Καλησπέρα!
Οι γονείς μου έχουν ένα αρσενικό γερμανικό ποιμενικό 3,5 χρονών και εγώ το τελευταίο χρόνο έχω ένα αρσενικό μαλτέζ.
Απο την αρχή που είχα πάρει το μαλτέζ ο γερμανικός ποιμενικός του γάβγιζε σαν τρελός ΄όποτε τον έβλεπε. Δεν τους είχαμε φέρει ποτέ σε επαφή κοντά γιατί ο ένας φοβόταν πολύ (όλα τα σκυλιά, πόσο μάλλον αυτόν που ήταν κ πολύ μεγαλύτερός του κ σε μέγεθος και ηλικία) και ο άλλος ήταν πολύ "επιθετικός" απέναντί του. Απο τη μέρα που άρχισα να βγάζω συστηματικά βόλτα το μαλτέζ, ο μεγάλος γάβγιζε σαν τρελός όταν μας έβλεπε και αν ήταν και η μαμά μου μαζί ακόμα και έκλαιγε....η αλήθεια είναι οτι οι γονείς μου το γερμανικό ποιμενικό τον βγάζουν βόλτα μόνο το ΣΚ ενώ τις καθημερινές είναι μόνος του σε ένα μεγάλο χώρο στο ισόγειο του σπιτιού.
Πριν 15 μέρες περίπου ήμασταν στο εξοχικό μας και ήταν και τα 2 σκυλιά μαζί. Ενώ προσπαθήσαμε να τα φέρουμε σε επαφή δεν τα καταφέραμε γιατί ο μεγάλος ήταν πολύ "επιθετικός" και φοβηθήκαμε. Λίγη ώρα αργότερα έβαλα το μαλτέζ μέσα στην κουζίνα και φώναξα τον γερμανικό να του δώσω ένα κομμάτι κρέας και να τον χαιδέψω (είχα παααρα πολύ καιρό να ασχοληθώ μαζί του) και ενώ του έφαγε το κρέας που του έδωσε και του είχα πει "κάτσε" και τον χάιδευα, ξαφνικά χωρίς να μου γρυλίσει ή ν γαθβγίσει, μου άρπαξε το χέρι και το δάγκωσε και μου επιτέθηκε αγριεμένος (πήδηξε όλος πάνω μου). Ευτυχώς έβαα τις φωνές και η μαμά μου που ήταν ένα βήμα δίπλα,τον τράβηξε αμέσως απο πάνω μου.
Το θέμα είναι οτι εγώ πλέον φοβάμαι πολύ το σκύλο και δεν του έχω πια καμία εμπιστοσύνη...φοβάμαι οτι αν τύχη να με "πετύχει" ξανά θα έχουμε χειρότερα....
Είναι δυνατόν να το έκανε όλο αυτό απο ζήλια?? Τι κάνω απο δω και πέρα?
Οι γονείς μου έχουν ένα αρσενικό γερμανικό ποιμενικό 3,5 χρονών και εγώ το τελευταίο χρόνο έχω ένα αρσενικό μαλτέζ.
Απο την αρχή που είχα πάρει το μαλτέζ ο γερμανικός ποιμενικός του γάβγιζε σαν τρελός ΄όποτε τον έβλεπε. Δεν τους είχαμε φέρει ποτέ σε επαφή κοντά γιατί ο ένας φοβόταν πολύ (όλα τα σκυλιά, πόσο μάλλον αυτόν που ήταν κ πολύ μεγαλύτερός του κ σε μέγεθος και ηλικία) και ο άλλος ήταν πολύ "επιθετικός" απέναντί του. Απο τη μέρα που άρχισα να βγάζω συστηματικά βόλτα το μαλτέζ, ο μεγάλος γάβγιζε σαν τρελός όταν μας έβλεπε και αν ήταν και η μαμά μου μαζί ακόμα και έκλαιγε....η αλήθεια είναι οτι οι γονείς μου το γερμανικό ποιμενικό τον βγάζουν βόλτα μόνο το ΣΚ ενώ τις καθημερινές είναι μόνος του σε ένα μεγάλο χώρο στο ισόγειο του σπιτιού.
Πριν 15 μέρες περίπου ήμασταν στο εξοχικό μας και ήταν και τα 2 σκυλιά μαζί. Ενώ προσπαθήσαμε να τα φέρουμε σε επαφή δεν τα καταφέραμε γιατί ο μεγάλος ήταν πολύ "επιθετικός" και φοβηθήκαμε. Λίγη ώρα αργότερα έβαλα το μαλτέζ μέσα στην κουζίνα και φώναξα τον γερμανικό να του δώσω ένα κομμάτι κρέας και να τον χαιδέψω (είχα παααρα πολύ καιρό να ασχοληθώ μαζί του) και ενώ του έφαγε το κρέας που του έδωσε και του είχα πει "κάτσε" και τον χάιδευα, ξαφνικά χωρίς να μου γρυλίσει ή ν γαθβγίσει, μου άρπαξε το χέρι και το δάγκωσε και μου επιτέθηκε αγριεμένος (πήδηξε όλος πάνω μου). Ευτυχώς έβαα τις φωνές και η μαμά μου που ήταν ένα βήμα δίπλα,τον τράβηξε αμέσως απο πάνω μου.
Το θέμα είναι οτι εγώ πλέον φοβάμαι πολύ το σκύλο και δεν του έχω πια καμία εμπιστοσύνη...φοβάμαι οτι αν τύχη να με "πετύχει" ξανά θα έχουμε χειρότερα....
Είναι δυνατόν να το έκανε όλο αυτό απο ζήλια?? Τι κάνω απο δω και πέρα?