Καλημέρα έχω εδώ και 4 μήνες ένα σκύλο τον οποίο τον πήρα από τον δρόμο .. είναι υπέροχος και έξυπνος... αλλά δυστυχώς και πεισματάρης .. είναι αρσενικό rotweiller-λυκόσκυλο και είναι 6 μηνών .. είναι ο πρώτος μου σκύλος ..στην βόλτα έχει αρχίσει μια καινούργια και κακή συνήθεια... τρώει από κάτω κακά άλλων σκύλων όπως και ψωμιά που πετάνε για τα περιστέρια ..πριν από λίγο καιρό δεν το έκανε και δεν ξέρω γιατί ή πως άρχισε αυτή του η συνήθεια ..του λέω συνεχεία ''μη'' και ''όχι'' αλλά εκείνος λες και δεν με ακούει .. αναγκαστικά τον έχω δεμένο κάθε φορά γιατί και όταν παίζει ξεχνιέται και πάει και τρώει τα παραπάνω... μπορείτε να μου προτείνετε καμιά λύση? ευχαριστώ
φαγητο απο τον δρομο
- Thread starter eddie
- Ημερομηνία δημιουργίας
Καλώς ήρθες στο φόρουμ.
Μπράβο σου που μάζεψες τον μικρό σου.
Αυτή την συνήθεια την έχουν πάρα πολλά σκυλιά. Πρώην αδέσποτα και μη. Δεν γνωρίζω να έχει δοθεί κάποια απόλυτη ερμηνεία. Εικασίες πολλές. Αυτό που πρέπει να κάνεις, είναι να τον κρατάς δεμένο. Για πάρα πολλούς λόγους, εκτός αυτού. Και να ελπίζεις ότι κάποτε και με συνεχή διόρθωση, μπορεί να το σταματήσει. Μέχρι τότε, να προσέχεις να μην διανοηθεί, να βάλει τίποτα στο στόμα του από κάτω.
Μπράβο σου που μάζεψες τον μικρό σου.
Αυτή την συνήθεια την έχουν πάρα πολλά σκυλιά. Πρώην αδέσποτα και μη. Δεν γνωρίζω να έχει δοθεί κάποια απόλυτη ερμηνεία. Εικασίες πολλές. Αυτό που πρέπει να κάνεις, είναι να τον κρατάς δεμένο. Για πάρα πολλούς λόγους, εκτός αυτού. Και να ελπίζεις ότι κάποτε και με συνεχή διόρθωση, μπορεί να το σταματήσει. Μέχρι τότε, να προσέχεις να μην διανοηθεί, να βάλει τίποτα στο στόμα του από κάτω.
Δεν είμαι απόλυτα ειδική για να σου πω με συγουριά πιο είναι το σωστό, ένας τρόπος είναι να του μάθεις να τρώει μόνο όταν του λές εσύ. Ξεκινώντας με την τροφή του μέσα στο σπίτι και αφού μάθει αυτό κάνεις το ίδιο και στην βόλτα. Μέχρι να γίνει αυτό μια σύγουρη λύση είναι το φίμοτρο. Κυκλοφορούν πολλές φόλες έξω. Πρέπει να κόψεις αυτήν την συνήθεια τώρα που είναι μικρό γιατί μπορεί να παγιωθεί.
Παιδιά τι να λέμε; Λαίμαργα ζώα είναι. Κι εμένα η δικιά μου δεν έτρωγε από κάτω υποτίθεται και ξέρει και εντολή να αφήνει αυτό που έχει στο στόμα της.
Αλλά αν δει κανένα πιτόγυρο πεταμένο (πριν το δω εγώ) το έχει καταπιεί πριν προλάβω να μιλήσω. Πολύ προσοχή και πάντα στο λουρί ο σκύλος. Ειδικά το βράδυ που δε φαίνεται τι κάνουν τα μάτια σας 14. Κι αν ξέρεις σημεία που πετάνε φαγητά πχ. δίπλα σε ταβέρνες ή φούρνους, απόφευγέ τα.
Αλλά αν δει κανένα πιτόγυρο πεταμένο (πριν το δω εγώ) το έχει καταπιεί πριν προλάβω να μιλήσω. Πολύ προσοχή και πάντα στο λουρί ο σκύλος. Ειδικά το βράδυ που δε φαίνεται τι κάνουν τα μάτια σας 14. Κι αν ξέρεις σημεία που πετάνε φαγητά πχ. δίπλα σε ταβέρνες ή φούρνους, απόφευγέ τα.
Πάνω σε αυτό κι εγώ θέλω μία συμβουλή...εγώ στο σπίτι αλλά κι έξω όταν είμαστε του χω μάθει οποιαδήποτε λιχουδιά κι αν του δίνω να μην την παίρνει αν δεν του πω "πάρ' το"...ακόμα κι κολλημένο στη μύτη του να το χω αν δεν του δώσω εντολή δεν το παίρνει...κι το μπολάκι του με το φαγητό πρώτα τον βάζω να κάτσει κι να είναι ήρεμος κι μετά του το βάζω κάτω...αλλά όταν είναι έξω αν δει κάτι κάτω το αρπάζει με τη μία,τι είνια φύλλο,τι ξύλο,τι καρπό από κάποιο δέντρο,τι φαγητό...αμέσως...κι αν τον έχω ελεύθερο κι αρπάξει κάτι τρέχει γιατί ξέρει ότι θα του το πάρω από το στόμα...κι δυστυχώς το "άστο" κι το "φέρτο" το παλεύω καιρό τώρα κι πιστεύω ότι το χει μάθει αλλά δε θέλει να το ακούσει με τίποτα...το μόνο που με σώζει έιναι η λιχουδιά που κρατάω πάντα στο χέρι μου,θα ρθει να φάει αυτή για να αφήσει αυτό που χει στο στόμα...τι μπορώ να κάνω;;;;
Υπομονή. Μάλλον στο μυαλό τους είναι διαφορετικό το φαγητό από το χέρι του ιδιοκτήτη και το φαγητό που βρίσκουν με το "σπαθί" τους.
Κι εγώ αν της δώσω μπριζόλα και της πω αστην, την αφήνει. Αν δει καμιά ξεραμένη ψωμάρα στο δρόμο ούτε που νοιάζεται σ' αυτά που λέω. Απλά πρέπει να προσέχεις που μυρίζει και να το δεις πρώτη ώστε να την τραβήξεις ή να της πεις ΜΗ.
Κι εγώ αν της δώσω μπριζόλα και της πω αστην, την αφήνει. Αν δει καμιά ξεραμένη ψωμάρα στο δρόμο ούτε που νοιάζεται σ' αυτά που λέω. Απλά πρέπει να προσέχεις που μυρίζει και να το δεις πρώτη ώστε να την τραβήξεις ή να της πεις ΜΗ.
Το έκανε και ο Περρίτο στην αρχή αυτό. Την πρώτη φορά άρπαξε ένα περιστέρι το οποίο βρήκε τραγικό θάνατο στα δόντια του και δεν το άφηνε με τπτ. Επίσης έχει κόλλημα και με τα νεκρά περιστέρια. και για αυτές τις περιπτώσεις που δεν μπορώ να βάλω το χέρι μου μέσα στο στόμα του έχω μαζί μου λιχουδιά. Τώρα για κοκαλάκια ψωμάκια σκατάκια, αφού 2 φορές έβαλα το χέρι μου μέσα στο στόμα του για να τις βγάλω και τον μάλωσα πλέον καταλαβαίνει το "μη" . Αρκεί να δώ πρώτη τι κυκλοφορεί στο δρόμο και το θεωρήσει φαγητό για να του πω προκαταβολικά την εντολή. Τα μάτια σου 14 γιατι κάποια πράγματα δεν είναι τοσο αθώα όσο ένα ψωμάκι. Κάτι άλλο που εφάρμοσα επίσης ήτάν πριν την μεγάλη μας βόλτα να μην πεινάει ώστε να μην νομίζει πως είμαστε για κυνήγι και ψάχνει το αγριογούρουνο. Πάντως έχει ηρεμίσει και αυτός και τα περιστέρια της γειτονιάς.
