το mix του γερμανικού ποιμενικού με βέλγικο είναι ότι πιο καταστροφικό μπορεί να υπάρξει....
Θα προσπαθήσω να σου απαντήσω γι΄αυτό το περίπλοκο θέμα με όσο πιο απλό τρόπο…..
Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι είμαι ενάντια στην …..‘’εκτροφή’’ ημίαιμων σκυλιών. Ένα τέτοιο ζευγάρωμα λοιπόν (γ/π+β/π) παράγει ημίαιμα σκυλιά, αν δε και οι γονείς είναι ημίαιμοι γ/π και β/π τότε βέβαια μιλάμε για γενετικό χάος….(που σημαίνει πιάσε το αυγό και κούρευτω….)
Οι λόγοι για τους οποίους δεν πρέπει να ζευγαρώνουν οι ήδη σταθεροποιημένες φυλές μεταξύ τους είναι ξεκάθαρος….δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα θετικό η μια στην άλλη…..
Οι όποιες βελτιώσεις των χαρακτηριστικών της μιας ή της άλλης φυλής μπορούν να πραγματοποιηθούν αρκετά εύκολα μιας και πρόκειται για αρκετά δημοφιλής φυλές με αρκετά αξιόλογα δείγματα παγκοσμίως.
…..βέβαια βάζω στοίχημα ότι τα παραπάνω δεν απασχόλησαν ούτε στο ελάχιστο τον ‘’εκτροφέα’’ του μικρού σου….
Ας πάμε λοιπόν να δούμε τα προβλήματα που δημιουργούνται από αυτό το …..’’κομπινέισον’’…
Όπως είπαμε τα γ/π και τα β/π είναι εδώ και πολλά χρόνια σταθεροποιημένες φυλές….που σημαίνει ότι έχει οριστεί με πολύ σαφές και ξεκάθαρο τρόπο η φυλή του σκύλου σε σχέση με την μορφή και τον χαρακτήρα του….
Η μορφολογία του γ/π με αυτή του β/π όπως μπορείς να διακρίνεις πανεύκολα και εσύ έχει πολύ σημαντικές διαφορές…… ο γ/π είναι πιο μεγαλόσωμος σκύλος, πιο μακρύς, με έντονες γωνιώσεις που αποσβένουν το βάρος του σώματος και μια έντονη την κλίση της ράχης προς τα κάτω ….
Τα β/π πάλι είναι πιο μικρόσωμος από το γ/π και με τελείως διαφορετική σωματική κατασκευή….Είναι σκύλος με ‘’τετράγωνη’’ μορφή δηλ. το μήκος του πρέπει να είναι απόλυτα ίσο με το ύψος του…..είναι πιο ‘’κόμπακτ’’ και με απόλυτα ίσια ράχη…..
Φαντάζομαι ότι καταλαβαίνεις ότι η λειτουργικότητα αυτής της σωματοδομής βασίζεται στην απόλυτη λεπτομέρεια …..η οποία επίσης συναρτάται με τον διαφορετικό χαρακτήρα που έχουν τα σκυλιά των δύο φυλών.
Πιο νευρικά/εκρηκτικά/έντονα τα β/π…
Πιο εύκολα προβλέψιμα, πιο σταθερά τα γ/π…..
Θα σου πω τι μου είπε κάποτε ο εκτροφέας μου ( που εκτρέφει-άρα γνωρίζει πολύ καλά και τις δύο φυλές)…..αν θέλει να φυλάξει κάποιος π.χ. ένα χώρο 10 στρεμμάτων, θα πρέπει να χρησιμοποιήσει 10 γερμανικά ποιμενικά αλλιώς μπορεί με 2 βέλγικα ….
Από το παράδειγμά μου καταλαβαίνει εύκολα κανείς την διαφορά στο ταμπεραμέντο και στην κινητικότητα του κάθε σκύλου….
Αυτή η διαφορετικότητα λοιπόν χρειάζεται χρειάζεται/επιβάλει και μια τελείως άλλη σωματική κατασκευή…..
Φαντάζεσαι τι προβλήματα π.χ. στη σπονδυλική στήλη μπορεί να υπάρξουν σε ένα σκύλο που έχει το μάκρος του γ/π και τις γωνιώσεις του βέλγικου;
Η σε έναν σκύλο που έχει πάρει τα πιο λεπτά κόκαλα του βέλγικου και το σωματικό βάρος του γερμανικού;
Σε όλα αυτά πρόσθεσε και το νεύρο του βέλγικου που δεν κάθεται ποτέ και που ο χαρακτήρας του το ‘’αναγκάζει’’ να κινείται μονίμως και αδιαλείπτως…..
Μπορείς λοιπόν εύκολα να καταλάβεις την επιβάρυνση που δέχεται το μυοσκελετικό σύστημα που δεν είναι ‘’ακριβώς αυτό που πρέπει’’ από μια ‘’χρήση’’ που δεν είναι ‘’ακριβώς αυτή που πρέπει’’……
Το δε αποτέλεσμα του ‘’mix’’ στον χαρακτήρα είναι ίσως το πιο αδύνατο/μελανό σημείο…..έχει παρατηρηθεί ότι αυτού του είδους οι επιμιξίες γενετικά αναδεικνύουν τα ελαττώματα και των 2 φυλών και παράγουν σκυλιά με ως επι το πλείστων πολλαπλά προβλήματα συμπεριφοράς και χαρακτήρα.
Προσωπικά έχω γνωρίσει αρκετά τέτοια σκυλιά και κανένα από αυτά δεν ήταν ούτε στο ελάχιστο κοντά στον τυπικό χαρακτήρα καμίας εκ των δύο φυλών…
Τώρα αν κάποιος τύχει να πέσει σε ένα σκυλί προερχόμενο από τέτοιου είδους επιμιξία και το σκυλί ‘’βγεί’’ χαμηλών τόνων, προβλέψιμο και με λίγες ανασφάλειες τότε για μένα είναι απλά πολύ τυχερός…..θα έχει έναν σκύλο που δεν θα έχει μεν τον χαρακτήρα του γ/π ή του β/π και πολύ πιθανά δεν θα εργάζεται/ συμπεριφέρεται ως εκπρόσωπος καμιάς από τις φυλές αλλά τουλάχιστον θα έχει την χαρά να έχει δίπλα του έναν σύντροφο που δεν θα του δυσκολεύει την ζωή….
Τέλος επέτρεψέ μου –χαλαρώνοντας και λίγο το κλίμα να αναφερθώ και σε ένα τελευταίο θέμα, που επ΄ουδενί δεν θεωρώ λιγότερο σοβαρό απ΄όλα τα προηγούμενα….
Η κάθε φυλή έχει έναν ΤΥΠΟ…..
Ο κάθε σκύλος που εκπροσωπεί την φυλή του έχει έναν ΤΥΠΟ….
Ο τύπος αυτός έχει να κάνει βασικά με την μορφολογία και τον χαρακτήρα αλλά και με άλλα στοιχεία όπως π.χ. η έκφραση, η κίνηση, η αρμονία των χαρακτηριστικών κλπ.κλπ.
Ε…αυτού του είδους οι επιμιξίες εκτός των άλλων (μορφολογία/υγεία/χαρακτήρας)
καταστρέφουν και τον ΤΥΠΟ…..