Σε ζηλεύω πραγματικά, τα δικά μου τα σκασμένα δεν τρώγανε, με το ζόρι να πιούνε 30 ml σε κάθε τάισμα σε αυτή την ηλικία! Ειδικά η Νίκη....
Φτου φτου φτου είναι μια κούκλα η μικρή, η φωτογραφία που είναι ανάσκελα είναι για φάγωμα!!!!
Εκπληκτικό συναίσθημα όταν ανοίγουν τα μάτια τους και σε κοιτάνε για πρώτη φορά, σε καταλαβαίνω. Είναι μοναδική εμπειρία να μεγαλώνεις κουτάβι χωρίς μάνα, αλλά δεν είναι πάντα ευχάριστο...ειδικά όταν μου πέθανε το ένα κοριτσάκι μου....άστα....
Αλλά σήμερα, 4,5 μηνών πια τα μωρά μου, τα βλέπω και τα καμαρώνω!!! Η Νίκη ζει τρισευτυχιμένη με τους γονείς μου και μου φαίνεται απίστευτο που αυτό το ποντίκι που ήταν μόλις 350 γραμμάρια 40 ημερών και έλεγα πάει θα μου πεθάνει, τώρα μεγαλώνει κάθε μέρα και απο λίγο, χοροπηδάει σαν ακρίδα με τις τεράστιες ποδάρες της και γεμίζει τους γονείς μου φιλιά.
Και ο Prince που τον βγάζω βόλτα και μου λένε όλοι "μα τι όμορφο σκυλί είναι αυτό, τι ράτσα είναι?" και λέω όλο καμάρι, "σκουπιδόσκυλο είναι" και με κοιτάνε σαν χάνοι χαχαχαχαχαχαχα
Έχεις να ζήσεις πολλές πολλέεεεεεεεεεεες όμορφες στιγμές ακόμα, εύχομαι να είσαι εδώ και να τις μοιράζεσαι μαζί μας να χαιρόμαστε κι εμείς
Να είσαι καλά και πάλι, και να μας βάζεις πολλές φωτογραφίες, είναι κα ωραίες οι δικιές σου, εμένα μέσα στη θολούρα