Απο το Dogpark.gr | All about dogs!
ενα πολυ ενδιαφερον αρθρο... ( δεν ειδα να το εχουμε αναρτησει καπου.. αν ναι , μπορειτε να το κλεισετε )
Η επιθετικότητα εχει πολλές μορφές. Μερικές φορες μπορει να είναι σηκωμα της τρίχας, γρύλισμα, γάβγισμα η ακόμα και δάγκωμα. Επιθετικότητα είναι μια φυσιολογική αντίδραση των σκύλων σε κάποια ερεθίσματα, έτσι προστατεύουν το φαγητό τους, τα κουτάβια τους, τον χώρο τους ακομα και την αγέλη τους. Είναι ένστικτο που προέρχεται από τους λύκους και δεν εχει εξαλειφθεί και υπάρχουν φορές που οι σκύλοι μπορεί να δείξουν επιθετικότητα ακόμα και στους ιδιοκτήτες τους. Ελπίζω με αυτό το άρθρο να σας βοηθήσω να ξεχωρίσετε τις μορφές επιθετικότητας και να κατανοήσετε τον τρόπο σκέψης των σκύλων ώστε η διαβίωση σας με τον τετράποδο σύντροφο σας να γίνει ή να παραμείνει αρμονική.
Τις περισσότερες φορές που ο σκύλος θα παρουσιάσει κάποια μορφή επιθετικότητας προς τον ιδιοκτήτη του ή προς άλλα ζώα έχει γίνει κάποιο λάθος από μεριά του ιδιοκτήτη, σίγουρα υπάρχουν φορές που είναι γενετικό και είναι πιο εύκολο να εκδηλωθεί κάποια μορφή επιθετικότητας (σκυλος με ασταθή χαρακτήρα ή ευαίσθητα νεύρα).
Η πιο συχνή μορφή επιθετικότητας που συναντάμε είναι επιθετικότητα προς σκύλους του ίδιου γένους. Αυτό συνήθως συμβαίνει μεταξύ ενηλίκων σκύλων και έχει σαν σκοπό την υποταγή ενός από τους δυο σκύλους. Ο λόγος της επίθεσης μπορεί να είναι για να προστατεύσει το χώρο του, το φαγητό του ή κάποιο παιχνίδι του ή ακόμα και για να έχει όλη τη προσοχή του ιδιοκτήτη του.
Επιθετικότητα επίσης μπορεί να παρουσιαστεί και προς το ανθρώπινο μέλος της αγέλης του. Ο λόγος που κατι τέτοιο συμβαίνει συνήθως είναι επειδή με το καιρό γίνονται λάθη με το σκύλο από τη μεριά του ιδιοκτήτη που τις περισσότερες φορές δεν αντιλαμβάνεται κάποια πράγματα όπως ο σκύλος, αλλά τείνει να ανθρωπομορφιζει το σκύλο. Δυστυχώς αυτό πολλές φορές έχει άσχημη κατάληξη και για τις δυο πλευρές, σπανία ο σκύλος θα φτάσει στο σημείο να δαγκώσει χωρίς να έχουν προηγηθεί προειδοποιήσεις από μεριά του οι οποίες ειτε αγνοήθηκαν είτε δεν αναγνωρίστηκαν εγκαίρως.
Επιθετικότητα προς άλλους σκύλους
Οι βασικότεροι λόγοι που κάποιος σκύλος θα δείξει επιθετικότητα προς άλλα σκυλιά είναι:
1. Ο σκύλος μπορεί να φοβάται τον άλλο σκύλο.
2. Να θεωρεί ότι ο άλλος σκύλος θα επιτεθεί πρώτος θεωρώντας ως απειλητικές προς αυτόν τις κινήσεις του ή τη στάση σώματος του, η ακομα και ότι ο άλλος σκύλος δείχνει σημάδια κυριαρχίας απέναντι του.
Οι λόγοι που προκύπτει τέτοιας μορφής επιθετικότητα ποικίλουν. Μπορεί να προέρχεται από τον αποχωρισμό από τη τοκετοομαδα σε πολύ νεαρή ηλικία με αποτέλεσμα να μην έχει κοινωνικοποιηθεί σωστά, μπορεί επίσης να προέρχεται από προβλήματα κοινωνικοποίησης στη πορεία της ζωής του, να μην εχει ερθει καθόλου σε επαφή με αλλα σκυλιά όσο ήταν σε νεαρή ηλικία με αποτέλεσμα να φοβάται και να αντιδρά επιθετικά.
Άλλοι λόγοι που μπορεί να συμβεί είναι μια τραυματική εμπειρία σε νεαρή ηλικία, δηλαδή κάποιο μεγαλύτερο σκυλί να του επιτέθηκε πρώτο, με αποτέλεσμα να θεωρεί ότι όλοι οι ξένοι σκύλοι θα το βλάψουν οπότε θεωρεί σαν καλύτερη επιλογή την επίθεση. Όταν εχει συμβεί κατι τετοιο δεν είναι σπάνιο φαινόμενο να παρουσιάζει επιθετικότητα προς σκύλους με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά όπως πχ. μέγεθος, ράτσα, χρώμα κλπ και να μην παρουσιάζει επιθετικότητα προς άλλα σκυλιά.
Άλλος ένας βασικός λόγος που συμβαίνει και είναι και ο δυσκολότερος να διορθωθεί είναι όταν ο ιδιοκτήτης έχει επιβραβεύσει τον σκυλο όταν έχει δείξει επιθετικότητα ή ακόμα και μερικές φορές τον έχει παροτρύνει να γίνει επιθετικός προς άλλους σκύλους.
Άλλοι παράγοντες που ενδέχεται να παίξουν ρόλο είναι: γενετική προδιάθεση, ηλικία, ορμόνες, το φύλο του σκύλου και εξωτερικοί παράγοντες .
Οι τροποι με τους οποιους μπορει να εκφρασει την επιθετικοτητα του είναι :
Γάβγισμα, γρύλισμα
Κοιτάει επίμονα το άλλο σκυλί
Τρίχα στη ράχη σηκωμένη
Τράβηγμα στο λουρί για να φτάσει στο άλλο σκυλί
Αυτιά τεντωμένα δείχνοντας μπροστά
Ουρά στημένη ψηλά
Επιθετικότητα που σχετίζεται με κυριαρχία
Επιθετικότητα που σχετίζεται με κυριαρχία έχει τις ρίζες της στο αγελαίο ένστικτο του σκύλου.
Ο σκύλος προέρχεται από τον λύκο και έχει διατηρήσει πολλά από τα ένστικτα του λύκου. Ο σκύλος είναι αγελαίο ζώο και θα θεωρήσει ως αγέλη του τους ανθρώπους με τους οποίους ζει και τα υπόλοιπα σκυλιά αν ζει και με άλλα σκυλιά. Μπορεί να εμφανίσει επιθετικότητα προς ένα συγκεκριμένο μέλος της αγέλης του ή ακόμα και σε περισσότερα. Αυτή η μορφή επιθετικότητας είναι και η πιο επικίνδυνη για τον άνθρωπο ακόμα και για τον σκύλο, διότι ο σκυλος θα διεκδικήσει πιο υψηλή θέση στην ιεραρχία της αγέλης του. Αυτό τις περισσότερες φορές έχει άσχημη κατάληξη με θύματα και από τις πλευρές διότι οι περισσότεροι άνθρωποι καταφεύγουν στη χρήση σωματικής βίας για να δείξουν στον σκύλο τους ποιος είναι ο αρχηγός. Μια μέθοδος η οποία εκτός του ότι είναι άδικη προς τον σκύλο γιατί εμείς τον φέραμε σε αυτή τη κατάσταση να θεωρεί δηλαδή ότι έχει τη δυνατότητα να ανέβει ιεραρχικά, πολλές φορές είναι και επικίνδυνη για τη σωματική ακεραιότητα των ανθρώπων καθώς ο σκύλος μπορεί να αντιδράσει και αυτός εξίσου βίαια.
Σε επιθετικότητα που σχετίζεται με κυριαρχία παίζει ρόλο και η γενετική προδιάθεση που έχει το κάθε σκυλί αλλά και τα βιώματα του. Το να φτάσει ο σκύλος στο σημείο να δαγκώσει είναι τις περισσότερες φορές ανθρώπινο λάθος, ο σκύλος δεν είχε ποτέ ξεκάθαρες εικόνες για το ποια είναι η θέση του στην αγέλη και έμαθε ότι δείχνοντας μικρές τάσεις επιθετικότητας πέρασε το δικό του και υποχώρησε ο άνθρωπος πχ ο σκύλος παίζει με κάτι που δεν θα έπρεπε να παίζει, πάμε να το πάρουμε, μας γρυλίζει και τον αφήνουμε να συνεχίσει. Την επόμενη φορά που θα συμβεί το ίδιο ο σκύλος θα ξανα γρυλίσει, γνωρίζοντας ότι τη προηγούμενη φορά υποχωρήσαμε, αν δεν υποχωρήσουμε πάλι ο σκύλος θα κλιμακώσει την ένταση με την οποία γρυλίζει και μπορεί να δείξει και δόντια μέχρι να μας κάνει να υποχωρήσουμε. Κατά αυτό το τρόπο διδάξαμε στον σκύλο μας ότι όταν μας δείξει επιθετικότητα εμείς υποχωρούμε και αυτή θα είναι και η στάση του κάθε φορά που δεν θέλει να παραχωρήσει κάτι ή να μας ακούσει στο οτιδήποτε. Όσο αυτό συνεχίζεται τόσο και ο σκύλος θα κλιμακώνει την έντασή μέχρι να υποχωρήσουμε.
Οι σκύλοι συνήθως εκφράζουν επιθετικότητα που σχετίζεται με κυριαρχία σε πολλές καταστάσεις με τον σκύλο να προσπαθεί να ελέγξει τη κατάσταση. Παραδείγματα :
Όταν τραβάμε το λουρί του για να τον διορθώσουμε
Όταν πάμε να του βάλουμε το λουρί του ή το κολάρο του
Όταν τον κοιτάμε στα μάτια
Όταν τον αγκαλιάζουμε
Όταν για κάποιο λόγο χρειάζεται να τον συγκρατήσουμε
Την ώρα του καλλωπισμού (χτένισμα, κόψιμο νυχιών κλπ)
Όταν προσπαθήσουμε να του πάρουμε κάποιο αντικείμενο
Εδαφική επιθετικότητα
Ο όρος εδαφική επιθετικότητα σημαίνει τη θέληση του σκύλου να προστατεύσει τον χώρο του (αυλή, σπίτι, δωμάτιο) απέναντι σε άτομα εκτός αγέλης, ανθρώπους ή σκύλους. Το πρόβλημα με την εδαφική επιθετικότητα παρουσιάζεται όταν ένα σκυλί αρχίσει και δείχνει ανεξέλεγκτη επιθετικότητα και όταν τη βγάζει για πράγματα που δεν θα πρεπε. Πολλές φορές αυτό μπορεί να προκύψει και για το κλουβί του ή για το αυτοκίνητο για παράδειγμα. Η εδαφική επιθετικότητα έχει γενετική προδιάθεση για αυτό και είναι πιο συχνό φαινόμενο σε ορισμένες φυλές αλλά είναι και επίκτητη. Παράδειγμα (επίκτητης επιθετικότητας) είναι ένα σκυλί το οποίο δεν αφήνει να πλησιάσουν το κλουβί του. Το σκυλί έδειξε επιθετικότητα με γάβγισμα όταν κάποιος πλησίασε το κλουβί του και αμέσως ο άνθρωπος υποχώρησε, την επόμενη φορά που θα δει κάποιον να πλησιάζει το κλουβί του θα γαβγίσει πιο νωρίς και πιο έντονα, θα υποχωρήσει πάλι ο άνθρωπος με αποτέλεσμα το σκυλί να διδάχτηκε ότι όσο πιο επιθετικά και όσο πιο νωρίς γαβγίσω τόσο πιο γρήγορα θα τον διώξω.
Επιθετικότητα η οποία πηγάζει από τον φόβο
Αν ο σκύλος είχε μια άσχημη εμπειρία με άνθρωπο η με άλλα σκυλιά, είναι πολύ πιθανόν όταν θα συναντάει κάποιον άγνωστο άνθρωπο ή άγνωστο σκύλο να φοβάται και να γίνει επιθετικός. Πολλά σκυλιά όταν φοβούνται τρέπονται σε φυγή, αλλά υπάρχουν και σκυλιά που δεν θα κάνουν πίσω και μπορεί να αντιδράσουν επιθετικά επειδή φοβούνται ειδικά αν δουν ότι ο άνθρωπος ή ο σκύλος που φοβούνται, φοβάται και αυτός ή αν δουν ότι υποχώρησε. Επίσης πολλά σκυλιά που φοβούνται θα αντιδράσουν επιθετικά αν δεν έχουν τη δυνατότητα διαφυγής, αν δηλαδή είναι στο λουρί ή αν δεν έχουν που να πάνε γιατί είναι σε κλειστό χώρο.
Επιθετικότητα η οποία πηγάζει από μητρικό ένστικτο
Θηλυκές οι οποίες έχουν γεννήσει είναι επιθετικές όταν κάποιος πλησιάζει τη φωλιά με τα κουτάβια. Καμιά φορά μπορεί ακόμα και μια ψευδοκυηση να είναι αρκετή για να γίνει επιθετική μια σκύλα στη προσπάθεια της να προστατεύσει το χώρο που χει επιλέξει για φωλιά.
Ανακατευθυνόμενη επιθετικότητα
Ανακατευθυνομενη επιθετικότητα είναι όταν ένας σκύλος δείχνει επιθετικότητα προς έναν άνθρωπο ή ένα σκύλο και δεν μπορεί να δαγκώσει τον άνθρωπο που χει απέναντι του ή τον σκύλο και γυρνάει και δαγκώνει το αφεντικό του ή κάποιον άλλο που βρίσκεται δίπλα του εκείνη τη στιγμή. Παράδειγμα ο σκύλος είναι στο φράχτη και γαβγίζει επιθετικά στον σκύλο που είναι από την εξω πλευρά του φράχτη, πλησιάζει ο ιδιοκτήτης να τον μαζέψει και ο σκύλος γυρνάει και τον δαγκώνει. Συνήθως ο σκύλος σε αυτές τις περιπτώσεις γυρνάει να δαγκώσει άτομα που θεωρεί κατώτερα στην ιεραρχία.
ενα πολυ ενδιαφερον αρθρο... ( δεν ειδα να το εχουμε αναρτησει καπου.. αν ναι , μπορειτε να το κλεισετε )
Η επιθετικότητα εχει πολλές μορφές. Μερικές φορες μπορει να είναι σηκωμα της τρίχας, γρύλισμα, γάβγισμα η ακόμα και δάγκωμα. Επιθετικότητα είναι μια φυσιολογική αντίδραση των σκύλων σε κάποια ερεθίσματα, έτσι προστατεύουν το φαγητό τους, τα κουτάβια τους, τον χώρο τους ακομα και την αγέλη τους. Είναι ένστικτο που προέρχεται από τους λύκους και δεν εχει εξαλειφθεί και υπάρχουν φορές που οι σκύλοι μπορεί να δείξουν επιθετικότητα ακόμα και στους ιδιοκτήτες τους. Ελπίζω με αυτό το άρθρο να σας βοηθήσω να ξεχωρίσετε τις μορφές επιθετικότητας και να κατανοήσετε τον τρόπο σκέψης των σκύλων ώστε η διαβίωση σας με τον τετράποδο σύντροφο σας να γίνει ή να παραμείνει αρμονική.
Τις περισσότερες φορές που ο σκύλος θα παρουσιάσει κάποια μορφή επιθετικότητας προς τον ιδιοκτήτη του ή προς άλλα ζώα έχει γίνει κάποιο λάθος από μεριά του ιδιοκτήτη, σίγουρα υπάρχουν φορές που είναι γενετικό και είναι πιο εύκολο να εκδηλωθεί κάποια μορφή επιθετικότητας (σκυλος με ασταθή χαρακτήρα ή ευαίσθητα νεύρα).
Η πιο συχνή μορφή επιθετικότητας που συναντάμε είναι επιθετικότητα προς σκύλους του ίδιου γένους. Αυτό συνήθως συμβαίνει μεταξύ ενηλίκων σκύλων και έχει σαν σκοπό την υποταγή ενός από τους δυο σκύλους. Ο λόγος της επίθεσης μπορεί να είναι για να προστατεύσει το χώρο του, το φαγητό του ή κάποιο παιχνίδι του ή ακόμα και για να έχει όλη τη προσοχή του ιδιοκτήτη του.
Επιθετικότητα επίσης μπορεί να παρουσιαστεί και προς το ανθρώπινο μέλος της αγέλης του. Ο λόγος που κατι τέτοιο συμβαίνει συνήθως είναι επειδή με το καιρό γίνονται λάθη με το σκύλο από τη μεριά του ιδιοκτήτη που τις περισσότερες φορές δεν αντιλαμβάνεται κάποια πράγματα όπως ο σκύλος, αλλά τείνει να ανθρωπομορφιζει το σκύλο. Δυστυχώς αυτό πολλές φορές έχει άσχημη κατάληξη και για τις δυο πλευρές, σπανία ο σκύλος θα φτάσει στο σημείο να δαγκώσει χωρίς να έχουν προηγηθεί προειδοποιήσεις από μεριά του οι οποίες ειτε αγνοήθηκαν είτε δεν αναγνωρίστηκαν εγκαίρως.
Επιθετικότητα προς άλλους σκύλους
Οι βασικότεροι λόγοι που κάποιος σκύλος θα δείξει επιθετικότητα προς άλλα σκυλιά είναι:
1. Ο σκύλος μπορεί να φοβάται τον άλλο σκύλο.
2. Να θεωρεί ότι ο άλλος σκύλος θα επιτεθεί πρώτος θεωρώντας ως απειλητικές προς αυτόν τις κινήσεις του ή τη στάση σώματος του, η ακομα και ότι ο άλλος σκύλος δείχνει σημάδια κυριαρχίας απέναντι του.
Οι λόγοι που προκύπτει τέτοιας μορφής επιθετικότητα ποικίλουν. Μπορεί να προέρχεται από τον αποχωρισμό από τη τοκετοομαδα σε πολύ νεαρή ηλικία με αποτέλεσμα να μην έχει κοινωνικοποιηθεί σωστά, μπορεί επίσης να προέρχεται από προβλήματα κοινωνικοποίησης στη πορεία της ζωής του, να μην εχει ερθει καθόλου σε επαφή με αλλα σκυλιά όσο ήταν σε νεαρή ηλικία με αποτέλεσμα να φοβάται και να αντιδρά επιθετικά.
Άλλοι λόγοι που μπορεί να συμβεί είναι μια τραυματική εμπειρία σε νεαρή ηλικία, δηλαδή κάποιο μεγαλύτερο σκυλί να του επιτέθηκε πρώτο, με αποτέλεσμα να θεωρεί ότι όλοι οι ξένοι σκύλοι θα το βλάψουν οπότε θεωρεί σαν καλύτερη επιλογή την επίθεση. Όταν εχει συμβεί κατι τετοιο δεν είναι σπάνιο φαινόμενο να παρουσιάζει επιθετικότητα προς σκύλους με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά όπως πχ. μέγεθος, ράτσα, χρώμα κλπ και να μην παρουσιάζει επιθετικότητα προς άλλα σκυλιά.
Άλλος ένας βασικός λόγος που συμβαίνει και είναι και ο δυσκολότερος να διορθωθεί είναι όταν ο ιδιοκτήτης έχει επιβραβεύσει τον σκυλο όταν έχει δείξει επιθετικότητα ή ακόμα και μερικές φορές τον έχει παροτρύνει να γίνει επιθετικός προς άλλους σκύλους.
Άλλοι παράγοντες που ενδέχεται να παίξουν ρόλο είναι: γενετική προδιάθεση, ηλικία, ορμόνες, το φύλο του σκύλου και εξωτερικοί παράγοντες .
Οι τροποι με τους οποιους μπορει να εκφρασει την επιθετικοτητα του είναι :
Γάβγισμα, γρύλισμα
Κοιτάει επίμονα το άλλο σκυλί
Τρίχα στη ράχη σηκωμένη
Τράβηγμα στο λουρί για να φτάσει στο άλλο σκυλί
Αυτιά τεντωμένα δείχνοντας μπροστά
Ουρά στημένη ψηλά
Επιθετικότητα που σχετίζεται με κυριαρχία
Επιθετικότητα που σχετίζεται με κυριαρχία έχει τις ρίζες της στο αγελαίο ένστικτο του σκύλου.
Ο σκύλος προέρχεται από τον λύκο και έχει διατηρήσει πολλά από τα ένστικτα του λύκου. Ο σκύλος είναι αγελαίο ζώο και θα θεωρήσει ως αγέλη του τους ανθρώπους με τους οποίους ζει και τα υπόλοιπα σκυλιά αν ζει και με άλλα σκυλιά. Μπορεί να εμφανίσει επιθετικότητα προς ένα συγκεκριμένο μέλος της αγέλης του ή ακόμα και σε περισσότερα. Αυτή η μορφή επιθετικότητας είναι και η πιο επικίνδυνη για τον άνθρωπο ακόμα και για τον σκύλο, διότι ο σκυλος θα διεκδικήσει πιο υψηλή θέση στην ιεραρχία της αγέλης του. Αυτό τις περισσότερες φορές έχει άσχημη κατάληξη με θύματα και από τις πλευρές διότι οι περισσότεροι άνθρωποι καταφεύγουν στη χρήση σωματικής βίας για να δείξουν στον σκύλο τους ποιος είναι ο αρχηγός. Μια μέθοδος η οποία εκτός του ότι είναι άδικη προς τον σκύλο γιατί εμείς τον φέραμε σε αυτή τη κατάσταση να θεωρεί δηλαδή ότι έχει τη δυνατότητα να ανέβει ιεραρχικά, πολλές φορές είναι και επικίνδυνη για τη σωματική ακεραιότητα των ανθρώπων καθώς ο σκύλος μπορεί να αντιδράσει και αυτός εξίσου βίαια.
Σε επιθετικότητα που σχετίζεται με κυριαρχία παίζει ρόλο και η γενετική προδιάθεση που έχει το κάθε σκυλί αλλά και τα βιώματα του. Το να φτάσει ο σκύλος στο σημείο να δαγκώσει είναι τις περισσότερες φορές ανθρώπινο λάθος, ο σκύλος δεν είχε ποτέ ξεκάθαρες εικόνες για το ποια είναι η θέση του στην αγέλη και έμαθε ότι δείχνοντας μικρές τάσεις επιθετικότητας πέρασε το δικό του και υποχώρησε ο άνθρωπος πχ ο σκύλος παίζει με κάτι που δεν θα έπρεπε να παίζει, πάμε να το πάρουμε, μας γρυλίζει και τον αφήνουμε να συνεχίσει. Την επόμενη φορά που θα συμβεί το ίδιο ο σκύλος θα ξανα γρυλίσει, γνωρίζοντας ότι τη προηγούμενη φορά υποχωρήσαμε, αν δεν υποχωρήσουμε πάλι ο σκύλος θα κλιμακώσει την ένταση με την οποία γρυλίζει και μπορεί να δείξει και δόντια μέχρι να μας κάνει να υποχωρήσουμε. Κατά αυτό το τρόπο διδάξαμε στον σκύλο μας ότι όταν μας δείξει επιθετικότητα εμείς υποχωρούμε και αυτή θα είναι και η στάση του κάθε φορά που δεν θέλει να παραχωρήσει κάτι ή να μας ακούσει στο οτιδήποτε. Όσο αυτό συνεχίζεται τόσο και ο σκύλος θα κλιμακώνει την έντασή μέχρι να υποχωρήσουμε.
Οι σκύλοι συνήθως εκφράζουν επιθετικότητα που σχετίζεται με κυριαρχία σε πολλές καταστάσεις με τον σκύλο να προσπαθεί να ελέγξει τη κατάσταση. Παραδείγματα :
Όταν τραβάμε το λουρί του για να τον διορθώσουμε
Όταν πάμε να του βάλουμε το λουρί του ή το κολάρο του
Όταν τον κοιτάμε στα μάτια
Όταν τον αγκαλιάζουμε
Όταν για κάποιο λόγο χρειάζεται να τον συγκρατήσουμε
Την ώρα του καλλωπισμού (χτένισμα, κόψιμο νυχιών κλπ)
Όταν προσπαθήσουμε να του πάρουμε κάποιο αντικείμενο
Εδαφική επιθετικότητα
Ο όρος εδαφική επιθετικότητα σημαίνει τη θέληση του σκύλου να προστατεύσει τον χώρο του (αυλή, σπίτι, δωμάτιο) απέναντι σε άτομα εκτός αγέλης, ανθρώπους ή σκύλους. Το πρόβλημα με την εδαφική επιθετικότητα παρουσιάζεται όταν ένα σκυλί αρχίσει και δείχνει ανεξέλεγκτη επιθετικότητα και όταν τη βγάζει για πράγματα που δεν θα πρεπε. Πολλές φορές αυτό μπορεί να προκύψει και για το κλουβί του ή για το αυτοκίνητο για παράδειγμα. Η εδαφική επιθετικότητα έχει γενετική προδιάθεση για αυτό και είναι πιο συχνό φαινόμενο σε ορισμένες φυλές αλλά είναι και επίκτητη. Παράδειγμα (επίκτητης επιθετικότητας) είναι ένα σκυλί το οποίο δεν αφήνει να πλησιάσουν το κλουβί του. Το σκυλί έδειξε επιθετικότητα με γάβγισμα όταν κάποιος πλησίασε το κλουβί του και αμέσως ο άνθρωπος υποχώρησε, την επόμενη φορά που θα δει κάποιον να πλησιάζει το κλουβί του θα γαβγίσει πιο νωρίς και πιο έντονα, θα υποχωρήσει πάλι ο άνθρωπος με αποτέλεσμα το σκυλί να διδάχτηκε ότι όσο πιο επιθετικά και όσο πιο νωρίς γαβγίσω τόσο πιο γρήγορα θα τον διώξω.
Επιθετικότητα η οποία πηγάζει από τον φόβο
Αν ο σκύλος είχε μια άσχημη εμπειρία με άνθρωπο η με άλλα σκυλιά, είναι πολύ πιθανόν όταν θα συναντάει κάποιον άγνωστο άνθρωπο ή άγνωστο σκύλο να φοβάται και να γίνει επιθετικός. Πολλά σκυλιά όταν φοβούνται τρέπονται σε φυγή, αλλά υπάρχουν και σκυλιά που δεν θα κάνουν πίσω και μπορεί να αντιδράσουν επιθετικά επειδή φοβούνται ειδικά αν δουν ότι ο άνθρωπος ή ο σκύλος που φοβούνται, φοβάται και αυτός ή αν δουν ότι υποχώρησε. Επίσης πολλά σκυλιά που φοβούνται θα αντιδράσουν επιθετικά αν δεν έχουν τη δυνατότητα διαφυγής, αν δηλαδή είναι στο λουρί ή αν δεν έχουν που να πάνε γιατί είναι σε κλειστό χώρο.
Επιθετικότητα η οποία πηγάζει από μητρικό ένστικτο
Θηλυκές οι οποίες έχουν γεννήσει είναι επιθετικές όταν κάποιος πλησιάζει τη φωλιά με τα κουτάβια. Καμιά φορά μπορεί ακόμα και μια ψευδοκυηση να είναι αρκετή για να γίνει επιθετική μια σκύλα στη προσπάθεια της να προστατεύσει το χώρο που χει επιλέξει για φωλιά.
Ανακατευθυνόμενη επιθετικότητα
Ανακατευθυνομενη επιθετικότητα είναι όταν ένας σκύλος δείχνει επιθετικότητα προς έναν άνθρωπο ή ένα σκύλο και δεν μπορεί να δαγκώσει τον άνθρωπο που χει απέναντι του ή τον σκύλο και γυρνάει και δαγκώνει το αφεντικό του ή κάποιον άλλο που βρίσκεται δίπλα του εκείνη τη στιγμή. Παράδειγμα ο σκύλος είναι στο φράχτη και γαβγίζει επιθετικά στον σκύλο που είναι από την εξω πλευρά του φράχτη, πλησιάζει ο ιδιοκτήτης να τον μαζέψει και ο σκύλος γυρνάει και τον δαγκώνει. Συνήθως ο σκύλος σε αυτές τις περιπτώσεις γυρνάει να δαγκώσει άτομα που θεωρεί κατώτερα στην ιεραρχία.