Λοιπόν θέλω να ανοιξω ένα θέμα και απο οτι έχω καταλάβει και απο συζητήσεις που κάνω είμαστε πολλοί στο ...κλαμπ.Οταν παιρνουμε ένα σκυλο που στην αρχή ειναι ολοι διατεθιμένοι να αναλάβουν τις ευθυνες τους και μάλιστα για να σε πεισουν λένε οτι θα κάνουν και περισσοτερα και στο τέλος καταλήγεις να έχεις επωμιστει σχεδον εξ'ολοκληρου εσυ τον σκυλο. Η δικη μου ιστορια λοιπον.Εγώ μένω με τον άντρα μου ο οποιος στο παρελθον ειχε κατά περιοδους 9 σκυλιά, εγώ εντελώς άπειρη. Εγώ ήθελα πλατωνικά σκυλο, απλά να το λέω οχι ομως οτι φανταζομουν ποτέ οτι θα έμπαινα στον κοπο και το ειχα κάνει και ξεκαθαρο.Και μαλιστα ο Εκτορας που έχω τώρα δεν θα ήταν και απο τα σκυλιά που θα ήθελα, εγώ ήθελα ράτσα οχι ημίαιμο- άλλο αν έχω αλλάξει τώρα γνώμη.Τον βρισκουμε λοιπον τον Εκτοράκο μωρο στην παραλία που τον φιλοξενουσαν προσωρινά κάποια σπιτια αλλά το έλεγαν οτι ειναι για υιοθετηση.Και εκει στις διακοπες αρχιζει το ψηστηρι απο το έτερον ήμισι να πάρουμε το σκυλι και ποσο θα τα αναλάβει αυτος και οτι δεν χρειαζομαστε εκπαιδευτή αφου δεν έχουμε και χρηματα και αυτος ξέρει γιατι έχει εκπαιδευσει τοσα σκυλιά κτλ κτλ.Αποτέλεσμα να μην σας τα πολυλογω, με καταφέρνει και τον πιστεψα γιατι ουδεποτε έχει αποφυγει ευθυνες ισα ισα που παιρνει και πρωτοβουλιες , ΑΛΛΑ το πασάρισμα του σκυλου έγινε σταδιακά μέσα λιγο καιρο σε μένα κατά 70%, επαθα μια υπερκόπωση, για 2μήνες μετάνιωνα κάθε μέρα και στιγμή την ώρα που πηραμε σκυλο και μάλιστα οχι ρατσα οπως ήθελα, καθισα και διαβασα τα πάντα και έμαθα πολυ περισσοτερα απο τον άντρα μου που και καλά ειχε τοσα ζωα, εγώ διαλεξα κτηνιατρο, εγώ για τα σαμπουάν του, εγώ τον εκπαιδευσα οσο μπορουσα οκ? ο αντρας μου μονο να δινει χεράκι και κάτι άλλα τα οποία ναι μεν χαριτωμενιες αλλά οχι τοσο χρησιμα στην καθημερινοτητα, εγώ καθησα και έμαθα τα πάντα για τις τροφές αλλιως ο Εκτορας θα έτρωγε φρισκιες και έλα μωρε τι έγινε και επισης εγώ φροντιζω και για τις μεγάλες του βολτες αλλιως θα πηγαινε μισή ώρα και πάλι έλα μωρε τι έγινε... Αργησα εγώ να δεθώ με τον Εκτορα πολλές φορές ευχομουν να χαθει και να μην ξαναγυρισει.Ουσιαστικά οπως προειπα δεν ήθελα σκυλο.Ο Εκτορας δέθηκε αμέσως μαζι μου και μέχρι τώρα εμένα αναγνωριζει για αρχηγο.Μετά τους 2 μήνες άρχισα να δένομαι με τον σκυλο, τον λυπομουν κιολας να τον αφήσω στο έλεος του αντρα μου που θα του προσφερε τα μισά απο οτι θα έπρεπε .Αυτη τη στιγμή τον Εκτορα οχι απλώς τον λατρευω αλλά νομιζω οτι τον αγαπάω περισσοτερο απο οποιονδηποτε άλλον στον κοσμο και κάνω οτι μπορώ για αυτον. Ακομα και τώρα στην κριση μπορώ να πω οτι πάλι κάτι τις απο το οικονομικο εγώ του το δινω περισσοτερο αν και αυτά θα ήταν μισά μισα.
Συμβουλή προς ναυτιλομένους.Οταν λέμε κάτι να το εννοουμε και οταν λέμε οτι θα βοηθάμε τον άλλον να το κάνουμε και αν ο άλλος δεν ειναι έτοιμος να πάρει σκυλο να μην πιέζουμε γιατι εγώ έτυχε να λατρέψω τον Εκτορα κάποιος άλλος ομως μπορει να μην το έκανε και να πως γινονται τα δυστυχισμένα και προβληματικά σκυλιά.
Συμβουλή προς ναυτιλομένους.Οταν λέμε κάτι να το εννοουμε και οταν λέμε οτι θα βοηθάμε τον άλλον να το κάνουμε και αν ο άλλος δεν ειναι έτοιμος να πάρει σκυλο να μην πιέζουμε γιατι εγώ έτυχε να λατρέψω τον Εκτορα κάποιος άλλος ομως μπορει να μην το έκανε και να πως γινονται τα δυστυχισμένα και προβληματικά σκυλιά.
