αρπαχτήκανε άσχημα...

[giouli4]

Δηλαδή αν είσαι μόνη σου, δεν μπορείς να χειριστείς τον σκύλο σου, σε οποιαδήποτε κατάσταση;
Εκτός αν τον έχεις αποκτήσει, με την συμφωνία, να υπάρχει πάντα δίπλα ο άντρας σου και να αναλαμβάνει δράση.

Σου ακούγεται λογικό και πρακτικό, να "κρύβεις" από τον σκύλο σου ερεθίσματα, προκειμένου να μην ανακαλύψεις, αν και πως και πόσο αντιδρά σε αυτά; Προτιμάς να μην ξέρεις από τι να τον προστατεύσεις [ή...τι να προστατεύσεις από τον σκύλο σου] και να πλανάται στον αέρα το στοιχείο της έκπληξης;

εγώ δεν κατάλαβα αυτό.κατάλαβα ότι αν την δω να τα παίρνει ας πούμε να μην την κόψω να περιμένω να δω τι θα κάνει.και όσο για το άλλο μαρέκο όχι δεν είμαι απόλυτα προετοιμασμένη για το τι πρέπει να κάνω σε κάθε κατάσταση.και για να απαντήσω στην ερώτηση σου δεν έχω κάνει συμφωνία με τον άντρα μου.όσο ζούμε μαθαίνουμε και όταν μας τύχει κάτι τότε μόνο μπορούμε να πούμε (και πάλι όχι σίγουρα) το πως θα αντιδράσω την επόμενη γιατί ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε άνθρωποι και λειτουργούμε πολλές φορές και παρορμητικά όσο κι αν θέλουμε να το αποφύγουμε.εσύ μαρέκο μου πριν αποκτήσεις το πρώτο σου σκυλί ήσουν απόλυτα προετοιμασμένη για τα πάντα και σίγουρη για το πως θα αντιδράσεις σε οτιδήποτε συμβεί;;είσαι το ίδιο τώρα μετά από κάποια εμπειρία με το όπως ήσουν στην αρχή;;

 

[betty coltrane]

Γιούλη, νομίζω ότι το αδικείς το σκυλί όταν λες ότι το γλυκό κουτάβι μετατράπηκε σε διάολο και μου φαίνεται ότι την βλέπεις τώρα με φόβο για το τι μπορεί να κάνει στο μέλλον. Πρέπει να καταλάβεις ότι τελικά δεν έγινε τίποτα ασυνήθιστο και ότι είναι πολύ πιθανόν να συμβεί ξανά αυτό μόνο που τότε θα σαι προετοιμασμένη και πιθανόν με τον καιρό θα μάθεις πως να τα προλαβαίνεις όλα αυτα. Είμαι σίγουρη ότι θα μπορείς να το κάνεις και εσύ και δε θα χρειάζεσαι πάντα κάποιον άλλο.
Αν κατάλαβα καλά το σκυλί είναι 7 μηνών περίπου; Δεν έχει καν διαμορφώσει το χαρακτήρα του ακόμα. Οπότε δεν μπορείς να θεωρείς ότι ξαφνικά δεν είναι ο σκύλος που ήξερες.
Κι εγώ είχα περάσει ακριβώς τα ίδια όταν άρχισε να καβγαδίζει με ένα συγκεκριμένο σκυλί στο πάρκο. Τώρα πια, νομίζω, ότι έχω μάθει πότε αλλάζει το ύφος και στάση του σώματος και τον σταματώ αμέσως (σε βαθμό που με κατηγορούν ότι το καταπιέζω το σκυλί - μπορεί να χουν και δίκιο)
Το βασικό είναι να μην αλλάξει η δική σου στάση απέναντι του γιατί θα ναι κρίμα.

Γενικά, οι καβγάδες είναι "έργα" που πρέπει να τα έχεις παίξει προκαταβολικά στο μυαλό σου και να είσαι έτοιμος...

quoted for emphasis

 

[giouli4]

Γιούλη, νομίζω ότι το αδικείς το σκυλί όταν λες ότι το γλυκό κουτάβι μετατράπηκε σε διάολο και μου φαίνεται ότι την βλέπεις τώρα με φόβο για το τι μπορεί να κάνει στο μέλλον. Πρέπει να καταλάβεις ότι τελικά δεν έγινε τίποτα ασυνήθιστο και ότι είναι πολύ πιθανόν να συμβεί ξανά αυτό μόνο που τότε θα σαι προετοιμασμένη και πιθανόν με τον καιρό θα μάθεις πως να τα προλαβαίνεις όλα αυτα. Είμαι σίγουρη ότι θα μπορείς να το κάνεις και εσύ και δε θα χρειάζεσαι πάντα κάποιον άλλο.
Αν κατάλαβα καλά το σκυλί είναι 7 μηνών περίπου; Δεν έχει καν διαμορφώσει το χαρακτήρα του ακόμα. Οπότε δεν μπορείς να θεωρείς ότι ξαφνικά δεν είναι ο σκύλος που ήξερες.
Κι εγώ είχα περάσει ακριβώς τα ίδια όταν άρχισε να καβγαδίζει με ένα συγκεκριμένο σκυλί στο πάρκο. Τώρα πια, νομίζω, ότι έχω μάθει πότε αλλάζει το ύφος και στάση του σώματος και τον σταματώ αμέσως (σε βαθμό που με κατηγορούν ότι το καταπιέζω το σκυλί - μπορεί να χουν και δίκιο)
Το βασικό είναι να μην αλλάξει η δική σου στάση απέναντι του γιατί θα ναι κρίμα.


quoted for emphasis

όοοοοοοοοοοοοοοοχι κάνεις λάθος!το είπα εντελώς αστεία αυτό με το σατανά καλέ!σιγά να μην αρχίσω να φοβάμαι το ίδιο μου το παιδί!και εννοείται ότι δεν αλλάζει κάτι για μένα η για την αγάπη που της έχω!ούτε ότι από τη μία μέρα στην άλλη μετατράπηκε σε κάτι άλλο.απλά χθες συνειδητοποίησα ότι το μωρό μου μεγαλώνει και ότι από μικρό αγγελουδάκι για λίγα λεπτά μετατράπηκε σε ΄΄δαιμονισμένο΄΄.απλά από δω και πέρα ξέρω κάποια πράγματα παραπάνω και την πήρα χαμπάρι ότι μια χαρά μπορεί να νευριάσει και να έχει σκυλοκαυγά όσο ήρεμη και να είναι.

και η αλήθεια είναι πως ξέρω πότε αρχίζει να τα παίρνει και όπως ανέφερα και παραπάνω τις σταματάω αμέσως.αυτή τη φορά όμως έγιναν όλα τόσο αστραπιαία που δεν πρόλαβα τίποτα!και όπως λέει και ο κύριος γιάννης είναι αυτα τα δευτερόλεπτα που έχουν τόση σημασία στο να αντιδράσεις και να προλάβεις(ή κάπως έτσι τέλος πάντων μην με παρεξηγήσετε κύριε γιάννη που δεν τα μεταφέρω σωστά!)

 

[ptf]

Ο καλύτερος τρόπος για να το ξεπεράσετε είναι μεγάλες βόλτες από κοινού, ξεχνώντας το συμβάν, και προσέχοντας για οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει διεκδίκηση.
Υ.Γ. Στις αερομαχίες χρησιμοποιούν τον όρο dogfights, και όχι τυχαία.

 

[giouli4]

τα παιδιά αυτά έχουν τεράστια αυλή να μην τα ξαναφήσουμε ελεύθερα δηλαδή για καιρό;;;πουφ....κρίμα....και ήταν τόσο ωραία...εγώ νόμιζα πως έφτανε να βρεθούν μετά από μέρες και να τα προσέχουμε όπως και να μην έχουμε πράγματα που μπορεί να προκαλέσουν καυγά

 

[ptf]

Αν το ελεύθερα σημαίνει χωρίς επίβλεψη από άτομο/α που μπορούν να διευθετήσουν άμεσα κι αποτελεσματικά οτιδήποτε, καλύτερα να αποφύγετε τέτοιες απόπειρες.

 

[GRDANE]

ειχα ετοιμασει μεγαλο κειμενο... αλλα...
βασικα να θυμαστε ...
στους δυο τριτος δεν χωρει...
κι αυτο ισχυει αν και μονο αν δεν εχετε τον πληρη ελεγχο και την αρχηγια της αγελης σας....
μεταξυ του καθε σκυλου πιθανα να ειναι ο καθε ιδιοκτητης το αφεντικο του...
το λαθος ομως που συνυθως κανουν οι περισσοτεροι...
οταν βρισκονταν τα σκυλια.... παιζανε ανεξελεγκτα...
σαν κουταβια πολλες φορες προσπαθησαν να βαλουν ιεραχρια στην σχεση τους....
εκει αντιδρασατε εσεις... το σταματαγατε κι ολα συνεχιζαν νορμαλ... αλλα με κρεμαμενη παντα την σχεση ιεραρχιας μεταξυ τους...
η κουταβισια περιοδος ομως καποτε τελειωνει...
και ενα επιπλεον κουταβι ηταν η αφορμη να εκδηλωθει αυτο που τοσο καιρο αιωρειτο στην ατμοσφαιρα....
τους δειξατε οτι δεν ειναι ανεκτη αυτη η συμπεριφορα απο εσας...
δεν τα εχετε ομως βαλλει τα πραματα στην θεση τους........( να τα ιεραρχησετε.....)

ειπωθηκαν πολλες συμβουλες ... αλλες σωστες κι αλλες λαθος...
( κατα την προσωπικη μου εκτιμηση και μονο)
το σημαντικο ειναι οτι τα σκυλια ζουν το τωρα
αρα δεν τα επηρεασε ψυχολογικα το συγκεκριμενο συμβαν...
ουτε ομως πρεπει εσεις να δειξετε αδιαφορια
σαφως και πρεπει να αλλαξουν πολλα πραγματα στην μεταξυ σας σχεση
αν θελετε να συνεχισετε να βλεπεστε με τα παιδια και να βλεπονται τα σκυλια μεταξυ τους...
πρεπει στις επομενες μερες να ασχοληθειτε με τον σκυλο σας ο καθενας ξεχωριστα
να του τονισετε ασχετα αν το ειχατε καταφερει οτι ειστε ο αρχηγος... εσεις και χωρις να διαπραγματευεστε επι τουτου...
μετα απο καμμια δυο εβδομαδες κι εφοσον κερδισατε ξανα την εμπιστοσυνη και σεβασμο τους...
φερνετε τα σκυλια σε επαφη....
οι βολτες οπως τονισε ο παναγιωτης ειναι η καλυτερη λυση...
δεν τους επιτρεπετε κατα την διαρκεια της βολτας να παρουν καμμια πρωτοβουλια....
εσεις αποφασιζετε αν θα στριψουν σταματησουν κατουρησουν μυριστουν μεταξυ τους κλπ
(οσο φιλικα και να συμπεριφερονται...μην σας ξεγελαει το γεγονος να θυμαστε οτι δεν υπαρχει ιεραρχια μεταξυ τους και πρεπει να την θεσετε εσεις)
συνεχιζετε να βρισκεστε ολοι μαζι κι εφοσον εχετε αποφασισει με ποια σειρα θα ειναι η ιεραρχηση τους βαζετε σε ενα αναλογο προγραμμα και σειρα... με ποιο τροπο?
περισσοτερες λεπτομερειες στον εκπαιδευτη σας....
ελπιζω να εχετε καλα ξεμπερδεματα

( ουπσ ακομα μεγαλο ειναι...)

 

[mareco]

Προσπαθώ να φανταστώ την long version, πόσο long ήταν...

Πολύ καλό post Πετράν!

...εσύ μαρέκο μου πριν αποκτήσεις το πρώτο σου σκυλί ήσουν απόλυτα προετοιμασμένη για τα πάντα και σίγουρη για το πως θα αντιδράσεις σε οτιδήποτε συμβεί;;είσαι το ίδιο τώρα μετά από κάποια εμπειρία με το όπως ήσουν στην αρχή;;

Μάλλον έπρεπε εξαρχής να βάλω την παράθεση, που με παρακίνησε να σου γράψω, γιατί η απάντησή σου, δεν έχει καμμία σχέση μ'αυτό που ήθελα εγώ να τονίσω. Πάμε λοιπόν:

ε όχι και να τον δοκιμάσω ρε παιδιά.και άμα την ώρα που δοκιμάζω το σκυλί γίνει κάτι τόσο αάσχημο που δεν μπορώ να το σταματήσω;;γιατί χθες αν είμασταν μόνες με την φίλη μου τα σκυλιά θα είχαν σφαχτεί κι εμείς θα είμασταν λυπόθυμες.απλά τώρα με αυτό που έγινε δεν θα τα εμπιστευτούμε ποτέ ξανά.και θα απομακρύνουμε ότι μπορεί να τα φέρει σε αντιπαράθεση.παιχνίδια,φαγητό μην σου πω και τον μπέμπη!

Μ'αυτά τα σημεία λοιπόν εγώ δεν συμφωνώ. 1ον) να μην μπορείς να χειριστείς τον σκύλο σου, ανά πάσα στιγμή και υπό οποιαδήποτε συνθήκη και 2ον) να σκέφτεσαι να τον κλείσεις σε μια "καραντίνα" για να α) μην ξαναβρεθείς στην ίδια θέση και β) να μην προκαλέσεις ίδια αντίδραση.

Θεωρώ ότι αυτά τα σημεία, θα πρέπει αντιθέτως, αντί να τα μπλοκάρεις, να τα δουλέψεις πάρα πολύ, με τους τρόπους που σου είπαν τα παιδιά παραπάνω. Θα πρέπει να ξέρεις [όπως σου είπε και ο Bigbilly και με το οποίο συμφωνώ], πως θα αντιδράσει ο σκύλος σου, σε κάθε ερέθισμα. Είτε η αντιδραση είναι θετική, είτε είναι αρνητική. Θα πρέπει να ξέρεις, ώστε να είσαι προετοιμασμένη και να μπορείς να παρέμβεις αν χρειαστεί, έγκαιρα και με ψυχραιμία.

 

[johnk]

Πέτρο,

Σε ευχαριστώ για το, γεμάτο ουσία (σε κάθε λέξη του) κείμενο!
Για να μας θυμίζει... και να μας μαθαίνει...

1. ειχα ετοιμασει μεγαλο κειμενο... αλλα...

2. ...οσο φιλικα και να συμπεριφερονται... μην σας ξεγελαει το γεγονος να θυμαστε οτι δεν υπαρχει ιεραρχια μεταξυ τους και πρεπει να την θεσετε εσεις...

1. Αλλά δεν με είδες "μέσα" και σκέφτηκες ότι κανείς δε θα τσιμπήσει... για να γράψει ένα ανάλογου μεγέθους!!!

2. Και, να προσθέσω μία ακόμα "μαγική" φράση... που (και) εσύ μου έχεις πει... και "έσωσες την παρτίδα", κάποτε:

"...ή να διευκολύνετε εσείς (ειρηνικά) την εγκατάσταση της ιεραρχίας που προβλέπετε ότι, έτσι κι αλλιώς, θα καθιερωθεί (αιματηρά) τελικά" !!!

 

[Darkpaladin]

Γιούλη, όπως σου είπαν και παραπάνω όλα τα παιδιά, το να σκέφτεσε να "αποφύγεις", "κλειδώσεις", "κρύψεις" κάποιες καταστάσεις ώστε να μην συμβεί ΠΟΤΕ ξανά το ίδιο όπως καταλαβαίνεις δεν είναι η λύση του προβλήματος, αντιθέτως είναι σαν να κουκουλώνεις το πρόβλημα και να ελπίζεις εις τα ουράνια να εξαφανιστεί στο μέλλον. Αυτό δεν θα γίνει όσες προσευχές και αν κάνεις. Καλό είναι τα σκυλιά να συνεχίσουν να έχουν την καθημερινότητα που είχαν μέχρι στιγμής αλλά όχι την ελευθερία που είχαν μέχρι πρίν. Πρέπει να πάτε ένα βήμα πίσω, να κόψετε λίγο την ελευθερία στα σκυλιά και να τα φέρετε πάλι μαζί για μια βόλτα αρχικά στο δρόμο κοντά το ένα στο άλλο, άλλη μέρα μια βόλτα σε ένα πάρκο, κλπ αλλά ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ χωρίς λουριά και χωρίς επίβλεψη, και σιγά σιγά τόσο εσείς όσο και τα σκυλια θα ξανα βρείτε την εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον και τις ισσοροπίες ώστε να αποκτήσουν τα σκυλιά ΚΑΠΟΤΕ πάλι την ελευθερία που είχαν, αλλά εφόσων έχετε εξαντλήσει/δουλέψει πολύ όλα όσα χρειάζονται για να σιγουρευτείτε ότι αυτό δεν θα ξανα συμβεί.

 

[johnk]

Και κάτι ακόμα που θυμήθηκα... που λέει (και) ο Πέτρος:

Οταν γίνει ένας καυγάς μεταξύ δυό σκυλιών, ποτέ μα ποτέ, δεν πρέπει να αποχωριστούν με τη "γεύση" αυτή...

Αφού ηρεμήσει η κατάσταση, θα πρέπει να ξαναέρθουν σε (σαφώς, ελεγχόμενη) κοντινή επαφή... όπου ο άνθρωπος θα έχει το "πάνω χέρι" (την ηγεσία της σύντομης αυτής συνάντησης - και θα είναι ανάμεσα)... και θα τα χαϊδέψει και τα δύο ταυτόχρονα... και μετά "τους ζυγούς λύσατε", με ηρεμία...

Δεν είναι πάντα εύκολο και δεν είναι εύκολο για όλους μας... τουλάχιστον μέσα στο μυαλό μας... αλλά είναι πιο εφικτό, απ' ότι οι περισσότεροι νομίζουμε...

 

[giouli4]

αυτό το κάναμε!πριν φύγουμε τα φέραμε κοντά με τα λουριά για λίγο,μυρίστηκαν και φύγαμε.σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους για τις συμβουλές.με βοηθήσατε να καταλάβω κάποια πράγματα.

και όντως από μωρά τα κόβαμε συνέχεια μολις ανάβανε τα αίματα και έχω παρατηρήσει ότι η έρση πολλές φορές πάει να ανέβει πάνω στην άλις και η άλις την αφήνει.μερικές φορές όμως τσαντίζεται και πάει να το κάνει αυτή στην έρση και συνήθως τις μαλώνουμε και το λήγουν.από ότι φαίνεται κάναμε λάθος.βέβαια βολευτήκαμε και στο γεγονός πως σε λίγο που θα μεγαλώσει ο μικρός θα βαζε τα πράγματα στη θέση τους και πως αρχηγός θα ήταν αυτός.ώρες ώρες δεν ξέρω πως σκεφτόμαστε....

θα αρχίσουμε και τις βόλτες τώρα όλοι μαζί και με τον καιρό θα φτιάξουν τα πράγματα πιστεύω.θα πηγαίνει και η έρση μπροστά γιατί πιστεύω πως η δικιά μου θα δεχτεί πολύ πιο εύκολα την δεύτερη θέση.καλύτερα να ζοριστούμε λίγο καιρό παρά να τρέχουμε να μαζεύουμε πράγματα μήπως και μαλώσουν.

πάντως τόσο καιρό πίστευα ότι με το να κόβεις τέτοιες συμπεριφορές δεν τις κρύβεις αλλά τις ακυρώνεις.

 

[johnk]

...έχω παρατηρήσει ότι η έρση πολλές φορές πάει να ανέβει πάνω στην άλις και η άλις την αφήνει. μερικές φορές όμως τσαντίζεται και πάει να το κάνει αυτή στην έρση και συνήθως τις μαλώνουμε και το λήγουν.από ότι φαίνεται κάναμε λάθος...

Είναι "μυστήρια τραίνα" τα σκυλιά...

Ετσι γίνεται και με τη Μόκα και τον Casper:
- Κάποιες φορές την καβαλάει και αυτή του κάθεται...
- Κάποιες άλλες φορές, που η Μόκα λαγοκοιμάται, δεν γουστάρει και τον διορθώνει... και εκείνος φεύγει με ελαφρά πηδηματάκια...
- Κάποιες φορές, τέλος (στο τσακίρ κέφι!), καβαλάει η Μόκα τον Casper και εκείνος της κάθεται με άνεση...

Αλλά έχει καθιερωθεί η ιεραρχία μεταξύ τους και μπορούν και το ελέγχουν...

Υ.Γ. Και, βέβαια, στις φυσικές αγέλες, δεν παρατηρείται (ποτέ) το φαινόμενο ο ένας σκύλος να καβαλάει τον άλλο δίπλα στον αρχηγό... έτσι και σε μας, έχουν μάθει και αυτά πως κάθε παρόμοιο παιχνίδι (κυριαρχίας - και μετακόμισης των επίπλων του σπιτιού) απαγορεύεται κοντά στους αρχηγούς!!!

 

[giouli4]

με μας όμως δεν είχε καθιερωθεί ιεραρχία και πάλι εμείς φταίμε γιαυτό.τι ωραίο που είναι να ξέρεις τόσα πολλά για τα σκυλιά,όλα είναι πιο εύκολα...ενώ για μας τους σκράπες...όλα μας φαίνονται βουνό.κι αυτοί οι άντρες...ακόμα και στα σκυλιά ένας σκατούλης τόσος δα έβαλε δυο φίλες να μαλώσουν!!!

να ρωτήσω και κάτι τελευταίο.αν στη βόλτα πάει η μία να καβαλήσει την άλλη εμείς τι πρέπει να κάνουμε;ή δεν θα τις αφήνουμε να παίζουν με τα λουριά για λίγο καιρό καθόλου μέχρι να ξεκαθαρίσουν;

 

[Amaliaz]

να ρωτήσω και κάτι τελευταίο.αν στη βόλτα πάει η μία να καβαλήσει την άλλη εμείς τι πρέπει να κάνουμε;ή δεν θα τις αφήνουμε να παίζουν με τα λουριά για λίγο καιρό καθόλου μέχρι να ξεκαθαρίσουν;

Μου δινεις την αισθηση οτι πιστευεις οτι θα ξεκαθαρισουν ετσι δια μαγειας απο μονες τους χωρις να ερχονται σε επαφη....

 

[giouli4]

πως δεν θα έρχονται σε επαφή;αφού θα τις βγάζουμε συνέχεια βόλτες απλά δεν θα τις αφήνουμε ελεύθερες.συγγνώμη ρε παιδιά αν σας φαίνονται χαζά αυτά που ρωτάω αλλά τι να κάνω...

 

[Amaliaz]

πως δεν θα έρχονται σε επαφή;αφού θα τις βγάζουμε συνέχεια βόλτες απλά δεν θα τις αφήνουμε ελεύθερες.συγγνώμη ρε παιδιά αν σας φαίνονται χαζά αυτά που ρωτάω αλλά τι να κάνω...

Εννοουσα σωματικη επαφη χωρις λουρι.

Να εχεις στο μυαλο σου παντα οτι στις κοινες βολτες αυτοι που θα κρατανε την αλλη ακρη του λουριου θα πρεπει να εχουν διαγραψει το συμβαν απο το μυαλο τους. Αλλιως θα εχετε χειροτερη εξελιξη.

 

[giouli4]

σιγά σιγά θα είναι και χωρίς λουρί.τώρα πρέπει να δουλέψουμε αυτά που είπαν τα παιδιά.το κακό είναι πως εκει που έλεγα θα πάω σε εκπαιδευτή και ξεκίνησα να μεζεύω λεφτά...χθες έκλεισα το μαγαζί μου και δεν ξέρω τι θα κάνω.προτιμώ να τα κρατησώ μήπως τύχει κάτι στο σκυλί γιατί έρχονται δύσκολες εποχές.οπότε σας ευχαριστώ πολύ όλους για την βοήθεια ελπίζω να πάνε όλα καλά.

 

[giouli4]

Να εχεις στο μυαλο σου παντα οτι στις κοινες βολτες αυτοι που θα κρατανε την αλλη ακρη του λουριου θα πρεπει να εχουν διαγραψει το συμβαν απο το μυαλο τους. Αλλιως θα εχετε χειροτερη εξελιξη.

πιστεύω ότι έχω ηρέμησει κι ότι δεν θα το σκέφτομαι τόσο.άλλωστε σε μερικές μέρες θα βρεθούμε με τα παιδιά.αλλά ίσως είναι καλύτερα να τα κρατάνε τα αγοριά μέχρι να είμαστε σίγουρες ότι δεν υπάρχει καθόλου φόβος μέσα μας.

 

[johnk]

...Και, βέβαια, στις φυσικές αγέλες, δεν παρατηρείται (ποτέ) το φαινόμενο ο ένας σκύλος να καβαλάει τον άλλο δίπλα στον αρχηγό... έτσι και σε μας, έχουν μάθει και αυτά πως κάθε παρόμοιο παιχνίδι (κυριαρχίας - και μετακόμισης των επίπλων του σπιτιού) απαγορεύεται κοντά στους αρχηγούς!!!

Το ξαναβάζω εδώ (είναι και η ηλικία - μην με παρεξηγείς, έτσι?) για να σου επισημάνω ότι πολλά πράγματα είναι κρυμμένα μέσα στις λέξεις...

Εγραψα όλα αυτά και τόνισα (με bold) το "δίπλα στον αρχηγό"...
Και θα εξηγηθώ παρακάτω, στο δικό σου post...

1. ...τι ωραίο που είναι να ξέρεις τόσα πολλά για τα σκυλιά, όλα είναι πιο εύκολα...

2. ...αν στη βόλτα πάει η μία να καβαλήσει την άλλη εμείς τι πρέπει να κάνουμε;ή δεν θα τις αφήνουμε να παίζουν με τα λουριά για λίγο καιρό καθόλου μέχρι να ξεκαθαρίσουν;

1. Αντε, τώρα που βρήκα λίγο χρόνο...
Να πλατιάσω λιγάκι, για να σου δώσω να καταλάβεις τι θέλω να πω: Μόλις έληξε ένα meeting που είχα με μιά συνεργάτιδά μου και την ενημέρωνα για ένα πελάτη μας, με τον οποίο θέλουμε να κάνουμε μιά σημαντική δουλειά... και της είπα:
"Ο πελάτης αυτός - για το συγκεκριμένο θέμα που συζητήσαμε - είναι, είτε "ψαγμένος" (έμπειρος, διαβασμένος, που τα παίζει στα δάχτυλα), είτε "ενημερωμένος" (κάποιος φίλος του άκουσε πως θα ασχοληθεί με το θέμα και τον ενημέρωσε για τη θεματολογία και την ορολογία κλπ.)... δεν έχω μπορέσει ακόμα να διαγνώσω τι από τα δύο είναι"...

Να σου το πω και με άλλο τρόπο... με το γνωστό (ίσως κρύο, αλλά αντιπροσωπευτικό της τεράστιας διαφοράς - αμερικάνικο) ανέκδοτο, που ρωτάει για τη διαφορά μεταξύ education (μόρφωση) και training (εκπαίδευση):
Κάποιο μεσημέρι, πάει το κοριτσάκι της 2ας δημοτικού στον μπαμπά του και του λέει: "μπαμπά, σήμερα ο δάσκαλος μας εξήγησε τι είναι sex" (eduction - μόρφωση!)...
Και την επόμενη μέρα, γυρνάει σπίτι και λέει στον μπαμπά: "μπαμπά, σήμερα ο δάσκαλος μας έδειξε τι είναι sex" (training - εκπαίδευση!)...

Αρα, το να ξέρεις τόσο πολλά πράγματα (για τα σκυλιά, στην περίπτωσή μας) δεν είναι αρκετό...

Αυτό που σου δίνει την εμπειρία και κάνει τα πράγματα όλοένα και πιο εύκολα, είναι η (συχνά, σκληρή και άχαρη και με πολλά πισωγυρίσματα) προσωπική ενασχόληση... είναι αυτό που "πάθατε" εσείς... είναι μιά σειρά από τέτοια πράγματα που τα ζεις...

Ακόμα και να έχεις μελετήσει πολύ, αλλιώς καταλαβαίνεις τις απόψεις - προτάσεις - γνώμες των άλλων, εάν έχεις αποκτήσει τις προσωπικές (ευχάριστες ή όχι) εμπειρίες...

Προσωπικά, παρότι έχω μελετήσει (και συνεχίζω να το κάνω) πολύ για το "σκύλο", κάθε φορά που βρίσκομαι με ένα σκύλο είναι σαν να ξεκινάω από την αρχή... είναι σαν να έχω ξεχάσει ότι έχω διαβάσει... και τα μόνα που θυμάμαι είναι όσα έχω ζήσει...

Αν θέλεις να το διατυπώσω και αλλιώς, έχω υπάρξει τυχερός και με τα δύο σημερινά σκυλιά μου... για ποιό λόγο?

- Με τη Μόκα (που, κατά τα λοιπά, είναι δώρο Θεού - το διαμάντι του στέμματος!) έμαθα τι θα πει (και πως διαχειρίζεσαι και βελτιώνεις) ένα σκυλί που είναι κατά κάποιους τρόπους φοβικό - πανικοβλημένο - ανασφαλές με διάφορες καταστάσεις... γιατί αυτό, αν δεν το ζήσεις, δεν μπορείς να το πιστέψεις...
Δεν μπορείς, π.χ., να πιστέψεις ότι αυτό το ("είναι ποιοτικό, γαμώτο, ή πάλι ψώνισα φθηνά??? και έχω σφίξει αρκετά το κολάρο, ρε πο@#τη μου??? και ευχαριστώ, Θεέ μου, που είμαι - αυτή τη στιγμή - τόσο βαρύς!!!") δερμάτινο "λουράκι" είναι το μοναδικό σημείο που κρατάει οριακά τη σκύλα σου, μεταξύ της ζωής και του θανάτου... όταν αυτή έχει πανικοβληθεί με τα Greek art - souvenirs, που γυαλίζουν σε μιά βιτρίνα και 20 εκατοστά πιο 'κει περνάνε με μεγάλη ταχύτητα τα αυτοκίνητα σε μιά επαρχιακή οδό...
Και, από την άλλη, έμαθα στην πράξη (με έχει διδάξει υποδειγματικά) τι σημαίνει σήματα ηρεμίας σκύλων και "σωστή" γλώσσα σώματος με τα άλλα σκυλιά...

- Και με τον Casper, νομίζω ότι αυτό το μαγικό ταξίδι συνεχίζεται... μεγάλος δάσκαλος ο Casper και θα του το χρωστάω πάντα!!!
Γιατί με "ξύπνησε"... μου έμαθε (και που είσαι ακόμα!) τι θα πει "δυνατή" φυλή, τι σημαίνει "δύσκολος" σκύλος...
Γιατί, κάθε φορά που βγαίνουμε μαζί, για να εξερευνήσουμε μιά καινούργια περιοχή, νιώθω ότι δεν ξέρω τίποτα και νιώθω ότι θα πάρω άλλο ένα μάθημα για το "σκύλο" και για τον μικρό μου... και τα μόνα πράγματα που θυμάμαι, είναι ότι κάναμε μαζί όλες τις προηγούμενες φορές...
Γιατί, κάθε καινούργιος σκύλος που συναντάμε είναι ένα νέο κεφάλαιο... και, μέσω του Casper, ψυχολογώ το σκύλο... και (δεν μπορείς να φανταστείς!) ο Casper αρκετές φορές με αιφνιδιάζει... π.χ., περιμένω να θέλει να ορμήσει και τον βλέπω χαλαρό... ή το αντίθετο... και προσπαθώ να "δω" με τα μάτια του και από το ύψος του...
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσα πράγματα μου μαθαίνει καθημερινά...

Αυτά για μένα και για όσους άλλους φαίνονται (μέσα από ένα πληκτρολόγιο) ότι "ξέρουν πολλά για τα σκυλιά"...

2. Νομίζω ότι έχεις καταλάβει ήδη: Εφόσον είναι στη βόλτα, μαζί σου, η βόλτα (και η διαχείριση του χρόνου σας) ανήκει σε σένα... άρα, δεν αφήνεις καβαλήματα και λοιπές ιστορίες να συμβαίνουν... τώρα και πάντα...
Αν, κάποτε, τις αφήσετε ελεύθερες (χωρίς λουρί) να παίξουν, ok, ας κάνουν και καμμιά βλακεία...

Μου δινεις την αισθηση οτι πιστευεις οτι θα ξεκαθαρισουν ετσι δια μαγειας απο μονες τους χωρις να ερχονται σε επαφη....

Εχει δίκιο η Αμαλία... τα πράγματα δεν ξεκαθαρίζουν ως δια μαγείας... γι' αυτό σε κούρασα λιγάκι και με τα παραπάνω...