Ο μπόνο στον κτηνίατρο !!!!!
- Thread starter fanfoun
- Ημερομηνία δημιουργίας
Αν δεν προνόησες ώστε να του το πασσάρεις σωστά σε πιο μικρή ηλικία τότε μάλλον θα πρέπει να πάει με το ζόρι!
Πάντως το πρόβλημα σου έχει 2 "υπο-προβλήματα" και πρέπει να τα προσέξεις!
Αυτό του κολλήματος με τον κτηνίατρο και αυτό του αγριέματος και της μη επιβολής σου πάνω του!
Πάντως το πρόβλημα σου έχει 2 "υπο-προβλήματα" και πρέπει να τα προσέξεις!
Αυτό του κολλήματος με τον κτηνίατρο και αυτό του αγριέματος και της μη επιβολής σου πάνω του!
1. Αλλαξα κτηνίατρο στους 10-11 μήνες. με τον προηγούμενο δεν είχε θέμα.
Τον είχα ξεκινήσει χαλαρά με μεζεδάκια και χάδι και όλα ok.
Ο δεύτερος κτηνίατρος δεν ασχολήθηκε και πολύ στο να μάθει τον σκύλο μάλλον λόγο περισσότερης δουλειάς.
2. Τι πρέπει να κάνω, πως να φερθώ, ποσo να τον πιέσω?
3. Δηλαδή? Για κάντο πενηνταράκια για εμάς τους σκράπες:flip:
Ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια!!!!
Last edited:
Μπορείς να τον πας μια δυο φορές ως το κτηνιατρείο χωρίς να του κάνει κάτι ο κτηνίατρος. Να του δίνεις λιχουδιά όσο είναι ήρεμος και δεν γίνεται επιθετικός, έστω και απ'έξω από το κτηνιατρείο. Την επόμενη φορά μπείτε μέσα και πάλι λιχουδιά χωρίς κτηνίατρο. Την τρίτη ζήτα από τον κτηνίατρο να τον χαιδέψει και να του δώσει λιχουδιά και φύγετε πάλι. Κάθε φορά κάνε του μετά βόλτα ή παιχνίδι για να το συνδυάσει με κάτι καλό. Αν με το που πάτε τον αρχίζει στα θερμόμετρα και τα εμβόλια, φυσικά δεν θα του αρέσει...
1.Με τον πρώτο κτηνίατρο δεν τα βρίσκαμε στην διατροφή (του δίνω barf).
Με αποκορύφωμα κοκκινίλα στον λαιμό από το scalibor να μου λέει φταίνε τα ωμά, να μου συστήνει τροφές τις οποιες πούλαγε κ.α.
2.Υπάρχει τρίτος κτηνίατρος ο οποιος είναι πιο έμπορας και πιο γνωστός από τους άλλους δυο.
Αλλα από την άλλη δεν τον έχω συζήτηση για θέματα διατροφής ίσως του κάνω μια επίσκεψη.
Ενα σημαντικό κομμάτι της συζήτησης, είναι αν ο σκύλος σου έχει πρόβλημα μόνο με τον συγκεκριμένο γιατρό ή ευρύτερο; Υποθέτω το δεύτερο, γιατί αλλιώς δεν θα προβληματιζόσουν. Θα άλλαζες γιατρό και θα λυνόταν το πρόβλημά σου. Εκτός αν εκεί που μένεις, τους έχετε μετρημένους στα δάχτυλα.
Αν δεν τίθεται επιλογή αλλαγής γιατρού, θα πρέπει να βρεις τρόπο να τον δέχεται, χωρίς να κινδυνεύει ο γιατρός. Αν η χιλιομετρική σας απόσταση, δεν επιτρέπει ασκήσεις [επισκέψεις] απευαισθητοποίησης, θα πρέπει να του μάθεις το φίμωτρο και να τον πηγαίνεις μ'αυτό. Και φυσικά, να φροντίσεις να ακολουθεί με το ζόρι, τις εντολές του γιατρού.
Αν το πρόβλημα είναι γενικότερο, θα πρέπει ακόμη περισσότερο να θορυβηθείς, να το ψάξεις και να προσπαθήσεις να το διορθώσεις. Γιατί να έχει ξαφνικά φοβία, εφόσον δεν υπήρξε προηγούμενη κακή εμπειρία, ακόμη κι αν ο τωρινός γιατρός δεν δείχνει ιδιαίτερη ενασχόληση με τον σκύλο και να την εκδηλώνει μάλιστα με επιθετικότητα; Ελλειπής κοινωνικοποίηση; Ελλειπής υπακοή; Αμφισβήτηση του αρχηγού του;
Τι λες;
Αν δεν τίθεται επιλογή αλλαγής γιατρού, θα πρέπει να βρεις τρόπο να τον δέχεται, χωρίς να κινδυνεύει ο γιατρός. Αν η χιλιομετρική σας απόσταση, δεν επιτρέπει ασκήσεις [επισκέψεις] απευαισθητοποίησης, θα πρέπει να του μάθεις το φίμωτρο και να τον πηγαίνεις μ'αυτό. Και φυσικά, να φροντίσεις να ακολουθεί με το ζόρι, τις εντολές του γιατρού.
Αν το πρόβλημα είναι γενικότερο, θα πρέπει ακόμη περισσότερο να θορυβηθείς, να το ψάξεις και να προσπαθήσεις να το διορθώσεις. Γιατί να έχει ξαφνικά φοβία, εφόσον δεν υπήρξε προηγούμενη κακή εμπειρία, ακόμη κι αν ο τωρινός γιατρός δεν δείχνει ιδιαίτερη ενασχόληση με τον σκύλο και να την εκδηλώνει μάλιστα με επιθετικότητα; Ελλειπής κοινωνικοποίηση; Ελλειπής υπακοή; Αμφισβήτηση του αρχηγού του;
Τι λες;
Με προβλημάτισες περισσότερο πάντως!!!
Καλός υποθέτεις από τους 12 μήνες και μετά δύσκολα δέχεται ξένους και ποσο μάλλον έναν γιατρό με τις μηχανές κουρέματος τις ενέσεις το "διβολικο" μηχάνημα που του βάζει στα αφτιά k.a.
Γενικά δεν είναι εύκολος σκύλος από κουτάβι που τον πήρα δεν δεχόταν να του πιάσεις τα πόδια δεν γύρναγε ποτε κοιλια για χάδια αυτά τα έχω καταφέρει με εντολές όπως (δώσε χέρι καθαρίζω πόδι, κανε τούμπα ψάχνω για ψηλούς τσιμπούρια k.a.)
Μάλλον δεν μπορώ να τον κάνω να τον δέχεται με μια επίσκεψη ανά τρίμηνο περίπου.
Με το ζόρι. Ποσο ζόρι? Τι κάνω,τον καθηλώνω και ο γιατρός κάνει την δουλειά του? Ποσο τον πιέζω?
Για την κοινωνικοποίηση πιστεύω ότι είμαστε σε καλο σημείο.
Η υπακοή είναι σε καλο σημείο αλλα όχι απόλυτη.
Κατά καιρούς αμφισβητείται η ιεραρχία αλλα το προσπαθώ. Το προσπαθώ κάθε μέρα.
Με λάδωμα(λιχουδιές κτλ) δοκίμασες και δεν έπιασε;
Και εμένα έκανε κάτι παρόμοιο όταν αλλάξαμε κτηνίατρο , κατά την εξέταση ο κέρβερος μου έχει το φίμωτρο του πλέον όπως και όταν τον γκουμάρουν. Τώρα το κουλό είναι ότι την πρώτη φορά που το έβαλε έκανε σαν τρελός με το φίμωτρο από εκεί και πέρα έμαθε να το δέχεται, τώρα πως δεν έχω την παραμικρή ιδέα. Λιχουδιά μετά το τέλος της εξέτασης πάντα δίνω και ο δικός μου πάντα μπαίνει στο ιατρείο με χαρά, πάνω στο τραπέζι έχει ένα θέμα.
Και εμένα έκανε κάτι παρόμοιο όταν αλλάξαμε κτηνίατρο , κατά την εξέταση ο κέρβερος μου έχει το φίμωτρο του πλέον όπως και όταν τον γκουμάρουν. Τώρα το κουλό είναι ότι την πρώτη φορά που το έβαλε έκανε σαν τρελός με το φίμωτρο από εκεί και πέρα έμαθε να το δέχεται, τώρα πως δεν έχω την παραμικρή ιδέα. Λιχουδιά μετά το τέλος της εξέτασης πάντα δίνω και ο δικός μου πάντα μπαίνει στο ιατρείο με χαρά, πάνω στο τραπέζι έχει ένα θέμα.
Αναγκαστικά, στην αρχή θα τον πιέσεις πολύ. Μέχρι κεφαλοκλείδωμα.
Ελπίζω ότι δεν τον φοβάσαι...
Μάθε του το φίμωτρο και κάνε του συνέχεια εσύ, ασκήσεις εδάφους. Ανάσκελα, δόντια, αφτιά, νύχια.
Εξοικείωσέ τον πολύ, με αυτές τις κινήσεις. Και με το φίμωτρο. Και με επιβράβευση, για να μην φρικάρει εντελώς. Κάνε ακόμη και προσομειώσεις με άλλα εργαλεία του διαβόλου. Αν έχεις κουρευτική μηχανή, άνοιγέ την και κάνε δήθεν ότι του κάνεις κάτι. Ισα να ακούει τον θόρυβο. Αν δεν έχεις κουρευτική, χρησιμοποίησε το μιξεράκι του φραπέ ή ότι άλλο έχεις πρόχειρο. Στην πορεία βάζε ίσως και τρίτους να του κάνουν τις ίδιες κινήσεις. Θα δεις τέλος πάντων, πως θα πάει και τι πρόοδο θα έχει και βλέποντας και κάνοντας.
Πριν χρησιμοποιήσεις κεφαλοκλείδωμα πάντως, όλες τις ασκήσεις να τις κάνεις με ήπιες κινήσεις. Να μην τρομοκρατηθεί και να μην το κάνουμε χειρότερο.
Πρέπει οπωσδήποτε να τα προσπαθήσεις ολα αυτά, γιατί φαντάσου εκτός του γιατρού, να χρειαστεί κάποτε να του βάλεις πχ σταγόνες στα μάτια ή στα αφτιά.
Και συνεχής ασκήσεις βασικής. Πρέπει να ενισχύσεις την υπακοή του.
Ελπίζω ότι δεν τον φοβάσαι...
Μάθε του το φίμωτρο και κάνε του συνέχεια εσύ, ασκήσεις εδάφους. Ανάσκελα, δόντια, αφτιά, νύχια.
Εξοικείωσέ τον πολύ, με αυτές τις κινήσεις. Και με το φίμωτρο. Και με επιβράβευση, για να μην φρικάρει εντελώς. Κάνε ακόμη και προσομειώσεις με άλλα εργαλεία του διαβόλου. Αν έχεις κουρευτική μηχανή, άνοιγέ την και κάνε δήθεν ότι του κάνεις κάτι. Ισα να ακούει τον θόρυβο. Αν δεν έχεις κουρευτική, χρησιμοποίησε το μιξεράκι του φραπέ ή ότι άλλο έχεις πρόχειρο. Στην πορεία βάζε ίσως και τρίτους να του κάνουν τις ίδιες κινήσεις. Θα δεις τέλος πάντων, πως θα πάει και τι πρόοδο θα έχει και βλέποντας και κάνοντας.
Πριν χρησιμοποιήσεις κεφαλοκλείδωμα πάντως, όλες τις ασκήσεις να τις κάνεις με ήπιες κινήσεις. Να μην τρομοκρατηθεί και να μην το κάνουμε χειρότερο.
Πρέπει οπωσδήποτε να τα προσπαθήσεις ολα αυτά, γιατί φαντάσου εκτός του γιατρού, να χρειαστεί κάποτε να του βάλεις πχ σταγόνες στα μάτια ή στα αφτιά.
Και συνεχής ασκήσεις βασικής. Πρέπει να ενισχύσεις την υπακοή του.
Δεν τον φοβάμαι. Τον λυπάμαι.
Εγώ δεν έχω πρόβλημα τον έχω φτάσει σε σημείο και σταγόνες να του βάζω και τα αφτιά να του καθαρίζω με λίγο κυνήγι βέβαια. εκτος από το σιρόπι που πιέζεται πολύ. Ευτυχώς που υπάρχουν και τα χαπάκια.
Ξεκινάω προσομοίωσης άμεσα.
Τώρα για την υπακοή πιστεύω πως με το κολάρο τον έχω φτάσει μέχρι εκεί που μπορεί να πάει ο σκύλος, δεδομένης και τις φυλής του. (χρήμα για εκπαιδευτή δεν υπάρχει) Πιστεύεται με πνιχτή και πολύ ευλάβεια στην χρήση του από εμένα θα ανεβαίναμε επίπεδο ή θα γινόταν χειρότερα?
Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις όλους!!!!
Εγώ δεν έχω πρόβλημα τον έχω φτάσει σε σημείο και σταγόνες να του βάζω και τα αφτιά να του καθαρίζω με λίγο κυνήγι βέβαια. εκτος από το σιρόπι που πιέζεται πολύ. Ευτυχώς που υπάρχουν και τα χαπάκια.
Ξεκινάω προσομοίωσης άμεσα.
Τώρα για την υπακοή πιστεύω πως με το κολάρο τον έχω φτάσει μέχρι εκεί που μπορεί να πάει ο σκύλος, δεδομένης και τις φυλής του. (χρήμα για εκπαιδευτή δεν υπάρχει) Πιστεύεται με πνιχτή και πολύ ευλάβεια στην χρήση του από εμένα θα ανεβαίναμε επίπεδο ή θα γινόταν χειρότερα?
Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις όλους!!!!
Αυτό δεν μπορώ να στο απαντήσω.
Ακόμη κι αν ήξερα τον σκύλο σου, κι εσένα φυσικά.
Αν το κολλάρο έχει δουλέψει [εννοείς φαντάζομαι το απλό κολλάρο, όχι κάτι άλλο], συνέχισε με αυτό. Δεν υπάρχει όριο, μέχρι που μπορεί να πάει. Πάντα υπάρχει το καλύτερο. Το ακριβέστερο, το γρηγορότερο κλπ.
Αλλά και μόνο η επανάληψη, [μήτηρ μαθήσεως] τον αφυπνίζει :wink:
Εμείς είχαμε πρόβλημα κοπής νυχιών. Ακόμη και η FrenchieFan φρίκαρε με τη συμερπιφορά της δικιάς μου - το σκυλί χτυπιόταν, άφριζε και ορυόταν, μας έκανε κουτουλιές, γρατζουνιές, άλλο σκυλί...
Αποφάσισα να της κονταίνω τα νύχια με λίμα - και εκεί δεν καθόταν με τίποτα, οπότε ακολούθησα το εξής ενάριο:
Την πρώτη μέρα, πρώτα τη βούρτσισα και το σκυλί ήρθε και χαλάρωσε και έγινε βούτυρο. Μετά πήρα τη λίμα στο χέρι και απλώς την κρατούσα να την βλέπει. Που και που της χάιδευα με τη λίμα τα μπροστινά πόδια - αλλά δεν λίμαρα καθόλου. Επειδή "τσινούσε" χρησιμοποίησα μεζέ: Χάδι με τη λίμα - μεζές - μπράβο.
Τη δεύτερα μέρα πάνω κάτω το ίδιο σενάριο. Με τη διαφορά ότι ο σκύλος ήταν κουρασμένος/εξοντωμένος από βόλτα και μετά, με το βούρτσισμα ξεράθηκε στον ύπνο ανάσκελα. Εκεί λίμαρα λίγο.
Την τρίτη φορά το πήγαμε καλύτερα.
Οπότε θα το πηγαίνω ως εξής: Σκύλος να κουραστεί πολύ, μετά βούρτσισμα, μετά λιμάρισμα.
Αποφάσισα να της κονταίνω τα νύχια με λίμα - και εκεί δεν καθόταν με τίποτα, οπότε ακολούθησα το εξής ενάριο:
Την πρώτη μέρα, πρώτα τη βούρτσισα και το σκυλί ήρθε και χαλάρωσε και έγινε βούτυρο. Μετά πήρα τη λίμα στο χέρι και απλώς την κρατούσα να την βλέπει. Που και που της χάιδευα με τη λίμα τα μπροστινά πόδια - αλλά δεν λίμαρα καθόλου. Επειδή "τσινούσε" χρησιμοποίησα μεζέ: Χάδι με τη λίμα - μεζές - μπράβο.
Τη δεύτερα μέρα πάνω κάτω το ίδιο σενάριο. Με τη διαφορά ότι ο σκύλος ήταν κουρασμένος/εξοντωμένος από βόλτα και μετά, με το βούρτσισμα ξεράθηκε στον ύπνο ανάσκελα. Εκεί λίμαρα λίγο.
Την τρίτη φορά το πήγαμε καλύτερα.
Οπότε θα το πηγαίνω ως εξής: Σκύλος να κουραστεί πολύ, μετά βούρτσισμα, μετά λιμάρισμα.
