Ειμαι νεο μελος,με λενε Εύα και εχω ενα γκριφονακι 17 ετων!
Οπως καταλαβαινετε εχω φτασει στο πιο δυσκολο σημειο να σκεφτομαι οτι ο καλυτερος μου φιλος ειναι πλεον γερακος και ισως δεν θα ειναι μαζι μου για πολυ καιρο ακομα.
Για οποιον εχει ορεξη να διαβασει:
Ειμαι 26 ετων και μοναχοπαιδι,στην ουσια δεν θυμαμαι τη ζωη πριν απο αυτον.Μεγαλωσαμε μαζι,εφυγα στο εξωτερικο για σπουδες και τον ειχα μαζι μου..γενικα τα παντα στη ζωη μου συνδεονται με εκεινον.
Το τελευταιο χρονο εχει πολλα προβληματα..με τη καρδια του και με το συκωτι του(ανεπαρκεια). Καθε φορα ειμαι συνεχεια απο πανω του,με ιατρικη φροντιδα και πολυ αγαπη αλλα πλεον ο γιατρος μου εχει πει οτι δεν μπορω να κανω περισσοτερα.
Πριν 15 μερες ενω ηταν καλα,ξυπνησε και δεν επινε νερο,δεν ετρωγε και δεν μπορουσε να σταθει στα ποδια του.Ειχαν πεσει οι ηλεκτρολυτες του λογω των διουριτικων που παιρνει.Ο γιατρος αρχιζε να μου μιλαει για ορους και οτι ηταν στα ορια να πεσει σε κωμα.Κανεις δεν πιστευε οτι θα επανελθει αλλα τα καταφεραμε και οχι μονο επανηλθε αλλα ηταν και πολυ καλυτερα απο πριν,ενεργεια ορεξη..τα παντα.
Τωρα παλι τον εχει πιασει βηχας και στο τελος κανει σαν να εχει ταση για εμετο.Στην αρχη νομιζαμε οτι ειναι η καρδια και οτι ισως μαζευει υγρο στο πνευμονα αλλα δεν εχει δυσφορια και οταν τον παιρνει ο υπνος ηρεμει.Το παθαινει κυριως οταν τρωει και οταν πινει νερακι.Ο κτηνιατρος ειπε να του δωσουμε αντιβιωση γιατι ισως εχει κανει φλεγμονη στη τραχεια του.'Η ισως εχει θηλωμα ή εχει παθει μολυνση απο τη πλακα που εχει δημιουργηθει και δεν μπορουμε πλεον να αφαιρεσουμε...ισως...γενικα μου λεει οτι πλεον οτι κανουμε και οτι δινουμε ειναι πειραματικο.
Οσοι το εχουν ζησει με καταλαβαινουν...πραγματικα προσπαθω να προετοιμασω τον εαυτο μου γι αυτο που ερχεται αλλα μονο στη σκεψη σταματαει η καρδια μου.
Οπως καταλαβαινετε εχω φτασει στο πιο δυσκολο σημειο να σκεφτομαι οτι ο καλυτερος μου φιλος ειναι πλεον γερακος και ισως δεν θα ειναι μαζι μου για πολυ καιρο ακομα.
Για οποιον εχει ορεξη να διαβασει:
Ειμαι 26 ετων και μοναχοπαιδι,στην ουσια δεν θυμαμαι τη ζωη πριν απο αυτον.Μεγαλωσαμε μαζι,εφυγα στο εξωτερικο για σπουδες και τον ειχα μαζι μου..γενικα τα παντα στη ζωη μου συνδεονται με εκεινον.
Το τελευταιο χρονο εχει πολλα προβληματα..με τη καρδια του και με το συκωτι του(ανεπαρκεια). Καθε φορα ειμαι συνεχεια απο πανω του,με ιατρικη φροντιδα και πολυ αγαπη αλλα πλεον ο γιατρος μου εχει πει οτι δεν μπορω να κανω περισσοτερα.
Πριν 15 μερες ενω ηταν καλα,ξυπνησε και δεν επινε νερο,δεν ετρωγε και δεν μπορουσε να σταθει στα ποδια του.Ειχαν πεσει οι ηλεκτρολυτες του λογω των διουριτικων που παιρνει.Ο γιατρος αρχιζε να μου μιλαει για ορους και οτι ηταν στα ορια να πεσει σε κωμα.Κανεις δεν πιστευε οτι θα επανελθει αλλα τα καταφεραμε και οχι μονο επανηλθε αλλα ηταν και πολυ καλυτερα απο πριν,ενεργεια ορεξη..τα παντα.
Τωρα παλι τον εχει πιασει βηχας και στο τελος κανει σαν να εχει ταση για εμετο.Στην αρχη νομιζαμε οτι ειναι η καρδια και οτι ισως μαζευει υγρο στο πνευμονα αλλα δεν εχει δυσφορια και οταν τον παιρνει ο υπνος ηρεμει.Το παθαινει κυριως οταν τρωει και οταν πινει νερακι.Ο κτηνιατρος ειπε να του δωσουμε αντιβιωση γιατι ισως εχει κανει φλεγμονη στη τραχεια του.'Η ισως εχει θηλωμα ή εχει παθει μολυνση απο τη πλακα που εχει δημιουργηθει και δεν μπορουμε πλεον να αφαιρεσουμε...ισως...γενικα μου λεει οτι πλεον οτι κανουμε και οτι δινουμε ειναι πειραματικο.
Οσοι το εχουν ζησει με καταλαβαινουν...πραγματικα προσπαθω να προετοιμασω τον εαυτο μου γι αυτο που ερχεται αλλα μονο στη σκεψη σταματαει η καρδια μου.