριν λίγο που παίζαμε, κλασικά δάγκωνε πάλι, αλλά την παρατηρώ ότι έχει αρχίσει να προσπαθεί να ελέγχει την δύναμη που βάζει ώστε να μην μας πονάει - άρα να μην αντιδράμε (?). Βέβαια πολλές φορές το βλέπω και εγώ σαν παιχνίδι και την αφήνω, αλλά μόλις πονέσω την σταματάω, είτε με "ΜΗ" είτε με φωνή πόνου. Άλλες φορές της αποσπώ απλά την προσοχή με ένα παιχνίδι.

Επίσης όταν της πω "ΜΗ" και σταματήσει την επιβραβεύω που σταμάτησε είτε με μπράβο είτε με χάιδεμα.

Αυτά βέβαια 2 εβδομάδες τώρα τα κάνουμε όποτε παίζουμε, κάθε μέρα πολλές φορές. Όσο περνάνε οι μέρες βλέπω ότι καταλαβαίνει και περισσότερο και είμαι σίγουρος ότι όταν έρθει η ώρα θα σταματήσει εντελώς.

 

[l.Kyveli]

Οχι δεν ειχαμε ποτε ξανα κουταβι ειναι το πρωτο μας.Εχω διαθεση να μαθω περισσοτερα και αυτος ηταν και ο λογος που ανοιξα αυτο το θεμα.Παντως θα ηθελα πολυ και την δικια σου γνωμη για αυτο το θεμα.
Σευχαριστω πολυ για τον χρονο σου.

Όλα τα κουτάβια πρέπει να περάσουν τους πρώτους δύο μήνες της ζωής τους με τα αδέλφια τους και την μάνα τους. Η τοκετομάδα τους τους προσφέρει τα πρώτα μαθήματα κοινωνικοποίησης, μέσα από παιχνίδι, δαγκώματα, γρυλίσματα, κλπ. Συνήθως αυτά τα κουτάβια έχουν διδαχθεί μεταξύ τους να μην δαγκώνουν ξέφρενα λόγω του ότι τα δόντια τους πονάνε, γιατί αυτό έχει συνέπειες. Όταν ένα κουτάβι για τους χ,ψ λόγους απομακρυνθεί νωρίτερα από τα αδέλφια τότε ο άνθρωπος που τα έχει αναλάβει, με τερματισμό του παιχνιδιού όταν γίνουν ενοχλητικά και με διάφορα μασουλητήρια που δεν διαλύονται για να μην τα καταπιούν τα μαθαίνει να σταματούν το δάγκωμα.

Ποτέ ξύλο, νευρικότητα, και φωνές και παντα σταθερή συμπεριφορά από όλα τα μέλη της οικογένειας. Οι νευρικές αντιδράσεις το μόνο που θα καταφέρουν είναι να δημιουργήσουν ένα νευρικό ή και φοβικό σκύλο.

Τα λάμπραντορ, αντιθέτως με τους μύθους που κυκλοφορούν δεν γίνονται ως δια μαγείας τα τέλεια οικογενειακά σκυλία. Χρειάζεται δουλειά με τον σκύλο, υπομονή, αφιέρωση χρόνου και δίκαιη μεταχείρηση. Ως κουτάβια θεωρούνται από τα πιο ζωηρά και ζαβολιάρικα και χρειάζονται πολύ παιχνίδι και σωστή καθοδήγηση, και αφού ολοκληρώσουν τα εμβόλια τους βόλτες, κοινωνικοποίηση και εκτόνωση ( χωρίς να το παρακάνουμε και να ξεχνάμε ότι είναι σκυλάκια μικρά με βαρύ μυοσκελετικό σύστημα που δεν θέλουμε να επιβαρύνουμε).
Με μικρά παιδιά θέλουν προσοχή και επίβλεψη, όχι γιατί είναι επιθετικά, κάθε άλλο, αλλά γιατί είναι εξαιρετικά ατσούμπαλα και ενθουσιώδη. Το λάμπραντορ είναι ένας άφοβος, καλοπροαίρετος και ενθουσιώδης σκύλος και πρέπει να σεβαστούμε την φύση του και να του προσφέρουμε την εκτόνωση που χρειάζεται για να μην γίνει ένας νευρικός και χοντρός σκύλος ( είναι πολύ λαίμαργα από φύση) και να τα εκπαιδεύσουμε, με την βοήθεια εκπαιδευτή ακόμη καλύτερα, για να έχουμε το σκυλί που ονειρευόμαστε.
Λατρεύουν το μπάνιο στην θάλασσα, τα παιχνίδια επαναφοράς ( από μπαλάκι μέχρι κομμάτια ξύλου ή τα παπούτσια μας, πάντα θα έχουν κάτι στο στόμα τους που θα μας το φέρνουνε).
Προσέχουμε επίσης να μην γλυστράνε στα πατώματα του σπιτιού μας για να μην προκαλέσουμε κάποια ζημιά που μπορεί να έχουν την προδιάθεση να πάθουν.
Πρόκειται για εξαιρετικά ανθρωποκεντρικά σκυλιά και όσο και να λατρεύουν την δράση θα προτιμήσουν να είναι δίπλα μας σε κάθε περίπτωση.

 

[giannis2]

Όλα τα κουτάβια πρέπει να περάσουν τους πρώτους δύο μήνες της ζωής τους με τα αδέλφια τους και την μάνα τους. Η τοκετομάδα τους τους προσφέρει τα πρώτα μαθήματα κοινωνικοποίησης, μέσα από παιχνίδι, δαγκώματα, γρυλίσματα, κλπ. Συνήθως αυτά τα κουτάβια έχουν διδαχθεί μεταξύ τους να μην δαγκώνουν ξέφρενα λόγω του ότι τα δόντια τους πονάνε, γιατί αυτό έχει συνέπειες. Όταν ένα κουτάβι για τους χ,ψ λόγους απομακρυνθεί νωρίτερα από τα αδέλφια τότε ο άνθρωπος που τα έχει αναλάβει, με τερματισμό του παιχνιδιού όταν γίνουν ενοχλητικά και με διάφορα μασουλητήρια που δεν διαλύονται για να μην τα καταπιούν τα μαθαίνει να σταματούν το δάγκωμα.

Ποτέ ξύλο, νευρικότητα, και φωνές και παντα σταθερή συμπεριφορά από όλα τα μέλη της οικογένειας. Οι νευρικές αντιδράσεις το μόνο που θα καταφέρουν είναι να δημιουργήσουν ένα νευρικό ή και φοβικό σκύλο.

Τα λάμπραντορ, αντιθέτως με τους μύθους που κυκλοφορούν δεν γίνονται ως δια μαγείας τα τέλεια οικογενειακά σκυλία. Χρειάζεται δουλειά με τον σκύλο, υπομονή, αφιέρωση χρόνου και δίκαιη μεταχείρηση. Ως κουτάβια θεωρούνται από τα πιο ζωηρά και ζαβολιάρικα και χρειάζονται πολύ παιχνίδι και σωστή καθοδήγηση, και αφού ολοκληρώσουν τα εμβόλια τους βόλτες, κοινωνικοποίηση και εκτόνωση ( χωρίς να το παρακάνουμε και να ξεχνάμε ότι είναι σκυλάκια μικρά με βαρύ μυοσκελετικό σύστημα που δεν θέλουμε να επιβαρύνουμε).
Με μικρά παιδιά θέλουν προσοχή και επίβλεψη, όχι γιατί είναι επιθετικά, κάθε άλλο, αλλά γιατί είναι εξαιρετικά ατσούμπαλα και ενθουσιώδη. Το λάμπραντορ είναι ένας άφοβος, καλοπροαίρετος και ενθουσιώδης σκύλος και πρέπει να σεβαστούμε την φύση του και να του προσφέρουμε την εκτόνωση που χρειάζεται για να μην γίνει ένας νευρικός και χοντρός σκύλος ( είναι πολύ λαίμαργα από φύση) και να τα εκπαιδεύσουμε, με την βοήθεια εκπαιδευτή ακόμη καλύτερα, για να έχουμε το σκυλί που ονειρευόμαστε.
Λατρεύουν το μπάνιο στην θάλασσα, τα παιχνίδια επαναφοράς ( από μπαλάκι μέχρι κομμάτια ξύλου ή τα παπούτσια μας, πάντα θα έχουν κάτι στο στόμα τους που θα μας το φέρνουνε).
Προσέχουμε επίσης να μην γλυστράνε στα πατώματα του σπιτιού μας για να μην προκαλέσουμε κάποια ζημιά που μπορεί να έχουν την προδιάθεση να πάθουν.
Πρόκειται για εξαιρετικά ανθρωποκεντρικά σκυλιά και όσο και να λατρεύουν την δράση θα προτιμήσουν να είναι δίπλα μας σε κάθε περίπτωση.

Σευχαριστω με βοηθησες παρα πολυ

 

[l.Kyveli]

Να είσαι καλά. Είναι λίγο δύσκολο να βοηθήσεις κάποιων από απόσταση μόνο με τις γνώσεις που έχεις αποκτήσει συμβιώνοντας με ένα λαμπ. Θα σου πρότεινα να αναζητήσεις έναν καλό εκπαιδευτή που έχει πρόγραμμα και για κουτάβια όπως ο Κώστας ο Μαρτίνης π.χ. και να ξεκινήσετε την εκπαίδευση του από νωρίς. Θα βοηθήσει όλη την οικογένεια η εμπειρία αυτή.