Καλώς ήλθες και Χρόνια Πολλά!
Να χαίρεσαι το σκυλάκι σου και να είναι γερό και τυχερούλι!
Για να υπενθυμίσω στα παλιότερα μέλη... Το θέμα "Οι φοβίες ενός ατρόμητου bullmastiff" περιγράφει περίπου τη δική σου "φάση"... η Μόκα μου... όταν την τιοθετήσαμε, ήταν 4 μηνών...
1. ...η κοπέλα μου επειδη με ακουγε να λεω συνεχεια ποσο θα θελα να εχω ενα κουταβι αποφασισε να μου κανει ενα δωρο.
2. ...Μου εφερε λιπον ενα κουταβι 4μιση μηνων bullmastiff.
3. ...με καπος καλα μεχρι που 2-3 σκυλια ηρθαν κοντα του και αρχισαν να του γαβγιζουν και εκει περα εμεινε. τα εδιωξα εγω και ουτε το πειραξαν τον μικρο. Εκει παλι τα ιδια τρομοκρατηθηκε και δεν κουνιοταν καθολου.
4. ...Εκτος απο αυτο φοβαται και τον γατο μας.
5. Δεν παιζει καθολου οσο εχω προσπαθησει. Αυτο που μου εκανε μεγαλη εντιπωση ειναι οτι δεν εχει γαβγησει ουτε μια φορα απο τοτε που τον πηρα...
6. Το καλο ειναι οτι ειναι πολι δεμενος μαζι μου ερχεται οπου και να παω μαζι μου και δειχνει να εχει δεθει μαζι μου...
1. Τώρα έχεις μάθει, λοιπόν (και η κοπέλα σου, βεβαίως - βεβαίως!), ότι τα σκυλιά δεν είναι δώρα! Ούτε οι γάτες! Ούτε οποιοδήποτε άλλο "κατοικίδιο"... Τα ζώα που προσφέρονται σαν δώρα, ακολουθούν (πάρα πολύ συχνά) την παροιμία: "την Κυριακή χαρά και τη Δευτέρα λύπη"...
2. 4,5 μηνών είναι στην πρώτη περίοδο φόβου... επιπλέον, το κουτάβι σου δεν έχει κοινωνικοποιηθεί με ανθρώπους και καταστάσεις καθημερινότητας και υποψιάζομαι ότι δεν έχει μπορέσει να κοινωνικοποιηθεί σωστά και πλήρως με τα άλλα σκυλιά (βλέπε: με τη μητέρα και τα αδελφάκια του)... δύσκολη ηλικία, αλλά, αν δεν είναι "φοβικό" (σύμφωνα με τον ορισμό), εσύ θα μπορέσεις με άφθονη και σταδιακή κοινωνικοποίηση και σωστή εκπαίδευση ("χαλαρή" και αρχικά ιδιαίτερα θετική, σε τέτοια κουτάβια) να αποκαταστήσεις το χαμένο έδαφος...
3. Φαίνεται ότι στη φάση αυτή, το κουτάβι μπήκε σε απόλυτη "υποταγή"... ότι τον καθοδήγησε το (σωστό) ένστικτό του να κάνει... εσύ καλά έκανες και τα έδιωξες, ώστε να αρχίσει να σε εμπιστεύεται σαν αρχηγό...
4. Αυτό μη σε ενοχλεί καθόλου! Τον γάτο τον "σέβεται" ακόμα και ο δικός μου κούταβος, ο οποίος δεν σέβεται τίποτα άλλο, που λέει ο λόγος... οι γάτες, συνήθως επιβάλλονται στα νεοεισερχόμενα κουτάβια, μιάς και ξέρουν ότι αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να "επιβιώσουν" από τα σκληρά παιχνίδια (και το βάρος) των σκυλιών...
5. Σε γενικές γραμμές, τα bullmastiff δεν γαυγίζουν ιδιαίτερα... το (κυριολεκτικά, βροντερό) γαύγισμα, το "φυλάνε" για καταστάσεις που πρέπει να το κάνουν, ώστε να σε ειδοποιήσουν για κάτι...
6. Τυπική συμπεριφορά του bullmastiff... σε ακολουθούν πάντα, ώστε να βρίσκονται συνέχεια κοντά σου...
1. ...Το βραδυ βεβαια μουλαροσε παλι και δεν ηθελε να κουνιθει απο τιν αγαπημενη του θεση οπου και κοιμαται πολυ...
2. ...Γενικα δεν ειναι παρα πολυ δραστηριος και με ανισυχει αυτο αλλα ισως ειναι γνωρισμα της φυλης.
3. ...Υπαρχει καποιος τροπος να το καταλαβω αυτο; Η καποιος τροπος να του ανεβασω την αυτοπεποίθηση;
1. Αυτό το "μουλάρωμα" (την ξεροκεφαλιά, που λέμε) θα στο περιγράψουν όλοι οι ιδιοκτήτες bullmastiff... μη σε ανησυχεί... όχι ότι πρέπει να του "περνάει", αλλά είναι χαρακτηριστικό της φυλής...
2. Και αυτό είναι γνώρισμα της φυλής... περισσότερο απ' όλα, τους αρέσει να αράζουν και να "κοπροσκυλιάζουν"!
3. Ναι, με κοινωνικοποίηση... και με επαφή με νέα ερεθίσματα, με μαλακό και χαλαρό τρόπο...