Εχω υιοθετίσει μια σκυλίτσα απο καταφύγειο εδώ και 10 μέρες. Μεγάλωσε από μωρό εκεί και τώρα γνωρίζει το έξω κόσμο. Τώρα είναι 2,5 ετών και την λένε Zelda.Γενικά ανθρώπους δεν είχε γνωρίσει πολλούς, μόνο τις κυρίες που την φρόντιζαν στο καταφύγειο.
Πάμε κανονικά τις βόλτες μας και ξεθαρεύει μέρα με την μέρα. Με τους ανθρώπους είναι ακόμα διστακτική, αλλά δέχεται τα χάδια και από αγνώστους στο δρόμο.
Αυτό που με προβληματίζει και χρειάζομαι την βοήθειά σας είναι ότι απο χθές έχει αρχίσει και γαυγίζει (δεν είχαμε ακούσει την φωνή της μέχρι τότε) στον αδερφό μου και στον ξαδερφό μου.
Δεν είναι η πρώτη φορά που τους βλέπει, με τον αδερφό μου είχαμε πάει και την είχαμε πάρει απο το καταφύγειο και κάθε μέρα έρχετε και την βλέπει 2-3 φορές.
Σήμερα που ήρθε να την δει πριν λίγο, έγινε το εξής:
Με το που άνοιξα την πόρτα (εκείνη καθεται σε άλλο δωμάτιο) και μπήκε μέσα ο αδερφός μου ξεκίνησε "γαύγισμα" αουυυυυυυυυυυ(δεν ξέρω πως να το πω διαφορετικά) και γρύλισμα αλλά πάντα απο το δωμάτιο που κάθεται. Η ουρά κάτω απο τα σκέλια βέβαια. Προχωράμε και μπαίνουμε στο δωμάτιο της και την κόβω με ένα λεκτικό εεεεεεεεεε! αυτή κάθεται και ψιλογρυλίζει πιο σιγά αλλά γρυλίζει. Συνεχίζουμε την συζήτηση με τον αδερφό μου σχετικά με το γρύλισμα και όταν ηρεμεί σκίβει και την χαιδεύει. Δεν αντιδράει η Zelda. Πάω στο ψυγείο και δίνω στον αδερφό μου λουκανικάκι ψιλοκομένο για να της το δώσει για να δει το σκυλί οτι θα παίρνει λιχουδιά όταν τον βλέπει και ότι είναι κάτι καλό. Το τρώει το μεζεδάκι από το χέρι του χαλαρή.
Ωραία λέω κάτσε να το ξανακάνουμε πάλι να δόυμε αν θα ξαναγρυλίσει. Τον βγάζω έξω απο το διαμέρισμα, χτυπάει το κουδούνι, ξαναμπαίνει μέσα και πάλι το σκυλί αουυυυυυυυυυυυυυυυυυυ και γρύλισμα, πάλι πάμε στο δωμάτιο πάλι τις δίνει λουκάνικο και το τρώει και εκεί που την χαιδεύει μετά από 30 δευτερα πάει να τον δαγκώσει και ευτυχώς πρόλαβε και τραβήχτικε και δεν τον πέτυχε. Το μόνο που παρατήρισα ήταν ότι την ουρά την είχε στα σκέλια όλη την ώρα αλλά δεν με παραξένεψε γιατί συνήθως έτσι την έχει όταν μπάινει κόσμος στο σπίτι.
Το ίδιο έκανε και στον ξάδερφο χθες αουυυυυυυυυυ, γρύλισμα αλλά χωρίσ δάγκωμα γιατί κράτησε απόσταση ο ξαδερφος.
Να σημειώσω ότι δεν το έχουμε μαλώσει ΠΟΤΕ το σκυλί, πάντα είμαι παρόν όταν κάποιος μπαίνει μέσα.
Γιατί γίνετε αυτό? Δεν έχει αλλάξει κάτι στην ρουτίνα της. Εγώ μένω στο ισόγειο, ο ξαδερφος στον 1ο και οι γονείς με τον αδερφό μου στον 2ο. οπότε είμαστε όλοι πήγαινέλα, ανεβωκατεβαίνουμε γενικά.
Το βασικό βέβαια είναι να το λύσουμε τώρα που είναι στην αρχη το θέμα.
Παιδιά χρειάζομαι τα φώτα σας!!!!!!!!!
Τι να κάνω?
Δεν ξέρω γιατί στράβωσε έτσι.
Βοήθειααααααααααααααααααααααααα
Πάμε κανονικά τις βόλτες μας και ξεθαρεύει μέρα με την μέρα. Με τους ανθρώπους είναι ακόμα διστακτική, αλλά δέχεται τα χάδια και από αγνώστους στο δρόμο.
Αυτό που με προβληματίζει και χρειάζομαι την βοήθειά σας είναι ότι απο χθές έχει αρχίσει και γαυγίζει (δεν είχαμε ακούσει την φωνή της μέχρι τότε) στον αδερφό μου και στον ξαδερφό μου.
Δεν είναι η πρώτη φορά που τους βλέπει, με τον αδερφό μου είχαμε πάει και την είχαμε πάρει απο το καταφύγειο και κάθε μέρα έρχετε και την βλέπει 2-3 φορές.
Σήμερα που ήρθε να την δει πριν λίγο, έγινε το εξής:
Με το που άνοιξα την πόρτα (εκείνη καθεται σε άλλο δωμάτιο) και μπήκε μέσα ο αδερφός μου ξεκίνησε "γαύγισμα" αουυυυυυυυυυυ(δεν ξέρω πως να το πω διαφορετικά) και γρύλισμα αλλά πάντα απο το δωμάτιο που κάθεται. Η ουρά κάτω απο τα σκέλια βέβαια. Προχωράμε και μπαίνουμε στο δωμάτιο της και την κόβω με ένα λεκτικό εεεεεεεεεε! αυτή κάθεται και ψιλογρυλίζει πιο σιγά αλλά γρυλίζει. Συνεχίζουμε την συζήτηση με τον αδερφό μου σχετικά με το γρύλισμα και όταν ηρεμεί σκίβει και την χαιδεύει. Δεν αντιδράει η Zelda. Πάω στο ψυγείο και δίνω στον αδερφό μου λουκανικάκι ψιλοκομένο για να της το δώσει για να δει το σκυλί οτι θα παίρνει λιχουδιά όταν τον βλέπει και ότι είναι κάτι καλό. Το τρώει το μεζεδάκι από το χέρι του χαλαρή.
Ωραία λέω κάτσε να το ξανακάνουμε πάλι να δόυμε αν θα ξαναγρυλίσει. Τον βγάζω έξω απο το διαμέρισμα, χτυπάει το κουδούνι, ξαναμπαίνει μέσα και πάλι το σκυλί αουυυυυυυυυυυυυυυυυυυ και γρύλισμα, πάλι πάμε στο δωμάτιο πάλι τις δίνει λουκάνικο και το τρώει και εκεί που την χαιδεύει μετά από 30 δευτερα πάει να τον δαγκώσει και ευτυχώς πρόλαβε και τραβήχτικε και δεν τον πέτυχε. Το μόνο που παρατήρισα ήταν ότι την ουρά την είχε στα σκέλια όλη την ώρα αλλά δεν με παραξένεψε γιατί συνήθως έτσι την έχει όταν μπάινει κόσμος στο σπίτι.
Το ίδιο έκανε και στον ξάδερφο χθες αουυυυυυυυυυ, γρύλισμα αλλά χωρίσ δάγκωμα γιατί κράτησε απόσταση ο ξαδερφος.
Να σημειώσω ότι δεν το έχουμε μαλώσει ΠΟΤΕ το σκυλί, πάντα είμαι παρόν όταν κάποιος μπαίνει μέσα.
Γιατί γίνετε αυτό? Δεν έχει αλλάξει κάτι στην ρουτίνα της. Εγώ μένω στο ισόγειο, ο ξαδερφος στον 1ο και οι γονείς με τον αδερφό μου στον 2ο. οπότε είμαστε όλοι πήγαινέλα, ανεβωκατεβαίνουμε γενικά.
Το βασικό βέβαια είναι να το λύσουμε τώρα που είναι στην αρχη το θέμα.
Παιδιά χρειάζομαι τα φώτα σας!!!!!!!!!
Τι να κάνω?
Δεν ξέρω γιατί στράβωσε έτσι.
Βοήθειααααααααααααααααααααααααα
