Για παντα κουταβια?

[matilda]

Μιας και τις τελευταιες μερες υπαρχει μια φιλοσοφικη διαθεση ας εκθεσω και εγω μερικες σκορπιες σκεψεις για τον σκυλο.

Ας αναλογιστουμε λιγο τον ιδανικο σκυλο. Οχι αυτον που πιθανοτατα θεωρειτε ιδανικος για τον καθεναν απο μας, αλλα το ιδανικο για τον μεσο ιδιοκτητη. Ειναι ανετος, υποτακτικος, αγαπησιαρης. Τα παει καλα με αλλους σκυλους και οσους αποφασισουμε να βαλουμε σπιτι μας. Ειναι πιστος, προσχαρος και παιχνιδιαρης. Πολυ καλα μεχρι εδω. Αλλα η περιγραφη οσο παει θυμιζει περισσοτερο κουταβι παρα ενηλικο σκυλο.

Τα σκυλια που ζουσαν σε ημιαστικες περιοχες, οχι πολλα, 30 χρονια πριν ειχαν "προσωπικη ζωη" (με την ενοια των κοινωνικων επαφων με αλλα σκυλια χωρις απαραιτητα την συμμετοχη ή επεμβαση του ιδιοκτητη και οχι την σεξουαλικη διασταση του ορου), σχετικη ελευθερια και ανεξαρτησια και πολλα απο αυτα μια εστω και υποτυπωδη εργασια να κανουν. Τα σημερινα σκυλια δεν εχουν τιποτα απο τα παραπανω. Αραγε ποσο εχει στοιχισει ολο αυτο στην αναπτυξη του χαρακτηρα των σκυλων μας? Αφηνουμε ποτε τα σκυλια μας να φτασουν στην ενηλικιωση ή μηπως ο συγχρονος τροπος ζωης επιβαλλει να κρατιουνται σε μια αεναη κουταβοπεριοδο? Και τελικα ποιο ειναι το κοστος στην ψυχοσυνθεση του συγχρονου σκυλου?

 

[l.Kyveli]

Πολύ ενδιαφέρον θέμα.
Στο βιβλίο "ΤΑ ΖΩΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ" των Τεμπλ Γκράντιν και Κάθριν Τζόνσον είχα διαβάσει μια πολύ ωραία παράγραφο για τα ζώα σε ημιαστικές περιοχές που αναφέρεις. Έγραφε συγκεκριμένα

" Είχαμε τέσσερα σκυλιά στην γειτονιά μου, που ζούσαν το καθένα με την οικογένειά του, κι αφού κανένα σπίτι δεν είχε φράχτη, τριγυρνούσαν κι έπαιζαν όλα μαζί σε κοινούς χώρους. Τα τρία ήταν αρσενικα (εννοείται ότι το 1950 κανένας δεν στείρωνε τα αρσενικά σκυλιά ) κι υπήρχε κι ένα στειρωμένο θηλυκό : δύο ιχνηλάτες (γκόλντεν ριτρίβερ) -ο σκύλος μας ο Άντυ κι άλλο ένα που το έλεγαν Κεραυνό- και δύο λάμπραντορ (η Χάντερ και ο Τάκυ) . Τα σκυλιά έτρωγαν και κοιμόντουσαν στα σπίτια τους , και την υπόλοιπη μέρα γυρνούσαν ελεύθερα.
Συνήθως εμείς τα παιδιά τρέχαμε με τα ποδήλατα στους δρόμους γύρω απ'τα σπίτια μας και τα σκυλιά έτρεχαν μαζί μας. Δεν τσακώνονταν ποτέ και δεν κατέστρεφαν τίποτα μέσα στο σπίτι, γιατί ήταν όλη μέρα έξω. Έξω είχαν χιλιάδες πράγματα να κάνουν. ......." και καταλήγει μετά από πολλές λεπτομέρειες.."Νομίζω όμως ότι τα σκυλιά στην γειτονιά μου ζούσαν με τον πιο φυσικό τρόπο που θα μπορούσε να ζει ένας σκύλος"
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής δεν μπορεί να επιτρέψει κάτι τέτοιο, γι'αυτό και πολλές φορές συναντάμε νευρωτικά οικόσιτα σκυλιά και ισορροπημένα αδέσποτα, τα τελευταία ζουν με τρόπο πολύ πιο κοντά στην φύση τους. Δεν ξέρω αν μένουν αιώνια κουτάβια όπως ρωτάς, αλλά ξέρω σίγουρα ότι αποξενώνονται πολύ από την σκυλίσια φύση τους όπως έχουμε αποξενωθεί κι εμείς από την δική μας και όταν κάνουμε εκδρομές στην εξοχή ηρεμούμε και καταλαβαίνουμε πόσο κακό μας κάνει ο αφύσικος τρόπος ζωής που ακολουθούμε.
το κακό με τα σκυλιά είναι ότι δεν το επέλεξαν αλλά τους το επιβάλλαμε. Πληρώνουν το κόστος του να ζουν με τους ανθρώπους στις σύγχρονες πόλεις.

 

[katerina k.]

Μόνο που το 1950...και ειδικά στην Αμερική...δεν υπήρχαν τόσα αυτοκίνητα, δεν υπήρχαν φόλες...δεν υπήρχαν υστερικοί και κακόβουλοι Έλληνες...και οι γειτονιές που αναφέρει ο συγγραφέας ήταν ημιαστικές με μεγάλους δρόμους και απέραντα πάρκα....Για να μην αναφέρω τη παιδεία που είχαν ανέκαθεν στο θεμα των σκύλων...
Προσωπικά πιστεύω ότι ο σκύλος εξελίσσεται μέσα από τη σχέση του με τον άνθρωπο και προσαρμόζεται στις ανάλογες συνθήκες όπως ακριβώς και εμείς....

Δεν μπορώ να πιστέψ ότι υπάρχουν ισορροπημένα αδέσποτα τα οποία πεινάνε, διψάνε, κινδυνεύουν από το οτιδήποτε , από αρρώστειες, κλπ...

 

[lawrence-gr]

βαλε πανω στο πιατο του σκυλου σου μια παντοφλα ενω εχει τροφη κ δες που εχει φτασει το μυαλο του....υπαρχει περιπτωση απλα ν καθεται κ να κοιταει...γενικα το μυαλο το σκυλου,εξαιτιας ολων αυτων , εχει μεινει λιγο πισω σε καποα σημεια κ βεβαια εχει αναπτυχθει σε καποια αλλα..

 

[betty coltrane]

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχουν ισορροπημένα αδέσποτα τα οποία πεινάνε, διψάνε, κινδυνεύουν από το οτιδήποτε , από αρρώστειες, κλπ...

Δεν είμαι σίγουρη αν η πείνα, η δίψα και ο κίνδυνος κάνουν τα σκυλιά ανισόρροπα αλλά μάλλον αταίριαστα με το δικό μας τρόπο ζωής έτσι όπως τον έχουμε διαμορφώσει. Όλα τα ζώα πεινούν, διψούν και κινδυνεύουν. Όταν τους προσφέρουμε νερό και τροφή και τα προστατεύουμε, αναπόφευκτα αλλοιώνουμε τη φύση τους. Τα βάζουμε σε γυάλα.

 

[BiggBilly]

βαλε πανω στο πιατο του σκυλου σου μια παντοφλα ενω εχει τροφη κ δες που εχει φτασει το μυαλο του....υπαρχει περιπτωση απλα ν καθεται κ να κοιταει...γενικα το μυαλο το σκυλου,εξαιτιας ολων αυτων , εχει μεινει λιγο πισω σε καποα σημεια κ βεβαια εχει αναπτυχθει σε καποια αλλα..

Το ότι ο σκύλος θα περιμένει να του ξεσκεπάσω το φαγητό για να φάει το βλέπεις δηλαδή σαν ηλιθιότητα ή εξυπνάδα? Νομίζω ένας σκύλο που ξέρει να κερδίζει κάτι με όσο το δυνατόν λιγότερο κόπο είναι ένδειξει εξυπνάδας, ότι παρατηρεί το περιβάλλον, ότι καταλαβαίνει τι γίνεται γύρω του.

Ο άνθρωπος το πιο έξυπνο ζωντανό στον κόσμο. Δεν περπατά να πάει 200μ απόσταση αλλά μπαίνει στο αυτοκίνητο και αφήνει το αυτοκίνητο να κάνει την δουλειά. Δεν κυνηγάει με πέτρα και ξύλο την μπεκάτσα αλλά βάζει την καραμπίνα να την σκοτώσει. Ο άνθρωπος έχει την εξυπνάδα και εκμεταλλέυεται κάποια εργαλεία προς όφελος του. Έτσι και ο σκύλος εκμεταλλεύεται τον άνθρωπο. Θα ήταν χαζό να πάω περπατόντας στην Κόρινθο αν μπορει να με πετάξει το τρένο εκει σε 30λεπτά. Έτσι και θα ήταν χαζό για το σκύλο να κάθεται να παλεύει πως θα ξεσκεπάσει το φαγητό του και να φάει, αφου έχει μάθει το "κολπο".

Το "πάντα κουτάβια" για μένα είναι καθαρά θέμα ποιότητας ζωής και το ότι εχουμε δημιουργήσει κάποιες εμμονές στο σκύλο, της οποίες εκφράσεις/αντιδράσεις του σκύλου προς αυτές της μεταφράζουμε ως χαζοχαρούμενα κουταβίσια συμπεριφορά.

 

[lawrence-gr]

χαχαχα!δε καταλαβες...πες του να φαει,αλλα εχε το φαγητο σκεπασμενο...κατα πασα πιθανοτητα ,δε θα ξερει τι να κανει..ενα ζωο που "δουλευει" για το φαγητο του,θα σκεφτοταν πως θα το παρει.δεν θα περιμενε απο εμας.ενω ο δικος μας σκυλος,ειανι το εξαρτημενος απο τις δικες μας δρασεις,που απο μονος του δεν...νομιζω ειναι πιο απλο απο την σκεψη θεσσαλονικη -πατρα με αεροπλανο η με τα ποδια...

 

[giogalatas]

" Είχαμε τέσσερα σκυλιά στην γειτονιά μου, που ζούσαν το καθένα με την οικογένειά του, κι αφού κανένα σπίτι δεν είχε φράχτη, τριγυρνούσαν κι έπαιζαν όλα μαζί σε κοινούς χώρους. Τα τρία ήταν αρσενικα (εννοείται ότι το 1950 κανένας δεν στείρωνε τα αρσενικά σκυλιά ) κι υπήρχε κι ένα στειρωμένο θηλυκό : δύο ιχνηλάτες (γκόλντεν ριτρίβερ) -ο σκύλος μας ο Άντυ κι άλλο ένα που το έλεγαν Κεραυνό- και δύο λάμπραντορ (η Χάντερ και ο Τάκυ) . Τα σκυλιά έτρωγαν και κοιμόντουσαν στα σπίτια τους , και την υπόλοιπη μέρα γυρνούσαν ελεύθερα.
Συνήθως εμείς τα παιδιά τρέχαμε με τα ποδήλατα στους δρόμους γύρω απ'τα σπίτια μας και τα σκυλιά έτρεχαν μαζί μας. Δεν τσακώνονταν ποτέ και δεν κατέστρεφαν τίποτα μέσα στο σπίτι, γιατί ήταν όλη μέρα έξω. Έξω είχαν χιλιάδες πράγματα να κάνουν. ......." και καταλήγει μετά από πολλές λεπτομέρειες.."Νομίζω όμως ότι τα σκυλιά στην γειτονιά μου ζούσαν με τον πιο φυσικό τρόπο που θα μπορούσε να ζει ένας σκύλος"
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής δεν μπορεί να επιτρέψει κάτι τέτοιο,

Τι μου θημήσατε τώρα...Τον προηγόυμενο σκύλο που είχα!!!Ετρωγε και κοιμόταν σπίτι..και την υπόλοιπη μέρα έπαιζε όλο χαρα στις γύρω αλάνες με τα σκυλιά των γειτώνων.ΠΟΣΟ χαρούμενο έδειχνε όταν έτρεχε και χοροπηδούσε παίζοντας με τα άλλα σκυλιά!!!Ένα σφύριγμα αρκούσε όπου και να ταν και σφεντόνα στο σπίτι..Άκουγε το αυτοκίνητο μου?σφεντόνα στο σπίτι..Και πόσο δίκιο έχει ο ποιητής λέγοντας ότι τα σκυλιά αυτά ζούσαν με τον πιο φυσιολογικό τρόπο!Δυστηχώς όμως ο προηγόυμενος φίλος μου εφυγε νωρίς απο 1 φόλα που κάποιο ΖΩΟΝ εριξε..Δυστηχως ζουμε στο 2012 και όχι στο 50 όπως είπε και κάποιος φίλος πιο πάνω.Και μαζί με πολλά άλλα μεσα σε αυτά τα χρόνια άλλαξαν και οι άνθρωποι ποι τέινουν να γίνουν ζώα ρίχνοντας φόλες εδώ και εκεί...Αλλα ΠΟΣΟ ΜΑ ΠΟΣΟ φυσιολογικα ΖΟΥΣΕ Ο ΠΑΛΙΌς ΜΟΥ ΦΊΛΟς !

 

[l.Kyveli]

Φυσιολογικά μπορεί να ζούσε αλλά όλα αυτά δεν έχουν εφαρμογή πλέον αν θέλουμε να είναι ασφαλής ο σκυλος μας.
Την δεκαετία του 80 μάζεψαν οι γονείς μου ένα καταπληκτικό αδέσποτο, τον Φρίξο, πολύ έξυπνο και καλό σκύλο. Επειδή είχε ζήσει στον δρόμο επέλεξαν να μην τον μαντρώσουν μέσα. Έτρωγε και κοιμόταν σε εμάς και όταν ήθελε πήγαινε στην πόρτακαι του άνοιγαμε να βγει έξω. Τον αγαπούσαν όλοι και ήταν απόλυτα φιλικός.
2 χρόνια μετά τον βρήκαμε ένα πρωί σκοτωμένο στο πεζοδρόμιο από αυτοκίνητο.

 

[giogalatas]

Ναι συμφωνώ,στην εποχή μας όχι μόνο δεν έχει εφαρμογή αλλα αντιθέτως πρέπει να φυλάγεσαι απο 100 μεριές.Μακάρι όμως να μπορούσαμε να δίναμε στα σκυλιά αυτην την ελέυθερία!η ετυμολογική ρίζα της ελευθερίας ειναι : ''παρά το ελεύθειν όπου ερά'' = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά.Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις την δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία !!!

 

[BiggBilly]

Φυσιολογικά μπορεί να ζούσε αλλά όλα αυτά δεν έχουν εφαρμογή πλέον αν θέλουμε να είναι ασφαλής ο σκυλος μας.

Κυβέλη, χρησιμοποιώ αυτή την φράση σου για να πω κάτι.

Τι θεωρούμε φυσιολογικό?

Το να λέμε ότι ο σκύλος στο δρόμο είναι φυσιολογικό έμμεσα θεωρούμε αφύσικο ενα σκυλί να είναι στο σπίτι. Μα δεν είναι τυπικά, ορθολογικά και επιστημονικά αφύσικο. Αφύσικο είναι κάτι το οποίο δεν γίνεται. Οπότε κακώς χρησιμοποιούμε όρο φυσιολογικό.

Είναι αφύσικο το να χτίσω μια πολυτελές πολυκατοικία πάνω σε μια βραχονησίδα?
Οχι, γιατί απο την στιγμή που υπάρχει αμέσως θεωρείται φυσικό. Τα πάντα αποτελούνται απο υλικά που υπάρχουν στην φύση και ο άνθρωπος θα έβαλε μαζί. Που είναι το αφύσικο? Μήπως μπερδεύουμε το φυσιολογικό-αφύσικο με το "λάθος-σωστό"? Αν ναι, τότε τι λάθος-σωστό, ηθικά, νομικά, επιστημονικά...?

Αφύσικο είναι να μου πεις ότι ο άνθρωπος περνάει μεσα απο στέρεα αντικείμενα.
Αφύσικο είναι ο σκύλος να μη αναπνεύει αλλά να εξακολουθεί να ζει.
Αφύσικο είναι να δω ξαφνικά απο το PC να βγαίνει ένα χέρι και να με μαγκώνει.
Είναι όμως φυσιολογικό να υπάρχει ο σκύλος κοντά μας γιατί γίνεται. Αν γίνεται τότε τυπικά θεωρείται φυσικό.

Αυτό που συζητάμε τόση ώρα στο θέμα δεν είναι το τι ειναι φυσιολογικό ή μη για το σκύλο. Στην πραγματικότητα συγκρίνουμε τρόπους ζωής και πιο θα ήταν καλύτερα γιαυτό. Πιστεύουμε δηλαδή ότι ο σκύλος που ζει στο δρόμο είναι πιο σωστό τρόπο ζωής απο το να ζει σε διαμέρισμα? Το ερώτημα δεν είναι το τι είναι φυσικό αλλά το τι είναι καλύτερο.

Για μένα, μακράν καλύτερα ζει το σκυλί κοντά μου παρά οπουδήποτε αλλού. Πιθανόν αν δεν την μάζευα απο το δρόμο να μη προλάβαινε να έφτανε καν τους 3-4 μήνες. Δηλαδή έπραξα "αφύσικα" και αντί να αφήσω το σκύλο να ζήσει ελεύθερο το πήρα. Πως γίνεται να του έδωσα ζωή ενώ έκανα κάτι μη-φυσιολογικό (να ζει ο σκύλος μαζί μου)? Αν πάρω το ψάρι απο το νερό και το κρατήσω λίγη ώρα έξω θα πεθάνει, λογικό γιατί δεν γίνεται, είναι μη-φυσιολογικό να ζει το ψάρι εκτός νερού. Το σκυλί όμως όχι μόνο το πήρα αλλά του πρόσεφερα και ζωή.

Ολα τα παραπάνω είναι για να ξεκαθαρίσουμε το ότι δεν συζητάμε για το τι ειναι φυσιολογικό για το σκυλί. Υποσυνείδητα αυτό που εννοούμε με τον ορο "φυσιολογικό" είναι το τι θα ήταν καλύτερο, πιο σωστό. Κακώς το εννούμε αυτό αλλά τι να κάνουμε...

 

[lawrence-gr]

ολα ειναι σχετικα κ εξαρταται απο ποια πλευρα το βλεπεις...απο την αλλη,για να ζουμε ολοι οι ζωντανοι οργανισμοι αρμονικα,πρεπει να υπαρχουν καποιοι κανονες.αν καναμε κ εμεις ο,τι θελαμε,αν εκαναν κ αυτα ο,τι ηθελαν,θα υπηρχε ενα χαος.ολα εχουν τα ορια τους,το ιδιο κ η ελευθερια..ο αλλος εφαγε λιγο παραπανω κ βουλιαξε την χωρα...φανταστειτε αυτα να κανουν του κεφαλιου τους!!

κατα τα αλλα,συμφωνω με τον μπιλ..

 

[matilda]

Αγαπητοι συμφορουμιτες,
δεν με απασχολει το φυσιολογικο. Ο σκυλος εδειξε εδω και χιλιαδες χρονια οτι το φυσιολογικο για αυτον ειναι να μεινει διπλα μας ακολουθωντας την πορεια μας. Με απασχολει το κοστος αυτης της επιλογης στην ιδια του την φυση. Αντεχουμε τον σκυλο ή αντεχουμε την καρικατουρα του. Μπορουμε να αντιμετωπισουμε εναν ευφυη σκυλο δινοντας του ευκαιριες για πληρη αναπτυξη ή αισθανομαστε πιο ανετα με εναν σκυλο που οι πιο αργες στροφες του θα μας δημιουργησουν λιγοτερα προβληματα?

Κοιτωντας τα προβληματα συμπεριφορας των περισσοτερων συγχρονων σκυλων θα ελεγα οτι τα συνηθεστερα ειναι η επιθετικοτητα και η υπερκινητικοτητα. Αν το καλοσκεφτω, αυτα ειναι τα συνηθεστερα προβληματα που παρουσιαζουν και τα παιδια στις μερες μας, ισως να ειναι σχετικο, ισως ασχετο.

 

[BiggBilly]

Την εξέλιξη η φυση την αγκαλιάζει και την θέλει. Τίποτα δεν μένει στάσιμο στην φύση. Ο σκύλος εξελίχθηκε οπότε δεν υπάρχει το ζήτημα "χαλάμε την φύση του". Κακός συσχετίζουμε την εξέλιξη με άρνηση της φύσης ενός ζώου. Με την ίδια λογική χάλασε η φύση του ο άνθρωπος γιατί δεν ζει πια σε σπήλια αλλά πετάει στα ουράνια με ιπτάμενα μηχανήματα. Το τι είναι η φύση του κάθε οργανισμόυ το βλέπουμε απο το πως ζει τωρα, οχι χθες, ούτε προχθες, ούτε πριν χρόνια.

Τα προβλήματα που αναφέρεις, επιθετικότητα και υπερκινητικότητα δεν είναι πάντα προβλήματα. Για μένα είναι ικανότητες. Ικανότητες της οποίες κάποιες φορές κρίνουν αν το σκυλί είναι "καλό". Ένα σκυλί το οποίο χρησιμοποιείται για πραγματική φύλαξη δεν χρειάζεται να ξέρει να είναι επιθετικό, τα σκυλιά καταπολέμησεις δεν πρέπει να ξέρουν απο επίθεση? Ένα σκυλί ανεύρεσεις ναρκωτικών ή ατόμων δεν πρέπει να είναι υπερκινητικό? Το ότι κάποιος τα βλέπει ως προβλήματα συμπεριφοράς για μένα είναι λάθος, απλά είναι χαρακτηριστικά τα οποία κάποιοι ιδιοκτήτες δεν θέλουν. Το ότι κάποιος δεν θέλει κάτι δεν σημαίνει ότι είναι "προβληματικό".

Επίσης μη ξεχνάς πως τα "παλια" σκυλιά ήταν ακόμα πιο επιθετικά, ακόμα πιο δυναμικά. Τα ψυχοπλάκωνε κανείς για να είναι έτσι? Οχι. Απλά έτσι είναι ο σκύλος. Κακώς θεωρούμε τον εγκλωβισμό του σκύλου στους 4τοίχους ως αιτία στο να δείξει ο σκύλος τέτοιες συμπεριφορές. Η αιτία είναι ότι είναι σκύλος.

Υπάρχουν αρκετοί που αντέχουν το σκύλο. Είναι αυτά τα άτομα τα οποία στο τέλος της ημέρας τους μένει μια γλυκιά γεύση στο στομα παρόλου που η κάθε μέρα με το σκύλο είναι μια δοκιμασία. Οτι αυτό το ζώο είναι ένας αληθινός σκύλος. Δέχονται την πραγματική του φύση και δεν προσπαθούν να το χαρακτηρίσουν αποδεκτό ή μη-αποδεκτό. Αυτοί οι άνθρωποι για μένα είναι οι πραγματικοί λάτρεις των σκυλιών. Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν τον σκύλο με πλούσια ταλέντα, και όχι με "χαμηλες στροφές" όπως αναφέρεις. Σέβονται και θαυμάζουν αυτό το ζώο δίπλα τους. Απο την άλλη υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίο απλά τους συγκινεί η εικόνα του σκύλου, η καρικατούρα όπως πολύ ωραία έγραψες. Που μόλις δουν το φουντωτό σκυλί με τα μεγάλα ματάκια να τους δείχνει δόντια πέφτουν απο τα σύννεφα.

 

[matilda]

Η εξελιξη σαν διαδικασια είναι αναποφευκτη. Υπαρχει όμως η καλη και η κακη εξελιξη. Εχω ακουσει πολλες φορες ιδιοκτητες συγκεκριμενων ¨δημοφιλων¨ φυλων να παραπονιουνται ότι τα σκυλια πλεον δεν εχουν το μυαλο, την ευστροφια των προηγουμενων γενιων. Αναρωτιεμαι αν αυτό σχετιζεται με την αναπαραγωγη των πιο ευκολων εκπροσωπων.
Δεν ειμαι οπαδος του παλια ηταν καλυτερα. Με απασχολουν αλλα πραγματα όπως η αυξηση της ζητησης σκυλου από κοσμο που παλιοτερα ουτε θα το σκεφτοταν. Μπορουν ολοι να θελουν σκυλο? Όχι να εχουν, άλλη κουβεντα αυτό, αλλα εστω και να θελουν? Ποιον σκυλο θελουν? Τον Ρεξ, τη Λασυ, το λουτρινο? Όταν ο τροπος ζωης τους δεν χωραει έναν σκυλο και δεν είναι διαθετειμενοι να κανουν τις υποχωρησεις που χρειαζεται γιατι να θελουν σκυλο? Και γιατι να πρεπει να αλλαξει ή να εξελιχθει ο σκυλος ώστε να χωραει στην ζωη οσο το δυνατον περισσοτερων ανθρωπων? Μηπως από ένα σημειο και μετα δεν μιλαμε για εξελιξη αλλα για εκφυλισμο?

Υ.Γ. Πολυ ωραιο το ποστ σου BiggBilly. Ειδικα η τελευταια παραγραφος νομιζω οτι συνοψιζει ουσιαστικα την εννοια του "εχω σκυλο".

 

[mariakala]

νομίζω πως δεν έχει να κάνει με το τι είναι φυσολογικό αλλα κοινωνικά αποδεκτό στις μεγαλουπόλεις μας.


ένα σκυλί ας το πούμε χαδιάρικο παιχνιδιάρικο με ανθρώπους και τους ομοιους του είναι κοινωνικά αποδεκτό από εμάς.


ένα σκυλί επιθετικό προς τους ομοιους του δεν είναι παρόλο που στην φύση το να διεκδικούσε την θηλύκια η την αρχηγία η να κυνηγούσε μια γάτα είναι απόλυτα φυσιολογικό.


με απασχολεί κι εμενα το γεγονός του εκφυλισμού καθαρά θεωρητικά από την άποψη ότι στερούμε από τα ζώα την έννοια της αγέλης. και ναι μπορεί να λέμε ότι εμείς είμαστε η αγέλη του αλλα πως να το κάνουμε βρε παιδιά δεν είναι το ίδιο!!!

 

[BiggBilly]

Η εξελιξη σαν διαδικασια είναι αναποφευκτη. Υπαρχει όμως η καλη και η κακη εξελιξη. Εχω ακουσει πολλες φορες ιδιοκτητες συγκεκριμενων ¨δημοφιλων¨ φυλων να παραπονιουνται ότι τα σκυλια πλεον δεν εχουν το μυαλο, την ευστροφια των προηγουμενων γενιων. Αναρωτιεμαι αν αυτό σχετιζεται με την αναπαραγωγη των πιο ευκολων εκπροσωπων.

Σε αυτό φταίνε η εκτροφείς (ο οποιοσδήποτε που ζευγαρώνει σκυλιά) και έμμεσα φταίνε οι άνθρωποι για τους λόγους που αναφέρεις πιο κάτω. Γιατί αν δεν ήθελε ο πιτσιρικάς που ζει στην Ομόνοια ένα Καυκάσου τότε δεν θα υπήρχαν Καυκάσου που να απευθύνεται σε τέτοιους ιδιοκτήτες.

Δεν ειμαι οπαδος του παλια ηταν καλυτερα. Με απασχολουν αλλα πραγματα όπως η αυξηση της ζητησης σκυλου από κοσμο που παλιοτερα ουτε θα το σκεφτοταν. Μπορουν ολοι να θελουν σκυλο? Όχι να εχουν, άλλη κουβεντα αυτό, αλλα εστω και να θελουν? Ποιον σκυλο θελουν? Τον Ρεξ, τη Λασυ, το λουτρινο? Όταν ο τροπος ζωης τους δεν χωραει έναν σκυλο και δεν είναι διαθετειμενοι να κανουν τις υποχωρησεις που χρειαζεται γιατι να θελουν σκυλο? Και γιατι να πρεπει να αλλαξει ή να εξελιχθει ο σκυλος ώστε να χωραει στην ζωη οσο το δυνατον περισσοτερων ανθρωπων? Μηπως από ένα σημειο και μετα δεν μιλαμε για εξελιξη αλλα για εκφυλισμο?

Εκφυλισμός με αιτία την ματαιοδοξία μας.
Όλοι το γνωρίζουμε αυτό. Δεν είναι κάτι το μυστικό, ούτε το πέρνουμε χαμπάρι σήμερα.

 

[nfeel]

Δεν θεωρώ ότι υπάρχει καλή η κακή εξέλιξη.Την εξέλιξη την βλέπω σαν συνέπεια πραγμάτων.