Εφόσων υπάρχουν τεχνικές για εκμάθηση μίας συμπεριφοράς χωρίς τη χρήση βίας, δεν καταλαβαίνω το λόγο ύπαρξης του πνίχτη και το τίναγμα του λουριού.
Συμφωνώ, και για πολλά σκυλιά ισχύει αυτό...Ίσως και για την πλειοψηφία...
Υπάρχουν όμως και σκυλιά "κέρατα" που μόνο με θετική επιβράβευση θα φας εσύ τα μούτρα σου, και αυτό εσένα....
Ο εκπαιδευτής μας δεν είναι της "θετικής". Το 1ο πράγμα που με ρώτησε όταν πήγα έιναι αν έχω χτυπήσει ποτέ το σκυλί. Ανακουφίστηκε όταν του είπα ΟΧΙ.
Πνίχτη φορέσαμε περιστασιακά κατά την εκπαίδευση, και μου είχε δανείσει έναν για 1-2 βδομάδες.
Μου τον χάρησε μετά παρόλο που δεν του τον φοράω πλέον.
Του φέρανε ένα κουτάβι, (μαστίφ νομίζω), ήταν δεν ήταν 4 μηνών...Ο ιδιοκτήτης του φόραγε πνίχτη.
Τον έβρισε και τον είπε εγκληματία που φόραγε πνίχτη σε κουτάβι....
Φιλοξενούμε μια σκυλίτσα (κυνιγόσκυλο) προσωρινά, και του την πήγα μία βόλτα να την δει να την αξιολογήσει.
Μόλις με είδε να τραβάω απότομα το λουρί σε μια απότομη κίνηση που έκανε, μου είπε "χαλάρωσε". Όχι δυνατές διορθώσεις σε αυτήν, άσχετα αν σε τραβάει δυνατά...Αυτή δεν είναι σαν τον άλλο που έχεις...
Σημείωση πως λιχουδιά δεν χρησιμοποιήσαμε ποτέ κατά την εκπαίδευση...
Αυτό που προσπαθώ να πω, είναι πως το νόμισμα έχει πολλές όψεις και σε κάθε περίπτωση πρέπει να αξιολογούμε καταστάσεις, μεθόδους και αναλόγως να πράττουμε...Όχι όλα στο ίδιο τσουβάλι...